Pada 2 April 1947, sebagai tindak balas kepada konflik yang semakin meruncing dan kerumitan isu Palestin, United Kingdom meminta Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menangani persoalan Palestin.Perhimpunan Agung menubuhkan Jawatankuasa Khas Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Palestin (UNSCOP) untuk meneliti dan melaporkan keadaan itu.Semasa perbincangan UNSCOP, parti Yahudi Ortodoks bukan Zionis, Agudat Israel, mengesyorkan penubuhan negara Yahudi di bawah syarat agama tertentu.Mereka merundingkan perjanjian status quo dengan David Ben-Gurion, yang termasuk pengecualian perkhidmatan ketenteraan untuk pelajar yeshiva dan wanita Ortodoks, pematuhan Sabat sebagai hujung minggu kebangsaan, penyediaan makanan halal di institusi kerajaan, dan kebenaran untuk Yahudi Ortodoks untuk mengekalkan sistem pendidikan berasingan.Laporan majoriti UNSCOP mencadangkan penubuhan Negara Arab yang merdeka, Negara Yahudi yang merdeka, dan Kota Baitulmaqdis yang ditadbir antarabangsa.^[174] Syor ini telah diterima pakai dengan pengubahsuaian oleh Perhimpunan Agung dalam Resolusi 181 (II) pada 29 November 1947, yang juga memerlukan penghijrahan Yahudi yang besar pada 1 Februari 1948. ^[175]Di sebalik resolusi PBB, Britain mahupun Majlis Keselamatan PBB tidak mengambil langkah untuk melaksanakannya.Kerajaan British, bimbang akan merosakkan hubungan dengan negara-negara Arab, menyekat akses PBB ke Palestin dan terus menahan orang Yahudi yang cuba memasuki wilayah itu.Dasar ini berterusan sehingga penamatan Mandat British, dengan pengunduran British selesai pada Mei 1948. Walau bagaimanapun, Britain terus menahan pendatang Yahudi "usia berjuang" dan keluarga mereka di Cyprus sehingga Mac 1949. ^[176]