1973 Sovjet economische hervorming

De economische hervorming van de Sovjet-Unie in 1973 was een economische hervorming die was geïnitieerd door Alexei Kosygin, de voorzitter van de Raad van Ministers.Tijdens het bewind van Leonid Brezjnev over de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR) begon de Sovjeteconomie te stagneren;deze periode wordt door sommige historici het tijdperk van stagnatie genoemd.Na de mislukte hervorming van 1965 startte Kosygin in 1973 een nieuwe hervorming om de bevoegdheden en functies van de regionale planners te versterken door verenigingen op te richten.De hervorming is nooit volledig doorgevoerd en leden van de Sovjetleiding klaagden dat de hervorming tegen de tijd van de hervorming van 1979 nog niet eens volledig was doorgevoerd.De hervorming had als neveneffect dat de bevoegdheden van regionale planners over het industriebeleid nog verder werden verzwakt.In 1981 was ongeveer de helft van de Sovjet-industrie samengevoegd tot verenigingen met gemiddeld vier aangesloten ondernemingen in elke vereniging.Een probleem was dat de leden van een vereniging meestal verspreid waren over verschillende gebieden, oblasten en zelfs republieken, wat de lokalisatieplanning van het Staatsplanningscomité verergerde.De nieuw opgerichte verenigingen maakten het Sovjet-economische systeem nog complexer.Veel verenigingen verhoogden de productie onder de aangesloten ondernemingen, zoals de autofabriek Gor'kii in Leningrad, die door het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie (CPSU) als "modelvoorbeeld" werd gebruikt om blijk te geven van een goede samenwerking en een verenigde Primary Party Organization (PPO).De Gor'kii-fabriek had niet dezelfde problemen als sommige andere verenigingen, aangezien alle leden in dezelfde stad waren gevestigd.De betrekkingen tussen een vereniging en de PPO waren veel gespannener als de vereniging leden had over een groot geografisch gebied.De hervorming had tot gevolg dat de traditionele toewijzing van middelen door de CPSU tussen territoriale en industriële agentschappen werd verstoord.Kommunist, een Sovjetkrant, merkte op dat PPO's die toezicht hielden op verenigingen met leden in een groot geografisch gebied, de neiging hadden het contact met de lokale partij- en fabrieksorganisaties te verliezen, waardoor ze niet effectief konden werken.