Наполеоны Италийн анхны кампанит ажил

Энэ тулалдаанд Иоганн Питер Больеугийн удирдлаган дор Австрийн хоёр Хабсбургийн багана Жан-Батист Сервонигийн удирдлаган дор Францын хүчитгэсэн бригад руу дайрчээ.Хэдэн цаг үргэлжилсэн мөргөлдөөний дараа Австричууд Сервони эрэг дагуу баруун тийш Савона руу ухрахыг албадав.1796 оны хавар Боульег Австри болон Италийн баруун хойд хэсэгт орших Сардини-Пьемонт вант улсын нэгдсэн армийн шинэ командлагчаар томилов.Түүний эсрэг талын дугаар нь армийн командлагчийн ажилд шинэ хүн байв.Наполеон Бонапарт Францын Италийн армийг удирдахаар Парисаас иржээ.Бонапарт тэр даруй довтолгоон хийхээр төлөвлөж эхэлсэн боловч Болье Сервонигийн хэт их хүч чадлын эсрэг довтолж эхлээд цохив.

Пьемонт-Сардинийн вант улсын Каир Монтенотт тосгоны ойролцоо тулалдсан тул францчууд ялалт байгуулав.Дөрөвдүгээр сарын 11-нд Аргенто 3700 хүнийг удирдан Францын уулын оройд хэд хэдэн удаа довтолсон боловч түүнийг авч чадсангүй.12-ны өглөө гэхэд Бонапарт Аргентогийн цөөхөн тооны цэргүүдийн эсрэг томоохон хүчээ төвлөрүүлэв.Францын хамгийн хүчтэй түлхэлт уулын оройн редобтын чиглэлээс ирсэн боловч хоёр дахь хүч Австрийн сул баруун жигүүрт унаж, түүнийг дарав.Талбайгаас яаран ухрахдаа Аржетогийн хүч маш их алдаж, зохион байгуулалт муутай байв.Австри, Сардины армийн хилийн эсрэг хийсэн энэхүү дайралт нь хоёр холбоотны хоорондын холбоог таслах аюул заналхийлэв.

Францчууд 4-р сарын 13-нд үр дүнгүй дайралтаараа 700 хүнээ алджээ.Проверагийн 988 хүн ердөө 96 нь алагдаж, шархадсан боловч үлдсэн хэсэг нь дайны олзлогджээ.Цайз бууж өгсөн нь Францын довтолгоог үргэлжлүүлэх боломжийг олгосон юм.

Монтеноттын тулалдаанд Австрийн баруун жигүүрийг амжилттай ялсны дараа Наполеон Бонапарт генерал Иоганн Болиегийн Австрийн армийг генерал Микеланджело Коллигийн удирдсан Пьемонт-Сардинийн вант улсын армиас салгах төлөвлөгөөгөө үргэлжлүүлэв.Дего дахь хамгаалалтыг авснаар Францчууд хоёр арми хоорондоо холбогдох цорын ганц замыг хянах болно.Хотын хамгаалалт нь хад чулуун дээрх цайз, өндөрлөг газар шороон ажил хийхээс бүрдсэн бөгөөд Австри болон Пьемонт-Сардины армийн анги нэгтгэлүүдээс бүрдсэн жижиг холимог хүчнийхэн байв.Дегогийн хоёрдугаар тулалдаан нь 1796 оны 4-р сарын 14, 15-нд Францын хувьсгалт дайны үеэр Францын хүчнүүд болон Австри-Сардины хүчний хооронд болсон.Францын ялалтын үр дүнд Австричууд Пьемонтийн холбоотнуудаас зүүн хойд зүг рүү хөөгдөв.Удалгүй Бонапарт армиа Коллигийн Австри-Сардинийн хүчний эсрэг баруун зүгт зогсолтгүй хөдөлж эхлэв.

Мондовигийн тулалдаанд Францчууд ялалт байгуулснаар тэд Лигурийн Альпийн нурууг ардаа тавьж, Пьемонтын тэгш тал тэдний өмнө байсан гэсэн үг юм.Долоо хоногийн дараа хаан Виктор Амадей III энх тайвны төлөө шүүхэд нэхэмжлэл гаргаж, хаант улсаа Анхны эвслээс гаргав.Тэдний Сардины холбоотон ялагдсан нь Австрийн Хабсбургийн стратегийг сүйрүүлж, баруун хойд Италийг Францын Анхны Бүгд Найрамдах Улс руу алдахад хүргэв.Түүхч Гюнтер Э.Ротенбергийн хэлснээр Бонапартын цэргүүд 17500 хүнээс 600 нь алагдаж, шархадсан байна.Пьемонтчууд 8 их буугаа алдаж, 1600 хүн алагдаж, шархдаж, 13000 хүнээс олзлогджээ.

Бонапарт хэсэг завсарласны дараа гайхалтай хажуугийн маневр хийж, Пьяченца дахь По мөрнийг гатлан ​​Австрийн ухрах шугамыг бараг таслав.Энэ аюул нь Австрийн армийг зүүн тийш ухрахад хүргэв.

Австрийн арми амжилттай зугтаж чадсан тул Лодигийн тулалдаан шийдвэрлэх тулаан биш байв.Гэвч энэ нь Наполеоны домогт гол элемент болж, Наполеоны өөрийнх нь хэлснээр түүнийг бусад генералуудаас давуу бөгөөд хувь заяа нь түүнийг агуу амжилтанд хүргэх болно гэдэгт итгүүлэхэд хувь нэмэр оруулсан юм.Үүний дараа Францчууд Миланыг эзлэв.

5-р сарын эхээр Бонапартын Францын арми Фомбио, Лодигийн тулалдаанд ялалт байгуулж, Австрийн Ломбарди мужийг эзлэн авав.Болье цитаделд үлдээсэн 2000 хүнтэй гарнизоныг эс тооцвол Миланыг нүүлгэн шилжүүлэв.5-р сарын дундуур Францчууд Милан, Брешиа хотыг эзлэв.Энэ үед арми Павиа дахь бослогыг дарахын тулд түр зогсоох шаардлагатай болжээ.Бинаско тосгонд францчууд насанд хүрсэн эрэгтэй хүн амыг хэрцгийгээр хядсан.Болье армиа голын баруун талд хүчтэй эргүүлийн хамт Минсиогийн араас татав.Тэрээр яаралтай Мантуа цайзыг бүслэлтэд тэсвэртэй байдалд оруулахыг оролдов.Энэ үйлдэл нь Австрийн армийг Адигийн хөндийгөөс хойш Тренто руу ухрахад хүргэж, Мантуа цайзыг францчуудын бүслэлтэнд үлдээв.

Мантуа бол Итали дахь Австрийн хамгийн хүчирхэг бааз байсан.Энэ хооронд Австричууд Тиролын бэлд хойд зүг рүү ухарчээ.1796 оны 7-р сарын 4-өөс 1797 оны 2-р сарын 2-ны хооронд богино завсарлагатайгаар үргэлжилсэн Мантуагийн бүслэлтийн үеэр Наполеон Бонапартын ерөнхий командлал дор Францын цэргүүд Мантуа дахь Австрийн томоохон гарнизоныг бууж өгөх хүртэл олон сарын турш бүслэн, бүслэн хаажээ.Энэхүү бууж өгснөөр дөрвөн удаа тусламж үзүүлэх оролдлого амжилтгүй болоход их хэмжээний хохирол учирсан нь Австричууд 1797 онд энх тайвны төлөө нэхэмжлэл гаргахад шууд бусаар хүргэв.

7, 8-р сард Австри Дагоберт Вурмсерийн удирдлаган дор Итали руу шинэ арми илгээв.Вурмсер Гарда нуурын зүүн эргийн дагуу Мантуа руу довтолж, Петр Куасдановичийг Бонапартыг бүрхэх гэж баруун тийш илгээв.Бонапарт тэднийг ялахын тулд хүчээ хуваах Австрийн алдааг ашигласан боловч ингэхдээ дахин зургаан сар тэссэн Мантуагийн бүслэлтээ орхисон юм.7-р сарын 29-нд эхэлж 8-р сарын 4-нд дууссан ширүүн тэмцлийн долоо хоногийн үр дүнд Квасдановичийн хүчтэй цохигдсон цэргүүд ухарчээ.

Кастильоне бол Италийн хойд хэсэгт орших Австрийн гол цайз байсан Мантуагийн Францын бүслэлтийг эвдэх Австрийн армийн анхны оролдлого байв.Энэ зорилгодоо хүрэхийн тулд Вурмсер францчуудын эсрэг нэгтгэсэн дөрвөн баганыг удирдахаар төлөвлөжээ.Бонапарт аюул заналхийллийг даван туулах хангалттай ажиллах хүчинтэй байхын тулд бүслэлтийг буулгаснаар амжилтанд хүрсэн.Гэвч түүний ур чадвар, цэргүүдийн хурд нь Францын армийн командлагчд Австрийн багануудыг тусгаарлаж, тус бүрийг нэг долоо хоногийн турш нарийвчлан ялах боломжийг олгосон.Хэдийгээр сүүлчийн жигүүрийн довтолгоо хугацаанаас нь өмнө хийгдсэн ч ялалтад хүргэв.Австричууд тоогоор нь ялагдаж, толгодын шугамаар Боргетто голын гарам руу хөөгдөж, Минсио голын цаадах тэтгэвэрт гарчээ.Энэ тулаан нь Францын хувьсгалын дайны нэг хэсэг болох Анхны эвслийн дайны үеэр Бонапартын ялалт байгуулсан дөрвөн алдартай ялалтын нэг байв.Бусад нь Бассано, Аркол, Риволи нар байв.

9-р сард Бонапарт Тирол дахь Трентогийн эсрэг хойд зүг рүү явсан боловч Вурмсер аль хэдийн Брента голын хөндийгөөр Мантуа руу явж, Пол Давидовичийн хүчийг францчуудыг дарж орхисон байв.Энэ ажиллагаа нь Мантуагийн бүслэлтийг хоёр дахь удаагаа хөнгөвчлөх үеэр тулалдсан.Австричууд Давидовичийн корпусыг дээд Адижийн хөндийд орхиж, хоёр дивизийг Бассано дель Граппа руу шилжүүлж, зүүн тийш, дараа нь Брента голын хөндийгөөр урагшаа явав.Австрийн армийн командлагч Дагоберт фон Вюрмсер цагийн зүүний дагуу маневр хийж, Бассаногаас баруун өмнө зүгт Мантуа хүртэл явахаар төлөвлөжээ.Энэ хооронд Давидович францчуудын анхаарлыг сарниулахын тулд хойд зүгээс бууж ирэхийг заналхийлнэ.Бонапартын дараагийн алхам нь Австричуудын хүлээлтэд нийцээгүй юм.Францын командлагч гурван дивизийн хамт хойд зүг рүү давшсан нь Давидовичээс хамаагүй илүү хүч байв.Францчууд өдөржингөө Австрийн хамгаалагчдыг шахаж, үдээс хойш бут цохив.Давидович хойд зүгт сайн ухарчээ.Энэхүү амжилт нь Бонапартад Вюрмсерийг даган Брента хөндийгөөр Бассано хүртэл явж, эцэст нь түүнийг Мантуагийн ханан дотор урхинд оруулах боломжийг олгосон юм.

8-р сарын эхээр Лонато ба Кастильонегийн тулалдаанд Мантуагийн анхны тусламж бүтэлгүйтэв.Ялагдал нь Вурмсерийг хойд зүгт Адиге голын хөндийгөөр ухрахад хүргэсэн.Энэ хооронд Францчууд Австрийн Мантуа гарнизоныг дахин хөрөнгө оруулалт хийжээ.Эзэн хаан II Францисын тушаалаар Мантуаг нэн даруй чөлөөлөхийг Фельдмаршалл Вурмсер болон түүний шинэ штабын дарга Фельдмаршалл Франц фон Лауэр нар стратеги боловсруулжээ.Пол Давидович болон 13,700 цэргээ Тренто болон Тирол муж руу ойртохыг хамгаалахаар орхин Вурмсер хоёр дивизийг зүүн, дараа нь Брента хөндийгөөр урагш чиглүүлэв.Бассано дахь Иоганн Месаросын том дивизэд элсэх үед тэрээр 20,000 цэрэгтэй болно.Бассаногаас Вурмсер Мантуа руу хөдөлж, Давидович хойд зүгээс дайсны хамгаалалтыг шалгаж, ахлагчаа дэмжих таатай боломжийг хайж байв.Наполеон Вурмсерийг дагаж Брентагийн хөндийгөөр уруудлаа.Энэхүү мөргөлдөөн нь Австричууд Мантуагийн бүслэлтийг нэмэгдүүлэх хоёр дахь оролдлогын үеэр болсон юм.Энэ бол Францын ялалт байсан.Австричууд их буу, ачаа тээшээ орхиж, хангамж, их буу, байлдааны стандартаа францчуудад алдаж байв.Вурмсер амьд үлдсэн цэргүүдийнхээ ихэнх хэсгийг Мантуагийн төлөө жагсаахаар сонгогдов.Австричууд Бонапартын тэднийг саатуулах оролдлогоос зайлсхийсэн боловч 9-р сарын 15-нд болсон ширүүн тулалдааны дараа хот руу хөөгдөв.Энэ нь бараг 30,000 Австричуудыг цайзад гацаанд оруулав.Өвчин, байлдааны хохирол, өлсгөлөнгийн улмаас энэ тоо хурдацтай буурчээ.

Бонапарт Давидовичийн хүчийг дутуу үнэлэв.Хойд зүгийн цохилтыг эсэргүүцэхийн тулд тэрээр дивизийн генерал Вобуагийн удирдлаган дор 10,500 цэрэгтэй дивизийг байрлуулав.Давидовичийн довтолгооны эхлэл нь 10-р сарын 27-ноос эхлэн хэд хэдэн мөргөлдөөнд хүргэв.11-р сарын 2-нд Францчууд Австричууд руу Цембр руу довтлов.Хэдийгээр Ваубуа зөвхөн 650 францчуудыг хохироосон дайснууддаа 1100 хохирол учруулсан ч Давидович маргааш нь урагшлах хөдөлгөөнөө үргэлжлүүлэхэд тэрээр Каллиано руу буцахаар шийджээ.Мөргөлдөөн нь түр хугацаагаар ухрахаар болсон францчуудын ялагдалаар дууссан бөгөөд эзэн хааны цэргүүд Наполеоны цэргүүдийн эсрэг олж авсан цөөхөн амжилтын нэг байв.

1796 оны 11-р сарын 6, 7-нд Каллианогийн тулалдаанд Пол Давидовичийн командалсан Австрийн корпус Клод Белгранд де Вобуагийн удирдсан Францын дивизийг бут ниргэжээ.Энэхүү байлдааны ажиллагаа нь Францын Мантуагийн бүслэлтийг чөлөөлөх Австрийн гурав дахь оролдлогын нэг хэсэг байв.

Австричууд 11-р сард Йозеф Альвинчигийн удирдлаган дор Бонапартын эсрэг дахин нэг цэргийг илгээв.Австричууд дахин хүч чармайлтаа хувааж, Давидовичийн корпусыг хойд зүгээс илгээж, Алвинчигийн үндсэн хэсэг зүүн зүгээс довтлов.Австричууд Францын байнгын довтолгоог няцааж, хоёр тал их хэмжээний хохирол амссан тэмцэлд автсан.Илүү алдартай Бассаногийн тулалдааны дараа хоёр сарын дараа болсон уг тулаан нь Бонапартын карьерын анхны тактикийн ялагдал болсон юм.

1796 оны 11-р сарын 12-нд болсон Калдиерогийн тулалдаанд Йозеф Алвинчи тэргүүтэй Хабсбургийн арми Наполеон Бонапартын командалсан Францын анхны Бүгд найрамдах улсын армитай тулалдав.Францчууд Хохенцоллерн-Хечингений хунтайж Фридрих Франц Ксаверын удирдлаган дор армийн ахлагчийн удирдаж байсан Австрийн байрлал руу довтлов.Үдээс хойш нэмэлт хүч ирэх хүртэл хамгаалагчид францчуудыг түлхэн унагах хүртэл хатуу зогсож байв.Энэ нь Бонапартын хувьд ховор тактикийн бүтэлгүйтлийг тэмдэглэсэн бөгөөд түүний цэргүүд дайснуудаасаа илүү их хохирол амссаны дараа тэр орой Верона руу татагдсан юм.

Энэхүү тулаанд Наполеон Бонапартын Францын Италийн арми Йозеф Алвинчи тэргүүтэй Австрийн армийг давж, ухрах шугамыг нь таслах зоригтой маневрыг харав.Францын ялалт нь Австричууд Мантуагийн бүслэлтийг арилгах гурав дахь оролдлогын үеэр маш чухал үйл явдал болсон юм.Альвинчи Бонапартын армийн эсрэг хоёр талт довтолгоо хийхээр төлөвлөжээ.Австрийн командлагч Паул Давидовичийг Адиге голын хөндийгөөр нэг корпусаар урагшлахыг тушаав, харин Алвинчи үндсэн армийг зүүнээс урагшлав.Австричууд Дагоберт Зигмунд фон Вурмсер том гарнизонтой баригдсан Мантуагийн бүслэлтийг нэмэгдүүлнэ гэж найдаж байв.Хэрэв Австрийн хоёр багана хоорондоо холбогдож, Вурмсерийн цэргийг сулласан бол Францын хэтийн төлөв маш муу байсан.Давидович Каллианод Клод-Анри Бельгранд де Ваубуагийн эсрэг ялалт байгуулж, хойд зүгээс Веронаг заналхийлэв.Энэ хооронд Алвинчи Бонапартын Бассано дахь нэг довтолгоог няцааж, Веронагийн хаалга руу бараг л урагшилж, Калдиеро дахь Францын хоёр дахь довтолгоог ялав.Давидовичийг багтаахын тулд Вобуагийн зодсон дивизийг орхиж, Бонапарт боломжтой бүх хүмүүсийг цуглуулж, Адижийг гатлан ​​Альвинчигийн зүүн жигүүрийг эргүүлэхийг оролдов.Францчууд хоёр өдрийн турш Аркол дахь Австрийн байр суурийг хатуу хамгаалж, амжилтанд хүрсэнгүй.Тэдний тасралтгүй дайралт эцэст нь Алвинчийг гурав дахь өдрөө ухрахад хүргэв.Тэр өдөр Давидович Ваубуаг бут ниргэсэн боловч хэтэрхий оройтсон байв.Бонапарт Аркольд ялалт байгуулсан нь түүнд Давидовичийн эсрэг анхаарлаа төвлөрүүлж, Адигийн хөндийгөөр хөөх боломжийг олгосон юм.Ганцаараа үлдсэн Алвинчи Веронаг дахин сүрдүүлэв.Гэвч хамтран ажиллагсдынхаа дэмжлэггүйгээр Австрийн командлагч кампанит ажлыг үргэлжлүүлэхэд хэтэрхий сул байсан тул дахин ухарчээ.Вурмсер таслах оролдлого хийсэн боловч түүний хүчин чармайлт кампанит ажилд хэтэрхий оройтсон бөгөөд үр дүнд нь ямар ч нөлөө үзүүлсэнгүй.Гурав дахь тусламжийн оролдлого хамгийн бага зөрүүгээр бүтэлгүйтэв.

Риволийн тулалдаан нь Францын Италид Австрийн эсрэг хийсэн кампанит ажлын гол ялалт байв.Наполеон Бонапартын 23,000 францчууд артиллерийн генерал Йозеф Алвинчигийн удирдлаган дор 28,000 австричуудын дайралтыг бут ниргэж, Австрийн Мантуагийн бүслэлтийг чөлөөлөх дөрөв дэх буюу сүүлчийн оролдлогыг зогсоосон юм.Риволи цаашлаад Наполеоны цэргийн командлагчийн хувьд цог жавхланг харуулж, Францын хойд Италийг нэгтгэхэд хүргэв.

Риволийн тулалдааны дараа Жуберт, Рэй нар Алвинчийг амжилттай хөөцөлдөж эхэлсэн бөгөөд түүний багануудыг сүйтгэсэн боловч үлдэгдэл нь хойд зүгт Адигийн хөндий рүү төөрөлдсөн байв.Риволийн тулалдаан нь тухайн үеийн Бонапартын хамгийн том ялалт байсан юм.Үүний дараа тэрээр Жованни ди Проверад анхаарлаа хандуулав.1-р сарын 13-нд түүний корпус (9000 хүн) Легнаногийн хойд хэсгийг гаталж, Жан Серюрьегийн удирдлаган дор Францын цэргүүдэд бүслэгдсэн Мантуагийн тусламжийг чиглүүлэхээр чиглэв.1-р сарын 15-ны шөнө Провера Дагоберт Зигмунд фон Вурмсерт хамтарсан довтолгоонд оролцохыг уриалав.1-р сарын 16-нд Вурмсер довтлоход түүнийг Серуриер Мантуа руу буцааж хөөжээ.Австричуудыг урд талаас Массена (Риволигаас хүчээр хөдөлсөн), ар талаас Пьер Аугераугийн дивиз довтолж, бүх хүчээ бууж өгөхөөс өөр аргагүй болжээ.Хойд Итали дахь Австрийн арми оршин тогтнохоо больсон.2-р сарын 2-нд Мантуа 16,000 хүнтэй гарнизондоо бууж өгснөөр 30,000 арми үлдсэн.Цэргүүд "дайны хүндэтгэл"-ээр гарч, зэвсгээ тавив.Вурмсер өөрийн ажилтнууд болон дагалдан яваа хүмүүсийн хамт чөлөөтэй явахыг зөвшөөрөв.Үлдсэнийг нь Францын эсрэг нэг жил үйлчлэхгүй гэж тангарагласны дараа Австри руу илгээсэн бөгөөд цайзаас 1500 буу олджээ.

Францчууд 1797 оны 12-р сард Францын генерал Маттурин-Леонард Дюфог хөнөөсөнтэй холбогдуулан Папын улс руу довтлов. Амжилттай довтолсны дараа Папын улсууд Ромын Бүгд Найрамдах Улс гэж нэрлэгдэх дагуул улс болжээ. Бонапартын генералууд.Энэ нь Францын засгийн газар - лавлах - Папын улсуудаас эзлэгдсэн газар нутгийг багтаасан байв.Ромын хамба лам VI Пиус олзлогдож, 1798 оны 2-р сарын 20-нд Ромоос гарч, Франц руу цөлөгдсөн бөгөөд дараа нь тэнд нас баржээ.

Тулалдааны үеэр Наполеон Бонапартын командалсан Бүгд Найрамдах Францын Нэгдүгээр армийн гурван дивиз Тешений герцог Арчук Чарльзаар удирдуулсан Австрийн Хабсбургийн армийн хэд хэдэн багана руу дайрчээ.Гурван өдрийн будлиантай тулалдааны үеэр Андре Массена, Жан Жозеф Гию, Жан-Матье-Филиберт Серюриер нарын удирдсан Францын дивизүүд Тарвисийн давааг хааж, Адам Бажалич фон Бажахаза тэргүүтэй 3500 австричуудыг олзолж чаджээ.

Леобений гэрээ нь Ариун Ромын эзэнт гүрэн ба Францын анхны бүгд найрамдах улсын хооронд байгуулсан анхны эвслийн дайныг дуусгасан ерөнхий эвлэрэл, урьдчилсан энхийн гэрээ байв.1797 оны 4-р сарын 18-нд Леобен хотын ойролцоох Эггенвальдсчес Гартенхаус хотод эзэн хаан II Францисын нэрийн өмнөөс генерал Максимилиан фон Мервелдт, Галлогийн Маркиз, Францын лавлахыг төлөөлөн генерал Наполеон Бонапарт нар гарын үсэг зурав.5-р сарын 24-нд Монтебелло хотод соёрхон батламж солилцсон бөгөөд гэрээ тэр даруй хүчин төгөлдөр болсон.Гол дүгнэлтүүд:Бонапартын кампанит ажил нь Анхны эвслийн дайныг зогсооход чухал ач холбогдолтой байв.