Венгерскае каралеўства з'явілася ў Цэнтральнай Еўропе, калі ў 1000 ці 1001 г. быў каранаваны вялікі князь Венгрыі Стэфан I. Ён умацаваў цэнтральную ўладу і прымусіў сваіх падданых прыняць хрысціянства.Хаця ва ўсіх пісьмовых крыніцах падкрэсліваецца толькі роля нямецкіх і італьянскіх рыцараў і духавенства ў гэтым працэсе, значная частка венгерскай лексікі па земляробстве, рэлігіі і дзяржаўных справах была ўзята са славянскіх моў.Грамадзянскія войны і паганскія паўстанні, а таксама спробы імператараў Свяшчэннай Рымскай імперыі пашырыць сваю ўладу над Венгрыяй, паставілі пад пагрозу новую манархію.Манархія стабілізавалася падчас праўлення Уладзіслава I (1077—1095) і Каламана (1095—1116).Гэтыя кіраўнікі занялі Харватыю і Далмацыю пры падтрымцы часткі мясцовага насельніцтва.Абодва дзяржавы захавалі сваё аўтаномнае становішча.Пераемнікі Ладзіслава і Каламана — асабліва Бела II (1131—1141), Бела III (1176—1196), Андрэй II (1205—1235) і Бела IV (1235—1270) — працягвалі палітыку экспансіі на Балканскі паўвостраў і землі на ўсход ад Карпацкіх гор, ператварыўшы сваё каралеўства ў адну з галоўных дзяржаў сярэднявечнай Еўропы.Багатая неапрацаванымі землямі, радовішчамі срэбра, золата і солі, Венгрыя стала пераважным пунктам прызначэння ў асноўным нямецкіх, італьянскіх і французскіх каланістаў.Гэтыя імігранты былі ў асноўным сялянамі, якія пасяліліся ў вёсках, але некаторыя былі рамеснікамі і гандлярамі, якія стварылі большасць гарадоў Каралеўства.Іх прыбыццё адыграла ключавую ролю ў фарміраванні гарадскога ладу жыцця, звычак і культуры ў сярэднявечнай Венгрыі.Размяшчэнне каралеўства на скрыжаванні міжнародных гандлёвых шляхоў спрыяла суіснаванню некалькіх культур.Раманскія, гатычныя і рэнесансныя будынкі і літаратурныя творы, напісаныя на лаціне, сведчаць пра пераважна рымска-каталіцкі характар ​​культуры;але існавалі і праваслаўныя, і нават нехрысьціянскія суполкі нацыянальных меншасьцяў.Лацінская мова была мовай заканадаўства, адміністрацыі і суда, але «моўны плюралізм» спрыяў захаванню многіх моваў, у тым ліку вялікай разнастайнасці славянскіх дыялектаў.