1147 թվականի գարնանը Պապը թույլատրեց խաչակրաց արշավանքը Պիրենեյան թերակղզում։Նա նաև լիազորեց Ալֆոնսո VII-ին Լեոնի և Կաստիլիայից իր արշավանքները մավրերի դեմ հավասարեցնել Երկրորդ խաչակրաց արշավանքի մնացած մասերին:1147 թվականի մայիսին Անգլիայի Դարթմութից խաչակիրների զորախումբը հեռացավ։Նրանք մտադիր էին նավարկել անմիջապես դեպի Սուրբ երկիր, բայց եղանակը ստիպեց նավերին կանգ առնել Պորտուգալիայի ափին, հյուսիսային Պորտու քաղաքում 1147 թվականի հունիսի 16-ին: Այնտեղ նրանք համոզվեցին հանդիպել Պորտուգալիայի թագավոր Աֆոնսո I-ի հետ:Խաչակիրները համաձայնեցին օգնել թագավորին հարձակվել Լիսաբոնի վրա՝ հանդիսավոր պայմանագրով, որը խաչակիրներին առաջարկեց թալանել քաղաքի ապրանքները և փրկագին գումար՝ սպասվող բանտարկյալների համար:Լիսաբոնի պաշարումը , 1147 թվականի հուլիսի 1-ից մինչև հոկտեմբերի 25-ը, ռազմական գործողություն էր, որը Լիսաբոն քաղաքը բերեց վերջնական պորտուգալական վերահսկողության տակ և վտարեց նրա մավրիտանական տիրակալներին:Այն դիտվում է որպես ավելի լայն Reconquista-ի առանցքային ճակատամարտ: