Maxima

De Maximato was een overgangsperiode in de historische en politieke ontwikkeling van Mexico van 1928 tot 1934. Vernoemd naar de bijnaam el Jefe Máximo (de maximale leider) van voormalig president Plutarco Elías Calles, was de Maximato de periode waarin Calles macht bleef uitoefenen en invloed bleef uitoefenen zonder het voorzitterschap te bekleden.De periode van zes jaar was de termijn die verkozen president Alvaro Obregón zou hebben gediend als hij niet onmiddellijk na de verkiezingen van juli 1928 was vermoord.Er moest een soort politieke oplossing komen voor de presidentiële opvolgingscrisis.Calles kon het presidentschap niet opnieuw bekleden vanwege beperkingen op herverkiezing zonder een onderbreking van de macht, maar hij bleef de dominante figuur in Mexico.Er waren twee oplossingen voor de crisis.Eerst zou er een interim-president worden aangesteld, gevolgd door nieuwe verkiezingen.Ten tweede creëerde Calles een duurzame politieke instelling, de Partido Nacional Revolucionario (PNR), die van 1929 tot 2000 de presidentiële macht bekleedde. Het interim-presidentschap van Emilio Portes Gil duurde van 1 december 1928 tot 4 februari 1930. Hij werd gepasseerd als kandidaat voor de nieuw gevormde PNR ten gunste van een politiek onbekende, Pascual Ortiz Rubio, die in september 1932 aftrad uit protest tegen Calles' voortdurende uitoefening van de echte macht.De opvolger was Abelardo L. Rodríguez, die de rest van de ambtstermijn, die eindigde in 1934, uitzat. Als president oefende Rodríguez meer onafhankelijkheid uit van Calles dan Ortiz Rubio.De verkiezing van dat jaar werd gewonnen door de voormalige revolutionaire generaal Lázaro Cárdenas, die was gekozen als kandidaat voor de PNR.Na de verkiezingen probeerde Calles controle uit te oefenen over Cárdenas, maar met strategische bondgenoten was Cárdenas Calles politiek te slim af en zette hem en zijn belangrijkste bondgenoten in 1936 het land uit.