1949 yilda uchta g'arbiy ishg'ol zonalari (Amerika, Britaniya va Frantsiya) Germaniya Federativ Respublikasiga (FRG, G'arbiy Germaniya) birlashtirildi.Hukumat kansler Konrad Adenauer va uning konservativ CDU/XSU koalitsiyasi ostida tuzilgan.1949-yildan buyon koʻp davrlarda XDU/XSU hokimiyatda edi. 1990-yilda Berlinga koʻchirilgunga qadar poytaxt Bonn edi. 1990-yilda GFR Sharqiy Germaniyani oʻzlashtirib oldi va Berlin ustidan toʻliq suverenitetga ega boʻldi.Barcha nuqtalarda G'arbiy Germaniya kommunistik partiya nazorati ostida diktaturaga aylangan va Moskva tomonidan diqqat bilan kuzatilgan Sharqiy Germaniyadan ancha katta va boyroq edi.Germaniya, ayniqsa Berlin,
Sovuq Urushning kokpiti bo'lgan, NATO va Varshava Shartnomasi g'arbiy va sharqda yirik harbiy kuchlarni to'plagan.Biroq, hech qachon jang bo'lmagan.G'arbiy Germaniya 1950-yillarning boshidan boshlab uzoq muddatli iqtisodiy o'sishga erishdi (Wirtschaftswunder yoki "Iqtisodiy mo''jiza").1950 yildan 1957 yilgacha sanoat ishlab chiqarishi ikki baravar ko'paydi va yalpi milliy mahsulot yiliga 9 yoki 10% ga o'sib, butun G'arbiy Evropaning iqtisodiy o'sishini ta'minladi.Kasaba uyushmalari ish haqini kechiktirish, ish tashlashlarni minimallashtirish, texnologik modernizatsiyani qo'llab-quvvatlash va qoniqarli shikoyatlarni hal qilish tizimini o'z ichiga olgan hamkorlik siyosatini (Mitbestimmung) qo'llab-quvvatladi, shuningdek, yirik korporatsiyalar kengashlarida ishchilar vakilligini talab qildi. .1948 yil iyun oyidagi valyuta islohoti, AQShning Marshall rejasi doirasidagi 1,4 milliard dollarlik sovg'alari, eski savdo to'siqlari va an'anaviy amaliyotlarni yo'q qilish va jahon bozorining ochilishi tufayli tiklanish tezlashdi.G'arbiy Germaniya qonuniylik va hurmatga sazovor bo'ldi, chunki u Germaniyaning natsistlar davrida qo'lga kiritgan dahshatli obro'sini yo'qotdi.G'arbiy Germaniya Yevropa hamkorligini yaratishda markaziy rol o'ynadi;1955 yilda NATOga qo'shildi va 1958 yilda Evropa Iqtisodiy Hamjamiyatining ta'sischi a'zosi edi.