Božićni ustanak bio je neuspjeli ustanak u Crnoj Gori pod vodstvom zelenaša početkom siječnja 1919. Vojni vođa ustanka bio je Krsto Popović, a politički vođa Jovan Plamenac.Katalizator pobune bila je odluka kontroverzne Velike narodne skupštine srpskog naroda u Crnoj Gori, poznatije kao Podgorička skupština.Skupština je odlučila izravno ujediniti Kraljevinu Crnu Goru s Kraljevinom Srbijom, koja će ubrzo nakon toga postati Kraljevina Jugoslavija.Nakon upitnog procesa odabira kandidata, bjelašci su unionisti brojčano nadjačali zelenaše koji su bili za očuvanje crnogorske državnosti i ujedinjenje u konfederalnu Jugoslaviju.Ustanak je dosegao vrhunac na Cetinju 7. siječnja 1919., na dan pravoslavnog Božića.Sindikalci su uz potporu srpske vojske porazili pobunjeničke zelenaše.Nakon ustanka, svrgnuti crnogorski kralj Nikola bio je prisiljen pozvati na mir, jer su mnoge kuće uništene.Uslijed pobune, više sudionika koji su sudjelovali u pobuni suđeni su i zatvoreni.Ostali sudionici ustanka pobjegli su u Kraljevinu Italiju, dok su se neki povukli u planine i nastavili gerilski otpor pod zastavom crnogorske vojske u emigraciji, koji je trajao do 1929. godine. Najistaknutiji vođa gerilske milicije bio je Savo Raspopović.