Μετά την Πρώτη Μάχη του İnönü, όπου ο Miralay (Συνταγματάρχης) İsmet Bey πολέμησε εναντίον ενός ελληνικού αποσπάσματος από την κατεχόμενη Προύσα, οι Έλληνες προετοιμάστηκαν για άλλη μια επίθεση με στόχο τις πόλεις Eskisehir και Afyonkarahisar με τις διασυνδεόμενες σιδηροδρομικές γραμμές τους.Ο Πτολεμαίος Σαρηγιάννης, επιτελάρχης στη Στρατιά Μικράς Ασίας, έκανε το επιθετικό σχέδιο.Οι Έλληνες ήταν αποφασισμένοι να αναπληρώσουν την οπισθοδρόμηση που υπέστησαν τον Ιανουάριο και προετοίμασαν μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη, υπερβαίνοντας αριθμητικά τα στρατεύματα της Μιρλίβα Ισμέτ (πασά πλέον).Οι Έλληνες είχαν συγκεντρώσει τις δυνάμεις τους στην Προύσα, το Uşak, το İzmit και το Gebze.Απέναντί ​​τους, οι Τούρκοι είχαν ομαδοποιήσει τις δυνάμεις τους στα βορειοδυτικά του Εσκισεχίρ, ανατολικά του Ντουμλουπινάρ και του Κοτζαέλι.Η μάχη ξεκίνησε με μια ελληνική επίθεση στις θέσεις των στρατευμάτων του Ισμέτ στις 23 Μαρτίου 1921. Χρειάστηκαν τέσσερις ημέρες για να φτάσουν στο İnönü λόγω καθυστερημένης δράσης του τουρκικού μετώπου.Οι καλύτερα εξοπλισμένοι Έλληνες απώθησαν τους Τούρκους και κατέλαβαν τον κυρίαρχο λόφο που ονομαζόταν Metristepe στις 27.Μια νυχτερινή αντεπίθεση των Τούρκων δεν κατάφερε να την ανακαταλάβει.Εν τω μεταξύ, στις 24 Μαρτίου, το Ελληνικό Ι Σώμα Στρατού κατέλαβε το Kara Hisâr-ı Sâhib (σημερινό Afyonkarahisar) αφού πέρασε πάνω από θέσεις Dumlupınar.Στις 31 Μαρτίου ο Ισμέτ επιτέθηκε ξανά αφού έλαβε ενισχύσεις και ανακατέλαβε τη Μετριστεπέ.Σε μια συνεχιζόμενη μάχη τον Απρίλιο, ο Ρεφέτ Πασάς ανακατέλαβε την πόλη Καρά Χισάρ.Το Ελληνικό Γ' Σώμα Στρατού υποχώρησε.Αυτή η μάχη σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στον πόλεμο.Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο νεοσύστατος τουρκικός μόνιμος στρατός αντιμετώπισε τον εχθρό του και απέδειξε ότι ήταν μια σοβαρή και καλά καθοδηγούμενη δύναμη, όχι απλώς μια συλλογή ανταρτών.Αυτή ήταν μια πολύ αναγκαία επιτυχία για τον Μουσταφά Κεμάλ Πασά, καθώς οι αντίπαλοί του στην Άγκυρα αμφισβητούσαν την καθυστέρηση και την αποτυχία του στην αντιμετώπιση των ραγδαίων ελληνικών προελάσεων στην Ανατολία.Αυτή η μάχη ανάγκασε τις πρωτεύουσες των Συμμάχων να λάβουν υπόψη την κυβέρνηση της Άγκυρας και τελικά μέσα στον ίδιο μήνα κατέληξαν να στείλουν εκπροσώπους τους εκεί για συνομιλίες.Η Γαλλία και η Ιταλία άλλαξαν τις θέσεις τους και υποστήριξαν την κυβέρνηση της Άγκυρας σε σύντομο χρονικό διάστημα.