Nieuw economisch beleid

Het nieuwe economische beleid (NEP) was een economisch beleid van de Sovjet-Unie dat in 1921 door Vladimir Lenin werd voorgesteld als een tijdelijk hulpmiddel.Lenin typeerde de NEP in 1922 als een economisch systeem dat "een vrije markt en kapitalisme zou omvatten, beide onderworpen aan staatscontrole", terwijl gesocialiseerde staatsbedrijven zouden opereren op "winstbasis".De NEP vertegenwoordigde een meer marktgericht economisch beleid (nodig geacht na de Russische burgeroorlog van 1918 tot 1922) om de economie van het land, dat sinds 1915 zwaar had geleden, te stimuleren. De Sovjetautoriteiten herriepen gedeeltelijk de volledige nationalisatie van de industrie (gevestigde tijdens de periode van oorlogscommunisme van 1918 tot 1921) en introduceerde een gemengde economie waardoor particulieren kleine en middelgrote ondernemingen konden bezitten, terwijl de staat grote industrieën, banken en buitenlandse handel bleef controleren.Daarnaast schafte de NEP prodrazvyorstka (gedwongen graanvordering) af en voerde prodnalog in: een belasting voor boeren, te betalen in de vorm van rauw landbouwproduct.De bolsjewistische regering keurde de NEP goed tijdens het 10e congres van de Al-Russische Communistische Partij (maart 1921) en vaardigde het af bij decreet van 21 maart 1921: "Over de vervanging van Prodrazvyorstka door Prodnalog".Verdere besluiten verfijnden het beleid.Ander beleid omvatte monetaire hervormingen (1922-1924) en het aantrekken van buitenlands kapitaal.De NEP creëerde een nieuwe categorie mensen genaamd NEPmen (нэпманы) (nouveau riches).Joseph Stalin verliet de NEP in 1928 met de Great Break.