Sikh rijk

Het Sikh-rijk, geregeerd door leden van de Sikh-religie, was een politieke entiteit die de noordwestelijke regio's van het Indiase subcontinent bestuurde.Het rijk, gebaseerd op de regio Punjab, bestond van 1799 tot 1849. Het werd gesmeed, op de fundamenten van de Khalsa, onder leiding van Maharaja Ranjit Singh (1780-1839) uit een reeks autonome Punjabi Misls van de Sikh Confederatie.Maharaja Ranjit Singh consolideerde vele delen van Noord-India tot een rijk.Hij gebruikte voornamelijk zijn Sikh Khalsa-leger dat hij had getraind in Europese militaire technieken en was uitgerust met moderne militaire technologieën.Ranjit Singh bewees dat hij een meesterstrateeg was en selecteerde goed gekwalificeerde generaals voor zijn leger.Hij versloeg voortdurend de Afghaanse legers en maakte met succes een einde aan de Afghaans-Sikh-oorlogen.Gefaseerd voegde hij centraal Punjab, de provincies Multan en Kasjmir en de Peshawar-vallei toe aan zijn rijk.Op zijn hoogtepunt, in de 19e eeuw, strekte het rijk zich uit van de Khyberpas in het westen, tot Kasjmir in het noorden, tot Sindh in het zuiden, langs de Sutlej-rivier naar Himachal in het oosten.Na de dood van Ranjit Singh verzwakte het rijk, wat leidde tot een conflict met de Britse Oost-Indische Compagnie.De zwaarbevochten Eerste Anglo-Sikh-oorlog en de Tweede Anglo-Sikh-oorlog markeerden de ondergang van het Sikh-rijk, waardoor het een van de laatste gebieden van het Indiase subcontinent was die door de Britten werden veroverd.