Opstand van Sint Titus

Venetië eiste dat zijn koloniën grote bijdragen zouden leveren aan de voedselvoorziening en het onderhoud van zijn grote vloten.Op 8 augustus 1363 kregen Latijnse feudatoria in Candia te horen dat de Venetiaanse senaat een nieuwe belasting zou opleggen, bedoeld om het onderhoud van de stadshaven te ondersteunen.Omdat de belasting voordeliger werd geacht voor de Venetiaanse kooplieden dan voor de landeigenaren, was er sterk bezwaar onder de feudatoria.De opstand van St. Titus was niet de eerste poging om de Venetiaanse heerschappij op Kreta te betwisten.Er waren regelmatig rellen die werden aangewakkerd door Griekse edelen die probeerden hun privileges uit het verleden terug te winnen, maar deze hadden niet het karakter van een "nationale" opstand.De opstand van 1363 was echter uniek omdat deze werd geïnitieerd door de kolonisten zelf, die zich later verenigden met de Grieken van het eiland.De Venetiaanse expeditievloot vertrok op 10 april vanuit Venetië met voetvolk, cavalerie, mijnsappers en belegeringswerktuigkundigen.Op 7 mei 1364, en voordat de delegatie naar Genua was teruggekeerd naar Candia, vielen de Venetiaanse troepen Kreta binnen en landden op het strand van Palaiokastro.Ze verankerden de vloot in Fraskia, marcheerden oostwaarts richting Candia en, met weinig weerstand, slaagden ze erin de stad op 10 mei te heroveren. Marco Gradenigo de Oude en twee van zijn raadgevers werden geëxecuteerd, terwijl de meeste rebellenleiders naar de bergen.