Vrijheid Ruiters

Freedom Riders waren burgerrechtenactivisten die in 1961 en de daaropvolgende jaren met interstatelijke bussen naar het gesegregeerde zuiden van de Verenigde Staten reden om de niet-handhaving van de beslissingen van het Amerikaanse Hooggerechtshof Morgan v. Virginia (1946) en Boynton v. Virginia (1960) aan te vechten. die oordeelde dat gescheiden openbare bussen ongrondwettelijk waren.De zuidelijke staten hadden de uitspraken genegeerd en de federale regering deed niets om ze af te dwingen.De eerste Freedom Ride verliet Washington, DC op 4 mei 1961 en zou op 17 mei in New Orleans aankomen.Boynton verbood rassenscheiding in de restaurants en wachtkamers in terminals die bussen bedienen die de staatsgrenzen overschreden.Vijf jaar voorafgaand aan de Boynton-uitspraak had de Interstate Commerce Commission (ICC) een uitspraak gedaan in Sarah Keys v. Carolina Coach Company (1955) waarin expliciet de Plessy v. Ferguson (1896) doctrine van gescheiden maar gelijk in interstate bus reis.Het ICC slaagde er niet in zijn uitspraak af te dwingen en de reiswetten van Jim Crow bleven in het hele zuiden van kracht.De Freedom Riders daagden deze status-quo uit door in het zuiden in interstatelijke bussen in gemengde raciale groepen te rijden om lokale wetten of gebruiken aan te vechten die segregatie in zitplaatsen afdwingen.De Freedom Rides, en de gewelddadige reacties die ze uitlokten, versterkten de geloofwaardigheid van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging.Ze vroegen nationale aandacht voor de minachting voor de federale wet en het lokale geweld dat werd gebruikt om segregatie in het zuiden van de Verenigde Staten af ​​te dwingen.De politie arresteerde ruiters wegens verboden terrein, onwettige bijeenkomst, het overtreden van staats- en lokale Jim Crow-wetten en andere vermeende overtredingen, maar vaak lieten ze eerst blanke bendes hen aanvallen zonder tussenkomst.De beslissing van het Hooggerechtshof in Boynton steunde het recht van interstatelijke reizigers om lokale segregatieverordeningen te negeren.De zuidelijke lokale en staatspolitie beschouwde de acties van de Freedom Riders als crimineel en arresteerde hen op sommige locaties.In sommige plaatsen, zoals Birmingham, Alabama, werkte de politie samen met Ku Klux Klan-afdelingen en andere blanke mensen die zich tegen de acties verzetten, en stond ze toe dat menigten de ruiters aanvielen.