ევროპულ ძალებს შორის უთანხმოებამ გამოიწვია ორი კოალიციის ჩამოყალიბება 1140-იანი წლების ბოლოს.ერთი ალიანსი შექმნეს ბიზანტიის იმპერატორმა მანუელ I კომნენოსმა და კონრად III-მ სიცილიის როჯერ II-ის წინააღმდეგ, რომელიც შეიჭრა ბიზანტიის ტერიტორიებზე.გეზა მიემხრო როჯერ II-ს და მის მოკავშირეებს, მათ შორის აჯანყებულ გერმანელ პრინცს, ველფ VI-ს და სერბეთის უროშ II-ს.გეზამ 1148 წლის გაზაფხულზე ჩერნიგოვის პრინც ვლადიმერ ვლადიმერის წინააღმდეგ ძალები გაუგზავნა თავის ძმას, დიდ პრინცს იზიასლავ II-ს. სერბეთის დიდი სამთავრო აჯანყდა 1149 წელს და აიძულა იმპერატორი მანუელ I შეეწყვიტა მზადება სამხრეთიტალიაში შეჭრისთვის. და შეიჭრა სერბეთში 1149 წელს. იმპერატორის პანეგირისტის თეოდორე პროდრომუსის თქმით, უნგრული ძალები მხარს უჭერდნენ სერბებს იმპერატორის ლაშქრობის დროს.ჰიპატის კოდექსი ამბობს, რომ გეზამ მოიხსენია მისი ომი იმპერატორ მანუელის წინააღმდეგ, როდესაც იმართლებდა თავს იზიასლავ II-ისთვის გაძლიერების გაგზავნაზე, რომელიც იური დოლგორუკიმ, სუზდალის პრინცმა, 1149 წლის აგვისტოში გააძევა კიევიდან. 1150 წლის გაზაფხულზე, მაგრამ ცოტა ხანში იური დოლგორუკიმ იზიასლავი ქალაქიდან გააძევა.შემოდგომაზე გეზა ხელმძღვანელობდა თავის ჯარს ჰალიჩის ვოლოდიმირკოს წინააღმდეგ, რომელიც იყო იური დოლგორუკის ახლო მოკავშირე.მან დაიპყრო სანოკი, მაგრამ ვოლოდიმირკომ მოსყიდა უნგრელი მეთაურები, რომლებმაც დაარწმუნეს გეზა ნოემბრამდე დაეტოვებინა ჰალიჩი.