Epiloog

Na de val van het Inca-rijk werden veel aspecten van de Inca-cultuur systematisch vernietigd, inclusief hun geavanceerde landbouwsysteem, bekend als het verticale archipelmodel van landbouw.Spaanse koloniale functionarissen gebruikten het Inca mita corvée-arbeidssysteem voor koloniale doeleinden, soms op brute wijze.Een lid van elke familie werd gedwongen om in de goud- en zilvermijnen te werken, waarvan de belangrijkste de gigantische zilvermijn in Potosí was.Wanneer een familielid stierf, wat meestal binnen een jaar of twee zou gebeuren, moest de familie een vervanger sturen.De effecten van pokken op het Inca-rijk waren nog verwoestender.Beginnend in Colombia, verspreidde de pokken zich snel voordat de Spaanse indringers voor het eerst in het rijk arriveerden.De verspreiding werd waarschijnlijk geholpen door het efficiënte Inca-wegennet.Pokken was slechts de eerste epidemie.Andere ziekten, waaronder een waarschijnlijke uitbraak van tyfus in 1546, griep en pokken samen in 1558, opnieuw pokken in 1589, difterie in 1614 en mazelen in 1618, verwoestten allemaal het Inca-volk.Tot het einde van de 18e eeuw zouden er periodieke pogingen zijn van inheemse leiders om de Spaanse kolonisten te verdrijven en het Inca-rijk opnieuw te creëren.