პირველი ბალკანეთის ომი გაგრძელდა 1912 წლის ოქტომბრიდან 1913 წლის მაისამდე და მოიცავდა ბალკანეთის ლიგის ( ბულგარეთის , სერბეთის, საბერძნეთისა და მონტენეგროს სამეფოები) მოქმედებებს ოსმალეთის იმპერიის წინააღმდეგ.ბალკანეთის სახელმწიფოების გაერთიანებულმა ჯარებმა გადალახეს თავდაპირველად რიცხობრივად დაბალი (კონფლიქტის ბოლოს საგრძნობლად აღმატებული) და სტრატეგიულად დაუცველი ოსმალეთის არმიები და მიაღწიეს სწრაფ წარმატებას.ომი ყოვლისმომცველი და შეუმსუბუქებელი კატასტროფა იყო ოსმალებისთვის, რომლებმაც დაკარგეს ევროპული ტერიტორიების 83% და ევროპული მოსახლეობის 69%.ომის შედეგად ლიგამ დაიპყრო და დაყო ევროპაში ოსმალეთის იმპერიის თითქმის ყველა დარჩენილი ტერიტორია.შემდგომმა მოვლენებმა ასევე გამოიწვია დამოუკიდებელი ალბანეთის შექმნა, რამაც სერბების აღშფოთება გამოიწვია.ბულგარეთი, იმავდროულად, უკმაყოფილო იყო მაკედონიაში ნადავლის გაყოფით და 1913 წლის 16 ივნისს თავს დაესხა თავის ყოფილ მოკავშირეებს, სერბეთსა და საბერძნეთს, რამაც გამოიწვია მეორე ბალკანური ომის დაწყება.