Vrouwenkiesrecht

Toen Canada werd gesticht, mochten vrouwen niet stemmen bij federale verkiezingen.In sommige provincies hadden vrouwen wel een lokaal stemrecht, zoals in Canada West vanaf 1850, waar vrouwen die land bezaten konden stemmen voor schoolbeheerders.Tegen 1900 namen andere provincies soortgelijke bepalingen aan, en in 1916 nam Manitoba het voortouw bij de uitbreiding van het volledige vrouwenkiesrecht.Tegelijkertijd gaven suffragisten krachtige steun aan de verbodsbeweging, vooral in Ontario en de westelijke provincies.De Military Voters Act van 1917 gaf het stemrecht aan Britse vrouwen die oorlogsweduwen waren of zonen of echtgenoten hadden die in het buitenland dienden.Unionisten Premier Borden beloofde zichzelf tijdens de campagne van 1917 om het kiesrecht voor vrouwen gelijk te maken.Na zijn verpletterende overwinning diende hij in 1918 een wetsvoorstel in om de franchise uit te breiden tot vrouwen.Dit ging zonder verdeeldheid, maar was niet van toepassing op de provinciale en gemeentelijke verkiezingen in Quebec.De vrouwen van Quebec kregen in 1940 volledig kiesrecht. De eerste vrouw die in het parlement werd gekozen, was Agnes Macphail uit Ontario in 1921.