Grote plaag van Milaan

De Italiaanse plaag van 1629–1631, ook wel de Grote Plaag van Milaan genoemd, maakte deel uit van de tweede pestpandemie die begon met de Zwarte Dood in 1348 en eindigde in de 18e eeuw. Het was een van de twee grote uitbraken in Italië in de 17e eeuw. Het trof Noord- en Midden-Italië en resulteerde in minstens 280.000 doden, waarvan sommigen het aantal dodelijke slachtoffers schatten op een miljoen, oftewel ongeveer 35% van de bevolking. De pest heeft mogelijk bijgedragen aan de achteruitgang van de Italiaanse economie in vergelijking met die van andere West-Europese landen.

De Republiek Venetië werd in 1630-1631 besmet. De stad Venetië werd zwaar getroffen, met geregistreerde slachtoffers van 46.000 op een bevolking van 140.000. Sommige historici zijn van mening dat het drastische verlies aan mensenlevens en de impact ervan op de handel uiteindelijk resulteerden in de ondergang van Venetië als een belangrijke commerciële en politieke macht.