ແຄມເປນ Gallipoli

ເອກະສານຊ້ອນທ້າຍ

ຕົວລະຄອນ

ໝາຍເຫດ

ອ້າງອີງ


Play button

1915 - 1916

ແຄມເປນ Gallipoli



ຂະບວນການ Gallipoli ແມ່ນຂະບວນການທາງທະຫານໃນ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທໍາອິດ ທີ່ເກີດຂື້ນໃນແຫຼມ Gallipoli (Gelibolu ໃນທັນສະໄຫມຕຸລະກີ), ຈາກ 19 ກຸມພາ 1915 ຫາ 9 ມັງກອນ 1916. ອໍານາດ Entente, ອັງກິດ , ຝຣັ່ງ , ແລະ ຈັກກະພັດລັດເຊຍ , ໄດ້ພະຍາຍາມອ່ອນແອລົງ. Empire Ottoman , ຫນຶ່ງ ຂອງ ອໍາ ນາດ ກາງ , ໂດຍ ການ ຄວບ ຄຸມ ຂອງ ຊ່ອງ ແຄບ Ottoman .ອັນນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ນະຄອນຫຼວງ Ottoman ຢູ່ Constantinople ຖິ້ມລະເບີດໂດຍກຳປັ່ນຮົບຂອງພັນທະມິດ ແລະຕັດມັນອອກຈາກເຂດອາຊີຂອງຈັກກະພັດ.ດ້ວຍ​ການ​ເອົາ​ຊະນະ​ເທີ​ກີ, ຄອງ Suez ຈະ​ມີ​ຄວາມ​ປອດ​ໄພ ​ແລະ ​ເສັ້ນທາງ​ການ​ສະໜອງ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ສາມາດ​ເປີດ​ຜ່ານ​ທະ​ເລ​ດຳ​ໄປ​ສູ່​ທ່າ​ກຳ​ປັ່ນ​ນ້ຳ​ອຸ່ນ​ໃນ​ລັດ​ເຊຍ.ຄວາມພະຍາຍາມຂອງກອງທັບເຮືອຂອງພັນທະມິດເພື່ອບັງຄັບຜ່ານແດນ Dardanelles ໃນເດືອນກຸມພາ 1915 ລົ້ມເຫລວແລະໄດ້ຖືກປະຕິບັດຕາມໂດຍການລົງຈອດໃນແຫຼມ Gallipoli ໃນເດືອນເມສາ 1915. ໃນເດືອນມັງກອນປີ 1916, ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບແປດເດືອນ, ມີປະມານ 250,000 ຄົນໄດ້ຮັບບາດເຈັບໃນແຕ່ລະຝ່າຍ. ຂະ​ບວນ​ການ​ທີ່​ດິນ​ໄດ້​ຖືກ​ປະ​ຖິ້ມ​ໄວ້​ແລະ​ກໍາ​ລັງ​ບຸກ​ລຸກ​ໄດ້​ຖອນ​ອອກ​.ມັນເປັນການໂຄສະນາທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍສໍາລັບອໍານາດ Entente ແລະ Empire Ottoman ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຜູ້ສະຫນັບສະຫນູນຂອງການເດີນທາງ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ Lord of the First Lord of the Admiralty (1911-1915), Winston Churchill.ຂະບວນການດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກພິຈາລະນາວ່າເປັນໄຊຊະນະ Ottoman ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່.ໃນປະເທດຕຸລະກີ, ມັນໄດ້ຖືກຖືວ່າເປັນຊ່ວງເວລາທີ່ ກຳ ນົດໃນປະຫວັດສາດຂອງລັດ, ເຊິ່ງເປັນການເພີ່ມຂື້ນຄັ້ງສຸດທ້າຍໃນການປ້ອງກັນមាតុភូមិໃນຂະນະທີ່ຈັກກະພັດ Ottoman ຖອຍຫລັງ.ການຕໍ່ສູ້ໄດ້ສ້າງພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ ສົງຄາມເອກະລາດຂອງຕວກກີ ແລະການປະກາດສາທາລະນະ ລັດຕຸລະ ກີແປດປີຕໍ່ມາ, ໂດຍມີ Mustafa Kemal Atatürk, ຜູ້ທີ່ໄດ້ລຸກຂຶ້ນເປັນຜູ້ນໍາທີ່ Gallipoli, ເປັນຜູ້ກໍ່ຕັ້ງແລະປະທານາທິບໍດີ.ການ​ໂຄ​ສະ​ນາ​ມັກ​ຈະ​ຖື​ວ່າ​ເປັນ​ການ​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ຂອງ​ຈິດ​ໃຈ​ແຫ່ງ​ຊາດ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ​ແລະ​ນິວ​ຊີ​ແລນ;ວັນ​ທີ 25 ​ເມສາ​ນີ້, ​ແມ່ນ​ວັນ​ຄົບຮອບ​ການ​ລົງ​ຈອດ, ​ໄດ້​ຮັບ​ຮູ້​ວ່າ​ວັນ Anzac, ​ແມ່ນ​ວັນ​ລະນຶກ​ເຖິງ​ຜູ້​ເສຍ​ຊີວິດ​ທາງ​ທະຫານ ​ແລະ ນັກຮົບ​ເກົ່າ​ຂອງ​ສອງ​ປະ​ເທດ, ລື່ນ​ກາຍ​ວັນ​ລະນຶກ​ເຖິງ (ວັນ​ຢຸດ​ຍິງ).
HistoryMaps Shop

ເຂົ້າຊົມຮ້ານ

Play button
1914 Nov 5

Ottoman ເຂົ້າໄປໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1

Black Sea
ໃນເດືອນສິງຫາ 3 1914, ລັດຖະບານອັງກິດໄດ້ຍຶດເຮືອຮົບ Ottoman ສອງລໍາເພື່ອນໍາໃຊ້ໂດຍ Royal Navy, ພ້ອມກັບ Ottoman dreadnought ອີກອັນຫນຶ່ງທີ່ກໍາລັງກໍ່ສ້າງຢູ່ໃນອັງກິດ.ການກະ ທຳ ນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຄຽດແຄ້ນໃນ ຈັກກະພັດ Ottoman , ຍ້ອນວ່າການຈ່າຍຄ່າເຮືອທັງສອງແມ່ນສົມບູນ, ແລະໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຕັດສິນໃຈຂອງລັດຖະບານ Ottoman ເຂົ້າຮ່ວມກັບອໍານາດກາງ.ການເຂົ້າມາຂອງຈັກກະພັດ Ottoman ໃນ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ 1 ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນເວລາທີ່ສອງເຮືອຂອງກອງທັບເຮືອຂອງຕົນໄດ້ຊື້ບໍ່ດົນມານີ້, ຍັງລູກເຮືອຂອງເຍຍລະມັນແລະຄໍາສັ່ງໂດຍນາຍພົນເຮືອເອກເຢຍລະມັນຂອງເຂົາເຈົ້າ, ປະຕິບັດການໂຈມຕີທະເລດໍາ, ການໂຈມຕີແປກໃຈຕໍ່ທ່າເຮືອລັດເຊຍ, ໃນວັນທີ 29 ຕຸລາ 1914. ລັດເຊຍ. ຕອບໂດຍການປະກາດສົງຄາມໃນວັນທີ 1 ພະຈິກ 1914 ແລະພັນທະມິດ ຂອງລັດເຊຍ , ອັງກິດ ແລະ ຝຣັ່ງ , ຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ປະກາດສົງຄາມກັບ Empire Ottoman ໃນວັນທີ 5 ພະຈິກ 1914. ເຫດຜົນສໍາລັບການດໍາເນີນການ Ottoman ແມ່ນບໍ່ຈະແຈ້ງໃນທັນທີ.[1​] ລັດ​ຖະ​ບານ Ottoman ໄດ້​ປະ​ກາດ​ເປັນ​ກາງ​ໃນ​ສົງ​ຄາມ​ທີ່​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ບໍ່​ດົນ​ມາ​ນີ້​, ແລະ​ການ​ເຈລະ​ຈາ​ກັບ​ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ​ໄດ້​ດໍາ​ເນີນ​ການ​.
▲
●
1915
ການວາງແຜນແລະການລົງທືນເບື້ອງຕົ້ນornament
Play button
1915 Feb 19 - Mar 18

ພັນທະມິດພະຍາຍາມບັງຄັບຊ່ອງແຄບ

Dardanelles Strait, Türkiye
ວັນ​ທີ 17 ກຸມພາ​ປີ 1915, ຍົນ​ທະ​ເລ​ຂອງ​ອັງກິດ​ຈາກ HMS Ark Royal ​ໄດ້​ບິນ​ສອດ​ແນມ​ຂ້າມ​ຊ່ອງ​ແຄບ.[2] ສອງມື້ຕໍ່ມາ, ການໂຈມຕີຄັ້ງທໍາອິດກ່ຽວກັບ Dardanelles ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນເວລາທີ່ flotilla Anglo-French, ລວມທັງ HMS Queen Elizabeth ຂອງອັງກິດ dreadnought, ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການຖິ້ມລະເບີດໄລຍະໄກຂອງຫມໍ້ໄຟປືນໃຫຍ່ Ottoman coastal.ອັງກິດ ໄດ້ຕັ້ງໃຈໃຊ້ເຮືອບິນ 8 ລຳ ຈາກ Ark Royal ເພື່ອຈຸດລະເບີດ ແຕ່ທັງໝົດນີ້, ປະເພດສັ້ນ 136, ແມ່ນບໍ່ສາມາດນຳໃຊ້ໄດ້.[3] ໄລຍະເວລາຂອງສະພາບອາກາດທີ່ບໍ່ດີເຮັດໃຫ້ໄລຍະເບື້ອງຕົ້ນຊ້າລົງ, ແຕ່ມາຮອດວັນທີ 25 ເດືອນກຸມພາ, ປ້ອມທາງນອກໄດ້ຖືກຫຼຸດລົງແລະທາງເຂົ້າຖືກເກັບກູ້ລະເບີດຝັງດິນ.[4] Royal Marines ໄດ້ຖືກລົງຈອດເພື່ອທໍາລາຍປືນຢູ່ Kum Kale ແລະSeddülbahir, ໃນຂະນະທີ່ການຖິ້ມລະເບີດຂອງກອງທັບເຮືອໄດ້ປ່ຽນໄປສູ່ຫມໍ້ໄຟລະຫວ່າງ Kum Kale ແລະ Kephez.[4]ຕົກໃຈໂດຍການເຄື່ອນທີ່ຂອງແບດເຕີຣີ Ottoman, ເຊິ່ງຫຼົບຫຼີກການຖິ້ມລະເບີດຂອງພັນທະມິດແລະຂົ່ມຂູ່ຜູ້ເກັບກູ້ລະເບີດທີ່ຖືກສົ່ງໄປເພື່ອອະນາໄມຊ່ອງແຄບ, Churchill ເລີ່ມກົດດັນຜູ້ບັນຊາການກອງທັບເຮືອ, Admiral Sackville Carden, ເພີ່ມທະວີຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຮືອ.[5] Carden ແຕ້ມແຜນການໃຫມ່ແລະໃນວັນທີ 4 ມີນາໄດ້ສົ່ງສາຍໄຟໄປຫາ Churchill, ໂດຍກ່າວວ່າເຮືອສາມາດຄາດວ່າຈະມາຮອດ Istanbul ພາຍໃນ 14 ມື້.[6] ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງໄຊຊະນະທີ່ໃກ້ຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນໂດຍການຂັດຂວາງຂໍ້ຄວາມໄຮ້ສາຍຂອງເຍຍລະມັນທີ່ເປີດເຜີຍໃຫ້ເຫັນປ້ອມ Ottoman Dardanelles ກໍາລັງແລ່ນອອກຈາກລູກປືນ.[6] ໃນເວລາທີ່ຂໍ້ຄວາມໄດ້ຖືກສົ່ງກັບ Carden, ມັນໄດ້ຕົກລົງເຫັນດີວ່າການໂຈມຕີຕົ້ນຕໍຈະຖືກເປີດຕົວໃນຫຼືປະມານ 17 ມີນາ.Carden, ທົນທຸກຈາກຄວາມກົດດັນ, ໄດ້ຖືກຈັດໃສ່ໃນບັນຊີລາຍຊື່ເຈັບປ່ວຍໂດຍເຈົ້າຫນ້າທີ່ທາງການແພດແລະຄໍາສັ່ງໄດ້ຖືກປະຕິບັດໂດຍນາຍພົນເຮືອເອກ John de Robeck.[7]ວັນທີ 18 ມີນາ 1915ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 18 ມີນາ 1915, ກອງທັບເຮືອຂອງພັນທະມິດ, ປະກອບດ້ວຍກຳປັ່ນຮົບ 18 ລຳ ພ້ອມດ້ວຍເຮືອລາດຕະເວນ ແລະ ເຮືອພິຄາດ, ໄດ້ເລີ່ມການໂຈມຕີຕົ້ນຕໍຕໍ່ກັບຈຸດທີ່ແຄບທີ່ສຸດຂອງ Dardanelles, ບ່ອນທີ່ຊ່ອງແຄບມີຄວາມຍາວ 1 ໄມ (1.6 ກິໂລແມັດ).ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມເສຍຫາຍບາງອັນຕໍ່ເຮືອຂອງພັນທະມິດໂດຍການຍິງຄືນ Ottoman, ຜູ້ເກັບກູ້ລະເບີດໄດ້ຖືກສັ່ງໃຫ້ຢູ່ຕາມຊ່ອງແຄບ.ໃນບັນຊີທາງການຂອງ Ottoman, ມາຮອດເວລາ 2:00 ໂມງ "ສາຍໂທລະສັບທັງໝົດຖືກຕັດ, ການສື່ສານທັງໝົດກັບປ້ອມຖືກຂັດຈັງຫວະ, ປືນໃຫຍ່ບາງອັນຖືກລົບອອກ ... ດ້ວຍເຫດນີ້, ການຍິງປືນໃຫຍ່ຂອງການປ້ອງກັນໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ".[8] ເຮືອຮົບ Bouvet ຂອງຝຣັ່ງໄດ້ໂຈມຕີລະເບີດຝັງດິນ, ເຮັດໃຫ້ນາງຫຼົ້ມໃນສອງນາທີ, ມີຜູ້ລອດຊີວິດພຽງແຕ່ 75 ຄົນຈາກ 718 ຄົນ.[9] Minesweepers, manned ໂດຍພົນລະເຮືອນ, retreated ພາຍໃຕ້ການຍິງປືນໃຫຍ່ Ottoman, ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ minefields intact ສ່ວນໃຫຍ່.HMS Irresistible ແລະ HMS Inflexible struck ລະເບີດຝັງດິນແລະ Irresistible ໄດ້ຖືກຈົມລົງ, ມີລູກເຮືອສ່ວນໃຫຍ່ຂອງນາງທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫລືອ;Inflexible ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງແລະຖືກຖອນອອກ.ມີຄວາມສັບສົນໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບກ່ຽວກັບສາເຫດຂອງຄວາມເສຍຫາຍ;ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມບາງຄົນໄດ້ຕໍານິຕິຕຽນ torpedoes.ເຮືອ HMS Ocean ໄດ້ຖືກສົ່ງໄປຊ່ອຍກູ້ຊີວິດທີ່ບໍ່ສາມາດຕ້ານທານໄດ້ ແຕ່ໄດ້ຖືກພິການໂດຍລູກປືນເຈາະ, ລະເບີດຝັງດິນ ແລະໄດ້ຖືກຍົກຍ້າຍ, ໃນທີ່ສຸດກໍຈົມລົງ.[10]ກຳ​ປັ່ນ​ຮົບ Suffren ​ແລະ Gaulois ຂອງ​ຝຣັ່ງ ​ໄດ້​ແລ່ນ​ຜ່ານ​ບັນດາ​ບໍ່​ແຮ່​ເສັ້ນ​ໃໝ່​ທີ່​ກຳ​ປັ່ນ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ບໍ່​ແຮ່ Ottoman Nusret ວາງ​ໄວ້​ຢ່າງ​ລັບໆ ​ເມື່ອ​ສິບ​ມື້​ກ່ອນ ​ແລະ​ກໍ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ເສຍ​ຫາຍ​ເຊັ່ນ​ກັນ.[11] ການສູນເສຍບັງຄັບໃຫ້ de Robeck ອອກສຽງ "ການເອີ້ນຄືນທົ່ວໄປ" ເພື່ອປົກປ້ອງສິ່ງທີ່ຍັງເຫຼືອຂອງກໍາລັງຂອງລາວ.[12] ໃນລະຫວ່າງການວາງແຜນຂອງຂະບວນການ, ການສູນເສຍຂອງກອງທັບເຮືອໄດ້ຖືກຄາດໄວ້ແລະສ່ວນຫຼາຍແມ່ນເຮືອຮົບທີ່ລ້າສະໄຫມ, ບໍ່ເຫມາະສົມກັບກອງທັບເຮືອເຢຍລະມັນ, ໄດ້ຖືກສົ່ງໄປ.ເຈົ້າຫນ້າທີ່ທະຫານເຮືອອາວຸໂສບາງຄົນເຊັ່ນຜູ້ບັນຊາການຂອງ Queen Elizabeth, Commodore Roger Keyes, ຮູ້ສຶກວ່າພວກເຂົາໄດ້ມາໃກ້ກັບໄຊຊະນະ, ເຊື່ອວ່າປືນ Ottoman ເກືອບຫມົດລູກປືນແຕ່ທັດສະນະຂອງ de Robeck, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ Jackie Fisher ທະເລທໍາອິດ. ແລະ​ອື່ນໆ​ໄດ້​ຊະ​ນະ​.ຄວາມ​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ຂອງ​ພັນ​ທະ​ມິດ​ເພື່ອ​ບັງ​ຄັບ​ຊ່ອງ​ແຄບ​ທີ່​ໃຊ້​ກຳ​ລັງ​ທະ​ເລ​ໄດ້​ຖືກ​ຢຸດ​ຕິ, ຍ້ອນ​ການ​ສູນ​ເສຍ​ແລະ​ສະ​ພາບ​ອາ​ກາດ​ບໍ່​ດີ.[12​] ການ​ວາງ​ແຜນ​ທີ່​ຈະ​ເກັບ​ກໍາ​ລັງ​ປ້ອງ​ກັນ​ຕວກ​ກີ​ໂດຍ​ທີ່​ດິນ​, ເພື່ອ​ເປີດ​ທາງ​ໃຫ້​ເຮືອ​, ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​.ເຮືອດຳນ້ຳຂອງພັນທະມິດ 2 ລຳ ໄດ້ພະຍາຍາມຂ້າມຜ່ານເຂດແດນ Dardanelles ແຕ່ຖືກລະເບີດຝັງດິນ ແລະກະແສລົມແຮງ.[13]
▲
●
ການກະກຽມການລົງຈອດຂອງພັນທະມິດ
ປາກົດວ່າມັນເປັນເຄື່ອງ mascot ຂອງທະຫານອົດສະຕຣາລີທີ່ປະຈໍາການໃນອີຢິບກ່ອນທີ່ຈະຖືກສົ່ງໄປ Gallipolli. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Mar 19 - Apr 19

ການກະກຽມການລົງຈອດຂອງພັນທະມິດ

Alexandria, Egypt
ຫຼັງຈາກຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງການໂຈມຕີທາງເຮືອ, ທະຫານໄດ້ຖືກປະກອບເພື່ອກໍາຈັດປືນໃຫຍ່ເຄື່ອນທີ່ຂອງ Ottoman, ເຊິ່ງໄດ້ປ້ອງກັນການລະເບີດຂອງພັນທະມິດຈາກການບຸກເບີກທາງສໍາລັບເຮືອຂະຫນາດໃຫຍ່.Kitchener ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງນາຍພົນ Sir Ian Hamilton ໃຫ້ບັນຊາການທະຫານ 78,000 ຄົນຂອງກອງກໍາລັງເລັ່ງລັດ Mediterranean (MEF).ທະຫານ​ຂອງ​ກອງ​ກຳລັງ​ຈັກກະພັດ​ອົດ​ສະຕຣາລີ (AIF) ​ແລະ ກອງ​ກຳລັງ​ເລັ່ງລັດ​ນິວ​ຊີ​ແລນ (NZEF) ​ໄດ້​ຕັ້ງ​ຄ້າຍ​ຢູ່ອີ​ຢິບ , ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຝຶກ​ຊ້ອມ​ກ່ອນ​ຈະ​ຖືກ​ສົ່ງ​ໄປ​ຝລັ່ງ.[14] ກອງທັບອົດສະຕຣາລີ ແລະ ນິວຊີແລນ ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເປັນກອງທັບອົດສະຕຣາລີ ແລະນິວຊີແລນ (ANZAC), ບັນຊາໂດຍພົນເອກ Sir William Birdwood, ປະກອບດ້ວຍ ອາສາສະຫມັກ 1st ພະແນກອົດສະຕຣາລີ ແລະພະແນກນິວຊີແລນ ແລະອົດສະຕາລີ.ໃນເດືອນຕໍ່ມາ, Hamilton ໄດ້ກະກຽມແຜນການຂອງລາວແລະພະແນກອັງກິດແລະຝຣັ່ງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມກັບຊາວອົດສະຕາລີໃນປະເທດເອຢິບ.Hamilton ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະສຸມໃສ່ພາກໃຕ້ຂອງແຫຼມ Gallipoli ຢູ່ Cape Helles ແລະSeddülbahir, ບ່ອນທີ່ຄາດວ່າຈະມີການລົງຈອດທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການຄັດຄ້ານ.[15] ພັນທະມິດໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ຫຼຸດຄວາມສາມາດໃນການສູ້ຮົບຂອງທະຫານ Ottoman.[16]ກອງທັບສໍາລັບການໂຈມຕີໄດ້ຖືກບັນຈຸຢູ່ໃນການຂົນສົ່ງຕາມຄໍາສັ່ງທີ່ຈະລົງຈາກເຮືອ, ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມລ່າຊ້າຍາວ, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າທະຫານຈໍານວນຫຼາຍ, ລວມທັງຊາວຝຣັ່ງຢູ່ Mudros, ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ທາງອ້ອມໄປ Alexandria ເພື່ອເລີ່ມຕົ້ນເຮືອທີ່ຈະນໍາພວກເຂົາເຂົ້າໄປໃນການສູ້ຮົບ. .ການຊັກຊ້າເປັນເວລາຫ້າອາທິດຈົນກ່ວາທ້າຍເດືອນເມສາໄດ້ເກີດຂຶ້ນ, ໃນໄລຍະທີ່ Ottoman ໄດ້ເສີມສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງປ້ອງກັນຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນແຫຼມ;ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ອາ​ກາດ​ບໍ່​ດີ​ໃນ​ໄລ​ຍະ​ເດືອນ​ມີ​ນາ​ແລະ​ເດືອນ​ເມ​ສາ​ອາດ​ຈະ​ຊັກ​ຊ້າ​ການ​ລົງ​ຈອດ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ​, ການ​ປ້ອງ​ກັນ​ການ​ສະ​ຫນອງ​ແລະ​ການ​ເສີມ​.ຫຼັງຈາກການກະກຽມໃນອີຢິບ, Hamilton ແລະພະນັກງານສໍານັກງານໃຫຍ່ຂອງລາວໄດ້ມາຮອດ Mudros ໃນວັນທີ 10 ເດືອນເມສາ.ກອງກຳລັງ ANZAC ໄດ້ອອກຈາກອີຢິບໃນຕົ້ນເດືອນເມສາ ແລະ ໄດ້ໄປເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ເກາະ Lemnos ໃນປະເທດເກຼັກ ໃນວັນທີ 12 ເມສາ, ບ່ອນທີ່ກອງບັນຊາການທະຫານຂະໜາດນ້ອຍໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນຕົ້ນເດືອນມີນາ ແລະ ການລົງຈອດໄດ້ປະຕິບັດ.ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ທີ 29 ຂອງ​ອັງກິດ​ໄດ້​ອອກ​ເດີນທາງ​ໄປ​ຮອດ​ເມືອງ Mudros ​ໃນ​ວັນ​ທີ 7 ​ເມສາ​ນີ້, ​ແລະ​ກອງ​ທະຫານ​ເຮືອ​ລາດ​ຊະ​ວົງ​ໄດ້​ຊ້ອມ​ຮົບ​ຢູ່​ເກາະ Skyros, ພາຍຫຼັງ​ໄປ​ຮອດ​ທີ່​ນັ້ນ​ໃນ​ວັນ​ທີ 17 ​ເມສາ.ກອງ​ກຳ​ປັ່ນ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ ​ແລະ ກອງທັບ ອັງກິດ ​ແລະ ຝຣັ່ງ ​ໄດ້​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກັນ​ຢູ່ Mudros, ພ້ອມ​ແລ້ວ​ທີ່​ຈະ​ລົງ​ຈອດ ​ແຕ່​ສະພາບ​ອາກາດ​ບໍ່​ດີ​ໃນ​ວັນ​ທີ 19 ມີນາ​ນີ້ ​ໄດ້​ຢຸດ​ຍິງ​ເຮືອບິນ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ເປັນ​ເວລາ 9 ມື້ ​ແລະ ​ໃນ​ວັນ​ທີ 24 ມີ​ພຽງ​ແຕ່​ໂຄງການ​ບິນ​ສອດ​ແນມ​ບາງ​ສ່ວນ​ເທົ່າ​ນັ້ນ.[17]
▲
●
1915
ສົງຄາມຢຸດສະງັກ ແລະຮ່ອງຮອຍornament
Play button
1915 Apr 25 - Apr 26

ລົງຈອດຢູ່ Cape Helles

Cape Helles, Seddülbahir/Eceab
ການລົງຈອດ Helles ແມ່ນເຮັດໂດຍພະແນກ 29th (ນາຍພົນ Aylmer Hunter-Weston).ພະແນກດັ່ງກ່າວໄດ້ລົງຈອດຢູ່ໃນຫ້າຫາດຊາຍໃນເສັ້ນໂຄ້ງປະມານປາຍແຫຼມ, ຊື່ວ່າ 'S', 'V', 'W', 'X' ແລະ 'Y' ຫາດຊາຍຈາກຕາເວັນອອກຫາຕາເວັນຕົກ.ວັນທີ 1 ພຶດສະພາ, ກອງພົນທີ 29 ຂອງອິນເດຍ (ລວມທັງປືນໃຫຍ່ Gurkha ທີ 1/6) ໄດ້ລົງຈອດ, ຍຶດເອົາ ແລະ ຮັບປະກັນ Sari Bair ຂ້າງເທິງບັນດາຫາດຊາຍທະເລ ແລະ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໂດຍປືນໃຫຍ່ Gurkha 1/5 ແລະ Gurkha Rifles 2/10;ກອງ​ທັບ Zion Mule ໄດ້​ລົງ​ຈອດ​ຢູ່ Helles ໃນ​ວັນ​ທີ 27 ເມ​ສາ.[18] ຢູ່ທີ່ຫາດຊາຍ 'Y', ໃນລະຫວ່າງການມີສ່ວນພົວພັນຄັ້ງທໍາອິດ, ການສູ້ຮົບຄັ້ງທໍາອິດຂອງ Krithia, ພັນທະມິດໄດ້ລົງຈອດ unopposed ແລະກ້າວຫນ້າໃນນ້ໍາ.ມີແຕ່ຜູ້ປ້ອງກັນຈຳນວນໜ້ອຍໃນໝູ່ບ້ານ ແຕ່ຂາດຄຳສັ່ງເພື່ອຍາດແຍ່ງເອົາຕຳແໜ່ງ, ຜູ້ບັນຊາການຫາດຊາຍ 'Y' ໄດ້ຖອນກຳລັງຂອງຕົນອອກສູ່ຫາດຊາຍ.ມັນເປັນການໃກ້ຊິດກັບພັນທະມິດທີ່ເຄີຍເຂົ້າມາຍຶດເອົາບ້ານດັ່ງກ່າວໃນຂະນະທີ່ Ottoman ໄດ້ນໍາເອົາກອງພັນຂອງກອງພົນທີ 25, ກວດເບິ່ງການເຄື່ອນໄຫວຕື່ມອີກ.ການລົງຈອດຕົ້ນຕໍແມ່ນໄດ້ຖືກເຮັດຢູ່ທີ່ຫາດຊາຍ 'V', ພາຍໃຕ້ປ້ອມ Seddülbahir ເກົ່າແລະຢູ່ທີ່ຫາດຊາຍ 'W', ໄລຍະທາງສັ້ນໆໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງຂອງຫົວ Helles.ກໍາລັງທີ່ປົກຄຸມຂອງ Royal Munster Fusiliers ແລະ Hampshires ໄດ້ລົງຈອດຈາກເຮືອຂ້າມຟາກທີ່ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ, SS River Clyde, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກແລ່ນຢູ່ໃຕ້ປ້ອມປ້ອງກັນເພື່ອວ່າທະຫານສາມາດລົງຈອດຕາມທາງເນີນ.ເຮືອ Royal Dublin Fusiliers ໄດ້ລົງຈອດຢູ່ທີ່ຫາດຊາຍ 'V' ແລະ Lancashire Fusiliers ທີ່ຫາດຊາຍ 'W' ໃນເຮືອທີ່ເປີດ, ຢູ່ເທິງຝັ່ງທີ່ມອງຂ້າມດ້ວຍ dunes ແລະຖືກກີດຂວາງດ້ວຍສາຍຮົ້ວ.ຢູ່ໃນຫາດຊາຍທັງສອງ, ຜູ້ຖືກກ່າວຟ້ອງ Ottoman ໄດ້ຍຶດຄອງຕໍາແຫນ່ງປ້ອງກັນທີ່ດີແລະໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດການບາດເຈັບລົ້ມຕາຍຫຼາຍຕໍ່ກອງທັບບົກອັງກິດໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາລົງຈອດ.ທະຫານທີ່ອອກມາຈາກທ່າເຮືອ sally ໃນ River Clyde ໄດ້ຖືກຍິງໂດຍປືນກົນທີ່ປ້ອມ Seddülbahir ແລະທະຫານ 200 ຄົນທໍາອິດທີ່ລົງຈາກເຮືອ, ຜູ້ຊາຍ 21 ຄົນໄດ້ມາຮອດຫາດຊາຍ.[19]ພວກ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ Ottoman ມີ​ຈຳນວນ​ໜ້ອຍ​ເກີນ​ໄປ​ທີ່​ຈະ​ເອົາ​ຊະນະ​ການ​ລົງ​ຈອດ ​ແຕ່​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້​ມີ​ຜູ້​ເສຍ​ຊີວິດ​ຫລາຍ​ຄົນ ​ແລະ​ໄດ້​ຄວບ​ຄຸມ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຢູ່​ໃກ້​ຝັ່ງ.ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 25 ເດືອນເມສາ, ອອກຈາກລູກປືນແລະບໍ່ມີຫຍັງນອກ ເໜືອ ຈາກ bayonets ເພື່ອພົບກັບຜູ້ໂຈມຕີຢູ່ເທິງເປີ້ນພູທີ່ຂື້ນຈາກຫາດຊາຍໄປຫາຄວາມສູງຂອງ Chunuk Bair, ກອງພົນທະຫານທີ່ 57 ໄດ້ຮັບຄໍາສັ່ງຈາກ Kemal ວ່າ "ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າຕໍ່ສູ້. , ເຮົາສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າຕາຍ, ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປຈົນພວກເຮົາຕາຍ, ທະຫານ ແລະຜູ້ບັນຊາການອື່ນໆສາມາດມາຂ້າງໜ້າ ແລະຍຶດເອົາສະຖານທີ່ຂອງພວກເຮົາໄດ້."ຜູ້​ຊາຍ​ທຸກ​ຄົນ​ຂອງ​ກອງ​ທັບ​ໄດ້​ຖືກ​ຂ້າ​ຕາຍ ຫຼື​ບາດ​ເຈັບ.[20]ຢູ່ຫາດຊາຍ 'W', ຫຼັງຈາກນັ້ນເອີ້ນວ່າ Lancashire Landing, Lancashires ສາມາດ overwhelm ຜູ້ຖືກກ່າວຟ້ອງເຖິງວ່າຈະມີການສູນເສຍ 600 ຄົນບາດເຈັບຈາກຜູ້ຊາຍ 1,000 ຄົນ.ຫົກລາງວັນຂອງ Victoria Cross ໄດ້ຖືກເຮັດໃນບັນດາ Lancashires ຢູ່ຫາດຊາຍ 'W'.ອີກ 6 ໜ່ວຍ Victoria Crosses ໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ໃນບັນດາພົນລະເຮືອນແລະນັກແລ່ນເຮືອຢູ່ທີ່ຫາດຊາຍ 'V' ແລະອີກສາມຄົນໄດ້ຮັບລາງວັນໃນມື້ຕໍ່ມາໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາຕໍ່ສູ້ທາງບົກ.ຫ້າກອງພົນຂອງກອງທັບບົກ Ottoman ນໍາໂດຍ Sergeant Yahya ໄດ້ຈໍາແນກຕົນເອງໂດຍການໂຈມຕີຫຼາຍໆຄັ້ງໃນຕໍາແຫນ່ງເທິງພູຂອງພວກເຂົາ, ຜູ້ປ້ອງກັນໃນທີ່ສຸດກໍ່ຖືກທໍາລາຍພາຍໃຕ້ຄວາມມືດ.ຫຼັງຈາກການລົງຈອດ, ຜູ້ຊາຍຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ຍັງຄົງຢູ່ຈາກ Dublin ແລະ Munster Fusiliers ທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າກັບ Dubsters.ມີພຽງແຕ່ເຈົ້າຫນ້າທີ່ Dubliner ຄົນດຽວທີ່ລອດຊີວິດຈາກການລົງຈອດ, ໃນຂະນະທີ່ 1,012 Dubliners ທີ່ລົງຈອດ, ພຽງແຕ່ 11 ຄົນລອດຊີວິດຈາກແຄມເປນ Gallipoli ທີ່ບໍ່ສະບາຍ.[21] ຫຼັງຈາກການລົງຈອດ, ພຽງເລັກນ້ອຍໄດ້ຖືກປະຕິບັດໂດຍພັນທະມິດເພື່ອຂູດຮີດສະຖານະການ, ນອກເຫນືອຈາກຄວາມກ້າວຫນ້າທີ່ຈໍາກັດຈໍານວນຫນ້ອຍພາຍໃນໂດຍກຸ່ມຜູ້ຊາຍຂະຫນາດນ້ອຍ.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ສູນ​ເສຍ​ຄວາມ​ກ້າວໜ້າ ​ແລະ​ພວກ Ottoman ​ໄດ້​ມີ​ເວລາ​ທີ່​ຈະ​ເພີ່ມ​ກຳລັງ​ທະຫານ ​ແລະ​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກຳລັງ​ປ້ອງ​ກັນ​ຈຳນວນ​ໜ້ອຍ.
▲
●
Play button
1915 Apr 25

ລົງຈອດຢູ່ Anzac Cove

Anzac Cove, Turkey
ການລົງຈອດທີ່ Anzac Cove ໃນວັນອາທິດ, 25 ເດືອນເມສາປີ 1915, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າການລົງຈອດຢູ່ Gaba Tepe ແລະ, ໄປສູ່ Turks, ໃນນາມຮົບ Arıburnu, ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການບຸກໂຈມຕີ amphibious ຂອງແຫຼມ Gallipoli ໂດຍກໍາລັງຂອງ Empire ອັງກິດ, ເຊິ່ງ. ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໄລຍະທີ່ດິນຂອງແຄມເປນ Gallipoli ຂອງ ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທໍາອິດ .ທະຫານ​ໂຈມ​ຕີ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ​ແມ່ນ​ຈາກ​ກອງ​ທະຫານ​ອົດ​ສະຕຣາລີ ​ແລະ ນິວຊີ​ແລນ (ANZAC), ​ໄດ້​ລົງ​ຈອດ​ໃນ​ຕອນ​ກາງຄືນ​ຢູ່​ຝັ່ງ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ (​ທະ​ເລ Aegean) ຂອງ​ແຫຼມ.ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກວາງໄວ້ເທິງຝັ່ງຫນຶ່ງໄມ (1.6 ກິໂລແມັດ) ທາງເຫນືອຂອງຫາດຊາຍທີ່ຕັ້ງໄວ້ຂອງເຂົາເຈົ້າ.​ໃນ​ຄວາມ​ມືດ, ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ປະ​ສົມ​ປະ​ສານ​ກັນ, ​ແຕ່​ທະ​ຫານ​ໄດ້​ຄ່ອຍໆ​ເດີນ​ທາງ​ເຂົ້າ​ມາ, ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ຕໍ່​ຕ້ານ​ທີ່​ນັບ​ມື້​ນັບ​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ຈາກ​ກອງ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ Ottoman ຕວກ​ກີ.ຫຼັງ​ຈາກ​ຂຶ້ນ​ຝັ່ງ​ບໍ່​ດົນ, ແຜນ​ການ​ຂອງ ANZAC ໄດ້​ຖືກ​ຍົກ​ເລີກ, ແລະ​ບັນ​ດາ​ບໍ​ລິ​ສັດ ແລະ ກອງ​ພັນ​ທະ​ຫານ​ໄດ້​ຖືກ​ຖິ້ມ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ການ​ສູ້​ຮົບ ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ຄຳ​ສັ່ງ​ປະ​ສົມ.ບາງຄົນໄດ້ກ້າວໄປສູ່ຈຸດປະສົງທີ່ໄດ້ກໍານົດໄວ້, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນໄດ້ຫັນໄປສູ່ເຂດອື່ນແລະຖືກສັ່ງໃຫ້ຂຸດລົງຕາມສາຍສັນປ້ອງກັນ.ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາບໍ່ບັນລຸຈຸດປະສົງຂອງພວກເຂົາ, ໃນເວລາກາງຄືນ ANZACs ໄດ້ສ້າງຕັ້ງເປັນຫົວຫາດຊາຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າມີຂະຫນາດນ້ອຍກວ່າທີ່ຕັ້ງໄວ້.ໃນບາງບ່ອນ, ເຂົາເຈົ້າຕິດໜ້າຜາ ໂດຍບໍ່ມີລະບົບປ້ອງກັນທີ່ຈັດເປັນລະບຽບ.ທ່າທີທີ່ບໍ່ແນ່ນອນຂອງພວກເຂົາໄດ້ຊັກຊວນຜູ້ບັນຊາການທັງສອງພະແນກໃຫ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີການເຄື່ອນຍ້າຍ, ແຕ່ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບຄໍາແນະນໍາຈາກກອງທັບເຮືອລາດຊະວົງກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຈະປະຕິບັດໄດ້, ຜູ້ບັນຊາການກອງທັບໄດ້ຕັດສິນໃຈໃຫ້ພວກເຂົາຢູ່.ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ຮູ້​ຈຳນວນ​ຜູ້​ເສຍ​ຊີວິດ​ໃນ​ມື້​ທີ່​ແນ່ນອນ.ANZACs ໄດ້ລົງຈອດ 2 ພະແນກ, ແຕ່ຫຼາຍກວ່າສອງພັນຄົນຂອງພວກເຂົາໄດ້ຖືກຂ້າຕາຍຫຼືໄດ້ຮັບບາດເຈັບ, ພ້ອມກັບຢ່າງຫນ້ອຍມີຈໍານວນຜູ້ບາດເຈັບຂອງຕວກກີ.
▲
●
ຮົບຕົ້ນ
Anzac, ການລົງຈອດ 1915 ໂດຍ George Lambert, 1922 ສະແດງໃຫ້ເຫັນການລົງຈອດຢູ່ Anzac Cove, 25 ເມສາ 1915. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Apr 27 - Apr 30

ຮົບຕົ້ນ

Cape Helles, Seddülbahir/Eceab
ຕອນ​ບ່າຍ​ວັນ​ທີ 27 ​ເມສາ​ນີ້, ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ທີ 19 ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ຈາກ 6 ກອງ​ພັນ​ໃຫຍ່​ຈາກ​ກອງ​ທະຫານ​ທີ 5, ​ໄດ້​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ກອງ​ພັນ​ທະ​ມິດ​ທັງ 6 ຢູ່​ເມືອງ Anzac.[22​] ໂດຍ​ມີ​ການ​ສະ​ຫນັບ​ສະ​ຫນູນ​ຂອງ​ການ​ຍິງ​ປືນ​ເຮືອ​, ພັນ​ທະ​ມິດ​ໄດ້​ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ບ່ອນ Ottoman ໄດ້​ຕະ​ຫຼອດ​ຕອນ​ກາງ​ຄືນ​.ມື້ຕໍ່ມາ, ອັງກິດໄດ້ຖືກເຂົ້າຮ່ວມໂດຍທະຫານຝຣັ່ງທີ່ຖືກຍົກຍ້າຍຈາກ Kum Kale ໃນຝັ່ງອາຊີຕິກໄປທາງຂວາຂອງເສັ້ນໃກ້ກັບຫາດຊາຍ 'S' ຢູ່ Morto Bay.ວັນ​ທີ 28 ​ເມສາ​ນີ້, ກອງທັບ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ສູ້​ຮົບ​ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ຂອງ Krithia ​ເພື່ອ​ຍຶດ​ເອົາ​ໝູ່​ບ້ານ.[23] Hunter-Weston ໄດ້ເຮັດແຜນການທີ່ພິສູດວ່າສະລັບສັບຊ້ອນເກີນໄປແລະການສື່ສານບໍ່ດີກັບຜູ້ບັນຊາການໃນພາກສະຫນາມ.ທະຫານຂອງກອງພົນທີ 29 ຍັງໝົດແຮງ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມຕື່ນຕົກໃຈກັບການສູ້ຮົບຢູ່ຫາດຊາຍ ແລະ ບ້ານ Seddülbahir, ເຊິ່ງຖືກຍຶດໄດ້ຫຼັງຈາກການສູ້ຮົບຫຼາຍຄັ້ງໃນວັນທີ 26 ເມສາ.ພວກ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ Ottoman ຢຸດ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ເຄິ່ງ​ທາງ​ລະຫວ່າງ​ຫົວ​ເມືອງ Helles ກັບ Krithia ປະມານ 6:00 ​ໂມງ, ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້ 3,000 ຄົນ​ບາດ​ເຈັບ.[24]ໃນຂະນະທີ່ການເສີມກໍາລັງຂອງ Ottoman ມາຮອດ, ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງໄຊຊະນະຂອງພັນທະມິດຢ່າງໄວວາໃນແຫຼມໄດ້ຫາຍໄປແລະການສູ້ຮົບຢູ່ Helles ແລະ Anzac ໄດ້ກາຍເປັນການສູ້ຮົບຂອງການທໍາລາຍ.ວັນ​ທີ 30 ​ເມສາ​ນີ້, ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ກອງທັບ​ເຮືອ​ລາດ​ຊະ​ວົງ (ນາຍ​ພົນ Archibald Paris) ​ໄດ້​ລົງ​ຈອດ.ໃນ​ມື້​ດຽວ​ກັນ, Kemal, ເຊື່ອ​ວ່າ​ພັນ​ທະ​ມິດ​ແມ່ນ​ຢູ່​ໃນ verge ຂອງ​ການ​ພ່າຍ​ແພ້, ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ການ​ເຄື່ອນ​ຍ້າຍ​ທະ​ຫານ​ຜ່ານ Wire Gulley, ໃກ້​ກັບ 400 Plateau ແລະ Lone Pine.ແປດກອງພັນຂອງກໍາລັງກໍາລັງຖືກສົ່ງອອກຈາກ Istanbul ໃນມື້ຕໍ່ມາແລະໃນຕອນບ່າຍມື້ນັ້ນ, ທະຫານ Ottoman ໄດ້ຕ້ານການໂຈມຕີຢູ່ Helles ແລະ Anzac.ກອງທັບ Ottoman ໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນຂະແຫນງການຂອງຝຣັ່ງເປັນໄລຍະສັ້ນໆ, ແຕ່ການໂຈມຕີໄດ້ຖືກປະຕິເສດໂດຍການຍິງປືນກົນຂອງພັນທະມິດ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຜູ້ໂຈມຕີຫຼາຍຄົນໄດ້ຮັບບາດເຈັບ.[25] ໃນຄືນຕໍ່ມາ, Birdwood ໄດ້ສັ່ງໃຫ້ພະແນກນິວຊີແລນແລະອົດສະຕາລີໂຈມຕີຈາກທາງເທິງຂອງ Russell ແລະ Quinn's Post ໄປສູ່ Baby 700. ກອງທັບທະຫານບົກທີ 4 ອົດສະຕາລີ (Colonel John Monash), ກອງພົນທະຫານຮາບຂອງນິວຊີແລນແລະ Royal Marines ຈາກ Chatham Battalion. ໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການໂຈມຕີ.ຖືກປົກຄຸມດ້ວຍກອງທະຫານເຮືອ ແລະປືນໃຫຍ່, ທະຫານໄດ້ບຸກເຂົ້າໄປໃນໄລຍະສັ້ນໆໃນເວລາກາງຄືນ ແຕ່ຖືກແຍກອອກຈາກບ່ອນມືດ.ພວກ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ຖືກ​ຍິງ​ດ້ວຍ​ອາວຸດ​ຂະໜາດ​ນ້ອຍ​ຈາກ​ດ້ານ​ຊ້າຍ​ທີ່​ເປີດ​ເຜີຍ​ຂອງ​ພວກ​ເຂົາ​ເຈົ້າ ​ແລະ​ໄດ້​ຖືກ​ຂັບ​ໄລ່​ອອກ​ໄປ, ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມີ​ຜູ້​ບາດ​ເຈັບ​ປະມານ 1,000 ຄົນ.[26]
▲
●
Play button
1915 Apr 28

ຮົບຄັ້ງທໍາອິດຂອງ Krithia

Sedd el Bahr Fortress, Seddülb
ການສູ້ຮົບຄັ້ງທໍາອິດຂອງ Krithia ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມທໍາອິດຂອງພັນທະມິດທີ່ຈະກ້າວຫນ້າໃນຮົບ Gallipoli.ເລີ່ມຕົ້ນໃນວັນທີ 28 ເດືອນເມສາ, ສາມມື້ຫຼັງຈາກການລົງຈອດຢູ່ Cape Helles, ກໍາລັງປ້ອງກັນຂອງກໍາລັງ Ottoman ໄດ້ຄອບຄຸມການໂຈມຕີຢ່າງໄວວາ, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍຈາກການນໍາພາແລະການວາງແຜນທີ່ບໍ່ດີ, ການຂາດການສື່ສານ, ແລະຄວາມສິ້ນຫວັງຂອງກໍາລັງທະຫານ.ການ​ຊ້ອມ​ຮົບ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ເວລາ 8 ​ໂມງ​ຂອງ​ວັນ​ທີ 28 ​ເມສາ​ນີ້ ດ້ວຍ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ທາງ​ທະ​ເລ.ແຜນ​ການ​ລ່ວງ​ໜ້າ​ແມ່ນ​ໃຫ້​ຝຣັ່ງ​ຍຶດ​ຕຳ​ແໜ່ງ​ທາງ​ຂວາ​ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ເສັ້ນ​ທາງ​ຂອງ​ອັງ​ກິດ​ຈະ​ບຸກ​ເຂົ້າ​ຍຶດ​ເອົາ Krithia ແລະ​ໂຈມ​ຕີ Achi Baba ຈາກ​ພາກ​ໃຕ້​ແລະ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ.ແຜນ​ການ​ທີ່​ສະ​ລັບ​ສັບ​ຊ້ອນ​ເກີນ​ໄປ​ແມ່ນ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສື່​ສານ​ບໍ່​ດີ​ກັບ​ກອງ​ພັນ​ແລະ​ກອງ​ພັນ​ທະ​ຫານ​ຂອງ​ກອງ​ພັນ​ທີ 29 ຜູ້​ທີ່​ຈະ​ທໍາ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​.Hunter-Weston ຍັງຄົງຢູ່ໄກຈາກດ້ານຫນ້າ;ຍ້ອນ​ເຫດ​ນີ້, ລາວ​ຈຶ່ງ​ບໍ່​ສາມາດ​ຄວບ​ຄຸມ​ໄດ້​ໃນ​ຂະນະ​ທີ່​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ພັດທະນາ.ຄວາມກ້າວຫນ້າເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນງ່າຍແຕ່ຍ້ອນວ່າການຕໍ່ຕ້ານ Ottoman ໄດ້ຖືກພົບ, ເສັ້ນບາງເສັ້ນຖືກຖືຂຶ້ນໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນເຄື່ອນຍ້າຍ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງກາຍເປັນ outflanked.ໃນຂະນະທີ່ທະຫານໄດ້ກ້າວຂຶ້ນໄປແຫຼມແຫຼມ, ພູມສັນຖານໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຂຶ້ນຍ້ອນວ່າພວກເຂົາໄດ້ພົບກັບ ravines ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ສີ່ທີ່ແລ່ນຈາກຄວາມສູງປະມານ Achi Baba ໄປສູ່ Cape.[27]ຢູ່ເບື້ອງຊ້າຍທີ່ສຸດ, ຊາວອັງກິດໄດ້ແລ່ນເຂົ້າໄປໃນ Gully Ravine ເຊິ່ງເປັນປ່າທໍາມະຊາດແລະສັບສົນຄືກັບດິນຢູ່ Anzac Cove.2 ກອງພັນຂອງກອງພົນທີ 87 (ກອງບັນຊາການທະຫານຊາຍແດນທີ 1 ແລະ 1st Royal Inniskilling Fusiliers) ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນຮ່ອມພູ ແຕ່ຖືກຢຸດໂດຍເສົາປືນກົນໃກ້ຫາດ 'Y'.ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ຄືບ​ໜ້າ​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ​ໃນ​ຮ່ອມ​ພູ ຈົນ​ກ​່​ວາ​ປືນ​ໃຫຍ່ Gurkha ທີ 1/6 ໄດ້​ເຂົ້າ​ຍຶດ​ຕຳ​ແໜ່ງ​ໃນ​ຄືນ​ວັນ​ທີ 12/13/5.ເລື່ອງນີ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຂຶ້ນຄ້ອຍຕາມລວງຕັ້ງ 300 ຟຸດ (91 ມ) ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ກອງທັບເຮືອ Royal Marine Light Infantry ແລະ Royal Dublin Fusiliers ລົ້ມລົງ.ເວັບໄຊດັ່ງກ່າວໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນ 'Gurkha Bluff'.ທະຫານອັງກິດທີ່ໝົດກຳລັງ, ເສຍໃຈ ແລະບໍ່ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ ຈະບໍ່ສາມາດໄປໄດ້ອີກໃນການປະເຊີນໜ້າກັບການຕໍ່ຕ້ານ Ottoman ທີ່ແຂງກະດ້າງ.ໃນບາງບ່ອນ, ການໂຈມຕີຕ້ານ Ottoman ໄດ້ຂັບໄລ່ອັງກິດກັບຄືນສູ່ຕໍາແຫນ່ງເລີ່ມຕົ້ນຂອງພວກເຂົາ.ຮອດເວລາ 18:00 ໂມງ ການໂຈມຕີໄດ້ຖືກຍົກເລີກ.[28]
▲
●
Play button
1915 May 6 - May 8

ຮົບທີສອງຂອງ Krithia

Krithia, Alçıtepe/Eceabat/Çana
ວັນ​ທີ 5 ພຶດ​ສະ​ພາ​ນີ້, ກອງ​ກຳ​ລັງ​ທີ 42 (ຕາ​ເວັນ​ອອກ Lancashire) ໄດ້​ຖືກ​ສົ່ງ​ອອກ​ຈາກ​ອີ​ຢິບ .ເຊື່ອວ່າ Anzac ປອດໄພ, Hamilton ໄດ້ຍ້າຍກອງພົນທະຫານຮາບທີ 2 ຂອງອົດສະຕາລີ ແລະກອງພົນທະຫານບົກນິວຊີແລນ, ພ້ອມກັບປືນສະຫນາມຂອງອົດສະຕາລີ 20 ກະບອກ, ໄປຫາຫນ້າ Helles ເພື່ອເປັນຄັງສໍາຮອງສໍາລັບການຮົບທີສອງຂອງ Krithia.ການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງກໍາລັງຂອງຜູ້ຊາຍ 20,000, ມັນແມ່ນການໂຈມຕີທົ່ວໄປຄັ້ງທໍາອິດຢູ່ທີ່ Helles ແລະໄດ້ຖືກວາງແຜນໄວ້ສໍາລັບກາງເວັນ.ກອງທັບຝຣັ່ງແມ່ນເພື່ອຍຶດເອົາ Kereves Dere ແລະຊາວອັງກິດ, ຊາວອົດສະຕາລີແລະນິວຊີແລນໄດ້ຖືກມອບຫມາຍໃຫ້ Krithia ແລະ Achi Baba.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ກະກຽມ​ດ້ວຍ​ປືນ​ໃຫຍ່ 30 ນາທີ, ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ຕອນ​ເຊົ້າ​ວັນ​ທີ 6 ພຶດສະພາ​ນີ້.ອັງກິດແລະຝຣັ່ງໄດ້ກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າ Gully, Fir Tree, Krithia ແລະ Kereves spurs ທີ່ຖືກແຍກອອກໂດຍ gullies ເລິກ, fortified ໂດຍ Ottoman.ໃນຂະນະທີ່ຜູ້ໂຈມຕີກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ແຍກອອກຈາກກັນເມື່ອພະຍາຍາມຂ້າມຈຸດທີ່ເຂັ້ມແຂງຂອງ Ottoman ແລະພົບວ່າພວກເຂົາຢູ່ໃນພື້ນທີ່ທີ່ບໍ່ຄຸ້ນເຄີຍ.ພາຍ​ໃຕ້​ການ​ຍິງ​ປືນ​ໃຫຍ່​ແລະ​ການ​ຍິງ​ປືນ​ກົນ​ຈາກ​ຖານ​ທັບ​ຂອງ Ottoman ທີ່​ບໍ່​ໄດ້​ຖືກ​ເຫັນ​ໂດຍ​ການ​ສອດ​ແນມ​ທາງ​ອາ​ກາດ​ຂອງ​ອັງ​ກິດ​, ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ຢຸດ​ເຊົາ​ການ​;ໃນມື້ຕໍ່ມາ, ກໍາລັງເສີມກໍາລັງສືບຕໍ່ກ້າວຫນ້າ.ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ສືບ​ຕໍ່​ໃນ​ວັນ​ທີ 7/5 ແລະ 4 ກອງ​ພັນ​ທະ​ຫານ​ຂອງ​ຊາວ​ນິວ​ຊີ​ແລນ​ໄດ້​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ເຖິງ Krithia Spur ໃນ​ວັນ​ທີ 8/5;ກັບພະແນກການທີ 29, ຜູ້ໂຈມຕີສາມາດເຂົ້າຫາຕໍາແຫນ່ງທາງທິດໃຕ້ຂອງບ້ານ.ຕອນ​ບ່າຍ​ວັນ​ດຽວ​ກັນ, ກອງ​ພົນ​ທີ 2 ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ​ໄດ້​ກ້າວ​ເຂົ້າ​ສູ່​ພື້ນ​ທີ່​ເປີດ​ຢ່າງ​ວ່ອງ​ໄວ​ໄປ​ສູ່​ແຖວ​ໜ້າ​ຂອງ​ອັງ​ກິດ.​ໃນ​ທ່າມກາງ​ການ​ຍິງ​ປືນ​ໃຫຍ່​ແລະ​ປືນ​ໃຫຍ່, ກອງ​ທະຫານ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ຍິງ​ໄປ​ສູ່​ເມືອງ Krithia ​ແລະ​ໄດ້​ຮັບ​ຄວາມ​ຍາວ 600 m (660 yd), ປະມານ 400 m (440 yd), ​ໂດຍ​ມີ​ຜູ້​ບາດ​ເຈັບ 1,000 ຄົນ.ຢູ່ໃກ້ກັບ Fir Tree Spur, ຊາວນິວຊີແລນສາມາດກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າແລະເຊື່ອມຕໍ່ກັບຊາວອົດສະຕຣາລີ, ເຖິງແມ່ນວ່າອັງກິດຖືກຍຶດແລະຝຣັ່ງໄດ້ຫມົດໄປ, ເຖິງແມ່ນວ່າໄດ້ຄອບຄອງຈຸດທີ່ມອງຂ້າມຈຸດປະສົງຂອງພວກເຂົາ.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ຖືກ​ໂຈະ​ໄວ້ ​ແລະ​ພວກ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໄປ​ຂຸດ​ຄົ້ນ, ​ໂດຍ​ບໍ່​ສາມາດ​ເອົາ Krithia ຫຼື Achi Baba.ປະມານນຶ່ງສ່ວນສາມຂອງທະຫານຂອງພັນທະມິດທີ່ຕໍ່ສູ້ໃນການສູ້ຮົບໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ບາດເຈັບ.ນາຍພົນ Hamilton ສາມາດສູນເສຍການສູນເສຍດັ່ງກ່າວຍ້ອນວ່າພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ມັນມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກພຽງພໍທີ່ຈະຍຶດເອົາພື້ນທີ່ນ້ອຍໆທີ່ລາວມີ, ປ່ອຍໃຫ້ຜູ້ດຽວສືບຕໍ່ເກັບກໍາຕື່ມອີກ.ການວາງແຜນທີ່ບໍ່ດີຂອງການສູ້ຮົບໄດ້ຂະຫຍາຍໄປເຖິງການສະຫນອງການແພດສໍາລັບຜູ້ບາດເຈັບທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ.ຄົນແບກຫາບຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ສາມາດໃຊ້ໄດ້ມັກຈະຕ້ອງແບກພາລະຂອງພວກເຂົາຕະຫຼອດທາງໄປຫາຫາດຊາຍຍ້ອນວ່າບໍ່ມີສະຖານີເກັບລວບລວມລະດັບກາງທີ່ມີການຂົນສົ່ງ wagon.ການ​ຈັດ​ຕັ້ງ​ກຳ​ປັ່ນ​ໂຮງ​ໝໍ​ຍັງ​ບໍ່​ພຽງ​ພໍ, ດັ່ງ​ນັ້ນ​ເມື່ອ​ຜູ້​ບາດ​ເຈັບ​ຖືກ​ເອົາ​ອອກ​ຈາກ​ຫາດ​ຊາຍ​ແລ້ວ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຈະ​ມີ​ບັນ​ຫາ​ໃນ​ການ​ຊອກ​ຫາ​ກຳ​ປັ່ນ​ທີ່​ກຽມ​ຈະ​ພາ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ຂຶ້ນ​ເຮືອ.ດ້ວຍຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງການສູ້ຮົບຄັ້ງທີສອງ, Hamilton ໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ລັດຖະມົນຕີການຕ່າງປະເທດອັງກິດສໍາລັບສົງຄາມ, Lord Kitchener, ສໍາລັບສີ່ພະແນກເພີ່ມເຕີມ.ລາວໄດ້ຮັບສັນຍາກັບພະແນກ 52nd ຂອງອັງກິດ (ເຂດທົ່ງພຽງ) ແຕ່ຈະບໍ່ໄດ້ຮັບອີກຈົນກ່ວາເດືອນສິງຫາ.
▲
●
ປະຕິບັດການທະຫານເຮືອ
E11 torpedoes Stamboul ອອກຈາກ Constantinople, 25 ພຶດສະພາ 1915. ©Hermanus Willem Koekkoek
1915 May 13 - May 23

ປະຕິບັດການທະຫານເຮືອ

Kemankeş Karamustafa Paşa, Gal
ຄວາມໄດ້ປຽບຂອງອັງກິດໃນປືນໃຫຍ່ຂອງກອງທັບເຮືອໄດ້ຫຼຸດລົງຫຼັງຈາກເຮືອຮົບ HMS Goliath ຖືກ torpedoed ແລະຈົມລົງໃນວັນທີ 13 ພຶດສະພາໂດຍເຮືອພິຫານ Ottoman Muâvenet-i Millîye, ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຊາຍ 570 ຄົນເສຍຊີວິດຈາກລູກເຮືອ 750 ຄົນ, ລວມທັງຜູ້ບັນຊາການເຮືອ, Captain Thomas Shelford.[29] A submarine ເຍຍລະມັນ, U-21, ຈົມ HMS Triumph ໃນ 25 ພຶດສະພາແລະ HMS Majestic ໃນ 27 ພຶດສະພາ.[30] ການລາດຕະເວນຂອງກອງທັບອັງກິດເພີ່ມເຕີມໄດ້ຖືກບິນອ້ອມ Gallipoli ແລະ U-21 ໄດ້ຖືກບັງຄັບໃຫ້ອອກຈາກພື້ນທີ່ແຕ່ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງນີ້, ພັນທະມິດໄດ້ຖອນເຮືອຮົບສ່ວນໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາໄປ Imbros, ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາຖືກ "tethered ປ້ອງກັນ" ລະຫວ່າງ sorties, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ພັນທະມິດຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ກໍາລັງທະຫານເຮືອ, ໂດຍສະເພາະໃນຂະແຫນງ Helles.[31] ເຮືອດຳນໍ້າ HMS E11 ໄດ້ຜ່ານ Dardanelles ໃນວັນທີ 18 ພຶດສະພາ ແລະໄດ້ຈົມລົງ ຫຼືພິການ 11 ລຳ, ລວມທັງສາມລຳໃນວັນທີ 23 ພຶດສະພາ, ກ່ອນທີ່ຈະເຂົ້າສູ່ທ່າເຮືອ Istanbul, ໄດ້ຍິງໃສ່ການຂົນສົ່ງຄຽງຂ້າງກັບຄັງອາວຸດ, ເຮືອປືນຈົມ ແລະສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ທ່າເຮືອ.[32] ການໂຈມຕີຂອງ E11 ຕໍ່ Constantinople, ຄັ້ງທໍາອິດໂດຍເຮືອ enemy ໃນໄລຍະ 100 ປີ, ມີຜົນກະທົບອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ສິນລະທໍາຂອງຕຸລະກີ, ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມຕື່ນຕົກໃຈໃນເມືອງ.
▲
●
Play button
1915 May 19

ການໂຈມຕີຄັ້ງທີ 3 ຕໍ່ Anzac Cove

Anzac Cove, Türkiye
ພຽງ​ແຕ່​ສອງ​ອາ​ທິດ​ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ລົງ​ຈອດ​ຂອງ ANZAC, Turks ໄດ້​ເຕົ້າ​ໂຮມ​ກຳ​ລັງ​ຂອງ​ກຳ​ລັງ 42,000 ຄົນ (ສີ່​ກອງ) ເພື່ອ​ດຳ​ເນີນ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ​ຕໍ່​ກຳ​ລັງ ANZAC ຂອງ​ກຳ​ລັງ 17,300 ຄົນ (ສອງ​ພະ​ແນກ).ຜູ້ບັນຊາການ ANZAC ບໍ່ມີການຊີ້ບອກເຖິງການໂຈມຕີທີ່ໃກ້ຈະເກີດຂຶ້ນຈົນກ່ວາມື້ກ່ອນ, ໃນເວລາທີ່ເຮືອບິນຂອງອັງກິດໄດ້ລາຍງານການສ້າງກໍາລັງທະຫານທີ່ກົງກັນຂ້າມກັບຕໍາແຫນ່ງຂອງ ANZAC.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຂອງ​ຕວກກີ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ຕອນ​ເຊົ້າ​ວັນ​ທີ 19 ພຶດສະພາ​ນີ້, ​ໂດຍ​ສ່ວນ​ຫຼາຍ​ແມ່ນ​ແນ​ໃສ່​ຈຸດ​ໃຈກາງ​ຂອງ​ຕຳ​ແໜ່​ງ ANZAC.ມັນລົ້ມເຫລວໃນຕອນທ່ຽງ;Turks ໄດ້​ຖືກ​ຈັບ​ໄດ້​ໂດຍ​ການ​ຍິງ enfilade ຈາກ​ປືນ​ແລະ​ປືນ​ກົນ​ຂອງ​ຜູ້​ຖືກ​ກ່າວ​ຟ້ອງ​, ຊຶ່ງ​ເຮັດ​ໃຫ້​ປະ​ມານ​ສິບ​ພັນ​ຄົນ​ບາດ​ເຈັບ​, ລວມ​ທັງ​ສາມ​ພັນ​ຄົນ​ເສຍ​ຊີ​ວິດ​.ANZACs ມີຜູ້ບາດເຈັບໜ້ອຍກວ່າ 700 ຄົນ.ຄາດ​ວ່າ​ການ​ຊ້ອມ​ຮົບ​ຈະ​ສືບ​ຕໍ່​ໃກ້​ຈະ​ມາ​ເຖິງ, ກອງ​ທະຫານ​ສາມ​ກອງ​ຂອງ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ໄປ​ຮອດ​ພາຍ​ໃນ​ຊາວ​ສີ່​ຊົ່ວ​ໂມງ​ເພື່ອ​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ຫົວ​ຊາຍ​ທະ​ເລ, ​ແຕ່​ບໍ່​ມີ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ເທື່ອ.ແທນທີ່ຈະ, ໃນວັນທີ 20 ແລະ 24 ເດືອນພຶດສະພາ, ສອງ truces ໄດ້ຖືກປະກາດເພື່ອເກັບກໍາຜູ້ບາດເຈັບແລະຝັງສົບຄົນຕາຍຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຂອງຜູ້ຊາຍ.Turks ບໍ່ເຄີຍປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການຍຶດເອົາຫົວຂົວ;ແທນທີ່ ANZACs ໄດ້ຍົກຍ້າຍຕໍາແໜ່ງໃນທ້າຍປີ.
▲
●
ຍຸດທະວິທີ Ottoman ແລະ ການໂຈມຕີອົດສະຕຣາລີ
ທະຫານ​ຕວກກີ ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ໃນ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ເມືອງ Gallipoli. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Jun 1

ຍຸດທະວິທີ Ottoman ແລະ ການໂຈມຕີອົດສະຕຣາລີ

Anzac Cove, Türkiye
ກໍາລັງ Ottoman ຂາດລູກປືນໃຫຍ່ແລະຫມໍ້ໄຟພາກສະຫນາມພຽງແຕ່ສາມາດຍິງ c.18,000 ຫອຍໃນລະຫວ່າງຕົ້ນເດືອນພຶດສະພາຫາອາທິດທໍາອິດຂອງເດືອນມິຖຸນາ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຕ້ານ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຢູ່ Anzac ໃນ​ກາງ​ເດືອນ​ພຶດ​ສະ​ພາ, ກອງ​ທັບ Ottoman ໄດ້​ຢຸດ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ທາງ​ໜ້າ.ທ້າຍເດືອນ, Ottoman ໄດ້ເລີ່ມເຈາະອຸໂມງອ້ອມຮອບ Quinn's Post ໃນຂະແຫນງ Anzac ແລະໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 29 ພຶດສະພາ, ເຖິງແມ່ນວ່າການຕ້ານການຂຸດຄົ້ນຂອງອົດສະຕາລີ, ໄດ້ລະເບີດລະເບີດຝັງດິນແລະການໂຈມຕີດ້ວຍກອງພັນຈາກກອງພົນທີ 14.ກອງ​ພັນ​ທະ​ຫານ​ທີ 15 ຂອງ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ​ໄດ້​ຖືກ​ບັງ​ຄັບ​ກັບ​ຄືນ​ໄປ ແຕ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ແລະ​ຍຶດ​ເອົາ​ພື້ນ​ດິນ​ຄືນ​ໃໝ່​ໃນ​ມື້​ຕໍ່​ມາ, ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ປົດ​ປ່ອຍ​ໂດຍ​ທະ​ຫານ​ນິວ​ຊີ​ແລນ.ການປະຕິບັດງານຢູ່ Anzac ໃນຕົ້ນເດືອນມິຖຸນາໄດ້ກັບຄືນສູ່ການລວມຕົວ, ການມີສ່ວນພົວພັນເລັກນ້ອຍແລະການປະທະກັນດ້ວຍລູກລະເບີດແລະການຍິງປືນ.
▲
●
Play button
1915 Jun 28 - Jul 5

ຮົບຂອງ Gully Ravine

Cwcg Pink Farm Cemetery, Seddü
ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ວາງ​ລະ​ເບີດ​ຢ່າງ​ໜັກໜ່ວງ​ສອງ​ມື້, ການ​ສູ້​ຮົບ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ເວລາ 10:45 ​ໂມງ​ຂອງ​ວັນ​ທີ 28 ມິຖຸນາ​ນີ້ ດ້ວຍ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ເບື້ອງ​ຕົ້ນ​ເພື່ອ​ຍຶດ​ເອົາ Boomerang Redoubt ຢູ່​ເມືອງ Gully Spur.[33​] ຄວາມ​ກ້າວ​ຫນ້າ​ໂດຍ​ທົ່ວ​ໄປ​ໄດ້​ເລີ່ມ​ຕົ້ນ​ບໍ່​ດົນ​ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​.ການຍິງປືນໃຫຍ່ໃສ່ Gully Spur ແມ່ນຢ່າງລົ້ນເຫຼືອແລະ Gurkha Rifles 2/10th ແລະກອງພັນທີ 2 ຂອງ Royal Fusiliers ໄດ້ກ້າວໄປຂ້າງຫນ້າຢ່າງໄວວາໃນໄລຍະທາງເຄິ່ງໄມລ໌ໄປຫາຈຸດທີ່ມີຊື່ວ່າ "Fusilier Bluff" ເຊິ່ງຈະກາຍເປັນຕໍາແຫນ່ງຂອງພັນທະມິດທາງເຫນືອທີ່ສຸດຂອງ Helles.ຢູ່ເບື້ອງຂວາຂອງຄວາມກ້າວຫນ້າ, ຕາມ Fir Tree Spur, ການສູ້ຮົບບໍ່ໄດ້ດີຫຼາຍສໍາລັບຊາວອັງກິດ.ທະຫານທີ່ບໍ່ມີປະສົບການຂອງກອງພົນທີ 156 ຂາດການສະຫນັບສະຫນູນປືນໃຫຍ່ແລະຖືກສັງຫານໂດຍປືນກົນ Ottoman ແລະການໂຈມຕີ bayonet.​ເຖິງ​ວ່າ​ມີ​ຝ່າຍ​ຄ້ານ, ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮັບ​ຄຳ​ສັ່ງ​ໃຫ້​ກົດ​ດັນ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ ​ແລະ ສະ​ນັ້ນ​ບັນດາ​ກຳລັງ​ໜູນ​ຊ່ວຍ ​ແລະ ບັນດາ​ສາຍ​ສະຫງວນ​ໄດ້​ຖືກ​ສົ່ງ​ໄປ​ໜ້າ ​ແຕ່​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ຄືບ​ໜ້າ.ຮອດ​ເວລາ​ທີ່​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຖືກ​ຢຸດ​ຍິງ, ກອງ​ທະຫານ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ມີ​ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ​ເຄິ່ງໜຶ່ງ, ​ໄດ້​ຮັບ​ບາດ​ເຈັບ​ລົ້ມ​ຕາຍ, ​ໃນ​ນັ້ນ​ມີ 800 ຄົນ​ເສຍ​ຊີວິດ.[34] ບາງ battalions ໄດ້ depleted ດັ່ງນັ້ນເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຮັບການ merged ເຂົ້າໄປໃນການປະກອບປະກອບ.ໃນເວລາທີ່ສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງພະແນກ 52nd ໄດ້ລົງຈອດ, ຜູ້ບັນຊາການ, ນາຍພົນ Granville Egerton, ໄດ້ໃຈຮ້າຍໃນລັກສະນະທີ່ກອງພົນທີ 156 ຂອງລາວໄດ້ຖືກເສຍສະລະ.ພວກ Ottoman, ທີ່ມີກໍາລັງຄົນຈໍານວນຫລາຍຢູ່ໃນສະຫງວນແຕ່ຂາດປືນໃຫຍ່ແລະປືນກົນທີ່ສໍາຄັນ, ເຮັດໃຫ້ການໂຈມຕີຕ້ານການໂຈມຕີທີ່ບໍ່ຢຸດຢັ້ງໂດຍມີຄວາມເຂັ້ມແຂງທີ່ສຸດໃນວັນທີ 5 ກໍລະກົດແຕ່ທັງຫມົດໄດ້ຖືກປະຕິເສດ.ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການຄວບຄຸມຂອງເນີນພູຍຸດທະສາດທີ່ເບິ່ງ Sıgındere ແລະ Kerevizdere ໄດ້ຖືກປະຕິເສດກັບພັນທະມິດໂດຍການໂຈມຕີ bayonet Ottoman ຂະຫນາດໃຫຍ່.ການເສຍຊີວິດຂອງຊາວ Ottoman ສໍາລັບໄລຍະເວລາລະຫວ່າງ 28 ເດືອນມິຖຸນາຫາ 5 ກໍລະກົດແມ່ນຄາດຄະເນຢູ່ລະຫວ່າງ 14,000 ແລະ 16,000, ສີ່ເທົ່າຂອງການສູນເສຍຂອງອັງກິດ.ບ່ອນທີ່ເປັນໄປໄດ້ Ottoman ຕາຍໄດ້ຖືກໄຟໄຫມ້ແຕ່ truce ເພື່ອຝັງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກປະຕິເສດ.ຊາວອັງກິດເຊື່ອວ່າສົບຜູ້ຕາຍເປັນສິ່ງກີດຂວາງທີ່ມີປະສິດທິພາບແລະທະຫານ Ottoman ບໍ່ເຕັມໃຈທີ່ຈະໂຈມຕີພວກເຂົາ.ນີ້ແມ່ນການກະທຳອັນໜຶ່ງທີ່ບໍ່ປະໝາດ ແລະບໍ່ມີຄຸນຄ່າແທ້ໆທີ່ໄດ້ກະທຳໂດຍພັນທະມິດທີ່ເຮັດໃຫ້ຊາວ Ottoman ຄຽດແຄ້ນຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ.ວັນ​ທີ 5 ກໍລະກົດ​ນີ້, ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຄັ້ງ​ໃຫຍ່​ຄັ້ງ​ສຸດ​ທ້າຍ​ຂອງ​ການ​ຊ້ອມ​ຮົບ​ຄັ້ງ​ນີ້​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ແຕ່​ໄດ້​ເກີດ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ດ້ວຍ​ກຳ​ແພງ​ທີ່​ໝັ້ນ​ຂອງ​ຝ່າຍ​ພັນທະ​ມິດ​ໄດ້​ລຸກ​ຂຶ້ນ.ພວກ​ທີ່​ເສຍ​ຊີ​ວິດ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ຂຶ້ນ​ອີກ​ເທື່ອ​ນຶ່ງ​ຢູ່​ຕໍ່​ຫນ້າ​ຮ່ອງ​ຮອຍ​ຂອງ​ອັງ​ກິດ.ພະນັກງານ Mehmet Ali Paşa ມີຄວາມຄິດເຫັນວ່າຄວາມກ້າວຫນ້າຂອງພັນທະມິດໄດ້ຖືກຢຸດເຊົາແລ້ວແລະບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງມີການສູນເສຍອັນຫນັກຫນ່ວງເຫຼົ່ານີ້.Mehmet Ali Paşa, ໃນຄວາມຢ້ານກົວຂອງຕິກິຣິຍາຈາກ Liman Paşa, ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນແລະເຮັດໃຫ້ການຂົ່ມຂູ່ໂດຍ Enver Paşa hesitated.ອີກເທື່ອຫນຶ່ງ, Major Eggert ແຊກແຊງແລະ Liman Paşa yielded.ໃນທີ່ສຸດການຂ້າໄດ້ຖືກຢຸດເຊົາ.ນີ້ແມ່ນຕອນທີ່ນອງເລືອດທີ່ສຸດໃນຂະບວນການທັງໝົດ.ຫຼັງ​ຈາກ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ຢຸດ​ສະ​ງັກ, ແນວ​ທາງ​ດ້ານ​ໜ້າ​ໄດ້​ສະ​ຖຽນ​ລະ​ພາບ​ແລະ​ຄົງ​ຕົວ​ເປັນ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ຕໍ່​ຂະ​ບວນ​ການ Gallipoli ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ສົງ​ຄາມ​ຂຸດ​ຄົ້ນ​ບໍ່​ແຮ່​ຢ່າງ​ແຂງ​ແຮງ​ຢູ່​ອ້ອມ​ຮອບ​ຮ່ອມ​ພູ.
▲
●
ຮົບຂອງ Krithia Vineyard
©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Aug 6 - Aug 13

ຮົບຂອງ Krithia Vineyard

Redoubt Cemetery, Alçıtepe/Ece
ການສູ້ຮົບຂອງ Krithia Vineyard ໃນເບື້ອງຕົ້ນມີຈຸດປະສົງເປັນການກະ ທຳ ເລັກນ້ອຍຂອງອັງກິດຢູ່ທີ່ Helles ໃນແຫຼມ Gallipoli ເພື່ອຫັນປ່ຽນຄວາມສົນໃຈຈາກການເປີດຕົວຂອງການໂຈມຕີເດືອນສິງຫາທີ່ໃກ້ຈະມາເຖິງ, ແຕ່ແທນທີ່ຈະ, ຜູ້ບັນຊາການອັງກິດ, Brigadier General HE Street, ໄດ້ຕິດຕັ້ງຊຸດທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດແລະເລືອດ. ການ​ໂຈມ​ຕີ​ທີ່​ໃນ​ທີ່​ສຸດ​ໄດ້​ຮັບ​ພື້ນ​ທີ່​ຂະ​ຫນາດ​ນ້ອຍ​ທີ່​ຮູ້​ຈັກ​ເປັນ "Vineyard ໄດ້​"​.ເນື່ອງຈາກການຂາດແຄນປືນໃຫຍ່, ການໂຈມຕີໄດ້ຖືກແບ່ງອອກເປັນສອງສ່ວນກັບກອງພົນທີ 88 ຂອງກອງພົນທີ 29 (ໂດຍການສະຫນັບສະຫນູນດ້ານຂວາຂອງມັນຈາກກອງພັນທີ 1/5, ກອງບັນຊາການ Manchester) ໂຈມຕີໃນຕອນບ່າຍຂອງວັນທີ 6 ສິງຫາໃນຂະນະທີ່ 125th ແລະ. ກອງພົນທີ 127 ຂອງກອງພົນທີ 42 (ຕາເວັນອອກ Lancashire) ຈະບຸກໂຈມຕີໃນຕອນເຊົ້າຂອງມື້ຕໍ່ມາ.ກອງພົນທະຫານຮາບທີ 52 (ເຂດທົ່ງພຽງ) ແລະ ກອງພັນທີ 63 (ກອງທັບເຮືອ) ຢູ່ໃນກອງພົນສະຫງວນ.ພວກເຂົາເຈົ້າກໍາລັງປະເຊີນກັບສີ່ພະແນກ Ottoman, ສາມແມ່ນສົດ, ໃນຂະນະທີ່ມີສອງພະແນກເພີ່ມເຕີມຢູ່ໃນສະຫງວນ.[35]ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຂອງ​ກອງ​ພົນ​ທີ 88 ​ໄດ້​ຄວບ​ຄຸມ​ຮ່ອງ​ຮອຍ​ຂອງ Ottoman ​ຈຳນວນ​ໜຶ່ງ, ​ເຊິ່ງຖືກ​ຍຶດຄືນ​ໂດຍ​ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ທີ 30 Ottoman ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຕໍ່​ຕ້ານ.ອັງ​ກິດ​ໄດ້​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ອີກ​ເທື່ອ​ໜຶ່ງ​ແລະ​ຍຶດ​ຄອງ​ຮ່ອງ​ຮອຍ​ອີກ, ແຕ່​ພວກ​ໂອ​ໂຕ​ມັນ​ໄດ້​ຕ້ານ​ຄືນ​ອີກ​ແລະ​ຂັບ​ໄລ່​ພວກ​ເຂົາ​ອອກ​ໄປ.ອັງ​ກິດ​ບໍ່​ສາ​ມາດ​ຍຶດ​ເອົາ​ພື້ນ​ທີ່​ໃດ​ຫນຶ່ງ​ແລະ​ກອງ​ພັນ​ທີ 88 ໄດ້​ລາຍ​ງານ​ການ​ບາດ​ເຈັບ​ຂອງ​ຜູ້​ຊາຍ 1,905 [36​] , (ເຕັມ 2/3 ຂອງ​ຄວາມ​ເຂັ້ມ​ແຂງ Brigade ຕົ້ນ​ສະ​ບັບ​)​, ການ​ທໍາ​ລາຍ​ປະ​ສິດ​ທິ​ຜົນ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ເປັນ​ກໍາ​ລັງ​ສູ້​ຮົບ​.ເວລາປະມານ 9:40 ໂມງເຊົ້າຂອງວັນທີ 7 ສິງຫາ, ກອງພົນທີ 42 ໄດ້ບຸກໂຈມຕີເຂດຂວາຂອງກອງພົນ 88.ກອງພົນທີ 127 ສາມາດທໍາລາຍເສັ້ນທີ່ຖືໂດຍ Ottomanth Division 13th, ແຕ່ຖືກບັງຄັບໃຫ້ກັບຄືນໂດຍການໂຈມຕີຕ້ານ Ottoman.ກອງທັບ Ottoman ໄດ້​ໂຈມ​ຕີ​ຊ້ຳ​ແລ້ວ​ຊ້ຳ​ອີກ​ແຕ່​ວັນ​ທີ 7 ສິງຫາ ຫາ ວັນ​ທີ 9 ສິງຫາ ແລະ ການ​ສູ້​ລົບ​ກັນ​ຢູ່​ໃນ​ເຂດ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ສືບ​ຕໍ່​ໄປ​ຮອດ​ວັນ​ທີ 13 ສິງຫາ​ທີ່​ສຸດ​ກໍ​ໄດ້​ຫຼຸດ​ລົງ.ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພາກສ່ວນນີ້ຂອງແນວຫນ້າ Helles ຍັງຄົງເປັນຫນຶ່ງໃນທີ່ຫຍຸ້ງທີ່ສຸດແລະຮຸນແຮງທີ່ສຸດສໍາລັບສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງແຄມເປນ.
▲
●
ຮົບຂອງ Sari Bair
ຮ່ອງຮອຍທາງໃຕ້ໃນ Lone Pine, Gallipoli, ວັນທີ 8 ສິງຫາ 1915 ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Aug 6 - Aug 21

ຮົບຂອງ Sari Bair

Suvla Cove, Küçükanafarta/Ecea
ການສູ້ຮົບຂອງ Sari Bair, ຊຶ່ງເອີ້ນກັນວ່າ ການໂຈມຕີເດືອນສິງຫາ, ເປັນຕົວແທນຂອງຄວາມພະຍາຍາມສຸດທ້າຍທີ່ເຮັດໂດຍອັງກິດໃນເດືອນສິງຫາ 1915 ເພື່ອຍຶດເອົາການຄວບຄຸມຂອງແຫຼມ Gallipoli ຈາກ Empire Ottoman ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທໍາອິດ.ໃນຊ່ວງເວລາຂອງການສູ້ຮົບ, ແຄມເປນ Gallipoli ໄດ້ລຸກລາມໄປໃນສອງດ້ານ - Anzac ແລະ Helles - ເປັນເວລາສາມເດືອນນັບຕັ້ງແຕ່ການບຸກຮຸກຮານຂອງພັນທະມິດໃນວັນທີ 25 ເດືອນເມສາປີ 1915. ດ້ວຍແນວຫນ້າຂອງ Anzac ຖືກກັກຂັງຢູ່ໃນຄວາມເຄັ່ງຕຶງ, ພັນທະມິດໄດ້ພະຍາຍາມປະຕິບັດການສູ້ຮົບ. ການກະ ທຳ ຜິດໃນສະ ໜາມ ຮົບ Helles - ດ້ວຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງແລະເພື່ອຜົນປະໂຫຍດເລັກນ້ອຍ.ໃນເດືອນສິງຫາ, ຄໍາສັ່ງຂອງອັງກິດໄດ້ສະເຫນີການປະຕິບັດການໃຫມ່ເພື່ອຟື້ນຟູຂະບວນການໂດຍການຍຶດເອົາສັນພູ Sari Bair, ພື້ນທີ່ສູງທີ່ຄອບງໍາກາງແຫຼມ Gallipoli ເຫນືອການລົງຈອດຂອງ Anzac.ການ​ປະຕິບັດ​ງານ​ຕົ້ນຕໍ​ໄດ້​ເລີ່​ມຂຶ້ນ​ໃນ​ວັນ​ທີ 6 ສິງຫາ​ນີ້ ດ້ວຍ​ການ​ລົງ​ຈອດ​ໃໝ່ 5 ກິ​ໂລ​ແມັດ (8.0 ກິ​ໂລ​ແມັດ) ທາງ​ພາກ​ເໜືອ​ຂອງ​ເມືອງ Anzac ຢູ່​ອ່າວ Suvla ຮ່ວມ​ກັບ​ກອງ​ທະຫານ​ອົດ​ສະຕຣາລີ ​ແລະ ນິວຊີ​ແລນ.ພັນທະມິດໄດ້ບຸກໂຈມຕີທາງທິດເໜືອ ເຂົ້າໄປໃນປະເທດທີ່ຮົກຮ້າງ ຄຽງຂ້າງເຂດ Sari Bair ເພື່ອແນໃສ່ຍຶດເອົາພື້ນທີ່ສູງ ແລະເຊື່ອມຕໍ່ກັບການລົງຈອດ Suvla.ຢູ່ທີ່ Helles, ອັງກິດແລະຝຣັ່ງໃນປັດຈຸບັນຍັງຄົງຢູ່ໃນການປ້ອງກັນສ່ວນໃຫຍ່.
▲
●
Play button
1915 Aug 6 - Aug 10

ຮົບຂອງ Lone Pine

Lone Pine (Avustralya) Anıtı,
ຮົບຂອງ Lone Pine ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການໂຈມຕີແບບຫຼາກຫຼາຍເພື່ອດຶງດູດຄວາມສົນໃຈຂອງ Ottoman ຫ່າງຈາກການໂຈມຕີຕົ້ນຕໍທີ່ດໍາເນີນໂດຍທະຫານອັງກິດ, ອິນເດຍແລະນິວຊີແລນທີ່ອ້ອມຮອບ Sari Bair, Chunuk Bair ແລະ Hill 971, ເຊິ່ງໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມການໂຈມຕີເດືອນສິງຫາ.ຢູ່ທີ່ Lone Pine, ກໍາລັງບຸກໂຈມຕີ, ໃນເບື້ອງຕົ້ນປະກອບດ້ວຍກອງພົນທີ 1 ຂອງອົດສະຕາລີ, ສາມາດຍຶດເອົາສາຍຮ່ອງຮອຍຫຼັກຈາກສອງກອງພັນ Ottoman ທີ່ກໍາລັງປ້ອງກັນຕໍາແຫນ່ງໃນສອງສາມຊົ່ວໂມງທໍາອິດຂອງການສູ້ຮົບໃນວັນທີ 6 ສິງຫາ.ໃນໄລຍະສາມມື້ຕໍ່ມາ, ການສູ້ຮົບຍັງສືບຕໍ່ໃນຂະນະທີ່ຊາວ Ottoman ກໍາລັງເພີ່ມກໍາລັງແລະການໂຈມຕີໂຕ້ຕອບຈໍານວນຫລາຍໃນຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອຍຶດເອົາພື້ນທີ່ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ສູນເສຍໄປ.ຂະນະ​ທີ່​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ທະວີ​ຂຶ້ນ, ANZACs ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ສອງ​ກອງ​ພັນ​ໃໝ່​ມາ​ເສີມ​ຂະຫຍາຍ​ສາຍ​ພົວພັນ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ໃໝ່.ໃນ​ທີ່​ສຸດ, ວັນ​ທີ 9 ສິງຫາ​ນີ້, ຊາວ​ໂອ​ໂຕ​ມັນ​ໄດ້​ຢຸດຕິ​ການ​ພະຍາຍາມ​ອີກ​ຕໍ່​ໄປ, ​ແລະ​ໃນ​ວັນ​ທີ 10 ສິງຫາ​ນີ້, ການ​ກະທຳ​ໂຈມ​ຕີ​ດັ່ງກ່າວ​ໄດ້​ຢຸດຕິ​ລົງ, ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຝ່າຍ​ພັນທະ​ມິດ​ຄວບ​ຄຸມ​ຕຳ​ແໜ່​ງ.ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ເຖິງວ່າຈະມີໄຊຊະນະຂອງອົດສະຕາລີ, ການບຸກໂຈມຕີຂອງເດືອນສິງຫາທີ່ກວ້າງກວ່າທີ່ການໂຈມຕີແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງໄດ້ລົ້ມເຫລວແລະສະຖານະການຂອງຄວາມບໍ່ສະຫງົບໄດ້ພັດທະນາປະມານ Lone Pine ເຊິ່ງແກ່ຍາວຈົນເຖິງທ້າຍຂອງຂະບວນການໃນເດືອນທັນວາ 1915 ເມື່ອກອງທັບພັນທະມິດໄດ້ຖືກຍົກຍ້າຍອອກຈາກແຫຼມ.
▲
●
Play button
1915 Aug 7

ຮົບຂອງ Nek ໄດ້

Chunuk Bair Cemetery, Kocadere
ຮົບຂອງ Nek ເປັນການສູ້ຮົບເລັກນ້ອຍທີ່ເກີດຂື້ນໃນວັນທີ 7 ສິງຫາ 1915. "The Nek" ແມ່ນເສັ້ນທາງແຄບຂອງແຫຼມ Gallipoli Peninsula.ຊື່ມາຈາກຄໍາ Afrikaans ສໍາລັບ "ທາງຜ່ານພູເຂົາ" ແຕ່ພູມສັນຖານຕົວມັນເອງເປັນຄໍຂວດທີ່ສົມບູນແບບແລະງ່າຍຕໍ່ການປ້ອງກັນ, ດັ່ງທີ່ໄດ້ຖືກພິສູດໃນລະຫວ່າງການໂຈມຕີ Ottoman ໃນເດືອນມິຖຸນາ.ມັນເຊື່ອມຕໍ່ຮ່ອງຮອຍຂອງອົດສະຕຣາລີແລະນິວຊີແລນເທິງສັນພູທີ່ເອີ້ນວ່າ "Russell's Top" ກັບ knoll ທີ່ເອີ້ນວ່າ "Baby 700" ເຊິ່ງຜູ້ປ້ອງກັນ Ottoman ໄດ້ຖືກຍຶດ.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ແບບ​ຫຼອກ​ລວງ​ໂດຍ​ທະຫານ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ ​ໄດ້​ວາງ​ແຜນ​ໄວ້​ທີ່ Nek ​ເພື່ອ​ໜູນ​ຊ່ວຍ​ກອງທັບ​ນິວ​ຊີ​ແລນ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ Chunuk Bair.ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 7 ສິງຫາ 1915, ສອງກອງຂອງກອງພົນມ້າແສງທີ 3 ຂອງອົດສະຕຣາລີ, ເຊິ່ງແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາການສ້າງຕັ້ງພາຍໃຕ້ການບັນຊາຂອງນາຍພົນ Alexander Godley ສຳລັບການບຸກໂຈມຕີ, ໄດ້ບຸກໂຈມຕີ bayonet ທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດໃສ່ສະໜາມຮົບ Ottoman ໃສ່ Baby 700. ເນື່ອງຈາກການຮ່ວມງານທີ່ບໍ່ດີ. ການ​ແຕ່ງ​ຕັ້ງ​ແລະ​ການ​ຕັດ​ສິນ​ໃຈ inflexible, ຊາວ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ​ໄດ້​ຮັບ​ບາດ​ເຈັບ​ຢ່າງ​ຮຸນ​ແຮງ​ບໍ່​ໄດ້​ຮັບ.ມີ​ຊາວ​ອົດ​ສະ​ຕາ​ລີ 600 ຄົນ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ, ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ​ເປັນ 4 ຄື້ນ;372 ຄົນ​ໄດ້​ເສຍ​ຊີວິດ​ຫຼື​ບາດ​ເຈັບ.ການເສຍຊີວິດຂອງຊາວ Ottoman ແມ່ນບໍ່ມີເຫດຜົນ.
▲
●
Play button
1915 Aug 7 - Aug 19

ຮົບ Chuuk Bai

Chunuk Bair Cemetery, Kocadere
ການຍຶດເອົາ Chunuk Bair, ຈຸດສູງສຸດຂອງເຂດ Sari Bair, ແມ່ນໜຶ່ງໃນສອງຈຸດປະສົງຂອງການສູ້ຮົບຂອງ Sari Bair.ໜ່ວຍ​ງານ​ຂອງ​ອັງກິດ​ທີ່​ໄດ້​ໄປ​ເຖິງ​ກອງ​ປະຊຸມ​ສຸດ​ຍອດ​ຂອງ Chunuk Bair ​ໃນ​ວັນ​ທີ 8 ສິງຫາ 1915 ​ເພື່ອ​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ກັບ Turks ​ແມ່ນກອງ​ພັນ​ໃຫຍ່ Wellington ຂອງ​ກອງທັບ​ນິວຊີ​ແລນ ​ແລະ​ກອງທັບ​ອົດ​ສະຕຣາລີ, ກອງ​ພັນ​ທີ 7 (ບໍລິການ), ກອງ​ບັນຊາ​ການ Gloucestershire;ແລະ ກອງພັນທີ 8 (ບໍລິການ), ກອງຮ້ອຍ Welch, ທັງ 13 (ຕາເວັນຕົກ).ທະຫານ​ໄດ້​ເພີ່ມ​ທະວີ​ຂຶ້ນ​ໃນ​ຕອນ​ບ່າຍ​ໂດຍ 2 ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ປືນ​ໃຫຍ່ Auckland Mounted Rifles ຊຶ່ງ​ເປັນ​ພາກສ່ວນ​ຂອງ​ກອງ​ບັນຊາ​ການ​ນິວຊີ​ແລນ ​ແລະ ອົດ​ສະຕຣາລີ.ກອງທັບຄັ້ງທໍາອິດໃນກອງປະຊຸມສຸດຍອດໄດ້ຖືກທໍາລາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງໂດຍການຍິງຄືນ Ottoman ແລະໄດ້ຮັບການບັນເທົາທຸກໃນເວລາ 10: 30 ໂມງຂອງວັນທີ 8 ສິງຫາໂດຍກອງພັນ Otago (NZ), ແລະກອງທະຫານ Wellington Mounted Rifles, ນິວຊີແລນແລະພະແນກອົດສະຕາລີ.ກອງທັບນິວຊີແລນໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍເມື່ອເວລາ 8 ໂມງ 00 ນາທີຂອງວັນທີ 9 ສິງຫາ ໂດຍກອງພັນທີ 6, ກອງບັນຊາການ South Lancashire, ແລະກອງພັນທີ 5, ກອງບັນຊາການ Wiltshire, ທີ່ຖືກສັງຫານ ແລະຂັບໄລ່ອອກຈາກກອງປະຊຸມສຸດຍອດໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 10 ສິງຫາ, ໂດຍກອງບັນຊາການຂອງຊາວ Ottoman. - ການໂຈມຕີນໍາພາໂດຍ Mustafa Kemal.ການໂຈມຕີເດືອນສິງຫາຂອງອັງກິດຢູ່ທີ່ Anzac Cove ແລະ Suvla ແມ່ນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະພະຍາຍາມທໍາລາຍການຢຸດເຊົາທີ່ແຄມເປນ Gallipoli ໄດ້ກາຍເປັນ.ການຍຶດເອົາ Chunuk Bair ແມ່ນຜົນສໍາເລັດອັນດຽວສໍາລັບພັນທະມິດຂອງຂະບວນການໂຄສະນາ, ແຕ່ມັນຍັງທັນທີທັນໃດຍ້ອນວ່າຕໍາແຫນ່ງດັ່ງກ່າວພິສູດບໍ່ໄດ້.ພວກ Ottoman ໄດ້ຍຶດເອົາຈຸດສູງສຸດຄືນມາໃນສອງສາມມື້ຕໍ່ມາ.
▲
●
Battle of Hill 60
ນັກຂີ່ມ້າເບົາຊາວອົດສະຕຣາລີ ທີ່ໃຊ້ປືນເຈາະ periscope. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Aug 21 - Aug 29

Battle of Hill 60

Cwgc Hill 60 Cemetery, Büyükan
Battle of Hill 60 ແມ່ນການໂຈມຕີຄັ້ງສຸດທ້າຍຂອງແຄມເປນ Gallipoli.ມັນໄດ້ຖືກເປີດຕົວໃນວັນທີ 21 ສິງຫາ 1915 ເພື່ອກົງກັບການໂຈມຕີເທິງພູ Scimitar ທີ່ເຮັດຈາກຫນ້າ Suvla ໂດຍກອງພົນ IX ຂອງອັງກິດຂອງນາຍພົນ H. de B. De Lisle, Frederick Stopford ໄດ້ຖືກປ່ຽນແທນໃນສອງສາມມື້ກ່ອນຫນ້ານີ້.ເນີນພູ 60 ເປັນຈຸດຕໍ່າສຸດທາງເຫນືອຂອງຂອບເຂດ Sari Bair ເຊິ່ງຄອບງໍາການລົງຈອດ Suvla.ການຍຶດເອົາພູນີ້ພ້ອມກັບ Scimitar Hill ຈະຊ່ວຍໃຫ້ການລົງຈອດຂອງ Anzac ແລະ Suvla ເຊື່ອມຕໍ່ຢ່າງປອດໄພ.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຄັ້ງ​ໃຫຍ່ 2 ຄັ້ງ​ແມ່ນ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໂດຍ​ກຳລັງ​ພັນທະ​ມິດ, ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ໃນ​ວັນ​ທີ 21/8, ​ແລະ ຄັ້ງ​ທີ​ສອງ​ໃນ​ວັນ​ທີ 27 ສິງຫາ.ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຄັ້ງ​ທຳ​ອິດ​ໄດ້​ສົ່ງ​ຜົນ​ໃຫ້​ມີ​ຄວາມ​ໄດ້​ຮັບ​ທີ່​ຈຳກັດ​ຢູ່​ອ້ອມ​ແອ້ມ​ເຂດ​ລຸ່ມ​ຂອງ​ພູ, ​ແຕ່​ກອງ​ປ້ອງ​ກັນ​ປະ​ເທດ Ottoman ສາມາດ​ຮັກສາ​ຄວາມ​ສູງ​ໄດ້ ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຈະ​ສືບ​ຕໍ່​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ໂດຍ​ກອງ​ທະຫານ​ອົດ​ສະ​ຕຣາລີ​ໃນ​ວັນ​ທີ 22 ສິງຫາ​ນີ້.ການ​ຊ້ອມ​ຮົບ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ປະຕິບັດ, ​ແຕ່​ເຖິງ​ຢ່າງ​ໃດ​ກໍ​ຕາມ, ການ​ໂຈມ​ຕີ​ຄັ້ງ​ໃຫຍ່​ຄັ້ງ​ທີ 2 ​ໃນ​ວັນ​ທີ 27 ສິງຫາ​ໄດ້​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ຄື​ກັນ, ​ແລະ ​ເຖິງ​ວ່າ​ການ​ສູ້​ຮົບ​ຮອບ​ກອງ​ປະຊຸມ​ໄດ້​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ເປັນ​ເວລາ 3 ວັນ, ​ແຕ່​ໃນ​ເວລາ​ສິ້ນ​ສຸດ​ການ​ສູ້​ຮົບ, ກອງ​ກຳລັງ Ottoman ຍັງ​ຄົງ​ຍຶດຄອງ​ກອງ​ປະຊຸມ.
▲
●
ຮົບຂອງ Scimitar Hill
ທະຫານອົດສະຕຣາລີ ກໍາລັງສາກໃສ່ຮ່ອງຮອຍຂອງ Ottoman, ກ່ອນການຍົກຍ້າຍຢູ່ Anzac. ©Image Attribution forthcoming. Image belongs to the respective owner(s).
1915 Aug 21

ຮົບຂອງ Scimitar Hill

Suvla Cove, Küçükanafarta/Ecea
Battle of Scimitar Hill ແມ່ນການໂຈມຕີຄັ້ງສຸດທ້າຍຂອງຊາວອັງກິດຢູ່ທີ່ Suvla ໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບຂອງ Gallipoli ໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 1. ມັນຍັງເປັນການໂຈມຕີຄັ້ງດຽວທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຄີຍມີມາໂດຍພັນທະມິດຢູ່ທີ່ Gallipoli, ເຊິ່ງປະກອບມີສາມພະແນກ.ຈຸດ​ປະ​ສົງ​ຂອງ​ການ​ໂຈມ​ຕີ​ແມ່ນ​ເພື່ອ​ລົບ​ລ້າງ​ໄພ​ຂົ່ມ​ຂູ່ Ottoman ໃນ​ທັນ​ທີ​ຈາກ​ການ​ບຸກ​ໂຈມ​ຕີ Suvla ແລະ​ການ​ເຊື່ອມ​ຕໍ່​ກັບ​ຂະ​ແຫນງ​ການ ANZAC ກັບ​ພາກ​ໃຕ້.ເປີດຕົວໃນວັນທີ 21 ສິງຫາ 1915 ເພື່ອກົງກັບການໂຈມຕີພ້ອມກັນຢູ່ເທິງພູ 60, ມັນແມ່ນຄວາມລົ້ມເຫລວທີ່ມີມູນຄ່າສູງ, ເຊິ່ງຊາວຕວກກີຖືກບັງຄັບໃຫ້ໃຊ້ສະຫງວນທັງຫມົດຂອງພວກເຂົາໃນ "ການສູ້ຮົບທີ່ຮຸນແຮງແລະນອງເລືອດ" ໃນຕອນກາງຄືນ, ໂດຍມີຮ່ອງຮອຍຂອງຕວກກີໄດ້ສູນເສຍແລະ. ເອົາຄືນສອງເທື່ອ.[37]
▲
●
1915 - 1916
ການຍົກຍ້າຍ ແລະ ການຖອນຕົວornament
Play button
1916 Jan 9

ການຍົກຍ້າຍ

Cape Helles, Seddülbahir/Eceab
ຫຼັງຈາກຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງການໂຈມຕີເດືອນສິງຫາ, ແຄມເປນ Gallipoli ໄດ້ເລື່ອນລອຍ.ຄວາມສໍາເລັດຂອງ Ottoman ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນໃນ ອັງກິດ , ດ້ວຍການວິພາກວິຈານການປະຕິບັດຂອງ Hamilton ຖືກລັກລອບໂດຍ Keith Murdoch, Ellis Ashmead-Bartlett ແລະນັກຂ່າວອື່ນໆ.Stopford ແລະເຈົ້າຫນ້າທີ່ຝ່າຍຄ້ານອື່ນໆຍັງໄດ້ປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ອາກາດຂອງຄວາມໂສກເສົ້າແລະຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການຍົກຍ້າຍໄດ້ຖືກຍົກຂຶ້ນມາໃນວັນທີ 11 ເດືອນຕຸລາປີ 1915. Hamilton ໄດ້ຕ້ານກັບຄໍາແນະນໍາ, ຄວາມຢ້ານກົວວ່າຄວາມເສຍຫາຍຕໍ່ກຽດສັກສີຂອງອັງກິດແຕ່ຖືກໄລ່ອອກຈາກເວລາບໍ່ດົນແລະຖືກປ່ຽນແທນໂດຍພົນເອກ Charles Monro.ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ ແລະ ລະດູໜາວໄດ້ນຳຄວາມບັນເທົາຄວາມຮ້ອນມາແຕ່ຍັງພາໃຫ້ເກີດພາຍຸລະດູຮ້ອນ, ພາຍຸຫິມະ ແລະ ນ້ຳຖ້ວມ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ຜູ້ຊາຍຈົມນ້ຳຕາຍ ແລະ ໜາວເຢັນ, ໃນຂະນະທີ່ຫລາຍພັນຄົນປະສົບກັບອາກາດໜາວ.ການພ່າຍແພ້ຂອງຊາວເຊີເບຍໃນຂະບວນການເຊີເບຍໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງປີ 1915 ໄດ້ກະຕຸ້ນໃຫ້ຝຣັ່ງແລະອັງກິດໂອນທະຫານຈາກຂະບວນການ Gallipoli ໄປ Greek Macedonia;ແນວ​ໂຮມ​ປະ​ເທດ​ມາ​ເຊ​ໂດ​ເນຍ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ເພື່ອ​ສະ​ຫນັບ​ສະ​ຫນູນ​ທີ່​ເຫຼືອ​ຂອງ​ກອງ​ທັບ Serbian ເພື່ອ​ເອົາ​ຊະ​ນະ Vardar Macedonia​.ສະຖານະການຢູ່ Gallipoli ແມ່ນສັບສົນໂດຍ Bulgaria ເຂົ້າຮ່ວມກັບອໍານາດກາງ.ໃນຕົ້ນເດືອນຕຸລາ 1915, ອັງກິດແລະຝຣັ່ງໄດ້ເປີດທາງຫນ້າ Mediterranean ທີສອງຢູ່ທີ່ Salonika, ໂດຍການເຄື່ອນຍ້າຍສອງພະແນກຈາກ Gallipoli ແລະຫຼຸດຜ່ອນການໄຫຼເຂົ້າຂອງກໍາລັງເສີມ.[38] ເສັ້ນທາງທາງບົກລະຫວ່າງ ເຢຍລະມັນ ແລະ ຈັກກະພັດ Ottoman ຜ່ານບັນແກເລຍໄດ້ຖືກເປີດແລະເຍຍລະມັນ reared Ottoman ດ້ວຍປືນໃຫຍ່ທີ່ມີປືນໃຫຍ່ທີ່ສາມາດທໍາລາຍຮ່ອງຮອຍຂອງພັນທະມິດ, ໂດຍສະເພາະໃນດ້ານຫນ້າທີ່ຖືກກັກຂັງຢູ່ Anzac, ເຮືອບິນທີ່ທັນສະໄຫມແລະລູກເຮືອທີ່ມີປະສົບການ.ໃນທ້າຍເດືອນພະຈິກ, ລູກເຮືອ Ottoman ໃນເຢຍລະມັນ Albatros CI ໄດ້ຍິງເຮືອບິນຝຣັ່ງຕົກໃນໄລຍະ Gaba Tepe ແລະ Austro-Hungarian 36. Haubitzbatterie ແລະ 9. ຫນ່ວຍງານປືນໃຫຍ່ Motormörserbatterie ມາຮອດ, ສະຫນອງການເສີມສ້າງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງປືນໃຫຍ່ Ottoman.[39] Monro ແນະນໍາການຍົກຍ້າຍໄປ Kitchener, ຜູ້ທີ່ໃນຕົ້ນເດືອນພະຈິກໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມພາກຕາເວັນອອກ Mediterranean.ຫຼັງຈາກປຶກສາຫາລືກັບຜູ້ບັນຊາການຂອງ VIII Corps ຢູ່ Helles, IX Corps ຢູ່ Suvla ແລະ Anzac, Kitchener ໄດ້ຕົກລົງກັບ Monro ແລະໄດ້ຜ່ານຄໍາແນະນໍາຂອງລາວຕໍ່ຄະນະລັດຖະບານອັງກິດ, ຜູ້ທີ່ຢືນຢັນການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະອົບພະຍົບໃນຕົ້ນເດືອນທັນວາ.Helles ໄດ້ຖືກເກັບຮັກສາໄວ້ເປັນໄລຍະເວລາແຕ່ການຕັດສິນໃຈທີ່ຈະອົບພະຍົບ garrison ໄດ້ມີຂຶ້ນໃນວັນທີ 28 ເດືອນທັນວາ.[40] ບໍ່ເຫມືອນກັບການຍົກຍ້າຍອອກຈາກ Anzac Cove, ກໍາລັງ Ottoman ກໍາລັງຊອກຫາສັນຍານຂອງການຖອນຕົວ.ໂດຍໄດ້ໃຊ້ໄລຍະຫ່າງເພື່ອນໍາເອົາການເສີມແລະການສະຫນອງ, Sanders ໄດ້ໂຈມຕີຊາວອັງກິດຢູ່ທີ່ Gully Spur ໃນວັນທີ 7 ມັງກອນ 1916 ດ້ວຍທະຫານບົກແລະປືນໃຫຍ່ແຕ່ການໂຈມຕີແມ່ນຄວາມລົ້ມເຫລວທີ່ມີມູນຄ່າສູງ.[41] ລະເບີດຝັງດິນໄດ້ຖືກວາງໄວ້ກັບເວລາແລະໃນຄືນນັ້ນແລະໃນຄືນຂອງ 7/8 ມັງກອນ, ພາຍໃຕ້ການປົກຫຸ້ມຂອງ bombardment ຂອງກອງທັບເຮືອ, ທະຫານອັງກິດໄດ້ເລີ່ມຫຼຸດລົງກັບຄືນໄປບ່ອນ 5 mi (8.0 ກິໂລແມັດ) ຈາກສາຍຂອງເຂົາເຈົ້າກັບຫາດຊາຍ, ບ່ອນທີ່ທ່າເຮືອຊົ່ວຄາວໄດ້ຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອຂຶ້ນເຮືອ.ກອງທັບອັງກິດຄົນສຸດທ້າຍໄດ້ອອກຈາກ Lancashire Landing ປະມານ 04:00 ຂອງວັນທີ 8 ມັງກອນ 1916. ກອງບັນຊາການນິວຟັນແລນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງກອງຫຼັງ ແລະໄດ້ຖອນຕົວອອກໃນວັນທີ 9 ມັງກອນ 1916. ໃນບັນດາກອງພົນທຳອິດທີ່ຍັງເຫຼືອ, ກອງທັບບົກ Plymouth, Royal Marine Infantry ແມ່ນ. ສຸດທ້າຍທີ່ຈະອອກຈາກ Peninsula.
▲
●
1916 Feb 1

Epilogue

Gallipoli/Çanakkale, Türkiye
ນັກປະຫວັດສາດໄດ້ຖືກແບ່ງອອກກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພວກເຂົາສະຫຼຸບຜົນໄດ້ຮັບຂອງແຄມເປນ.Broadbent ອະທິບາຍເຖິງການໂຄສະນາຫາສຽງດັ່ງກ່າວວ່າ “ເປັນການສູ້ລົບກັນຢ່າງໃກ້ສິດ” ເຊິ່ງເປັນຄວາມພ່າຍແພ້ຂອງບັນດາພັນທະມິດ, ໃນຂະນະທີ່ທ່ານ Carlyon ຖືວ່າຜົນໄດ້ຮັບໂດຍລວມແມ່ນເປັນຈຸດຢືນ.Peter Hart ບໍ່ເຫັນດີ, ໂຕ້ຖຽງວ່າກໍາລັງ Ottoman "ໄດ້ຈັບພັນທະມິດກັບຄືນຈາກຈຸດປະສົງທີ່ແທ້ຈິງຂອງພວກເຂົາດ້ວຍຄວາມສະດວກສະບາຍ", ໃນຂະນະທີ່ Haythornthwaite ເອີ້ນວ່າ "ໄພພິບັດສໍາລັບພັນທະມິດ".ຂະບວນການດັ່ງກ່າວໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດ "ຄວາມເສຍຫາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ ... ຊັບພະຍາກອນແຫ່ງຊາດ Ottoman", ແລະໃນຂັ້ນຕອນຂອງສົງຄາມນັ້ນ, ພັນທະມິດແມ່ນຢູ່ໃນຕໍາແຫນ່ງທີ່ດີກວ່າທີ່ຈະທົດແທນການສູນເສຍຂອງພວກເຂົາກ່ວາ Ottoman, ແຕ່ໃນທີ່ສຸດຄວາມພະຍາຍາມຂອງພັນທະມິດເພື່ອຮັບປະກັນເສັ້ນທາງຜ່ານ Dardanelles. ພິສູດວ່າບໍ່ສຳເລັດ.ຂະນະ​ທີ່​ມັນ​ໄດ້​ຫັນ​ເອົາ​ກຳລັງ Ottoman ອອກ​ໄປ​ຈາກ​ເຂດ​ອື່ນໆ​ທີ່​ເກີດ​ຄວາມ​ຂັດ​ແຍ່ງ​ກັນ​ໃນ​ຕາ​ເວັນ​ອອກ​ກາງ, ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ດັ່ງກ່າວ​ຍັງ​ໄດ້​ຊົມ​ໃຊ້​ຊັບພະຍາກອນ​ທີ່​ພັນທະ​ມິດ​ສາມາດ​ໃຊ້​ໄດ້​ຢູ່​ໃນ​ແນວ​ໂຮມ​ຕາ​ເວັນ​ຕົກ, ​ແລະ​ຍັງ​ໄດ້​ເຮັດ​ໃຫ້ການ​ສູນ​ເສຍ​ຢ່າງ​ໜັກໜ່ວງ​ຂອງ​ຝ່າຍ​ພັນທະ​ມິດ.ຂະບວນການຂອງພັນທະມິດໄດ້ຖືກ plagued ໂດຍເປົ້າຫມາຍທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ການວາງແຜນທີ່ບໍ່ດີ, ປືນໃຫຍ່ບໍ່ພຽງພໍ, ທະຫານທີ່ບໍ່ມີປະສົບການ, ແຜນທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ສະຕິປັນຍາທີ່ບໍ່ດີ, ຄວາມເຊື່ອຫມັ້ນເກີນ, ອຸປະກອນບໍ່ພຽງພໍ, ແລະການຂາດແຄນການຂົນສົ່ງແລະຍຸດທະວິທີໃນທຸກລະດັບ.ພູມສາດຍັງໄດ້ພິສູດປັດໄຈທີ່ສໍາຄັນ.ໃນຂະນະທີ່ກໍາລັງຂອງພັນທະມິດມີແຜນທີ່ທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງແລະສະຕິປັນຍາແລະພິສູດວ່າບໍ່ສາມາດຂຸດຄົ້ນພື້ນທີ່ເພື່ອປະໂຫຍດຂອງພວກເຂົາ, ຜູ້ບັນຊາການ Ottoman ສາມາດນໍາໃຊ້ພື້ນທີ່ສູງຮອບຫາດຊາຍຂອງພັນທະມິດເພື່ອວາງບ່ອນປ້ອງກັນທີ່ມີສະຖານທີ່ທີ່ຈໍາກັດຄວາມສາມາດຂອງກໍາລັງພັນທະມິດທີ່ຈະເຈາະໄດ້. ພາຍໃນ, ຈໍາກັດພວກເຂົາຢູ່ໃນຫາດຊາຍແຄບ.ຄວາມຈໍາເປັນຂອງຂະບວນການໂຄສະນາຍັງຄົງເປັນຫົວຂໍ້ຂອງການໂຕ້ວາທີ, ແລະການຈໍາແນກທີ່ປະຕິບັດຕາມແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນ, ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມແຕກແຍກທີ່ພັດທະນາລະຫວ່າງນັກຍຸດທະສາດການທະຫານທີ່ຮູ້ສຶກວ່າພັນທະມິດຄວນສຸມໃສ່ການສູ້ຮົບໃນແນວຕາເວັນຕົກຕາເວັນຕົກແລະຜູ້ທີ່ມັກຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອຢຸດສົງຄາມໂດຍການໂຈມຕີຂອງເຢຍລະມັນ. "ທ້ອງນ້ອຍອ່ອນ", ພັນທະມິດຂອງຕົນໃນພາກຕາເວັນອອກ.ການດໍາເນີນງານຂອງເຮືອດໍານໍ້າຂອງອັງກິດແລະຝຣັ່ງໃນທະເລ Marmara ເປັນພື້ນທີ່ທີ່ສໍາຄັນຂອງຂະບວນການ Gallipoli, ບັງຄັບໃຫ້ Ottoman ປະຖິ້ມທະເລເປັນເສັ້ນທາງການຂົນສົ່ງ.ໃນລະຫວ່າງເດືອນເມສາຫາເດືອນທັນວາ 1915, ເຮືອດໍານ້ໍາອັງກິດ 9 ລໍາແລະຝຣັ່ງ 4 ລໍາໄດ້ປະຕິບັດການລາດຕະເວນ 15 ລໍາ, ຈົມເຮືອຮົບຫນຶ່ງ, ເຮືອພິຄາດ 1 ລໍາ, ເຮືອປືນ 5 ລໍາ, ການຂົນສົ່ງທະຫານ 11 ລໍາ, ເຮືອສະຫນອງ 44 ລໍາແລະເຮືອ 148 ລໍາໂດຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຂອງເຮືອດໍານ້ໍາຂອງພັນທະມິດ 8 ລໍາໄດ້ຈົມລົງໃນຊ່ອງແຄບຫຼື. ໃນ​ທະ​ເລ Marmara​.ໃນ​ລະ​ຫວ່າງ​ການ​ໂຄ​ສະ​ນາ​ມີ​ສະ​ເຫມີ​ຫນຶ່ງ submarine ຂອງ​ອັງ​ກິດ​ຢູ່​ໃນ​ທະ​ເລ Marmara​, ບາງ​ຄັ້ງ​ສອງ​;ໃນ​ເດືອນ​ຕຸ​ລາ 1915​, ມີ​ສີ່ submarines ຜູກ​ພັນ​ໃນ​ພາກ​ພື້ນ​.E2 ໄດ້ອອກຈາກທະເລ Marmara ໃນວັນທີ 2 ມັງກອນ 1916, ເຮືອດໍານໍ້າຂອງອັງກິດສຸດທ້າຍໃນພາກພື້ນ.ເຮືອດຳນ້ຳ E-class 4 ລຳ ແລະ B-class 5 ລຳ ຍັງຄ້າງຢູ່ໃນທະເລ Mediterranean ຫຼັງຈາກການຍົກຍ້າຍຂອງ Helles.ໃນເວລານີ້, ກອງທັບເຮືອ Ottoman ໄດ້ທັງຫມົດແຕ່ຖືກບັງຄັບໃຫ້ຢຸດເຊົາການປະຕິບັດງານຢູ່ໃນພື້ນທີ່, ໃນຂະນະທີ່ການຂົນສົ່ງສິນຄ້າໄດ້ຖືກສະກັດກັ້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.ນາຍພົນເຮືອເອກ Eberhard von Mantey, ນັກປະຫວັດສາດຂອງກອງທັບເຮືອເຢຍລະມັນຢ່າງເປັນທາງການ, ຕໍ່ມາໄດ້ສະຫຼຸບວ່າການຕິດຕໍ່ສື່ສານທາງທະເລໄດ້ຖືກທໍາລາຍຢ່າງສົມບູນ, ກອງທັບທີ 5 Ottoman ອາດຈະປະເຊີນກັບໄພພິບັດ.ເນື່ອງຈາກວ່າມັນແມ່ນການປະຕິບັດງານເຫຼົ່ານີ້ເປັນແຫຼ່ງຂອງຄວາມກັງວົນທີ່ສໍາຄັນ, ເປັນໄພຂົ່ມຂູ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕໍ່ການຂົນສົ່ງແລະເຮັດໃຫ້ເກີດການສູນເສຍຢ່າງຫນັກ, ປະສິດທິຜົນ dislocating ຄວາມພະຍາຍາມຂອງ Ottoman ທີ່ຈະເສີມກໍາລັງຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ Gallipoli ແລະ shelling ຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນຂອງກອງທັບແລະທາງລົດໄຟ.ຄວາມສໍາຄັນຂອງແຄມເປນ Gallipoli ແມ່ນມີຄວາມຮູ້ສຶກຢ່າງແຂງແຮງໃນທັງອົດສະຕາລີແລະນິວຊີແລນ, ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຂົາແມ່ນພຽງແຕ່ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງກໍາລັງພັນທະມິດ;ຂະ​ບວນການ​ດັ່ງກ່າວ​ຖືກ​ຖື​ໃນ​ທັງ​ສອງ​ປະ​ເທດ​ວ່າ​ເປັນ "ການ​ບັບຕິ​ສະມາ​ຂອງ​ໄຟ" ​ແລະ​ໄດ້​ຕິດ​ພັນ​ກັບ​ການ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ລັດ​ເອກະລາດ.ປະມານ 50,000 ຄົນອົດສະຕຣາລີຮັບໃຊ້ຢູ່ Gallipoli ແລະຈາກ 16,000 ຫາ 17,000 ຄົນນິວຊີແລນ.ມັນໄດ້ຖືກໂຕ້ຖຽງວ່າຂະບວນການດັ່ງກ່າວໄດ້ພິສູດຄວາມສໍາຄັນໃນການປະກົດຕົວຂອງເອກະລັກອົດສະຕຣາລີພາຍຫຼັງສົງຄາມ, ເຊິ່ງໄດ້ຕິດພັນຢ່າງໃກ້ຊິດກັບແນວຄວາມຄິດທີ່ນິຍົມກ່ຽວກັບຄຸນນະພາບຂອງທະຫານທີ່ຕໍ່ສູ້ໃນຂະບວນການໂຄສະນາ, ເຊິ່ງໄດ້ກາຍເປັນແນວຄິດຂອງ ". ວິນຍານ Anzac".
▲
●

Appendices



APPENDIX 1

The reason Gallipoli failed


Play button




APPENDIX 2

The Goeben & The Breslau - Two German Ships Under Ottoman Flag


Play button




APPENDIX 3

The attack on a Mobile Battery at Gallipoli by Eric 'Kipper' Robinson


Play button




APPENDIX 4

The Morale and Discipline of British and Anzac troops at Gallipoli | Gary Sheffield


Play button

Characters



Halil Sami Bey

Halil Sami Bey

Colonel of the Ottoman Army

Herbert Kitchener

Herbert Kitchener

Secretary of State for War

William Birdwood

William Birdwood

Commander of ANZAC forces

Otto Liman von Sanders

Otto Liman von Sanders

Commander of the Ottoman 5th Army

Mustafa Kemal Atatürk

Mustafa Kemal Atatürk

Lieutenant Colonel

Wehib Pasha

Wehib Pasha

General in the Ottoman Army

Mehmet Esat Bülkat

Mehmet Esat Bülkat

Senior Ottoman commander

Cevat Çobanlı

Cevat Çobanlı

General of the Ottoman Army

Enver Pasha

Enver Pasha

Minister of War

Fevzi Çakmak

Fevzi Çakmak

Commander of the V Corps

Cemil Conk

Cemil Conk

Officer of the Ottoman Army

John de Robeck

John de Robeck

Naval Commander in the Dardanelles

Ian Hamilton

Ian Hamilton

British Army officer

Henri Gouraud

Henri Gouraud

French General

Faik Pasha

Faik Pasha

General of the Ottoman Army

Kâzım Karabekir

Kâzım Karabekir

Commander of the 14th Division

Winston Churchill

Winston Churchill

First Lord of the Admiralty

Footnotes



  1. Ali Balci, et al. "War Decision and Neoclassical Realism: The Entry of the Ottoman Empire into the First World War."War in History(2018),doi:10.1177/0968344518789707
  2. Broadbent, Harvey(2005).Gallipoli: The Fatal Shore. Camberwell, VIC: Viking/Penguin.ISBN 978-0-670-04085-8,p.40.
  3. Gilbert, Greg (2013). "Air War Over the Dardanelles".Wartime. Canberra: Australian War Memorial (61): 42-47.ISSN1328-2727,pp.42-43.
  4. Hart, Peter (2013a). "The Day It All Went Wrong: The Naval Assault Before the Gallipoli Landings".Wartime. Canberra: Australian War Memorial (62).ISSN1328-2727, pp.9-10.
  5. Hart 2013a, pp.11-12.
  6. Fromkin, David(1989).A Peace to End All Peace: The Fall of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East. New York: Henry Holt.ISBN 978-0-8050-0857-9,p.135.
  7. Baldwin, Hanson (1962).World War I: An Outline History. London: Hutchinson.OCLC793915761,p.60.
  8. James, Robert Rhodes (1995) [1965].Gallipoli: A British Historian's View. Parkville, VIC: Department of History, University of Melbourne.ISBN 978-0-7325-1219-4.
  9. Hart 2013a, p.12.
  10. Fromkin 1989, p.151.
  11. Broadbent 2005, pp.33-34.
  12. Broadbent 2005, p.35.
  13. Stevens, David (2001).The Royal Australian Navy. The Australian Centenary History of Defence. Vol.III. South Melbourne, Victoria: Oxford University Press.ISBN 978-0-19-555542-4,pp.44-45.
  14. Grey, Jeffrey (2008).A Military History of Australia(3rded.). Port Melbourne: Cambridge University Press.ISBN 978-0-521-69791-0,p.92.
  15. McGibbon, Ian, ed. (2000).The Oxford Companion to New Zealand Military History. Auckland, NZ: Oxford University Press.ISBN 978-0-19-558376-2,p.191.
  16. Haythornthwaite, Philip(2004) [1991].Gallipoli 1915: Frontal Assault on Turkey. Campaign Series. London: Osprey.ISBN 978-0-275-98288-1,p.21.
  17. Aspinall-Oglander, Cecil Faber(1929).Military Operations Gallipoli: Inception of the Campaign to May 1915.History of the Great WarBased on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol.I (1sted.). London: Heinemann.OCLC464479053,p.139.
  18. Aspinall-Oglander 1929, pp.315-16.
  19. Aspinall-Oglander 1929, pp.232-36.
  20. Erickson, Edward J.(2001a) [2000].Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War. Westport, Connecticut: Greenwood.ISBN 978-0-313-31516-9.
  21. Carlyon, Les(2001).Gallipoli. Sydney: Pan Macmillan.ISBN 978-0-7329-1089-1,p.232.
  22. Broadbent 2005, p.121.
  23. Broadbent 2005, pp.122-23.
  24. Broadbent 2005, pp.124-25.
  25. Broadbent 2005, pp.126, 129, 134.
  26. Broadbent 2005, pp.129-30.
  27. Aspinall-Oglander 1929, pp.288-290.
  28. Aspinall-Oglander 1929, pp.290-295.
  29. Burt, R. A. (1988).British Battleships 1889-1904. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press.ISBN 978-0-87021-061-7,pp.158-59.
  30. Burt 1988, pp.131, 276.
  31. Broadbent 2005, p.165.
  32. Brenchley, Fred; Brenchley, Elizabeth (2001).Stoker's Submarine: Australia's Daring Raid on the Dardanellles on the Day of the Gallipoli Landing. Sydney: Harper Collins.ISBN 978-0-7322-6703-2,p.113.
  33. Aspinall-Oglander 1932, p. 85.
  34. Aspinall-Oglander 1932, p. 92.
  35. Turgut Ōzakman, Diriliş, 2008, p.462
  36. Aspinall-Oglander, Military Operations. Gallipoli. Volume 2. p.176
  37. Aspinall-Oglander 1932, p.355.
  38. Hart, Peter (2013b) [2011].Gallipoli. London: Profile Books.ISBN 978-1-84668-161-5,p.387.
  39. Gilbert 2013, p.47.
  40. Carlyon 2001, p.526.
  41. Broadbent 2005, p.266.

References



  • Aspinall-Oglander, Cecil Faber (1929). Military Operations Gallipoli: Inception of the Campaign to May 1915. History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. I (1st ed.). London: Heinemann. OCLC 464479053.
  • Aspinall-Oglander, Cecil Faber (1992) [1932]. Military Operations Gallipoli: May 1915 to the Evacuation. History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. II (Imperial War Museum and Battery Press ed.). London: Heinemann. ISBN 978-0-89839-175-6.
  • Austin, Ronald; Duffy, Jack (2006). Where Anzacs Sleep: the Gallipoli Photos of Captain Jack Duffy, 8th Battalion. Slouch Hat Publications.
  • Baldwin, Hanson (1962). World War I: An Outline History. London: Hutchinson. OCLC 793915761.
  • Bean, Charles (1941a) [1921]. The Story of ANZAC from the Outbreak of War to the End of the First Phase of the Gallipoli Campaign, May 4, 1915. Official History of Australia in the War of 1914–1918. Vol. I (11th ed.). Sydney: Angus and Robertson. OCLC 220878987. Archived from the original on 6 September 2019. Retrieved 11 July 2015.
  • Bean, Charles (1941b) [1921]. The Story of Anzac from 4 May 1915, to the Evacuation of the Gallipoli Peninsula. Official History of Australia in the War of 1914–1918. Vol. II (11th ed.). Canberra: Australian War Memorial. OCLC 39157087. Archived from the original on 6 September 2019. Retrieved 11 July 2015.
  • Becke, Major Archibald Frank (1937). Order of Battle of Divisions: The 2nd-Line Territorial Force Divisions (57th–69th) with The Home-Service Divisions (71st–73rd) and 74th and 75th Divisions. History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. IIb. London: HMSO. ISBN 978-1-871167-00-9.
  • Ben-Gavriel, Moshe Ya'aqov (1999). Wallas, Armin A. (ed.). Tagebücher: 1915 bis 1927 [Diaries, 1915–1927] (in German). Wien: Böhlau. ISBN 978-3-205-99137-3.
  • Brenchley, Fred; Brenchley, Elizabeth (2001). Stoker's Submarine: Australia's Daring Raid on the Dardanellles on the Day of the Gallipoli Landing. Sydney: Harper Collins. ISBN 978-0-7322-6703-2.
  • Broadbent, Harvey (2005). Gallipoli: The Fatal Shore. Camberwell, VIC: Viking/Penguin. ISBN 978-0-670-04085-8.
  • Butler, Daniel (2011). Shadow of the Sultan's Realm: The Destruction of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East. Washington, D.C.: Potomac Books. ISBN 978-1-59797-496-7.
  • Burt, R. A. (1988). British Battleships 1889–1904. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-061-7.
  • Cameron, David (2011). Gallipoli: The Final Battles and Evacuation of Anzac. Newport, NSW: Big Sky. ISBN 978-0-9808140-9-5.
  • Carlyon, Les (2001). Gallipoli. Sydney: Pan Macmillan. ISBN 978-0-7329-1089-1.
  • Cassar, George H. (2004). Kitchener's War: British Strategy from 1914 to 1916. Lincoln, Nebraska: Potomac Books. ISBN 978-1-57488-709-9.
  • Clodfelter, M. (2017). Warfare and Armed Conflicts: A Statistical Encyclopedia of Casualty and Other Figures, 1492–2015 (4th ed.). Jefferson, North Carolina: McFarland. ISBN 978-0786474707.
  • Coates, John (1999). Bravery above Blunder: The 9th Australian Division at Finschhafen, Sattelberg and Sio. South Melbourne: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-550837-6.
  • Corbett, J. S. (2009a) [1920]. Naval Operations. History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. I (repr. Imperial War Museum and Naval & Military Press ed.). London: Longmans. ISBN 978-1-84342-489-5. Retrieved 27 May 2014.
  • Corbett, J. S. (2009b) [1923]. Naval Operations. History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. III (Imperial War Museum and Naval & Military Press ed.). London: Longmans. ISBN 978-1-84342-491-8. Retrieved 27 May 2014.
  • Coulthard-Clark, Chris (2001). The Encyclopaedia of Australia's Battles (Second ed.). Crow's Nest, NSW: Allen & Unwin. ISBN 978-1-86508-634-7.
  • Cowan, James (1926). The Maoris in the Great War (including Gallipoli). Auckland, NZ: Whitcombe & Tombs for the Maori Regimental Committee. OCLC 4203324. Archived from the original on 2 February 2023. Retrieved 3 February 2023.
  • Crawford, John; Buck, Matthew (2020). Phenomenal and Wicked: Attrition and Reinforcements in the New Zealand Expeditionary Force at Gallipoli. Wellington: New Zealand Defence Force. ISBN 978-0-478-34812-5. "ebook". New Zealand Defence Force. 2020. Archived from the original on 8 August 2020. Retrieved 19 August 2020.
  • Dando-Collins, Stephen (2012). Crack Hardy: From Gallipoli to Flanders to the Somme, the True Story of Three Australian Brothers at War. North Sydney: Vintage Books. ISBN 978-1-74275-573-1.
  • Dennis, Peter; Grey, Jeffrey; Morris, Ewan; Prior, Robin; Bou, Jean (2008). The Oxford Companion to Australian Military History (2nd ed.). Melbourne: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-551784-2.
  • Dexter, David (1961). The New Guinea Offensives. Australia in the War of 1939–1945, Series 1 – Army. Vol. VII (1st ed.). Canberra, ACT: Australian War Memorial. OCLC 2028994. Archived from the original on 17 March 2021. Retrieved 14 July 2015.
  • Dutton, David (1998). The Politics of Diplomacy: Britain, France and the Balkans in the First World War. London: I. B. Tauris. ISBN 978-1-86064-112-1.
  • Eren, Ramazan (2003). Çanakkale Savaş Alanları Gezi Günlüğü [Çanakkale War Zone Travel Diary] (in Turkish). Çanakkale: Eren Books. ISBN 978-975-288-149-5.
  • Erickson, Edward J. (2001a) [2000]. Ordered to Die: A History of the Ottoman Army in the First World War. Westport, Connecticut: Greenwood. ISBN 978-0-313-31516-9.
  • Erickson, Edward J. (2015) [2010]. Gallipoli: the Ottoman Campaign. Barnsley: Pen & Sword. ISBN 978-1783461660.
  • Erickson, Edward J. (2013). Ottomans and Armenians: A Study in Counterinsurgency. New York: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-137-36220-9.
  • Falls, Cyril; MacMunn, George (maps) (1996) [1928]. Military Operations Egypt & Palestine from the Outbreak of War with Germany to June 1917. Official History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. I (repr. Imperial War Museum and Battery Press ed.). London: HMSO. ISBN 978-0-89839-241-8.
  • Falls, Cyril; Becke, A. F. (maps) (1930). Military Operations Egypt & Palestine: From June 1917 to the End of the War. Official History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. Vol. II. Part 1. London: HMSO. OCLC 644354483.
  • Fewster, Kevin; Basarin, Vecihi; Basarin, Hatice Hurmuz (2003) [1985]. Gallipoli: The Turkish Story. Crow's Nest, NSW: Allen & Unwin. ISBN 978-1-74114-045-3.
  • Frame, Tom (2004). No Pleasure Cruise: The Story of the Royal Australian Navy. Crow's Nest, NSW: Allen & Unwin. ISBN 978-1-74114-233-4.
  • Fromkin, David (1989). A Peace to End All Peace: The Fall of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East. New York: Henry Holt. ISBN 978-0-8050-0857-9.
  • Gatchel, Theodore L. (1996). At the Water's Edge: Defending against the Modern Amphibious Assault. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-55750-308-4.
  • Grey, Jeffrey (2008). A Military History of Australia (3rd ed.). Port Melbourne: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-69791-0.
  • Griffith, Paddy (1998). British Fighting Methods in the Great War. London: Routledge. ISBN 978-0-7146-3495-1.
  • Gullett, Henry Somer (1941) [1923]. The Australian Imperial Force in Sinai and Palestine, 1914–1918. Official History of Australia in the War of 1914–1918. Vol. VII (10th ed.). Sydney: Angus and Robertson. OCLC 220901683. Archived from the original on 10 August 2019. Retrieved 14 July 2015.
  • Hall, Richard (2010). Balkan Breakthrough: The Battle of Dobro Pole 1918. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-35452-5.
  • Halpern, Paul G. (1995). A Naval History of World War I. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-55750-352-7.
  • Harrison, Mark (2010). The Medical War: British Military Medicine in the First World War. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19957-582-4.
  • Hart, Peter (2013b) [2011]. Gallipoli. London: Profile Books. ISBN 978-1-84668-161-5.
  • Hart, Peter (2020). The Gallipoli Evacuation. Sydney: Living History. ISBN 978-0-6489-2260-5. Archived from the original on 14 May 2021. Retrieved 24 October 2020.
  • Haythornthwaite, Philip (2004) [1991]. Gallipoli 1915: Frontal Assault on Turkey. Campaign Series. London: Osprey. ISBN 978-0-275-98288-1.
  • Holmes, Richard, ed. (2001). The Oxford Companion to Military History. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-866209-9.
  • Hore, Peter (2006). The Ironclads. London: Southwater. ISBN 978-1-84476-299-6.
  • James, Robert Rhodes (1995) [1965]. Gallipoli: A British Historian's View. Parkville, VIC: Department of History, University of Melbourne. ISBN 978-0-7325-1219-4.
  • Jobson, Christopher (2009). Looking Forward, Looking Back: Customs and Traditions of the Australian Army. Wavell Heights, Queensland: Big Sky. ISBN 978-0-9803251-6-4.
  • Jose, Arthur (1941) [1928]. The Royal Australian Navy, 1914–1918. Official History of Australia in the War of 1914–1918. Vol. IX (9th ed.). Canberra: Australian War Memorial. OCLC 271462423. Archived from the original on 12 July 2015. Retrieved 14 July 2015.
  • Jung, Peter (2003). Austro-Hungarian Forces in World War I. Part 1. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-84176-594-5.
  • Keogh, Eustace; Graham, Joan (1955). Suez to Aleppo. Melbourne: Directorate of Military Training (Wilkie). OCLC 220029983.
  • Kinloch, Terry (2007). Devils on Horses: In the Words of the Anzacs in the Middle East 1916–19. Auckland, NZ: Exisle. OCLC 191258258.
  • Kinross, Patrick (1995) [1964]. Ataturk: The Rebirth of a Nation. London: Phoenix. ISBN 978-0-297-81376-7.
  • Lambert, Nicholas A. (2021). The War Lords and the Gallipoli Disaster. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-754520-1.
  • Lepetit, Vincent; Tournyol du Clos, Alain; Rinieri, Ilario (1923). Les armées françaises dans la Grande guerre. Tome VIII. La campagne d'Orient (Dardanelles et Salonique) (février 1915-août 1916) [Ministry of War, Staff of the Army, Historical Service, French Armies in the Great War]. Ministère De la Guerre, Etat-Major de l'Armée – Service Historique (in French). Vol. I. Paris: Imprimerie Nationale. OCLC 491775878. Archived from the original on 8 April 2022. Retrieved 20 September 2020.
  • Lewis, Wendy; Balderstone, Simon; Bowan, John (2006). Events That Shaped Australia. Frenchs Forest, NSW: New Holland. ISBN 978-1-74110-492-9.
  • Lockhart, Sir Robert Hamilton Bruce (1950). The Marines Were There: The Story of the Royal Marines in the Second World War. London: Putnam. OCLC 1999087.
  • McCartney, Innes (2008). British Submarines of World War I. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-84603-334-6.
  • McGibbon, Ian, ed. (2000). The Oxford Companion to New Zealand Military History. Auckland, NZ: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-558376-2.
  • Mitchell, Thomas John; Smith, G. M. (1931). Casualties and Medical Statistics of the Great War. History of the Great War. Based on Official Documents by Direction of the Committee of Imperial Defence. London: HMSO. OCLC 14739880.
  • Moorehead, Alan (1997) [1956]. Gallipoli. Ware: Wordsworth. ISBN 978-1-85326-675-1.
  • Neillands, Robin (2004) [1998]. The Great War Generals on the Western Front 1914–1918. London Books: Magpie. ISBN 978-1-84119-863-7.
  • Newton, L. M. (1925). The Story of the Twelfth: A Record of the 12th Battalion, A. I. F. during the Great War of 1914–1918. Slouch Hat Publications.
  • Nicholson, Gerald W. L. (2007). The Fighting Newfoundlander. Carleton Library Series. Vol. CCIX. McGill-Queen's University Press. ISBN 978-0-7735-3206-9.
  • O'Connell, John (2010). Submarine Operational Effectiveness in the 20th Century (1900–1939). Part One. New York: Universe. ISBN 978-1-4502-3689-8.
  • Özakman, Turgut (2008). Dirilis: Canakkale 1915. Ankara: Bilgi Yayinev. ISBN 978-975-22-0247-4.
  • Parker, John (2005). The Gurkhas: The inside Story of the World's Most Feared Soldiers. London: Headline Books. ISBN 978-0-7553-1415-7.
  • Perrett, Bryan (2004). For Valour: Victoria Cross and Medal of Honor Battles. London: Cassel Military Paperbacks. ISBN 978-0-304-36698-9.
  • Perry, Frederick (1988). The Commonwealth Armies: Manpower and Organisation in Two World Wars. Manchester: Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-2595-2.
  • Pick, Walter Pinhas (1990). "Meissner Pasha and the Construction of Railways in Palestine and Neighbouring Countries". In Gilbar, Gad (ed.). Ottoman Palestine, 1800–1914: Studies in Economic and Social History. Leiden: Brill Archive. ISBN 978-90-04-07785-0.
  • Pitt, Barrie; Young, Peter (1970). History of the First World War. Vol. III. London: B.P.C. OCLC 669723700.
  • Powles, C. Guy; Wilkie, A. (1922). The New Zealanders in Sinai and Palestine. Official History New Zealand's Effort in the Great War. Vol. III. Auckland, NZ: Whitcombe & Tombs. OCLC 2959465. Archived from the original on 2 February 2016. Retrieved 15 July 2016.
  • Thys-Şenocak, Lucienne; Aslan, Carolyn (2008). "Narratives of Destruction and Construction: The Complex Cultural Heritage of the Gallipoli Peninsula". In Rakoczy, Lila (ed.). The Archaeology of Destruction. Newcastle: Cambridge Scholars. pp. 90–106. ISBN 978-1-84718-624-9.
  • Rance, Philip (ed./trans.) (2017). The Struggle for the Dardanelles. Major Erich Prigge. The Memoirs of a German Staff Officer in Ottoman Service. Barnsley: Pen & Sword. ISBN 978-1-78303-045-3.
  • Reagan, Geoffrey (1992). The Guinness Book of Military Anecdotes. Enfield: Guinness. ISBN 978-0-85112-519-0.
  • Simkins, Peter; Jukes, Geoffrey; Hickey, Michael (2003). The First World War: The War to End All Wars. Oxford: Osprey. ISBN 978-1-84176-738-3.
  • Snelling, Stephen (1995). VCs of the First World War: Gallipoli. Thrupp, Stroud: Gloucestershire Sutton. ISBN 978-0-905778-33-4.
  • Strachan, Hew (2003) [2001]. The First World War: To Arms. Vol. I. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-926191-8.
  • Stevens, David (2001). The Royal Australian Navy. The Australian Centenary History of Defence. Vol. III. South Melbourne, Victoria: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-555542-4.
  • Stevenson, David (2005). 1914–1918: The History of the First World War. London: Penguin. ISBN 978-0-14-026817-1.
  • Taylor, Alan John Percivale (1965). English History 1914–1945 (Pelican 1982 ed.). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-821715-2.
  • Tauber, Eliezer (1993). The Arab Movements in World War I. London: Routledge. ISBN 978-0-7146-4083-9.
  • Travers, Tim (2001). Gallipoli 1915. Stroud: Tempus. ISBN 978-0-7524-2551-1.
  • Usborne, Cecil (1933). Smoke on the Horizon: Mediterranean Fighting, 1914–1918. London: Hodder and Stoughton. OCLC 221672642.
  • Wahlert, Glenn (2008). Exploring Gallipoli: An Australian Army Battlefield Guide. Australian Army Campaign Series. Vol. IV. Canberra: Army History Unit. ISBN 978-0-9804753-5-7.
  • Wavell, Field Marshal Earl (1968) [1933]. "The Palestine Campaigns". In Sheppard, Eric William (ed.). A Short History of the British Army (4th ed.). London: Constable. OCLC 35621223.
  • Weigley, Russell F. (2005). "Normandy to Falaise: A Critique of Allied Operational Planning in 1944". In Krause, Michael D.; Phillips, R. Cody (eds.). Historical Perspectives of the Operational Art. Washington, D.C.: Center of Military History, United States Army. pp. 393–414. OCLC 71603395. Archived from the original on 20 February 2014. Retrieved 12 November 2016.
  • West, Brad (2016). War Memory and Commemoration. Memory Studies: Global Constellations. London and New York: Routledge. ISBN 978-1-47245-511-6.
  • Williams, John (1999). The ANZACS, the Media and the Great War. Sydney: UNSW Press. ISBN 978-0-86840-569-8.
  • Willmott, Hedley Paul (2009). The Last Century of Sea Power: From Port Arthur to Chanak, 1894–1922. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-00356-0.