Het Sovjet-ruimteprogramma was het nationale ruimteprogramma van de voormalige Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR), actief van 1955 tot de ontbinding van de Sovjet-Unie in 1991. Het Sovjet-ruimteprogramma diende als een belangrijk kenmerk van Sovjet-aanspraken op zijn wereldwijde supermacht toestand.Sovjetonderzoeken in raketten begonnen met de oprichting van een onderzoekslaboratorium in 1921, maar deze inspanningen werden gehinderd door de verwoestende oorlog met Duitsland.Het Sovjetprogramma, dat deelnam aan de Space Race met de Verenigde Staten en later met de Europese Unie en China, was opmerkelijk omdat het vele records vestigde op het gebied van ruimteverkenning, waaronder de eerste intercontinentale raket die de eerste satelliet lanceerde en het eerste dier in een baan om de aarde stuurde in 1957, en plaatste de eerste mens in de ruimte in 1961. Bovendien zag het Sovjetprogramma ook de eerste vrouw in de ruimte in 1963 en een kosmonaut die de eerste ruimtewandeling maakte in 1965. Andere mijlpalen waren onder meer computergestuurde robotmissies die de maan verkenden vanaf 1959, waarbij de tweede missie de eerste was die het oppervlak van de maan bereikte, het eerste beeld van de andere kant van de maan opnam en de eerste zachte landing op de maan bereikte.Het Sovjetprogramma zorgde ook voor de eerste inzet van een ruimterover in 1966 en stuurde de eerste robotsonde die automatisch een monster van de maangrond nam en in 1970 naar de aarde bracht. Het Sovjetprogramma was ook verantwoordelijk voor het leiden van de eerste interplanetaire sondes naar Venus en Mars en maakte in de jaren zestig en zeventig succesvolle zachte landingen op deze planeten.Het bracht het eerste ruimtestation in een lage baan om de aarde in 1971 en het eerste modulaire ruimtestation in 1986. Het Interkosmos-programma was ook opmerkelijk omdat het de eerste burger van een ander land dan de Verenigde Staten of de Sovjet-Unie de ruimte in stuurde.Na de Tweede Wereldoorlog maakten de Sovjet- en Amerikaanse ruimteprogramma's beide gebruik van Duitse technologie bij hun vroege inspanningen.Uiteindelijk werd het programma beheerd door Sergei Korolev, die het programma leidde op basis van unieke ideeën van Konstantin Tsiolkovsky, ook wel bekend als de vader van de theoretische ruimtevaart.In tegenstelling tot zijn Amerikaanse, Europese en Chinese concurrenten, die hun programma's onder één enkele coördinerende instantie lieten lopen, was het Sovjetruimteprogramma verdeeld over verschillende intern concurrerende ontwerpbureaus onder leiding van Korolev, Kerimov, Keldysh, Yangel, Glushko, Chelomey, Makeyev, Chertok en Reshetnev.