Antoninus Muur

De Antonine Wall, bij de Romeinen bekend als Vallum Antonini, was een turfversterking op stenen funderingen, gebouwd door de Romeinen aan de overkant van wat nu de Centrale Gordel van Schotland is, tussen de Firth of Forth en de Firth of Clyde.Gebouwd zo'n twintig jaar na de Muur van Hadrianus in het zuiden, en bedoeld om deze te vervangen, terwijl het gelegerd was, was het de meest noordelijke grensbarrière van het Romeinse Rijk.Het overspande ongeveer 63 kilometer (39 mijl) en was ongeveer 3 meter (10 voet) hoog en 5 meter (16 voet) breed.Er zijn Lidar-scans uitgevoerd om de lengte van de muur en de gebruikte Romeinse afstandseenheden vast te stellen.De veiligheid werd versterkt door een diepe greppel aan de noordkant.Er wordt gedacht dat er een houten palissade bovenop de grasmat lag.De barrière was de tweede van twee "grote muren" die in de tweede eeuw na Christus door de Romeinen in Groot-Brittannië werden gecreëerd.De ruïnes zijn minder duidelijk dan die van de bekendere en langere Hadrian's Wall in het zuiden, vooral omdat de muur van gras en hout grotendeels is verweerd, in tegenstelling tot zijn stenen zuidelijke voorganger.De Antonine Wall had verschillende doeleinden.Het vormde een verdedigingslinie tegen de Caledoniërs.Het sneed de Maeatae af van hun Caledonische bondgenoten en creëerde een bufferzone ten noorden van Hadrian's Wall.Het vergemakkelijkte ook troepenbewegingen tussen oost en west, maar het hoofddoel ervan was misschien niet in de eerste plaats militair.Het stelde Rome in staat de handel te controleren en te belasten en heeft mogelijk verhinderd dat potentieel ontrouwe nieuwe onderdanen van de Romeinse overheersing met hun onafhankelijke broeders in het noorden konden communiceren en opstanden konden coördineren.Urbicus behaalde een indrukwekkende reeks militaire successen, maar net als die van Agricola waren deze van korte duur.De bouw begon in 142 CE op bevel van de Romeinse keizer Antoninus Pius en duurde ongeveer twaalf jaar.Nadat de bouw twaalf jaar had geduurd, werd de muur kort na het jaar 160 onder de voet gelopen en verlaten. De muur werd slechts acht jaar na voltooiing verlaten en de garnizoenen verplaatsten zich naar achteren, naar de muur van Hadrianus.De druk van de Caledoniërs heeft Antoninus er mogelijk toe gebracht de troepen van het rijk verder naar het noorden te sturen.De Antonine Wall werd beschermd door 16 forten met kleine forten ertussen;De troepenbewegingen werden vergemakkelijkt door een weg die alle locaties met elkaar verbond, bekend als de Militaire Weg.De soldaten die de muur bouwden herdachten de constructie en hun strijd met de Caledoniërs met decoratieve platen, waarvan er twintig bewaard zijn gebleven.