Duitse renaissance

De Duitse renaissance, onderdeel van de noordelijke renaissance, was een culturele en artistieke beweging die zich in de 15e en 16e eeuw onder Duitse denkers verspreidde en voortkwam uit de Italiaanse renaissance.Veel gebieden van de kunsten en wetenschappen werden beïnvloed, met name door de verspreiding van het humanisme uit de Renaissance naar de verschillende Duitse staten en vorstendommen.Er werden veel vorderingen gemaakt op het gebied van architectuur, kunst en wetenschap.Duitsland produceerde twee ontwikkelingen die de 16e eeuw in heel Europa zouden domineren: de boekdrukkunst en de protestantse reformatie.Een van de belangrijkste Duitse humanisten was Konrad Celtis (1459-1508).Celtis studeerde in Keulen en Heidelberg en reisde later door heel Italië om Latijnse en Griekse manuscripten te verzamelen.Sterk beïnvloed door Tacitus gebruikte hij de Germania om de Duitse geschiedenis en geografie te introduceren.Een andere belangrijke figuur was Johann Reuchlin (1455–1522) die op verschillende plaatsen in Italië studeerde en later Grieks onderwees.Hij studeerde Hebreeuws, met als doel het christendom te zuiveren, maar stuitte op weerstand van de kerk.De belangrijkste Duitse renaissancekunstenaar is Albrecht Dürer, vooral bekend om zijn prentkunst in houtsnede en gravure, die zich over heel Europa verspreidde, tekeningen en geschilderde portretten.Belangrijke architectuur uit deze periode omvat de residentie Landshut, het kasteel van Heidelberg, het stadhuis van Augsburg en het Antiquarium van de Münchener Residenz in München, de grootste renaissancehal ten noorden van de Alpen.