جنگ استقلال ایرلند

جنگ استقلال ایرلند (1919-1921) یک جنگ چریکی بود که توسط ارتش جمهوری خواه ایرلند (IRA) علیه نیروهای بریتانیا، از جمله ارتش بریتانیا، پلیس سلطنتی ایرلند (RIC) و گروه های شبه نظامی مانند سیاهان و تانزها و نیروهای کمکی به راه انداخت. .این درگیری به دنبال خیزش عید پاک در سال 1916 صورت گرفت، که اگرچه در ابتدا ناموفق بود، اما باعث حمایت از استقلال ایرلند شد و منجر به پیروزی انتخاباتی Sinn Féin در سال 1918 شد، یک حزب جمهوری خواه که یک دولت جدایی ایجاد کرد و استقلال ایرلند را در سال 1919 اعلام کرد.جنگ در 21 ژانویه 1919 با کمین سولوهدبیگ آغاز شد که در آن دو افسر RIC توسط داوطلبان ارتش جمهوری اسلامی کشته شدند.در ابتدا، فعالیت‌های IRA بر دستگیری اسلحه و آزادی زندانیان متمرکز بود، در حالی که Dáil Éireann تازه تأسیس برای ایجاد یک دولت فعال تلاش می‌کرد.دولت بریتانیا در سپتامبر 1919 دیل را غیرقانونی اعلام کرد که نشان دهنده تشدید درگیری بود.IRA سپس کمین RIC و گشت‌های ارتش بریتانیا را آغاز کرد، به پادگان‌ها حمله کرد و باعث رها شدن پاسگاه‌های جدا شده شد.در پاسخ، دولت بریتانیا RIC را با سیاهان و برنزه‌ها و نیروهای کمکی، که به دلیل انتقام‌جویی‌های وحشیانه‌شان علیه غیرنظامیان، که اغلب توسط دولت تحریم می‌شد، بدنام شدند، تقویت کرد.این دوره از خشونت و انتقام به "جنگ سیاه و قهوه ای" معروف شد.نافرمانی مدنی نیز نقش مهمی ایفا کرد و کارگران راه آهن ایرلند از انتقال نیروهای بریتانیایی یا تدارکات خودداری کردند.در اواسط سال 1920، جمهوری خواهان کنترل اکثر شوراهای شهرستانی را به دست آوردند و اقتدار بریتانیا در جنوب و غرب ایرلند کاهش یافت.خشونت در اواخر سال 1920 به طرز چشمگیری افزایش یافت. در یکشنبه خونین (21 نوامبر 1920)، ارتش جمهوری اسلامی ایران، چهارده افسر اطلاعاتی بریتانیا را در دوبلین ترور کرد، و RIC با شلیک به جمعیت در یک مسابقه فوتبال گالیک، انتقام گرفت و چهارده غیرنظامی را کشت.هفته بعد، ارتش جمهوری اسلامی هفده نیروی کمکی را در کمین کیلمایکل کشت.حکومت نظامی در بیشتر مناطق جنوبی ایرلند اعلام شد و نیروهای بریتانیایی شهر کورک را به تلافی یک کمین آتش زدند.درگیری شدت گرفت و منجر به کشته شدن حدود 1000 نفر و زندانی شدن 4500 جمهوری خواه شد.در اولستر، به ویژه در بلفاست، درگیری بعد فرقه‌ای آشکار داشت.اکثریت پروتستان، عمدتاً اتحادیه‌گرا و وفادار، با اقلیت کاتولیک که عمدتاً از استقلال حمایت می‌کردند، درگیر شدند.شبه نظامیان وفادار و پلیس تازه تأسیس اولستر (USC) به انتقام فعالیت های IRA به کاتولیک ها حمله کردند که منجر به درگیری خشونت آمیز فرقه ای با نزدیک به 500 کشته، که بیشتر آنها کاتولیک بودند، انجامید.قانون دولت ایرلند در ماه مه 1921 ایرلند را تقسیم کرد و ایرلند شمالی را ایجاد کرد.آتش بس در 11 ژوئیه 1921، منجر به مذاکرات و امضای معاهده انگلیس و ایرلند در 6 دسامبر 1921 شد. این معاهده به حاکمیت بریتانیا در بیشتر ایرلند پایان داد و در 6 دسامبر 1922 دولت آزاد ایرلند را به عنوان یک کشور خودگردان تشکیل داد. ، در حالی که ایرلند شمالی بخشی از بریتانیا باقی ماند.با وجود آتش بس، خشونت ها در بلفاست و مناطق مرزی ادامه یافت.ارتش جمهوری اسلامی ایران در ماه مه 1922 یک حمله شمالی ناموفق را آغاز کرد. اختلاف نظر در مورد پیمان انگلیس و ایرلند در میان جمهوری خواهان منجر به جنگ داخلی ایرلند از ژوئن 1922 تا مه 1923 شد. دولت آزاد ایرلند بیش از 62000 مدال برای خدمات در طول جنگ استقلال اعطا کرد. بیش از 15000 برای جنگنده های ارتش جمهوری اسلامی ایران از ستون های پرواز صادر شده است.جنگ استقلال ایرلند مرحله مهمی در مبارزات ایرلند برای استقلال بود که منجر به تغییرات سیاسی و اجتماعی قابل توجهی شد و زمینه را برای جنگ داخلی متعاقب آن و ایجاد یک ایرلند مستقل فراهم کرد.