1917-жылдын ортосунан тартып эски Императордук Орус Армиясынын мураскору болгон Орус Армиясы ыдырай баштаган;большевиктер ыктыярдуу Кызыл Гвардияны чеканын куралдуу аскер бөлүгү (большевиктердин мамлекеттик коопсуздук аппараты) менен толукталган негизги аскердик күчү катары пайдаланышкан.1918-жылы январь айында большевиктердин салгылашуудагы олуттуу артка кетүүлөрүнөн кийин, Аскердик жана деңиз иштери боюнча болочок Эл комиссары Леон Троцкий дагы эффективдүү согуштук күчтөрдү түзүү максатында Кызыл Гвардияны Жумушчу-Дыйкан Кызыл Армиясына кайра уюштурууну жетектеген.Большевиктер Кызыл Армиянын ар бир бөлүгүнө моралдык маанайды сактоо жана берилгендикти камсыз кылуу үчүн саясий комиссарларды дайындашкан.1918-жылы июнда жалаң жумушчулардан турган революциячыл армия жетишсиз экени белгилүү болгондон кийин, Троцкий айылдык дыйкандарды Кызыл Армияга милдеттүү түрдө чакырууну киргизген.Большевиктер Кызыл Армиянын аскер бөлүктөрүнө айылдык орустардын каршылыгын жеңип, талаптарды аткарууга мажбурлоо үчүн барымтага алып, керек болгон учурда аларды атып салышкан.Аскерге мажбурлап чакыруу ар кандай натыйжаларга алып келип, актарга караганда көбүрөөк армияны ийгиликтүү түздү, бирок марксисттик-лениндик идеологияга кайдыгер болгон мүчөлөрү менен.Кызыл Армия падышанын мурдагы офицерлерин да «аскердик адистер» (военспецы) катары пайдаланган;Кээде алардын берилгендигин камсыз кылуу үчүн үй-бүлөлөрү барымтага алынган.Граждандык согуштун башталышында падышанын мурдагы офицерлери Кызыл Армиянын офицер-лер корпусунун терттен уч белугун тузушту.Анын аягында Кызыл Армиянын бардык дивизияларынын жана корпусунун командирлеринин 83% мурдагы падышалык жоокерлер болгон.