የሞንጎሊያውያን የኮሪያ ወረራዎች

የሞንጎሊያ ግዛት ከ1231 እስከ 1259 በጎርዮ ስር በኮሪያ ላይ በርካታ ወረራዎችን ጀመረ። ስድስት ዋና ዋና ዘመቻዎች ነበሩ፡ 1231፣ 1232፣ 1235፣ 1238፣ 1247፣ 1253;እ.ኤ.አ. በ 1253 እና 1258 መካከል በሞንግኬ ካን ጄኔራል ጃላይሪታ ቆርቺ ስር ያሉት ሞንጎሊያውያን በኮሪያ ላይ በተደረገው የመጨረሻ የተሳካ ዘመቻ አራት አውዳሚ ወረራዎችን የከፈቱ ሲሆን ይህም በኮሪያ ባሕረ ገብ መሬት ውስጥ በሲቪል ዜጎች ላይ ከፍተኛ ዋጋ አስከፍሏል።ሞንጎሊያውያን ከወረራ በኋላ የኮሪያን ባሕረ ገብ መሬት ሰሜናዊ አካባቢዎችን ያዙ እና በግዛታቸው ውስጥ እንደ Ssangseong Prefectures እና Dongnyeong Prefectures ውስጥ አካተዋቸዋል።

ከሞንጎሊያውያን በመሸሽ እ.ኤ.አ. በ1216 ኪታኖች ጎርዮንን በመውረር የኮሪያን ጦር ብዙ ጊዜ በማሸነፍ ወደ ዋና ከተማው በር ደርሰው ወደ ደቡብ ዘልቀው በመግባት በኮሪያ ጄኔራል ኪም ቻዊ ሪዮ ተሸንፈው ወደ ሰሜን በመግፋት ወደ ፒዮንግንግ መለሱ። የተቀሩት ኪታኖች በ1219 በተባባሪ የሞንጎሊያ-ጎርዮ ኃይሎች የተጨፈጨፉበት። እነዚህ ኪታኖች የቤክጆንግ መነሻ ሊሆኑ ይችላሉ።

በ 1224 አንድ የሞንጎሊያውያን መልእክተኛ ግልጽ ባልሆኑ ሁኔታዎች ተገድሏል እና ኮሪያ ግብር መክፈል አቆመች.ኦግዴይ በ1231 ኮሪያን እንዲያሸንፍ እና የሞተውን መልእክተኛ ለመበቀል ጄኔራል ሳሪታይን ላከ። የሞንጎሊያውያን ጦር የያሉን ወንዝ ተሻግሮ የድንበር ከተማ የሆነችውን ኡጁን በፍጥነት አሳልፎ መስጠቱን አረጋግጧል።

ቾይ ዎ በተቻለ መጠን ብዙ ወታደሮችን አሰባስቦ በአብዛኛው እግረኛ ወታደርን ያቀፈ ጦር ሆኖ ሞንጎሊያውያንን በአንጁ እና ኩጁ (በአሁኑ ኩሶንግ) ተዋግቷል።ሞንጎሊያውያን አንጁን ወሰዱ።

ኩጁን ለመውሰድ ሳሪታይ የከተማዋን መከላከያ ለማፍረስ ሙሉ የጦር መሳሪያዎችን ተጠቅሟል።የካታፑል መስመሮች ሁለቱንም ቋጥኞች እና ቀልጠው የተሠሩ ብረቶች በከተማው ግድግዳ ላይ አስወጡ።ሞንጎሊያውያን የከበባ ማማዎችን እና መሰላልን የሚቆጣጠሩ ልዩ የአጥቂ ቡድኖችን አሰማሩ።ሌሎች የተጠቀሙባቸው ዘዴዎች የእሳት ነበልባል ጋሪዎችን በከተማው የእንጨት በሮች ላይ መግፋት እና ከግድግዳ በታች መሿለኪያ ነበሩ።ከበባው ወቅት ጥቅም ላይ የዋለው በጣም ጨካኝ የጦር መሳሪያ የእሳት ቦምቦች የተቀቀለ እና የተቀላቀለ የሰው ስብ ናቸው።ምንም እንኳን የጎርዮ ጦር ሰራዊት ከቁጥር በላይ ቢበዛም እና ከሰላሳ ቀናት በላይ አሰቃቂ የጦርነት ጦርነት በኋላ የጎርዮ ወታደሮች አሁንም እጃቸውን ለመስጠት ፈቃደኛ አልሆኑም እና የሞንጎሊያውያን ቁጥር እየጨመረ በመምጣቱ የሞንጎሊያውያን ጦር ከተማዋን መውሰድ አልቻለም እና ለቆ መውጣት ነበረበት።

ከበባ ጦርነት የተበሳጨው ሳሪታይ በምትኩ የሰራዊቱን የላቀ እንቅስቃሴ በመጠቀም የጎርዮ ጦርን አልፎ ዋና ከተማዋን በጋሶንግ ለመያዝ ተሳክቶለታል።የሞንጎሊያውያን ጦር አካላት በማዕከላዊ ኮሪያ ልሳነ ምድር እስከ ቹንግጁ ድረስ ደርሰዋል።ሆኖም ግስጋሴያቸው በጂ ጉዋንግ-ሱ በሚመራው የባሪያ ጦር ሰራዊቱ እስከ ሞት ድረስ ተዋግቶ ቆመ።ጎርዮ ዋና ከተማዋ ስትወድቅ የሞንጎሊያውያን ወራሪዎችን መመከት አለመቻሉን የተረዳው ጎርዮ ለሰላም ከሰሰ።

ጄኔራል ሳሪታይ በ1232 የጸደይ ወቅት ዋና ኃይሉን ወደ ሰሜን ማስወጣት የጀመረ ሲሆን ሰባ ሁለት የሞንጎሊያውያን አስተዳደር ባለስልጣናት ጎርዮ የሰላም ውሉን እንዲጠብቅ በተለያዩ ከተሞች በሰሜን ምዕራብ ጎሪዮ እንዲሰፍሩ አድርጓል።

እ.ኤ.አ. በ 1232 ቾ ዎ የሁለቱም የንጉሥ ጎጆንግ እና የብዙዎቹ የሲቪል ባለስልጣኖች አቤቱታ በመቃወም የሮያል ፍርድ ቤት እና አብዛኛው የጋሶንግ ህዝብ ከሶንግዶ ወደ ጋንግዋ ደሴት በጊዮንጊ የባህር ወሽመጥ እንዲዛወር አዘዘ እና ጉልህ የሆነ ግንባታ ጀመረ። ለሞንጎል ስጋት ለመዘጋጀት መከላከያዎች.Choe Woo የሞንጎሊያውያንን ቀዳሚ ድክመት፣ የባህርን ፍራቻ ተጠቅሟል።ወደ ጋንግዋ ደሴት እቃዎችን እና ወታደሮችን ለማጓጓዝ መንግስት ያለውን እያንዳንዱን መርከብ እና ጀልባ አዘዘ።በተጨማሪም መንግሥት ተራው ሕዝብ ከገጠር እንዲሸሽና በዋና ዋና ከተሞች፣ በተራራማ ምሽጎች ወይም በአቅራቢያው ባሉ የባሕር ዳርቻ ደሴቶች እንዲጠለሉ አዘዘ።የጋንግዋ ደሴት እራሱ ጠንካራ የመከላከያ ምሽግ ነበር።በደሴቲቱ ዋና ክፍል ላይ ትናንሽ ምሽጎች ተገንብተዋል እና ባለ ሁለት ግድግዳ ደግሞ በሙንሱሳን ተራራ ሸንተረሮች ላይ ተሠርቷል።

ሞንጎሊያውያን እርምጃውን በመቃወም ወዲያውኑ ሁለተኛ ጥቃት ጀመሩ።የሞንጎሊያውያን ጦር የሚመራው ሆንግ ቦክ-ዎን በተባለ ከፒዮንግያንግ በመጣ ከሃዲ ሲሆን ሞንጎሊያውያንም አብዛኛውን ሰሜናዊ ኮሪያን ተቆጣጠሩ።ወደ ደቡብ ባሕረ ገብ መሬትም ቢደርሱም፣ ሞንጎሊያውያን ከባሕር ዳርቻ ጥቂት ማይሎች ርቀት ላይ የምትገኘውን የጋንግዋ ደሴትን መያዝ ተስኗቸው በጓንግጁ ተባረሩ።የሞንጎሊያውያን ጄኔራል ሳሪታይ () በዮንጊን አቅራቢያ በቼኦይን ጦርነት በጠንካራ ሲቪሎች ተቃውሞ መካከል በመነኩሴ ኪም ዩን-ሁ () ተገደለ፣ ይህም ሞንጎሊያውያን እንደገና ለቀው እንዲወጡ አስገደዳቸው።

እ.ኤ.አ. በ1235 ሞንጎሊያውያን የጂኦንግሳንግ እና የጄኦላ ግዛቶችን ክፍሎች ያወደመ ዘመቻ ጀመሩ።የሲቪል ተቃውሞ ጠንካራ ነበር፣ እና በጋንግዋ የሚገኘው የሮያል ፍርድ ቤት ምሽጉን ለማጠናከር ሞከረ።ጎሪዮ ብዙ ድሎችን አሸንፏል ነገር ግን የጎርዮ ወታደራዊ እና የጻድቃን ጦር የወረራ ማዕበልን መቋቋም አልቻለም።ሞንጎሊያውያን የጋንግዋ ደሴትን ወይም የጎርዮ ዋና ከተማን ተራራ ቤተመንግሥቶችን መውሰድ ካልቻሉ በኋላ፣ ሞንጎሊያውያን ሕዝቡን ለመራብ ሲሉ የጎርዮ የእርሻ መሬቶችን ማቃጠል ጀመሩ።አንዳንድ ምሽጎች በመጨረሻ እጃቸውን ሲሰጡ ሞንጎሊያውያን የሚቃወሟቸውን ሁሉ ገደሉ።

ጎርዮስ ተጸጸተ እና ለሰላም ከሰሰ።ሞንጎሊያውያን ለጎሪዮ የንጉሣዊ ቤተሰብን እንደ ታጋች ለመላክ ባደረገው ስምምነት ምትክ ወጡ።ሆኖም ጎርዮ የማይገናኝ የሮያል መስመር አባል ልኳል።በጣም ተናድደው ሞንጎሊያውያን የኮሪያ መርከቦችን ባሕሮች እንዲያጸዱ፣ ፍርድ ቤቱን ወደ ዋናው መሬት እንዲዛወሩ፣ የፀረ-ሞንጎል ቢሮክራቶች እንዲሰጡ፣ እና እንደገናም የንጉሣዊው ቤተሰብ እንደ ታጋቾች ጠየቁ።በምላሹ ኮሪያ የሩቅ ልዕልት እና አሥር የመኳንንት ልጆች ላከች።

ሞንጎሊያውያን በጎርዮ ላይ አራተኛውን ዘመቻ ጀመሩ፣ እንደገና ዋና ከተማዋን ወደ ሶንግዶ እና ንጉሣዊው ቤተሰብ እንደ ታጋቾች እንዲመለሱ ጠየቁ።ጉዩክ አሙካንን ወደ ኮሪያ ላከ እና ሞንጎሊያውያን በዮምጁ አቅራቢያ በሀምሌ 1247 ሰፈሩ። የጎሪዮ ንጉስ ጎጆንግ ዋና ከተማውን ከጋንግዋ ደሴት ወደ ሶንግዶ ለማዛወር ፈቃደኛ ባለመሆኑ የአሙካን ጦር የኮሪያን ልሳነ ምድር ዘረፈ።በ1248 ጉዩክ ካን ሲሞት ግን ሞንጎሊያውያን እንደገና ራሳቸውን ለቀቁ።ነገር ግን የሞንጎሊያውያን ወረራ እስከ 1250 ድረስ ቀጥሏል።

እ.ኤ.አ. በ1251 ሞንግኬ ካን ዕርገት ላይ፣ ሞንጎሊያውያን በድጋሚ ጥያቄያቸውን ደግመዋል።ሞንግኬ ካን በጥቅምት ወር 1251 የንግሥና ንግሥናቸውን በማወጅ ወደ ጎርዮ መልእክተኞችን ላከ። በተጨማሪም ንጉሥ ጎጆንግ በፊቱ እንዲጠራ እና ዋና መሥሪያ ቤቱ ከጋንግዋ ደሴት ወደ ኮሪያ ዋና ምድር እንዲዛወር ጠየቀ።ነገር ግን የጎርዮ ፍርድ ቤት ንጉሱን ለመላክ ፈቃደኛ አልሆነም ምክንያቱም አሮጌው ንጉስ እስካሁን መጓዝ አልቻለም.ሞንግኬ በድጋሚ መልእክተኞቹን የተወሰኑ ተግባራትን ላከ።ሞንግኬ ልዑል የኩን ጦር በኮሪያ ላይ እንዲያዝ አዘዘው።ይኩ ከአሙቃን ጋር በመሆን የጎርዮ ፍርድ ቤት እጅ እንዲሰጥ ጠይቋል።ፍርድ ቤቱ ፈቃደኛ አልሆነም ነገር ግን ሞንጎሊያውያንን አልተቃወመም እና ገበሬውን ወደ ተራራማው ምሽጎች እና ደሴቶች ሰብስቧል.ሞንጎሊያውያንን ከተቀላቀሉት የጎሪዮ አዛዦች ጋር በጋራ በመስራት ጃላሪታይ ቆርቺ ኮሪያን አወደመች።ከየኩ መልእክተኞች አንዱ ሲደርስ፣ ጎጆንግ በግላቸው በሲን ቹዋን-ቡግ በሚገኘው አዲሱ ቤተ መንግሥቱ አገኘው።ጎጆንግ በመጨረሻ ዋና ከተማዋን ወደ ዋናው ምድር ለማዛወር ተስማምቶ የእንጀራ ልጁን አንጂዮንግን ታግቶ ላከ።ሞንጎሊያውያን በጥር 1254 እሳት ለማቆም ተስማምተው ነበር።

በ1253 እና 1258 መካከል በጃላይታይ ስር ያሉት ሞንጎሊያውያን በኮሪያ ላይ በመጨረሻው የተሳካ ዘመቻ አራት አውዳሚ ወረራዎችን ጀመሩ።ሞንግኬ ታጋቹ የጎርዮ ሥርወ መንግሥት የደም ልዑል እንዳልሆኑ ተገነዘበ።ስለዚህ ሞንግኬ እሱን በማታለል እና የሞንጎሊያውያን ኮሪያውያን ደጋፊ የነበሩትን የሊ ሃይኦንግ ቤተሰብን በመግደሉ የጎርዮ ፍርድ ቤት ወቀሰ።የሞንግኬ አዛዥ ጃላይሪታይ አብዛኛውን የጎሪዮ ክፍል አወደመ እና በ1254 206,800 ምርኮኞችን ወሰደ።ረሃብ እና ተስፋ መቁረጥ ገበሬዎች ለሞንጎሊያውያን እጅ እንዲሰጡ አስገደዳቸው።ከአካባቢው ባለስልጣናት ጋር በዮንግሁንግ የቺሊርቺ ቢሮ አቋቋሙ።ሞንጎሊያውያን መርከቦችን እንዲገነቡ ከዳተኞችን በማዘዝ በባህር ዳርቻ ደሴቶች ላይ ከ 1255 ጀምሮ ማጥቃት ጀመሩ.በሊያኦዶንግ ባሕረ ገብ መሬት፣ ሞንጎሊያውያን በመጨረሻ ኮሪያውያን ከድተው ወደ 5,000 ቤተሰቦች ቅኝ ግዛት ውስጥ ገቡ።እ.ኤ.አ. በ 1258 የጎርዮ ንጉስ ጎጆንግ እና የቾ ጎሳ አባላት አንዱ የሆነው ኪም ኢንጁን የመልሶ ማጥቃት እርምጃ ወሰዱ እና የቾ ቤተሰብን መሪ ገደሉ፣ ይህም የቾ ቤተሰብን ለስድስት አስርት ዓመታት የዘለቀውን አገዛዝ አብቅቷል።ከዚያ በኋላ ንጉሱ ከሞንጎሊያውያን ጋር ሰላም እንዲሰፍን ከሰሱ።የጎርዮ ፍርድ ቤት የወደፊቱን ንጉስ ዎንጆንግን በሞንጎሊያውያን ፍርድ ቤት ታግቶ በላከው እና ወደ ካጊዮንግ እንደሚመለስ ቃል ሲገባ፣ ሞንጎሊያውያን ከማዕከላዊ ኮሪያ ለቀው ወጡ።

ከብዙ አሥርተ ዓመታት ጦርነት በኋላ አብዛኛው ጎሪዮ ፈርሷል።በጎርዮ ውስጥ ምንም የእንጨት ግንባታ በኋላ አልቀረም ተባለ።የባህል ውድመት ነበር፣ እና ዘጠኝ ፎቅ ያለው የሃዋንግዮንግሳ ግንብ እና የመጀመሪያው ትሪፒታካ ኮሪያና ወድመዋል።የጎርዮ ዘውድ ልዑል ለመካድ ሲመጣ ካየ በኋላ ኩብላይ ካን ደስ ብሎት እና “ጎርዬዮ ከረጅም ጊዜ በፊት ታንግ ታይዞንግ እንኳን በግል ዘመቻ ሲያካሂድ የነበረች ቢሆንም ማሸነፍ ያልቻለች ሀገር ነች፣ አሁን ግን ዘውዱ ወደ እኔ ይመጣል፣ የፍላጎቱ ፈቃድ ነው። ሰማይ!"የጄጁ ደሴት ክፍል እዚያ ለቆሙት የሞንጎሊያውያን ፈረሰኞች ወደ የግጦሽ ቦታ ተለወጠ።በ1350ዎቹ ጀምሮ የሞንጎሊያ ወታደሮችን ማስገደድ እስኪጀምር ድረስ፣የዩዋን ስርወ መንግስት መፍረስ ሲጀምር፣በቻይና ውስጥ ባሉ ግዙፍ አመጾች እየተሰቃየ ያለው የጎርዮ ስርወ መንግስት በሞንጎሊያ ዩዋን ስርወ መንግስት ተጽዕኖ ስር ተርፏል።የጎሪዮ ንጉስ ጎንሚን እድሉን በመጠቀም አንዳንድ ሰሜናዊ ግዛቶችን መልሶ ማግኘት ችሏል።