Belegering van Thessalonica

De belegering van Thessaloniki (676-678 CE) vond plaats tegen de achtergrond van toenemende Slavische aanwezigheid en druk op het Byzantijnse rijk.De eerste Slavische invallen begonnen tijdens het bewind van Justinianus I (527-565 CE), en escaleerden met de steun van de Avar Khaganate in de jaren 560, wat leidde tot aanzienlijke nederzettingen op de Balkan.De focus van het Byzantijnse rijk op oosterse conflicten en interne conflicten vergemakkelijkte de opmars van de Slaven en de Avaars, culminerend in een opmerkelijke aanwezigheid rond Thessaloniki tegen de jaren 610, waardoor de stad effectief werd geïsoleerd.Tegen het midden van de 7e eeuw hadden zich samenhangende Slavische entiteiten, of Sclaviniae, gevormd, die de Byzantijnse controle uitdaagden.De Byzantijnse reactie omvatte militaire campagnes en de verplaatsing van Slaven naar Klein-Azië door keizer Constans II in 658. De spanningen met de Slaven namen toe toen Perboundos, een Slavische leider, werd gearresteerd en later geëxecuteerd door de Byzantijnen, wat leidde tot een opstand.Dit leidde tot een gecoördineerde belegering door Slavische stammen van Thessaloniki, waarbij gebruik werd gemaakt van de Byzantijnse preoccupatie met Arabische dreigingen.De belegering, gekenmerkt door frequente invallen en een blokkade, zette de stad onder hongersnood en isolatie.Ondanks de penibele situatie verlichtten wonderbaarlijke interventies die aan Sint Demetrius werden toegeschreven en strategische militaire en diplomatieke reacties van de Byzantijnen, waaronder een hulpexpeditie, uiteindelijk de benarde situatie van de stad.De Slaven gingen door met hun invallen, maar verlegden de focus naar zeegevechten totdat het Byzantijnse leger, eindelijk in staat om de Slavische dreiging na het Arabische conflict aan te pakken, de Slaven in Thracië resoluut tegenwerkte.Het wetenschappelijke debat over de precieze chronologie van de belegering is gevarieerd, waarbij de huidige consensus de voorkeur geeft aan 676-678 CE, in lijn met de Eerste Arabische belegering van Constantinopel.Deze periode markeert een belangrijke episode in de Byzantijns-Slavische interacties, waarbij de complexiteit van de middeleeuwse Balkanpolitiek en de veerkracht van Thessaloniki te midden van externe druk worden benadrukt.