Het VN-offensief tegen Noord-Korea eind 1950 markeerde een keerpunt in de Koreaanse oorlog, toen de strijdkrachten van de Verenigde Naties, nadat ze het Noord-Koreaanse leger (KPA) uit Zuid-Korea hadden verdreven, hen over de 38e breedtegraad achtervolgden. Na de dramatische landing in Inchon in september en de ontsnapping uit de Pusan Perimeter verkeerde de KPA in wanorde. De VN wilden de overblijfselen van het Noord-Koreaanse leger vernietigen en het Koreaanse schiereiland onder Zuid-Koreaanse controle verenigen.
Het offensief begon op 30 september toen ROK-troepen de 38e breedtegraad aan de oostkust overstaken, terwijl de rest van de VN-troepen kort daarna volgden. In oktober zorgde de snelle opmars ervoor dat VN-troepen op 19 oktober Pyongyang, de Noord-Koreaanse hoofdstad, veroverden en verder gingen richting de Yalu-rivier, de grens met China. De opmars werd gekenmerkt door een overweldigende lucht- en logistieke superioriteit van de VN, waardoor de KPA niet in staat was zich effectief te hergroeperen of weerstand te bieden.
Verovering van Pyongyang 15-19 oktober 1950. © US Army
Toen VN-troepen de Yalu-rivier naderden, kwam China tussenbeide om een waargenomen bedreiging voor zijn grens te voorkomen. De eerste Chinese aanvallen vonden eind oktober plaats, waardoor de opmars van de VN tijdelijk werd stopgezet. Na de hergroepering lanceerden de VN op 24 november opnieuw een offensief, in de hoop het Chinese verzet te breken en een snelle overwinning veilig te stellen. Het Chinese tweedefaseoffensief, dat op 25 november begon, verraste de VN echter, waardoor een chaotische terugtocht werd afgedwongen en een groot deel van de tijdens het offensief geboekte vooruitgang ongedaan werd gemaakt.
Het besluit om de 38e breedtegraad over te steken en de KPA naar Noord-Korea te achtervolgen blijft controversieel. Hoewel het aanvankelijk een snel einde aan de oorlog leek te beloven, lokte het Chinese interventie uit, waardoor het conflict escaleerde en de gevechten werden verlengd. De plotselinge ommekeer eind november markeerde het begin van een lange en bloedige patstelling.
Eind 1950 was de ambitieuze VN-campagne om Korea te verenigen niet alleen mislukt, maar had deze ook geleid tot een precaire situatie voor de VN-troepen. De focus van het conflict verschoof naar het consolideren van posities en het weerstaan van verdere Chinese offensieven, wat een aanzienlijke en kostbare escalatie van de oorlog markeerde.