Յովան Վլադիմիրը կամ Ջոն Վլադիմիրը եղել է Դուկլյայի՝ ժամանակի ամենահզոր սերբական իշխանությունների կառավարիչը, մոտ 1000-1016 թվականներին: Նա ղեկավարել է Բյուզանդական կայսրության և Բուլղարական կայսրության միջև երկարատև պատերազմի ընթացքում:Վլադիմիրին ճանաչեցին որպես բարեպաշտ, արդար և խաղաղ կառավարիչ։Նա ճանաչված է որպես նահատակ և սուրբ, նրա տոնը նշվում է մայիսի 22-ին։Յովան Վլադիմիրը մտերիմ հարաբերություններ ուներ Բյուզանդիայի հետ, բայց դա չփրկեց Դուկլյային Բուլղարիայի էքսպանսիոնիստ Սամուել ցարից, որը հարձակվեց Դուկլյայի վրա մոտ 997 թվականին, Ջոն Վլադիմիրը նահանջեց դեպի Շկոդրի մերձակայքում գտնվող անհասանելի լեռնային շրջանները:Սամուելը 1010 թվականին գրավել է իշխանությունը և գերի վերցրել Վլադիմիրին։Միջնադարյան մի տարեգրություն հաստատում է, որ Սամուելի դուստրը՝ Թեոդորա Կոսարան, սիրահարվել է Վլադիմիրին և հորը խնդրել նրա ձեռքը։Ցարը թույլ տվեց ամուսնությունը և Դուկլյային վերադարձրեց Վլադիմիրին, որը կառավարում էր որպես իր վասալը։Վլադիմիրը չմասնակցեց իր աներոջ պատերազմին։Պատերազմը գագաթնակետին հասավ 1014 թվականին Սամուել ցարի պարտությամբ բյուզանդացիներից և շուտով մահացավ։1016 թվականին Վլադիմիրը զոհ գնաց Առաջին Բուլղարական կայսրության վերջին տիրակալի՝ Իվան Վլադիսլավի դավադրությանը։Նրան գլխատել են կայսրության մայրաքաղաք Պրեսպայում գտնվող եկեղեցու առջև և թաղել այնտեղ։