Als de eerste niet-Frankische koning van Oost-Francië stichtte Hendrik de Fowler de Ottoonse dynastie van koningen en keizers, en hij wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van de middeleeuwse Duitse staat, die tot dan toe bekend stond als Oost-Francië.Henry werd in 919 tot koning gekozen en tot koning gekroond. Henry bouwde een uitgebreid systeem van vestingwerken en mobiele zware cavalerie door heel Duitsland om de Magyaarse dreiging te neutraliseren en stuurde ze in 933 op de vlucht tijdens de Slag bij Riade, waarmee hij de Magyaarse aanvallen voor de komende 21 jaar beëindigde en aanleiding gaf tot een gevoel van Duitse natie.Henry breidde de Duitse hegemonie in Europa enorm uit met zijn nederlaag van de Slaven in 929 bij de Slag bij Lenzen langs de rivier de Elbe, door de onderwerping van hertog Wenceslaus I van Bohemen af ​​te dwingen door een invasie van het hertogdom Bohemen in hetzelfde jaar en door de Deense rijken in Sleeswijk in 934. Henry's hegemonische status ten noorden van de Alpen werd erkend door de koningen Rudolph van West-Francië en Rudolph II van Boven-Bourgondië, die beiden in 935 een plaats van ondergeschiktheid als bondgenoten accepteerden.