მიანმარის სამოქალაქო ომი არის მიმდინარე სამოქალაქო ომი მიანმარის ხანგრძლივი აჯანყებების შემდეგ, რომელიც მნიშვნელოვნად გამწვავდა 2021 წლის სამხედრო გადატრიალების და შემდგომი გადატრიალების საწინააღმდეგო საპროტესტო აქციების ძალადობრივი ჩახშობის საპასუხოდ.^[114] გადატრიალების მომდევნო თვეებში ოპოზიციამ დაიწყო გაერთიანება ეროვნული ერთიანობის მთავრობის გარშემო, რომელმაც დაიწყო შეტევა ხუნტას წინააღმდეგ.2022 წლისთვის ოპოზიცია აკონტროლებდა მნიშვნელოვან, თუმცა იშვიათად დასახლებულ ტერიტორიას.^[115] ბევრ სოფელსა და ქალაქში ხუნტას თავდასხმებმა ათიათასობით ადამიანი განდევნა.გადატრიალების მეორე წლისთავზე, 2023 წლის თებერვალში, სახელმწიფო ადმინისტრაციის საბჭოს თავმჯდომარემ, მინ აუნგ ჰლაინგმა აღიარა, რომ დაკარგა სტაბილური კონტროლი დაბების „მესამედზე მეტზე“.დამოუკიდებელი დამკვირვებლები აღნიშნავენ, რომ რეალური რიცხვი, სავარაუდოდ, გაცილებით მაღალია, 330 დაბიდან 72-ს და ყველა ძირითადი მოსახლეობის ცენტრი რჩება სტაბილური კონტროლის ქვეშ.^[116]2022 წლის სექტემბრის მონაცემებით, 1.3 მილიონი ადამიანი იძულებით გადაადგილებული იყო, ხოლო 13000-ზე მეტი ბავშვი დაიღუპა.2023 წლის მარტისთვის, გაეროს შეფასებით, გადატრიალების შემდეგ, მიანმარში 17,6 მილიონ ადამიანს ესაჭიროება ჰუმანიტარული დახმარება, ხოლო 1,6 მილიონი იძულებით გადაადგილებული იყო, ხოლო 55,000 სამოქალაქო შენობა განადგურდა.UNOCHA-მ განაცხადა, რომ 40 000-ზე მეტი ადამიანი გაიქცა მეზობელ ქვეყნებში.^[117]