Mexicaans wonder

Gedurende de volgende vier decennia maakte Mexico een indrukwekkende economische groei door, een prestatie die historici "El Milagro Mexicano" noemen, het Mexicaanse wonder.Een belangrijk onderdeel van dit fenomeen was het bereiken van politieke stabiliteit, die sinds de oprichting van de dominante partij heeft gezorgd voor een stabiele presidentiële opvolging en controle over potentieel dissidente arbeiders- en boerensecties door deelname aan de partijstructuur.In 1938 gebruikte Lázaro Cárdenas artikel 27 van de grondwet van 1917, die de Mexicaanse regering rechten op de ondergrond gaf, om buitenlandse oliemaatschappijen te onteigenen.Het was een populaire zet, maar het leidde niet tot verdere grote onteigeningen.Met de zorgvuldig uitgekozen opvolger van Cárdenas, Manuel Avila Camacho, kwam Mexico dichter bij de VS, als bondgenoot in de Tweede Wereldoorlog.Deze alliantie bracht Mexico aanzienlijke economische voordelen.Door ruw en afgewerkt oorlogsmateriaal aan de geallieerden te leveren, bouwde Mexico aanzienlijke activa op die in de naoorlogse periode konden worden vertaald in duurzame groei en industrialisatie.Na 1946 nam de regering een bocht naar rechts onder president Miguel Alemán, die het beleid van vorige presidenten verwierp.Mexico streefde naar industriële ontwikkeling door middel van importvervangende industrialisatie en tarieven tegen buitenlandse import.Mexicaanse industriëlen, waaronder een groep in Monterrey, Nuevo León, evenals rijke zakenlieden in Mexico-Stad, sloten zich aan bij de coalitie van Alemán.Alemán temde de arbeidersbeweging ten gunste van beleid ter ondersteuning van industriëlen.De financiering van de industrialisatie kwam van particuliere ondernemers, zoals de Monterrey-groep, maar de overheid financierde een aanzienlijk bedrag via haar ontwikkelingsbank, Nacional Financiera.Buitenlands kapitaal via directe investeringen was een andere financieringsbron voor industrialisatie, grotendeels uit de Verenigde Staten.Overheidsbeleid verplaatste economische voordelen van het platteland naar de stad door de landbouwprijzen kunstmatig laag te houden, waardoor voedsel goedkoop werd voor industriële arbeiders in de stad en andere stedelijke consumenten.De commerciële landbouw breidde zich uit met de groei van de export naar de VS van hoogwaardige groenten en fruit, waarbij krediet op het platteland naar grote producenten ging, niet naar boerenlandbouw.