Oost-Duitsland

In 1949 werd de westelijke helft van de Sovjetzone de "Deutsche Demokratische Republik" - "DDR", onder controle van de Socialistische Eenheidspartij.Geen van beide landen had tot de jaren vijftig een leger van betekenis, maar Oost-Duitsland bouwde de Stasi uit tot een machtige geheime politie die in elk aspect van de samenleving infiltreerde.Oost-Duitsland was een Oostblokstaat onder politieke en militaire controle van de Sovjet-Unie via haar bezettingstroepen en het Verdrag van Warschau.De politieke macht werd uitsluitend uitgeoefend door leidende leden (Politburo) van de door de communisten gecontroleerde Socialistische Eenheidspartij (SED).Er werd een commando-economie in Sovjetstijl opgezet;later werd de DDR de meest geavanceerde Comecon-staat.Terwijl de Oost-Duitse propaganda was gebaseerd op de voordelen van de sociale programma's van de DDR en de vermeende constante dreiging van een West-Duitse invasie, keken veel van haar burgers naar het Westen voor politieke vrijheden en economische welvaart.De economie was centraal geleid en in handen van de staat.De prijzen van huisvesting, basisgoederen en diensten werden zwaar gesubsidieerd en vastgesteld door planners van de centrale overheid in plaats van te stijgen en dalen door vraag en aanbod.Hoewel de DDR aanzienlijke herstelbetalingen aan de Sovjets moest betalen, werd het de meest succesvolle economie in het Oostblok.Emigratie naar het Westen was een groot probleem, aangezien veel van de emigranten goed opgeleide jongeren waren;dergelijke emigratie verzwakte de staat economisch.Als reactie hierop versterkte de regering de Duitse binnengrens en bouwde de Berlijnse muur in 1961. Veel mensen die probeerden te vluchten werden gedood door grenswachten of boobytraps zoals landmijnen.De gevangenen hebben lange tijd in de gevangenis gezeten omdat ze probeerden te ontsnappen.Walter Ulbricht (1893–1973) was de partijbaas van 1950 tot 1971. In 1933 was Ulbricht naar Moskou gevlucht, waar hij diende als Komintern-agent die loyaal was aan Stalin.Toen de Tweede Wereldoorlog ten einde liep, gaf Stalin hem de taak om het naoorlogse Duitse systeem te ontwerpen dat alle macht in de Communistische Partij zou centraliseren.Ulbricht werd vice-premier in 1949 en secretaris (chief executive) van de Socialistische Eenheid (Communistische) partij in 1950. Ulbricht verloor de macht in 1971, maar bleef aan als nominaal staatshoofd.Hij werd vervangen omdat hij er niet in slaagde de groeiende nationale crises op te lossen, zoals de verslechterende economie in 1969-70, de angst voor een nieuwe volksopstand zoals die in 1953 had plaatsgevonden, en de onvrede tussen Moskou en Berlijn veroorzaakt door Ulbrichts détente-beleid ten opzichte van het Westen.De overgang naar Erich Honecker (secretaris-generaal van 1971 tot 1989) leidde tot een koerswijziging van het nationale beleid en tot pogingen van het Politburo om meer aandacht te besteden aan de grieven van het proletariaat.De plannen van Honecker waren echter niet succesvol, aangezien de onenigheid onder de bevolking van Oost-Duitsland groeide.In 1989 stortte het socialistische regime na 40 jaar in elkaar, ondanks de alomtegenwoordige geheime politie, de Stasi.De belangrijkste redenen voor de ineenstorting waren onder meer ernstige economische problemen en toenemende emigratie naar het Westen.