Indonesische massamoorden

Van 1965 tot 1966 vonden in Indonesië grootschalige moordpartijen en burgerlijke onrust plaats, die voornamelijk gericht waren tegen leden van de Communistische Partij (PKI). Andere getroffen groepen waren onder meer communistische sympathisanten, Gerwani-vrouwen, etnische Chinezen, atheïsten, vermeende ‘ongelovigen’ en vermeende linksen. .Er wordt geschat dat tussen de 500.000 en 1.000.000 mensen werden gedood tijdens de belangrijkste periode van geweld van oktober 1965 tot maart 1966. De wreedheden werden veroorzaakt door het Indonesische leger onder Soeharto.Onderzoek en vrijgegeven documenten tonen aan dat de Indonesische autoriteiten steun kregen van buitenlandse landen zoals de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.^{[50] [51] [52]} ] [ ^{[53] [54] [55]}Het begon als een anticommunistische zuivering na een controversiële poging tot staatsgreep door de 30 september-beweging.Volgens de meest gepubliceerde schattingen werden minstens 500.000 tot 1,2 miljoen mensen gedood, ^{[56] [57] [58]} , waarbij sommige schattingen oplopen tot twee tot drie miljoen.^{[59] [60]} De zuivering was een cruciale gebeurtenis in de overgang naar de “Nieuwe Orde” en de eliminatie van de PKI als politieke kracht, met gevolgen voor de mondiale Koude Oorlog.^[61] De omwentelingen leidden tot de val van president Soekarno en het begin van Soeharto's dertig jaar durende autoritaire presidentschap.De mislukte poging tot staatsgreep maakte opgekropte haatgevoelens in Indonesië los;deze werden aangewakkerd door het Indonesische leger, dat al snel de PKI de schuld gaf.Bovendien voerden de inlichtingendiensten van de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Australië zwarte propagandacampagnes tegen Indonesische communisten.Tijdens de Koude Oorlog hadden de Verenigde Staten, hun regering en hun westerse bondgenoten het doel de verspreiding van het communisme een halt toe te roepen en landen in de invloedssfeer van het Westerse blok te brengen.Groot-Brittannië had nog meer redenen om de verwijdering van Soekarno te eisen, aangezien zijn regering verwikkeld was in een niet-verklaarde oorlog met de naburige Federatie van Malaya , een federatie van het Gemenebest van voormalige Britse koloniën.Communisten werden verdreven uit het politieke, sociale en militaire leven, en de PKI zelf werd ontbonden en verboden.De massamoorden begonnen in oktober 1965, in de weken na de poging tot staatsgreep, en bereikten hun hoogtepunt gedurende de rest van het jaar voordat ze in de eerste maanden van 1966 afnamen. Ze begonnen in de hoofdstad Jakarta en verspreidden zich naar Midden- en Oost-Java. en later Bali.Duizenden lokale burgerwachten en legereenheden doodden feitelijke en vermeende PKI-leden.De moorden vonden plaats in het hele land, met de meest intense in de PKI-bolwerken van Midden-Java, Oost-Java, Bali en Noord-Sumatra.In maart 1967 werd Soekarno door het voorlopige parlement van Indonesië van zijn resterende gezag ontdaan en werd Soeharto benoemd tot waarnemend president.In maart 1968 werd Soeharto formeel tot president gekozen.Ondanks een consensus op het hoogste niveau van de Amerikaanse en Britse regeringen dat het nodig zou zijn “Soekarno te liquideren”, zoals vermeld in een CIA-memorandum uit 1962, ^[62] en het bestaan ​​van uitgebreide contacten tussen anticommunistische legerofficieren en de Het Amerikaanse militaire establishment – ​​training van meer dan 1.200 officieren, "inclusief hoge militaire figuren", en het verstrekken van wapens en economische hulp ^{[63] [64]} – de CIA ontkende actieve betrokkenheid bij de moorden.Uit vrijgegeven Amerikaanse documenten uit 2017 bleek dat de Amerikaanse regering vanaf het begin gedetailleerde kennis had van de massamoorden en de acties van het Indonesische leger steunde.^{[65] [66] [67]} Amerikaanse medeplichtigheid aan de moorden, waaronder het verstrekken van uitgebreide lijsten van PKI-functionarissen aan Indonesische doodseskaders, is eerder vastgesteld door historici en journalisten.^{[66] [61]}In een uiterst geheim CIA-rapport uit 1968 werd gesteld dat de bloedbaden ‘een van de ergste massamoorden van de twintigste eeuw zijn, samen met de Sovjet-zuiveringen in de jaren dertig, de nazi-massamoorden tijdens de Tweede Wereldoorlog en het maoïstische bloedbad van de twintigste eeuw. begin jaren vijftig."^{[37] [38]}