የሜክሲኮ-አሜሪካ ጦርነት

ሜክሲኮ ከስፔን ኢምፓየር ነፃነቷን ያገኘችው በ1821 በኮርዶባ ስምምነት በንጉሣዊው ጦር እና በአማፂያን መካከል ለነጻነት አስርተ አመታት ከተፈጠረ በኋላ ምንም አይነት የውጭ ጣልቃ ገብነት ሳይኖር ቀርቷል።ግጭቱ የዛካካካ እና የጓናጁአቶ የብር ማዕድን አውራጃዎችን አወደመ።ሜክሲኮ እንደ ሉዓላዊ ሀገር የጀመረችው የወደፊት የፋይናንስ መረጋጋት ከዋነኛዋ የወጪ ንግድ ወድሟል።ሜክሲኮ ለአጭር ጊዜ ንጉሣዊ አገዛዝ ሞከረች፣ ግን በ1824 ሪፐብሊክ ሆነች። ይህ መንግሥት አለመረጋጋት የታየበት ነበር፣ እና በ1846 ከዩኤስ ጋር ጦርነት በፈነዳበት ጊዜ ለትልቅ ዓለም አቀፍ ግጭት ዝግጁ አልነበረም። እ.ኤ.አ. በ 1820 ዎቹ የቀድሞ ቅኝ ግዛት እና በ 1838 የፓስተር ጦርነት ተብሎ በሚጠራው ፈረንሣይያን ተቃውመዋል ፣ ነገር ግን በቴክሳስ እና በዩካታን በሜክሲኮ ማእከላዊ መንግስት ላይ የተገንጣዮቹ ስኬት መንግስት ብዙ ጊዜ እጁን ሲቀይር የፖለቲካ ድክመቱን አሳይቷል ።የሜክሲኮ ወታደሮች እና በሜክሲኮ የምትገኘው የካቶሊክ ቤተ ክርስቲያን፣ ሁለቱም ወግ አጥባቂ የፖለቲካ አመለካከቶች ያላቸው ልዩ ልዩ ተቋማት፣ ከሜክሲኮ ግዛት በፖለቲካ ረገድ ጠንካራ ነበሩ።የዩናይትድ ስቴትስ እ.ኤ.አ. ለጨርቃ ጨርቅ ፋብሪካዎች ጥጥ በደቡባዊ ግዛቶች በባርነት በአፍሪካ-አሜሪካዊ የጉልበት ሥራ የሚመረተው ትልቅ ዋጋ ያለው ምርት የውጭ ገበያ ነበር።ይህ ፍላጎት ነዳጅ ወደ ሰሜናዊ ሜክሲኮ እንዲስፋፋ ረድቷል.በዩኤስ የሚኖሩ ሰሜኖች የአገሪቱን ሀብት ለማልማት እና የኢንዱስትሪውን ዘርፍ ለማስፋፋት የሀገሪቱን ግዛት ሳያስፋፉ ጥረት አድርገዋል።ባርነት ወደ አዲስ ግዛት በመስፋፋቱ አሁን ያለው የክፍል ጥቅም ሚዛን ይስተጓጎላል።ፕሬዝዳንት ፖልክ አባል የሆነበት ዲሞክራቲክ ፓርቲ በተለይ መስፋፋትን ደግፏል።

በ1800የስፔን ቅኝ ግዛት ቴክሳስ (ቴጃስ) ጥቂት ነዋሪዎች ነበሩት፣ ወደ 7,000 የሚጠጉ ተወላጅ ያልሆኑ ሰፋሪዎች ብቻ ነበሩ።የስፔን ዘውድ ግዛቱን የበለጠ ውጤታማ በሆነ መንገድ ለመቆጣጠር የቅኝ ግዛት ፖሊሲ አወጣ።ከነጻነት በኋላ የሜክሲኮ መንግስት ፖሊሲውን ተግባራዊ በማድረግ ከሚዙሪ ለሚኖረው የባንክ ሰራተኛ ሙሴ ኦስቲን በቴክሳስ ሰፊ መሬት ሰጠው።ኦስቲን ለመሬቱ አሜሪካውያን ሰፋሪዎችን የመመልመል እቅዱን ከማምጣቱ በፊት ሞተ፣ ነገር ግን ልጁ እስጢፋኖስ ኤፍ ኦስቲን ከ300 በላይ የአሜሪካ ቤተሰቦችን ወደ ቴክሳስ አምጥቷል።ይህ ከዩናይትድ ስቴትስ ወደ ቴክሳስ ድንበር የማያቋርጥ የስደት አዝማሚያ ጀመረ።የኦስቲን ቅኝ ግዛት በሜክሲኮ መንግስት ከተፈቀዱ በርካታ ቅኝ ግዛቶች በጣም ስኬታማ ነበር።የሜክሲኮ መንግስት አዲሶቹ ሰፋሪዎች በቴጃኖ ነዋሪዎች እና በኮማንቼስ መካከል እንደ መቆያ እንዲሰሩ አስቦ ነበር ነገር ግን የሂስፓኒክ ያልሆኑ ቅኝ ገዥዎች ጥሩ የእርሻ መሬት ባለባቸው አካባቢዎች እና ከሉዊዚያና ጋር የንግድ ትስስር በመፍጠር ውጤታማ ሊሆኑ ይችሉ ነበር ። ተወላጆች ላይ መከላከያ።እ.ኤ.አ. በ 1829 በአሜሪካ ስደተኞች ብዛት የተነሳ ሂስፓኒክ ያልሆኑት በቴክሳስ ከሚገኙት የአፍ መፍቻ ስፓኒሽ ተናጋሪዎች በልጠዋል።የሜክሲኮ ነፃነት ጀግና የሆነው ፕሬዚደንት ቪሴንቴ ጊሬሮ በቴክሳስ እና ከደቡብ ዩኤስ የሚመጡትን የሂስፓኒክ ያልሆኑ ቅኝ ገዥዎችን የበለጠ ለመቆጣጠር ተንቀሳቅሷል እና በሜክሲኮ ባርነትን በማስወገድ ተጨማሪ ስደትን ተስፋ አስቆርጧል።የሜክሲኮ መንግስት የንብረት ታክስን ወደነበረበት ለመመለስ እና በተላኩ የአሜሪካ ምርቶች ላይ ታሪፍ ለመጨመር ወሰነ።በአካባቢው የሚኖሩ ሰፋሪዎች እና ብዙ የሜክሲኮ ነጋዴዎች ጥያቄውን ውድቅ አድርገዋል፣ ይህም ሜክሲኮ ቴክሳስን ለተጨማሪ ኢሚግሬሽን እንድትዘጋ አድርጓታል፣ ይህም ከዩናይትድ ስቴትስ በህገ ወጥ መንገድ ወደ ቴክሳስ ቀጠለ።በ 1834 የሜክሲኮ ወግ አጥባቂዎች የፖለቲካውን ተነሳሽነት ያዙ እና ጄኔራል አንቶኒዮ ሎፔዝ ዴ ሳንታ አና የሜክሲኮ ማዕከላዊ ፕሬዝዳንት ሆነ።የወግ አጥባቂው ኮንግረስ የፌደራል ስርዓቱን በመተው ስልጣኑን ከክልሎች ባነሳ አሃዳዊ ማዕከላዊ መንግስት ተክቷል።ጄኔራል ሳንታ አና ፖለቲካን በሜክሲኮ ሲቲ ላሉ ሰዎች በመተው የቴክሳስን ከፊል ነፃነት ለመናድ የሜክሲኮ ጦርን መርተዋል።ያንን ያደረገው በኮዋኢላ ነው (በ1824 ሜክሲኮ ቴክሳስን እና ኮዋኢላን ወደ ግዙፉ ኮዋዪላ y Tejas) አዋህዳለች።ኦስቲን ቴክሲያንን ወደ ጦር መሳሪያ ጠርቶ በ1836 ከሜክሲኮ ነፃነታቸውን አወጁ።ሳንታ አና ቴክሲያንን በአላሞ ጦርነት ካሸነፈ በኋላ በጄኔራል ሳም ሂውስተን በሚመራው የቴክሲያን ጦር ተሸንፎ በሳን ጃቺንቶ ጦርነት ተማረከ።በህይወቱ ምትክ ሳንታ አና ከቴክሳስ ፕሬዝዳንት ዴቪድ በርኔት ጋር ጦርነቱን አብቅቶ የቴክሲያንን ነፃነት እውቅና ሰጠ።ስምምነቱ በሜክሲኮ ኮንግረስ የፀደቀው በግዳጅ በምርኮኛ የተፈረመ በመሆኑ ነው።ምንም እንኳን ሜክሲኮ የቴክሲያንን ነፃነት ለመቀበል ፍቃደኛ ባይሆንም ቴክሳስ እንደ ገለልተኛ ሪፐብሊክ ደረጃዋን ያጠናከረች ሲሆን ከብሪታንያ፣ ከፈረንሳይ እና ከዩናይትድ ስቴትስ ይፋዊ እውቅና አግኝታለች፣ ይህም ሁሉም ሜክሲኮ አዲሷን ሀገር መልሳ ለመያዝ እንዳትሞክር መከረች።አብዛኞቹ የቴክሳስ ዜጎች ወደ ዩናይትድ ስቴትስ ለመግባት ፈልገው ነበር፣ ነገር ግን የቴክሳስን መቀላቀል በዩኤስ ኮንግረስ አጨቃጫቂ ነበር፣ ዊግስ እና አቦሊቲስቶች በብዛት ይቃወሙ ነበር።፡ 150–155 በ1845፣ ቴክሳስ በዩኤስ ኮንግረስ የመቀላቀል ጥያቄን ተቀብሎ እ.ኤ.አ. በታህሳስ 29 ቀን 1845 28 ኛው ግዛት ከሜክሲኮ ጋር ያለውን ግጭት ያዘጋጁ ።

ከሳን ጃኪንቶ ጦርነት በኋላ ቴክንስ ጄኔራል ሳንታ አናን ከያዙ በኋላ በተደረጉት የቬላስኮ ስምምነቶች፣ የቴክሳስ ደቡባዊ ድንበር በ "ሪዮ ግራንዴ ዴል ኖርቴ" ላይ ተቀምጧል።Texans ይህ ደቡባዊ ድንበር በዘመናዊው ሪዮ ግራንዴ ላይ እንዳደረገ ተናገሩ።የሜክሲኮ መንግሥት ይህንን ምደባ በሁለት ምክንያቶች ተከራክሯል፡ በመጀመሪያ፣ የቴክሳስ ነፃነትን ሃሳብ ውድቅ አደረገው፤ሁለተኛ፣ በስምምነቱ ውስጥ ያለው ሪዮ ግራንዴ የኑዌስ ወንዝ እንደሆነ ተናግሯል፣ ምክንያቱም የአሁኑ ሪዮ ግራንዴ ሁል ጊዜ በሜክሲኮ “ሪዮ ብራቮ” እየተባለ ይጠራል።የኋለኛው የይገባኛል ጥያቄ በሜክሲኮ የሚገኘውን የወንዙን ​​ሙሉ ስም “ሪዮ ብራቮ ዴል ኖርቴ” ውድቅ አድርጎታል።እ.ኤ.አ. በ 1841 የታመመው የቴክሳስ ሳንታ ፌ ጉዞ ከሪዮ ግራንዴ በስተምስራቅ በሚገኘው የኒው ሜክሲኮ ግዛት ላይ ያለውን የይገባኛል ጥያቄ ለመረዳት ሞክሯል ፣ ግን አባላቱ በሜክሲኮ ጦር ተይዘው ታስረዋል።የቴክሳስ ሪዮ ግራንዴ ድንበር ዋቢ ከዩኤስ ኮንግረስ የአባሪነት ዉሳኔ የዉህደት ስምምነት በሴኔት ውስጥ ካለመሳካቱ በኋላ እንዲፀድቅ ያግዛል።ፕሬዘደንት ፖልክ የሪዮ ግራንዴን ድንበር ይገባኛል፣ እና ሜክሲኮ በሪዮ ግራንዴ ላይ ጦር ስትልክ፣ ይህ አለመግባባት አስነሳ።በጁላይ 1845 ፖልክ ጄኔራል ዛቻሪ ቴይለርን ወደ ቴክሳስ ላከ እና በጥቅምት ወር ቴይለር 3,500 አሜሪካውያንን በኑዌስ ወንዝ ላይ አዝዞ አከራካሪውን መሬት በሃይል ለመውሰድ ተዘጋጅቷል።ፖልክ ድንበሩን ለመጠበቅ ፈልጎ ነበር እና ለፓስፊክ ውቅያኖስ ግልፅ የሆነችውን አህጉር ለአሜሪካ ተመኘ።

ፕሬዘደንት ፖልክ ጄኔራል ቴይለርን እና ሰራዊቱን ወደ ደቡብ ወደ ሪዮ ግራንዴ አዘዙ።ቴይለር የሜክሲኮን ጥያቄ ወደ ኑዌስ የመውጣት ጥያቄ ችላ ብሏል።በማታሞሮስ ከተማ ታማውሊፓስ ትይዩ በሚገኘው በሪዮ ግራንዴ ዳርቻ ላይ ጊዜያዊ ምሽግ (በኋላ ፎርት ብራውን/ፎርት ቴክሳስ በመባል ይታወቃል) ገነባ።የሜክሲኮ ወታደሮች ለጦርነት ተዘጋጁ.በኤፕሪል 25, 1846 የሜክሲኮ ፈረሰኞች 2,000 ሰዎች በካፒቴን ሴት ቶርተን የሚታዘዙትን 70 ሰው በሚይዙ የዩኤስ ፓትሮል ላይ ጥቃት ሰንዝረዋል፣ እሱም ከሪዮ ግራንዴ በስተሰሜን እና ከኑዌስ ወንዝ በስተደቡብ ወደ ውዝግብ ተልኳል።በቶርንቶን ጉዳይ የሜክሲኮ ፈረሰኞች ፓትሮሉን በማሸነፍ 11 የአሜሪካ ወታደሮችን ገድለው 52 ማረኩ።

ከቶሮንቶን ጉዳይ ከጥቂት ቀናት በኋላ የፎርት ቴክሳስ ከበባ ግንቦት 3 ቀን 1846 ተጀመረ።በማታሞሮስ የሚገኘው የሜክሲኮ መድፍ በፎርት ቴክሳስ ላይ ተኩስ ከፈተ፣ እሱም በራሱ ሽጉጥ መለሰ።የቦምብ ድብደባው ለ160 ሰአታት የቀጠለ ሲሆን የሜክሲኮ ሃይሎች ቀስ በቀስ ምሽጉን ከበቡ።በቦምብ ጥቃቱ 13 የአሜሪካ ወታደሮች ቆስለዋል፣ ሁለቱ ተገድለዋል።ከሟቾቹ መካከል ጃኮብ ብራውን ይገኝበታል, ስሙም በኋላ ምሽጉ ተሰይሟል.

ግንቦት 8, 1846 ዛቻሪ ቴይለር እና 2,400 ወታደሮች ምሽጉን ለማስታገስ ደረሱ።ሆኖም ጄኔራል አሪስታ በ3,400 ጦር ወደ ሰሜን ሮጦ ከሪዮ ግራንዴ ወንዝ በስተሰሜን 5 ማይል (8 ኪሎ ሜትር) ርቀት ላይ፣ በዘመናዊው ብራንስቪል፣ ቴክሳስ አቅራቢያ ያዘው።የዩኤስ ጦር ፈረሶችን እየጋለበ በፈረስ ሰረገላ ላይ የተገጠመ ተንቀሳቃሽ ቀላል መድፍ ቃሉን “የሚበር መድፍ” ተጠቀመ።በፍጥነት የሚተኮሰው መሳሪያ እና ከፍተኛ ተንቀሳቃሽ የእሳት አደጋ ድጋፍ በሜክሲኮ ጦር ላይ ከፍተኛ ጉዳት አድርሷል።ከአሜሪካውያን “የሚበር መድፍ” በተቃራኒ፣ በፓሎ አልቶ ጦርነት የሜክሲኮ መድፍ አነስተኛ ጥራት ያለው ባሩድ ነበራቸው፣ ፍጥነቱ ቀርፋፋ የሚተኮሰው የአሜሪካ ወታደሮች የመድፍ ዙሮች እንዲርቁ ያስችላቸዋል።ሜክሲካውያን የፈረሰኞቹን ፍጥጫ እና የራሳቸውን መድፍ መለሱ።የዩኤስ የሚበር መድፎች የሜክሲኮን ወገን በተወሰነ ደረጃ ተስፋ አስቆራጭ አድርገውታል፣ እና ለነሱ ጥቅም ሲሉ መሬትን ፈልገው፣ ሜክሲካውያን በሌሊት ወደ ደረቅ ወንዝ (ሬሳካ) ራቅ ብለው በማፈግፈግ ለቀጣዩ ጦርነት ተዘጋጁ።ተፈጥሯዊ ምሽግ ሰጠ, ነገር ግን በማፈግፈግ ወቅት, የሜክሲኮ ወታደሮች ተበታትነው ነበር, ይህም መግባባት አስቸጋሪ ነበር.

ግንቦት 9 ቀን 1846 በሬሳካ ዴ ላ ፓልማ ጦርነት ወቅት ሁለቱ ወገኖች እጅ ለእጅ ጦርነት ገጠሙ።የዩኤስ ፈረሰኞች የሜክሲኮውን ጦር መሳሪያ ለመያዝ ችለዋል፣ ይህም የሜክሲኮው ወገን እንዲያፈገፍግ አድርጓል - ማፈግፈግ ወደ ጥፋት ተለወጠ።በማያውቀው መሬት ላይ በመዋጋት፣ ወታደሮቹ ለማፈግፈግ ሲሸሹ፣ አሪስታ ኃይሉን ማሰባሰብ አልቻለም።የሜክሲኮ ሰለባዎች ብዙ ነበሩ እና ሜክሲካውያን መድፍ እና ጓዛቸውን ለመተው ተገደዱ።ፎርት ብራውን ለቀው የሚወጡት ወታደሮች ምሽጉን ሲያልፉ ተጨማሪ ጉዳት አድርሷል፣ እና ተጨማሪ የሜክሲኮ ወታደሮች በሪዮ ግራንዴ ለመዋኘት ሲሞክሩ ሰጠሙ።ቴይለር ሪዮ ግራንዴን አቋርጦ ተከታታይ ጦርነቱን በሜክሲኮ ግዛት ጀመረ።

ፖልክ የቶርንቶን ጉዳይ ቃል ተቀበለ፣ እሱም፣ የሜክሲኮ መንግስት ስላይድልን ውድቅ ከማድረግ በተጨማሪ፣ ፖልክ ካሰስ ቤሊ እንደሆነ ያምናል።በግንቦት 11, 1846 ለኮንግረስ ያስተላለፉት መልእክት "ሜክሲኮ የዩናይትድ ስቴትስን ድንበር አልፋ ግዛታችንን ወረረች እና የአሜሪካን ደም በአሜሪካ ምድር አፍስሳለች" ሲል ተናግሯል።የዩናይትድ ስቴትስ ኮንግረስ በደቡብ ዲሞክራቶች ከፍተኛ ድጋፍ በማድረግ ከጥቂት ሰአታት ክርክር በኋላ ግንቦት 13 ቀን 1846 የጦርነት አዋጅ አጽድቋል።ስልሳ ሰባት ዊግስ ጦርነቱን በመቃወም ቁልፍ በሆነው የባርነት ማሻሻያ ላይ ድምጽ ሰጥተዋል፣ ነገር ግን በመጨረሻው ምንባብ ላይ 14 ዊግስ ብቻ 14 ዊግስ የለም ድምጽ ሰጥተዋል፣ ተወካይ ጆን ኩዊንሲ አዳምስን ጨምሮ።በኋላ፣ የኢሊኖይ የመጀመሪያ ተማሪ የሆነው የዊግ ኮንግረስማን አብርሃም ሊንከን የፖልክን አባባል የአሜሪካን ደም በአሜሪካ ምድር ላይ ፈሰሰ ሲል ተቃውሟል።የጦርነቱን አጀማመር በተመለከተ ጦርነቱን የተቃወመው ነገር ግን በቴይለር ጦር ውስጥ የጦር ሰራዊት አዛዥ ሆኖ ያገለገለው ዩሊሰስ ኤስ ግራንት በግል ማስታወሻው (1885) ላይ የአሜሪካ ጦር ከኑዌስ ወንዝ ወደ ሪዮ የሚያደርገው ግስጋሴ ዋና አላማ እንደሆነ ተናግሯል። ግራንዴ በቅድሚያ ሳይጠቃ ጦርነት መቀስቀስ ነበረበት፣ ጦርነቱን የሚቃወመውን ማንኛውንም የፖለቲካ ተቃውሞ ማዳከም ነበር።በሜክሲኮ ምንም እንኳን ፕሬዝዳንት ፓሬዲስ በግንቦት 23 ቀን 1846 ማኒፌስቶ እና የመከላከያ ጦርነትን በሚያዝያ 23 ቢያወጁም፣ የሜክሲኮ ኮንግረስ ሐምሌ 7 ቀን 1846 ጦርነት በይፋ አውጀዋል።

በግንቦት 13, 1846 ጦርነት ከታወጀ በኋላ የዩናይትድ ስቴትስ ጦር ጄኔራል እስጢፋኖስ ደብሊው ኬርኒ በሰኔ 1846 ከፎርት ሌቨንዎርዝ ካንሳስ ወደ ደቡብ ምዕራብ ተንቀሳቅሶ በምዕራቡ ጦር 1,700 የሚጠጉ ሰዎችን አስከትሏል።የኬርኒ ትእዛዝ የኑዌቮ ሜክሲኮ እና የአልታ ካሊፎርኒያ ግዛቶችን ለመጠበቅ ነበር።በሳንታ ፌ ገዢው ማኑዌል አርሚጆ ጦርነትን ለማስቀረት ፈልጎ ነበር ነገር ግን እ.ኤ.አ. ኦገስት 9, ኮሎኔል ዲዬጎ አሩሌታ እና ሚሊሻ መኮንኖች ማኑዌል ቻቭስ እና ሚጌል ፒኖ መከላከያ እንዲያዘጋጅ አስገደዱት.አርሚጆ ከከተማዋ በስተደቡብ ምስራቅ 10 ማይል (16 ኪሜ) ርቀት ላይ በምትገኘው በአፓቼ ካንየን ውስጥ ቦታ አዘጋጀ።ነገር ግን፣ እ.ኤ.አ. ኦገስት 14፣ የአሜሪካ ጦር ሠራዊት ከመታየቱ በፊት፣ ለመዋጋት ወሰነ።አዲሱ የሜክሲኮ ጦር ወደ ሳንታ ፌ አፈገፈገ፣ እና አርሚጆ ወደ ቺዋዋ ሸሸ።ኬርኒ እና ወታደሮቹ ኦገስት 15 ሲደርሱ ምንም አይነት የሜክሲኮ ጦር አላጋጠማቸውም።ኬርኒ እና ሰራዊቱ ወደ ሳንታ ፌ ገብተው ምንም አይነት ጥይት ሳይተኮሱ የኒው ሜክሲኮ ግዛትን ለዩናይትድ ስቴትስ ይገባሉ።ኬርኒ በኦገስት 18 ራሱን የኒው ሜክሲኮ ግዛት ወታደራዊ ገዥ አድርጎ አውጆ ሲቪል መንግስት አቋቋመ።የአሜሪካ መኮንኖች Kearny Code ተብሎ ለሚጠራው ግዛት ጊዜያዊ የህግ ስርዓት አዘጋጅተዋል.

በነሐሴ 1846 የኮንግረሱ የጦርነት አዋጅ ካሊፎርኒያ ደረሰ።በሞንቴሬይ የሚገኘው የአሜሪካ ቆንስላ ቶማስ ኦ.ላርኪን በዚያ አካባቢ በተደረጉት ዝግጅቶች በአሜሪካውያን እና በጄኔራል ሆሴ ካስትሮ የሚታዘዘው የሜክሲኮ ወታደራዊ ጦር ሰፈር ደም እንዳይፈስ በተሳካ ሁኔታ ሰርቷል። በካሊፎርኒያ ውስጥ የጦር መኮንን.ካፒቴን ጆን ሲ ፍሬሞንት በታላቁ ተፋሰስ ላይ ጥናት ለማድረግ የአሜሪካ ጦር መልክዓ ምድራዊ ጉዞን በመምራት በታህሳስ 1845 ወደ ሳክራሜንቶ ቫሊ ገባ።ፓርቲው ከዚያም ወደ ካሊፎርኒያ ተመለሰ.ሜክሲኮ ከተፈጥሮ ውጪ የሆኑ የውጭ ዜጎች በካሊፎርኒያ መሬት እንዲኖራቸው እንደማይፈቀድላቸው እና ሊባረሩ እንደሚችሉ አዋጅ አውጥታ ነበር።ጄኔራል ካስትሮ ጦር እየሰበሰበባቸው ነው የሚል ወሬ እየተናፈሰ፣ በሳክራሜንቶ ሸለቆ የሚኖሩ አሜሪካውያን ሰፋሪዎች ዛቻውን ለመቋቋም አንድ ላይ ሆኑ።ሰኔ 14፣ 1846፣ 34 አሜሪካዊያን ሰፋሪዎች የካስትሮን እቅድ ለመከላከል ያልተከላከለውን የሜክሲኮ መንግስት የሶኖማ ጦርን ተቆጣጠሩ።አንድ ሰፋሪ የድብ ባንዲራ ፈጠረ እና በሶኖማ ፕላዛ ላይ አነሳው።በአንድ ሳምንት ውስጥ፣ 70 ተጨማሪ በጎ ፈቃደኞች የአማፂያኑን ኃይል ተቀላቅለዋል፣ በጁላይ መጀመሪያ ላይ ወደ 300 የሚጠጋ።በዊልያም ቢ አይድ የሚመራው ይህ ክስተት የድብ ባንዲራ አመፅ በመባል ይታወቃል።

በሜክሲኮ ማዛትላን አቅራቢያ የሚገኘው የዩኤስ የባህር ሃይል ፓሲፊክ ስኳድሮን አዛዥ ኮሞዶር ጆን ዲ ስሎት የሳን ፍራንሲስኮ የባህር ወሽመጥ እንዲይዙ እና የካሊፎርኒያ ወደቦችን እንዲዘጉ ትእዛዝ ደረሳቸው ጦርነት መጀመሩን ባመኑበት ወቅት ነበር።ስሎአት ወደ ሞንቴሬ ተጓዘ፣ ሀምሌ 1 ደረሰ። በጁላይ 5፣ ስሎአት በሳን ፍራንሲስኮ የባህር ወሽመጥ የፖርትስማውዝ ካፒቴን ጆን ቢ ሞንትጎመሪ በሶኖማ የድብ ባንዲራ አመፅ ክስተቶችን እና በብሬቬት የተደረገውን ግልፅ ድጋፍ የሚገልጽ መልእክት ተቀበለው። ካፕቴን ጆን ሲ ፍሬሞንት።ስሎት ለሞንትጎመሪ በላከው መልእክት ሞንቴሬይን ለመያዝ ውሳኔውን አስተላልፏል እና አዛዡ የየርባን ቡዌናን (ሳን ፍራንሲስኮን) እንዲይዝ አዘዘው፣ በመቀጠልም “ካፒቴን ፍሬሞንት ከእኛ ጋር ይተባበራል የሚለውን ለማወቅ በጣም እጨነቃለሁ።በጁላይ 9፣ 70 መርከበኞች እና መርከበኞች በይርባ ቡዌና አርፈው የአሜሪካን ባንዲራ ከፍ አድርገዋል።በዚያን ቀን በሶኖማ የድብ ባንዲራ ወረደ እና የአሜሪካ ባንዲራ በእሱ ቦታ ተሰቅሏል።

የሜክሲኮ ሽንፈት በፓሎ አልቶ እና ሬሳካ ዴ ላ ፓልማ ጦርነቱ ሲፈነዳ በኩባ በግዞት የነበረችውን የሳንታ አናን መመለስ የሚያስችል መድረክ አዘጋጅቷል።ወደ ፕሬዚዳንቱ መመለስ እንደማይፈልግ በመግለጽ በሜክሲኮ ከተማ ለሚገኘው መንግሥት ደብዳቤ ጻፈ፣ ነገር ግን ከኩባ ስደት ወጥቶ ወታደራዊ ልምዱን ተጠቅሞ ቴክሳስን ለሜክሲኮ ማስመለስ እንደሚፈልግ ገልጿል።ፕሬዘደንት ፋሪያስ ወደ ተስፋ መቁረጥ ተገፋፉ።ቅናሹን ተቀብሎ ሳንታ አና እንድትመለስ ፈቀደ።ፋሪያስ ሳያውቀው ሳንታ አና በዩናይትድ ስቴትስ የባህር ኃይል እገዳዎች ወደ ሜክሲኮ እንዲመለስ ይፈቀድለት በሚል ቅድመ ሁኔታ ሁሉንም አከራካሪ ግዛት ለአሜሪካ በተመጣጣኝ ዋጋ ለመሸጥ ከአሜሪካ ተወካዮች ጋር በድብቅ ሲወያይ ነበር።ፖልክ ከሳንታ አና ጋር በቀጥታ ለመደራደር የራሱን ተወካይ ወደ ኩባ ልኳል አሌክሳንደር ስላይድ ማኬንዚ።ድርድሩ ሚስጥራዊ ነበር እና የስብሰባዎቹ የጽሁፍ መዛግብት ባይኖርም ከስብሰባዎቹ የተወሰኑ ግንዛቤዎች ነበሩ።ፖልክ ከሜክሲኮ ጋር ውል ለመደራደር ጥቅም ላይ የሚውል 2 ሚሊዮን ዶላር ኮንግረስን ጠይቋል።ዩናይትድ ስቴትስ የሳንታ አናን ወደ ሜክሲኮ እንድትመለስ ፈቅዳለች, የባህረ-ሰላጤ የባህር ዳርቻ የባህር ኃይል እገዳን አነሳች.ነገር ግን፣ በሜክሲኮ፣ ሳንታ አና ከዩኤስ ተወካይ ጋር የመገናኘትን ወይም ማንኛውንም ቅናሾችን ወይም ግብይቶችን የመገናኘት ዕውቀትን ሁሉ ከልክሏል።የፖልክ አጋር ከመሆን ይልቅ የሚሰጠውን ገንዘብ ኪሱ አስገብቶ የሜክሲኮን መከላከያ ማቀድ ጀመረ።ይህ ያልተጠበቀ ውጤት በመሆኑ አሜሪካውያን ጄኔራል ስኮትን ጨምሮ ደነገጡ።"ሳንታ አና በጠላቶቹ ናኢቬቴ ተደሰተ:- 'ዩናይትድ ስቴትስ የእናት ሀገሬን ክህደት እንደምችል በማመን ተታልላ ነበር."ፖለቲከኞች የአስተዳደር ማዕቀፉን ወደ ፌዴራላዊ ሪፐብሊክ ለማቀናበር ሲሞክሩ፣ ሳንታ አና የጠፋውን ሰሜናዊ ግዛት ለማስመለስ ግንባሩን ለቅቋል።ምንም እንኳን ሳንታ አና በ 1846 ፕሬዚዳንት ቢመረጥም, ለማስተዳደር ፈቃደኛ አልሆነም, ለምክትል ፕሬዚዳንቱ ትቶ, እሱ ከቴይለር ኃይሎች ጋር ለመሳተፍ ፈለገ.ከተመለሰው የፌደራል ሪፐብሊክ ጋር, አንዳንድ ግዛቶች ባለፉት አስርት ዓመታት ውስጥ በቀጥታ ከእነሱ ጋር የተዋጉትን በሳንታ አና የሚመራውን ብሔራዊ ወታደራዊ ዘመቻ ለመደገፍ ፈቃደኛ አልሆኑም.ሳንታ አና ምክትል ፕሬዚደንት ጎሜዝ ፋሪያስ እንደ አምባገነን ሆነው ለጦርነቱ የሚያስፈልጉትን ሰዎች እና ቁሳቁሶችን እንዲያገኙ አሳሰቡ።ጎሜዝ ፋሪያስ ከካቶሊክ ቤተ ክርስቲያን ብድር አስገድዶ ነበር፣ ነገር ግን ገንዘቡ የሳንታ አናን ጦር ለመደገፍ በጊዜው ሊገኝ አልቻለም።

የፓሲፊክ የባህር ዳርቻ ዘመቻ የሚያመለክተው በሜክሲኮ-አሜሪካ ጦርነት ወቅት በሜክሲኮ ፓስፊክ የባህር ዳርቻ ላይ በተደረጉ ኢላማዎች ላይ የዩናይትድ ስቴትስ የባህር ኃይል እንቅስቃሴዎችን ነው።የዘመቻው አላማ የሜክሲኮን ባጃ ባሕረ ገብ መሬትን ለማስጠበቅ እና በምዕራብ-ባህር ዳርቻ የሜክሲኮ ወደቦችን ለመዝጋት/በተለይም ማዛትላን፣ ከውጭ ለሚገቡ ዕቃዎች ዋና ወደብ መግቢያ ነበር።በሎስ አንጀለስ አካባቢ የሜክሲኮ ኃይሎች ወደ ሰሜን መቃወማቸው እና መርከቦች ፣ ወታደሮች እና የሎጅስቲክስ ድጋፍ ባለመኖሩ ባሕረ ገብ መሬት እና ምዕራባዊ የባህር ዳርቻ የሜክሲኮ የባህር ወደቦች ቀደም ብለው እንዳይያዙ አግዶታል።የዩኤስ የባህር ኃይል ወደቦችን በተሳካ ሁኔታ ማገድ እና/ወይም ከመያዙ በፊት ሶስት ጊዜ ወደቦችን ለመዝጋት ሞክሯል።በገዥው ኮ/ል ፍራንሲስኮ ፓላሲዮስ ሚራንዳ ቀላል የመጀመሪያ ስራ እና የላ ፓዝ መማረክን ተከትሎ ታማኝ ነዋሪዎች ተገናኙ፣ ሚራንዳ ከሃዲ አወጁ እና በአመጽ ተነሱ።በአዲሱ ገዥ በሞሪሲዮ ካስትሮ ኮታ እና ከዚያም በማኑኤል ፒኔዳ ሙኖዝ መሪነት (ሙሌጅን ከአሜሪካ ማረፊያዎች የተከላከለው) ታማኞቹ አሜሪካውያንን ከላ ፓዝ እና ሳን ሆሴ ዴል ካቦ ለማባረር ሞክረዋል።በመጨረሻም ፒኔዳ ተይዟል እና በኮታ ስር ያለው የሜክሲኮ ጦር በመጨረሻ በቶዶስ ሳንቶስ ተሸንፏል ነገር ግን ጦርነቱን ካበቃው የጓዳሉፔ ሂዳልጎ ስምምነት በኋላ ብቻ ከሳንዲያጎ በስተደቡብ ወደ ሜክሲኮ የተያዙ ክልሎችን ተመለሰ።

የሬሳካ ዴ ላ ፓልማ ጦርነትን ተከትሎ ጄኔራል ዛቻሪ ቴይለር ከዩናይትድ ስቴትስ መደበኛ፣ በጎ ፈቃደኞች እና የቴክሳስ ሬንጀርስ ኃይል ጋር በሜይ 18 ሪዮ ግራንዴን አቋርጠዋል፣ በሰኔ ወር መጀመሪያ ላይ ማሪያኖ አሪስታ ከሠራዊቱ የተረፈውን አዛዥ ለፍራንሲስኮ አስረከበ። ሜጂያ ወደ ሞንቴሬይ የመራቸው።እ.ኤ.አ ሰኔ 8፣ የዩናይትድ ስቴትስ የጦርነት ፀሐፊ ዊልያም ኤል ማርሲ በሰሜን ሜክሲኮ ያለውን የኦፕሬሽን ትእዛዝ እንዲቀጥል ቴይለር አዘዙ፣ ሞንቴሬይ እንዲወስዱ ሐሳብ አቅርበዋል እና አላማውን "ጦርነቱ እንዲያበቃ ጠላትን ለማስወገድ" ሲል ገልጿል።በሐምሌ ወር መጀመሪያ ላይ ጄኔራል ቶማስ ሬኬና ሞንቴሬይን ከ1,800 ሰዎች ጋር አስሮ፣ የአሪስታ ጦር ቀሪዎች እና ከሜክሲኮ ሲቲ ተጨማሪ ሃይሎች በነሀሴ ወር መጨረሻ ሲደርሱ የሜክሲኮ ጦር 7,303 ሰዎች ነበሩ።ጄኔራል ፔድሮ ደ አምፑዲያ ከአንቶኒዮ ሎፔዝ ደ ሳንታ አና ትእዛዝ ተቀብሎ ወደ ሣልቲሎ ከተማ የበለጠ እንዲያፈገፍግ ትእዛዝ ተቀበለ።አምፑዲያ የመከላከያ መስመርን ሊያቋቁም ወደነበረበት ወደ ሣልቲሎ ከተማ እንዲያፈገፍግ ትእዛዝ ተቀበለ፣ ነገር ግን አምፑዲያ የቴይለርን ግስጋሴ ማስቆም ከቻለ ክብርን በማሰብ አልተስማማም።የአምፑዲያ ኃይሎች ሳን Patricios (ወይም የቅዱስ ፓትሪክ ሻለቃ) የሚባሉ በአብዛኛው አይሪሽ-አሜሪካዊ በጎ ፈቃደኞችን አካትተዋል።በሞንቴሬይ ጦርነት የቴይለር ሃይሎች በቁጥር ከአራት ለአንድ በልጠው ነበር ነገር ግን በቀን በፈጀ ጦርነት የሜክሲኮን ጦር ማሸነፍ ችለዋል።በከባድ ውጊያ የተካሄደው የከተማ ጦርነት በሁለቱም ወገኖች ላይ ከፍተኛ ጉዳት አድርሷል።ጦርነቱ የተጠናቀቀው ሁለቱም ወገኖች ለሁለት ወራት የሚፈጀውን የጦር መሳሪያ በመደራደር እና የሜክሲኮ ወታደሮች ከተማዋን ለማስረከብ በስርዓት እንዲለቁ ተፈቅዶላቸዋል።የዩኤስ ድል ለወደፊቷ አሜሪካ በጦርነቱ ውስጥ የምታስመዘግበው ስኬት መድረክን አስቀምጧል፣ እናም ካሊፎርኒያን ለዩናይትድ ስቴትስ እንድትጠብቅ ረድቷል።ወራሪው ጦር ከተማዋን ተቆጣጥሮ እስከ ሰኔ 18 ቀን 1848 ቆየ። ወረራ እንደተፈጸመ የአሜሪካ ጦር በሰላማዊ ሰዎች ላይ ብዙ ግድያ ፈጽሟል እና በርካታ ሴቶች ተደፍረዋል።ጋዜጣው የወታደራዊ ምንጮችን ጠቅሶ እንደዘገበው በአንድ ክስተት በሞንቴሬይ ከሃምሳ በላይ ሰላማዊ ሰዎች መገደላቸውን ዘግቧል።ተመሳሳይ የጥቃት ድርጊቶች እንደ ማሪን፣ አፖዳካ እንዲሁም በሪዮ ግራንዴ እና ሞንቴሬይ መካከል ባሉ ሌሎች ከተሞች በተያዙ ከተሞች ተመሳሳይ የጥቃት ድርጊቶች ተከስተዋል።በአብዛኛዎቹ አጋጣሚዎች እነዚያ ጥቃቶች የተፈጸሙት በቴክሳስ ሬንጀርስ ነው።በርካታ አሜሪካዊያን በጎ ፍቃደኞች ጥቃቱን አውግዘዋል እና የቴክሳስ ሬንጀርስ በቴክሳስ የቀድሞ የሜክሲኮ ዘመቻዎችን በመበቀል በሰላማዊ ሰዎች ላይ የጥላቻ ወንጀሎችን ፈጽመዋል ሲሉ ወቅሰዋል።ቴይለር በሰዎቹ የተፈጸመውን ግፍ አምኗል፣ ነገር ግን እነሱን ለመቅጣት ምንም እርምጃ አልወሰደም።

የሞንቴሬይ ጦርነትን ተከትሎ አሜሪካውያን ሰሜናዊ ካሊፎርኒያን ያዙ ነገር ግን ጄኔራል ሆሴ ማሪያ ካስትሮ እና ገዥ ፒዮ ፒኮ በደቡብ በሎስ አንጀለስ አካባቢ ተቃውሞን አቅደዋል።ኮሞዶር ሮበርት ኤፍ ስቶክተን በጁላይ 15 በኮንግሬስ ተሳፍረው ሞንቴሬይ ቤይ ደረሱ እና ከጆን ዲ ስሎት ትእዛዝ ተቀበሉ።ስቶክተን የድብ ባንዲራ አብዮተኞችን በሜጀር ጆን ሲ ፍሬሞንት ትእዛዝ እንደ የካሊፎርኒያ ሻለቃ ተቀበለ።ከዚያም ስቶክተን ሶኖማ፣ ሳን ሁዋን ባውቲስታን፣ ሳንታ ክላራን እና ሱተርን ፎርትን አስመዝግቧል።የስቶክተን ካስትሮን ለማስተናገድ የነበረው እቅድ ኮማንደር ሳሙኤል ፍራንሲስ ዱ ፖንት የፍሪሞንት ሰዎችን በሲያን ወደ ሳንዲያጎ በመውሰድ ወደ ደቡብ አቅጣጫ የሚንቀሳቀስን እንቅስቃሴ እንዲከለክል ማድረግ ሲሆን ስቶክተን ደግሞ በካስትሮ ላይ በመሬት ላይ የሚንቀሳቀስ ሃይል በሳን ፔድሮ ላይ ያሳርፋል።ፍሬሞንት በጁላይ 29 ወደ ሳን ዲዬጎ ደረሰ እና በኦገስት 6 በኮንግሬስ ሳን ፔድሮ ደረሰ።እ.ኤ.አ. ኦገስት 13፣ 1846 ስቶክተን አምዱን ወደ ከተማ አስገባ፣ ከዚያም ከግማሽ ሰዓት በኋላ የፍሪሞንት ሃይል አስከትሏል።እ.ኤ.አ. ነሐሴ 14 የካሊፎርኒዮ ሠራዊት ቀሪዎች እጅ ሰጡ።በሴፕቴምበር 23፣ በሰርቡሎ ቫሬላ ትእዛዝ ስር የነበሩ ሃያ ሰዎች በመንግስት ቤት ከአሜሪካውያን ጋር ተኩስ ተለዋወጡ፣ ይህም ሎስ አንጀለስን አቀጣጠለ።በሴፕቴምበር 24፣ 150 Californios በካሊፎርኒያ የቀረው የሜክሲኮ መኮንን በሆሴ ማሪያ ፍሎሬስ ስር ተደራጅቶ በካስትሮ አሮጌ ካምፕ ላ ሜሳ።የጊሌስፒ ሃይሎች ውጤታማ በሆነ መልኩ ተከበዋል።የጊሌስፒ ሰዎች በሴፕቴምበር 28 ወደ ፎርት ሂል አፈገፈጉ፣ ነገር ግን ያለ ውሃ፣ በማግስቱ እጃቸውን ሰጡ።ውሎች የጊሌስፒ ሰዎች ሎስ አንጀለስን ለቀው እንዲወጡ ጠይቋል፣ ይህም በሴፕቴምበር 30, 1846 አደረጉ እና በአሜሪካ የንግድ መርከብ ቫንዳሊያ ተሳፈሩ።ፍሎሬስ በደቡባዊ ካሊፎርኒያ የቀሩትን የአሜሪካ ኃይሎች በፍጥነት አጸዳ።

ኮሞዶር ማቲው ሲ ፔሪ በሰሜናዊ የታባስኮ ግዛት የባህር ዳርቻ ላይ የሰባት መርከቦችን ቡድን መርቷል።ፔሪ በኦክቶበር 22, 1846 ወደ ታባስኮ ወንዝ (አሁን ግሪጃልቫ ወንዝ በመባል ይታወቃል) ደረሰ እና የፍሮንቴራ ወደብ ከሁለት መርከቦቻቸው ጋር ያዘ።ትንሽ የጦር ሰፈርን ትቶ ከወታደሮቹ ጋር ወደ ሳን ሁዋን ባውቲስታ (ቪላሄርሞሳ ዛሬ) ከተማ ገፋ።ፔሪ በጥቅምት 25 ቀን አምስት የሜክሲኮ መርከቦችን በመያዝ ወደ ሳን ሁዋን ባውቲስታ ከተማ ደረሰ።በዚያን ጊዜ የታባስኮ መምሪያ አዛዥ ኮሎኔል ሁዋን ባውቲስታ ትራኮኒስ በህንፃዎቹ ውስጥ መከለያዎችን አዘጋጀ።ፔሪ የሜክሲኮን ጦር ለማባረር ብቸኛው አማራጭ በከተማው ላይ የሚፈፀመው የቦምብ ጥቃት እንደሆነ ተረድቶ በከተማው ነጋዴዎች ላይ ጉዳት እንዳይደርስ ለማድረግ ኃይሉን ለቀጣዩ ቀን አዘጋጅቷቸዋል።እ.ኤ.አ ኦክቶበር 26 ማለዳ የፔሪ መርከቦች በከተማዋ ላይ ጥቃቱን ለመጀመር ሲዘጋጁ የሜክሲኮ ወታደሮች በአሜሪካ መርከቦች ላይ መተኮስ ጀመሩ።የዩኤስ የቦምብ ጥቃት አደባባዩን መስጠት ስለጀመረ እሳቱ እስከ ምሽት ድረስ ቀጥሏል።ካሬውን ከመውሰዱ በፊት ፔሪ ለመልቀቅ ወሰነ እና ወደ ፍሮንቴራ ወደብ ለመመለስ ወሰነ ፣እዚያም የምግብ እና ወታደራዊ አቅርቦቶች ወደ ግዛቱ ዋና ከተማ እንዳይደርሱ የባህር ኃይል እገዳ ፈጠረ ።

የሳን ፓስኳል ጦርነት፣ ሳን ፓስካል ተብሎም የተፃፈው፣ በሜክሲኮ-አሜሪካ ጦርነት ወቅት በሳን ዲዬጎ፣ ካሊፎርኒያ ከተማ የሳን ፓስካል ሸለቆ ማህበረሰብ ውስጥ የተከሰተ ወታደራዊ ገጠመኝ ነው።ተከታታይ ወታደራዊ ፍጥጫ ሁለቱም ወገኖች አሸንፈዋል በማለት የተጠናቀቀ ሲሆን ጦርነቱን ያሸነፈው አካል አሁንም አከራካሪ ነው።በታኅሣሥ 6 እና በታህሳስ 7 ቀን 1846 የጄኔራል እስጢፋኖስ ደብሊው ኬርኒ የምዕራቡ ዓለም ጦር ከትንሽ የካሊፎርኒያ ሻለቃ ጦር ጋር በባህር ኃይል ሌተናንት የሚመራ አነስተኛ የካሊፎርኒዮስ ቡድን እና የፕሬዚዳንት ላንሰር ሎስ ጋልጎስ (The Greyhounds) ቡድን ጋር ተሰማሩ። ) በሜጀር አንድሬስ ፒኮ ይመራል።የአሜሪካ ማጠናከሪያዎች ከደረሱ በኋላ የኬርኒ ወታደሮች ወደ ሳንዲያጎ መድረስ ችለዋል።

እ.ኤ.አ. ጥር 8 ቀን 1847 የተካሄደው የሪዮ ሳን ገብርኤል ጦርነት የካሊፎርኒያ የሜክሲኮ እና የአሜሪካ ጦርነት ወሳኝ እርምጃ ነበር እና በሳን ገብርኤል ወንዝ ፎርድ ላይ ዛሬ የዊቲየር ፒኮ ከተሞች ክፍሎች ተደርገዋል። ሪቬራ እና ሞንቴቤሎ፣ ከመሀል ከተማ ሎስ አንጀለስ በስተደቡብ-ምስራቅ አስር ማይል ያህል።በጃንዋሪ 12፣ ፍሬሞንት እና ሁለቱ የፒኮ መኮንኖች እጅ ለመስጠት ተስማምተዋል።የመግለጫ ጽሑፎች በጃንዋሪ 13 በፍሬሞንት ፣ አንድሬስ ፒኮ እና ሌሎች ስድስት ሰዎች በካሁዌንጋ ፓስ (በአሁኑ ሰሜን ሆሊውድ) በሚገኝ እርሻ ውስጥ ተፈርመዋል።ይህ በካሊፎርኒያ ውስጥ የታጠቁ ተቃውሞዎችን የሚያበቃው የካሁዌንጋ ውል በመባል ይታወቃል።

የላ ሜሳ ጦርነት ጥር 9, 1847 በሪዮ ሳን ገብርኤል ጦርነት ማግስት በዛሬዋ ቬርኖን ካሊፎርኒያ በሜክሲኮ-አሜሪካ ጦርነት ወቅት የካሊፎርኒያ ዘመቻ የመጨረሻው ጦርነት ነበር።ጦርነቱ ለዩናይትድ ስቴትስ ጦር በኮሞዶር ሮበርት ኤፍ ስቶክተን እና በጄኔራል ስቴፈን ዋትስ ኪርኒ መሪነት ድል ነበር።ጦርነቱ የአሜሪካን የካሊፎርኒያን ወረራ ለመቋቋም የመጨረሻው የታጠቀ ተቃውሞ ነበር እና ጄኔራል ሆሴ ማሪያ ፍሎሬስ ከዚያ በኋላ ወደ ሜክሲኮ ተመለሱ።ከጦርነቱ ከሶስት ቀናት በኋላ፣ በጥር 12፣ የመጨረሻው ጉልህ የሆነ የነዋሪዎች ቡድን ለአሜሪካ ጦር እጅ ሰጠ።የአልታ ካሊፎርኒያን ወረራ እና መቀላቀል በዩኤስ ጦር ሰራዊት ሌተና ኮሎኔል ጆን ሲ ፍሬሞንት እና የሜክሲኮ ጄኔራል አንድሬስ ፒኮ በጃንዋሪ 13, 1847 የካውንጋን ውል በመፈረም እልባት አግኝቷል።

ኬርኒ ከሠራዊቱ ጋር ወደ ካሊፎርኒያ ሲሄድ፣ ኮሎኔል ስተርሊንግ ፕራይስን በኒው ሜክሲኮ በሚገኘው የአሜሪካ ጦር አዛዥነት ትቶ ሄደ።የኒው ሜክሲኮ የመጀመሪያ ግዛት አስተዳዳሪ አድርጎ ቻርለስ ቤንት ሾመ።ከአስደሳች ዕለታዊ ስድቦች የበለጠ ትልቅ ጉዳይ በሜክሲኮ መንግሥት የተሰጡት የመሬት ይዞታዎች በዩናይትድ ስቴትስ እውቅና እንዳያገኙ ብዙ የሜክሲኮ ዜጎች ፍርሃታቸው ነበር።የአሜሪካ ደጋፊዎቻቸው በነሱ ወጪ ይበለጽጋሉ የሚል ስጋት ነበራቸው።የኬርኒ መልቀቅን ተከትሎ በሳንታ ፌ ተቃዋሚዎች የገና አመጽ አሴሩ።እቅዶቹ በዩኤስ ባለስልጣናት ሲታወቁ ተቃዋሚዎቹ አመፁን ለሌላ ጊዜ አስተላልፈዋል።አሜሪካውያንን ከግዛቱ ለመግፋት የፈለጉትን የፑብሎን ህዝቦችን ጨምሮ በርካታ የአሜሪካ ተወላጆችን ወዳጆችን ስቧል።ጊዜያዊ ገዥ ቻርለስ ቤንት እና ሌሎች በርካታ አሜሪካውያን በአማፂያኑ ተገድለዋል።በሁለት አጫጭር ዘመቻዎች የዩናይትድ ስቴትስ ወታደሮች እና ሚሊሻዎች የሂስፓኖ እና የፑብሎ ህዝቦችን አመጽ ደመሰሱ።አዲስ ሜክሲካውያን፣ የተሻለ ውክልና ፈልገው፣ እንደገና ተሰብስበው ሦስት ተጨማሪ ተሳትፎዎችን ተዋግተዋል፣ ነገር ግን ከተሸነፉ በኋላ፣ ግልጽ ጦርነትን ትተዋል።የኒው ሜክሲኮ ነዋሪዎች ለወረራ የአሜሪካ ጦር ያላቸው ጥላቻ እና የታኦስ ነዋሪዎች ከሌላ ቦታ በተጣለባቸው ሥልጣን ላይ ካደረሱት አመጽ ጋር ተደምሮ የአመጹ መንስኤዎች ነበሩ።አመፁን ተከትሎ አሜሪካውያን በትንሹ 28 አማፂያን ገደሉ።እ.ኤ.አ. በ 1850 የጓዳሉፔ ሂዳልጎ ስምምነት ለኒው ሜክሲኮ የሂስፓኒክ እና የአሜሪካ ህንድ ነዋሪዎች የንብረት ባለቤትነት መብት ዋስትና ሰጥቷል።

እ.ኤ.አ. እ.ኤ.አ. የካቲት 22 ቀን 1847 ይህንን ድክመት በድብቅ የአሜሪካ ስካውት ላይ ከተገኙት የጽሑፍ ትዕዛዞች የሰሙ ፣ ሳንታ አና ተነሳሽነት ወሰደ እና ስኮት ከመውረሩ በፊት አስደናቂ ድልን እናሸንፋለን በሚል 20,000 ሰዎች ቴይለርን ለመዋጋት መላውን የሜክሲኮ ጦር ወደ ሰሜን ዘመቱ። ከባህር.ሁለቱ ሰራዊት ተገናኝተው ትልቁን ጦርነት በቦና ቪስታ ጦርነት ተዋጉ።ቴይለር ከ4,600 ሰዎች ጋር፣ ከቡዌና ቪስታ እርባታ በስተደቡብ ብዙ ማይል ርቀት ላይ በሚገኘው ላ አንጎስቱራ ወይም “ጠባቡ” በሚባል ተራራ መተላለፊያ ላይ ሰፍሯል።ሳንታ አና ለሠራዊቱ የሚያቀርበው ሎጅስቲክስ ብዙም ስላልነበረው ረጅም ጉዞውን ወደ ሰሜን በመሸሽ 15,000 ሰዎች ብቻ በድካም ውስጥ ደረሱ።የሳንታ አና ጦር የዩኤስ ጦር እጅ እንዲሰጥ ጠይቆ እና ውድቅ ካደረገ በኋላ በማግስቱ ጠዋት ከአሜሪካ ጦር ጋር በተደረገው ጦርነት ተንኮል በመጠቀም ጥቃት ሰነዘረ።ሳንታ አና ፈረሰኞቹን እና ጥቂት እግረኛ ወታደሮቹን ወደ ቦና ቪስታ በሚወስደው መንገድ ላይ ያለውን የአሜሪካን ሃይል ለማዘናጋት እና ለማውጣት ግንባር ፊት ለፊት በማጥቃት ፈረሰኞቹን እና የተወሰኑ እግረኛ ወታደሮቹን በአንደኛው የፓስፖርት በኩል ወደሚገኘው ገደላማ ቦታ በመላክ ከአሜሪካን ቦታ ጎን ቆመ። .በቁጣ የተሞላ ውጊያ ተካሂዶ በነበረበት ወቅት የአሜሪካ ወታደሮች ሊሸነፉ ተቃርበው ነበር ነገር ግን ስር ሰደዳቸውን የሙጥኝ ማለት ቻሉ በጄፈርሰን ዴቪስ የሚመራው የበጎ ፍቃደኛ ክፍለ ጦር ሚሲሲፒ ሪፍልስ ምስጋና ይግባውና ተከላካይ ቪ ፎርሜሽን ፈጠረላቸው።ሜክሲካውያን የአሜሪካን መስመሮች በበርካታ ነጥቦች ሊሰብሩ ተቃርበው ነበር፣ ነገር ግን እግረኛ ዓምዶቻቸው፣ በጠባቡ ማለፊያው ላይ ሲጓዙ፣ በአሜሪካ የፈረስ መድፍ ከፍተኛ ጉዳት ደርሶባቸዋል፣ ጥቃቶቹን ለመስበር ከነጥብ-ባዶ ቆርቆሮ ጥይቶችን በመተኮስ።ስለ ጦርነቱ የመጀመሪያ ዘገባዎች እንዲሁም የሳንታኒስታስ ፕሮፓጋንዳ ለሜክሲካውያን ድሉ ለሜክሲኮ ህዝብ ትልቅ ደስታ ሰጥተውታል ነገር ግን በማግስቱ ከማጥቃት እና ጦርነቱን ከመጨረስ ይልቅ ሳንታ አና ወደ ኋላ አፈገፈገች እና ወንዶችንም አጥታለች። መንገድ፣ በሜክሲኮ ከተማ የአመፅ እና የግርግር ቃል ሰምቶ ነበር።ቴይለር በሰሜናዊ ሜክሲኮ የተወሰነውን ክፍል ተቆጣጥሮ ቀርቷል፣ እና ሳንታ አና በኋላ ለመልቀቅ ትችት ገጠማት።የሜክሲኮ እና የአሜሪካ ወታደራዊ ታሪክ ተመራማሪዎች የሳንታ አና ጦርነቱን እስከ ፍጻሜው ቢዋጋ ኖሮ የአሜሪካ ጦር ሊሸነፍ ይችል እንደነበር ይስማማሉ።

ከሞንቴሬይ እና ከቦና ቪስታ ጦርነቶች በኋላ፣ አብዛኛው የዛቻሪ ቴይለር ጦር ኦቭ ኦፕሬሽን ወደ ሜጀር ጄኔራል ዊንፊልድ ስኮት ትዕዛዝ ተዘዋውሯል ለመጪው ዘመቻ።ፖል ጦርነቱን የሚያበቃበት መንገድ የሜክሲኮን እምብርት ከባህር ዳርቻ መውረር እንደሆነ ወስኗል።የሜክሲኮ ወታደራዊ መረጃ ዩኤስ ቬራክሩዝን ለማጥቃት እቅድ እንዳለው አስቀድሞ ያውቅ ነበር፣ ነገር ግን የውስጥ የመንግስት ውዥንብር የአሜሪካ ጥቃቱ ከመጀመሩ በፊት ወሳኝ ማጠናከሪያዎችን ለመላክ አቅም አጥቷቸዋል።እ.ኤ.አ. መጋቢት 9፣ 1847 ስኮት በአሜሪካ ታሪክ ውስጥ ለክበብ ዝግጅት የመጀመሪያውን ትልቅ የአምፊቢስ ማረፊያ አደረገ።12,000 የበጎ ፈቃደኞች እና መደበኛ ወታደሮች ቡድን በልዩ ዲዛይን የማረፍ ስራዎችን በመጠቀም ከቅጥሩ ከተማ አቅራቢያ እቃዎችን፣ መሳሪያዎችን እና ፈረሶችን በተሳካ ሁኔታ አውርዷል።በወራሪው ኃይል ውስጥ የተካተቱት በርካታ የወደፊት ጄኔራሎች ነበሩ፡- ሮበርት ኢ ሊ ፣ ጆርጅ ሜድ፣ ዩሊሴስ ኤስ ግራንት፣ ጄምስ ሎንግስትሬት እና ቶማስ “ስቶንዋል” ጃክሰን።ቬራክሩዝ ከ3,400 ሰዎች ጋር በሜክሲኮ ጄኔራል ሁዋን ሞራሌስ ተከላክሎ ነበር።በኮሞዶር ማቲው ሲ ፔሪ ስር ያሉ ሞርታሮች እና የባህር ኃይል ሽጉጦች የከተማዋን ግድግዳዎች ለመቀነስ እና ተከላካዮችን ለማዋከብ ጥቅም ላይ ውለው ነበር።ማርች 24, 1847 የቦምብ ድብደባ በቬራክሩዝ ግድግዳዎች ላይ የሰላሳ ጫማ ርቀት ተከፈተ.የከተማው ተከላካዮች በራሳቸው መሳሪያ ምላሽ ሰጡ ፣ነገር ግን የተራዘመው ወረራ የሜክሲካውያንን ፍላጎት በመስበር በቁጥር የላቀ ሃይል ገጥሟቸዋል እና ከተማዋን ከ12 ቀናት በኋላ አስረክበዋል።የአሜሪካ ወታደሮች 80 ቆስለዋል፣ ሜክሲካውያን ደግሞ 180 ያህል ተገድለዋል፣ ቆስለዋል፣ በመቶዎች የሚቆጠሩ ሰላማዊ ሰዎች ተገድለዋል።ከበባው ወቅት የአሜሪካ ወታደሮች በቢጫ ወባ ሰለባ መሆን ጀመሩ።

የሳንታ አና ጠላትን ለመቀላቀል ቦታ ከመምረጡ በፊት በቢጫ ወባ እና በሌሎች ሞቃታማ በሽታዎች ላይ በመቁጠር የስኮት ጦር ወደ ውስጥ እንዲዘምት ፈቅዶላቸዋል።ሜክሲኮ በ1829 ሜክሲኮን እንደገና ለመቆጣጠር ስትሞክር ጨምሮ ሜክሲኮ ይህን ዘዴ ተጠቅማ ነበር። በጦርነቱ ውስጥ ወሳኝ ሚና ያለው በሽታ ሊሆን ይችላል።ሳንታ አና ከቬራክሩዝ ስለነበር በትውልድ ግዛቱ ላይ ነበር፣ መሬቱን ያውቅ ነበር፣ እና የአጋሮች መረብ ነበረው።የተራበውን ሠራዊቱን ለመመገብ እና የጠላትን እንቅስቃሴ መረጃ ለማግኘት ከአካባቢው ሀብቶች መሳብ ይችላል።በሳንታ አና በሰሜናዊው የሜዳ ክልል ጦርነቶች ካደረገው ልምድ በመነሳት የዩኤስ ጦርን ዋና ጥቅም ማለትም የመድፍ አጠቃቀምን ውድቅ ለማድረግ ፈለገ።ሳንታ አና የዩኤስ ወታደሮችን ለማሳተፍ ሴሮ ጎርዶን መረጠ፣ መሬቱን ማስላት ለሜክሲኮ ኃይሎች ከፍተኛውን ጥቅም ይሰጣል።ስኮት ኤፕሪል 2, 1847 ወደ ሜክሲኮ ሲቲ 8,500 መጀመሪያ ጤናማ ወታደሮችን ይዞ ወደ ምዕራብ ዘምቷል፣ ሳንታ አና ግን በዋናው መንገድ ዙሪያ ባለው ካንየን ውስጥ የመከላከያ ቦታ አዘጋጀች እና ምሽጎችን አዘጋጀች።ሳንታ አና የዩናይትድ ስቴትስ ጦር 12,000 ወታደሮች ናቸው ብሎ ያምን ነበር ነገር ግን በእውነቱ ወደ 9,000 አካባቢ ነበር.ስኮት ይመጣል ብሎ በሚጠብቅበት መንገድ ላይ መድፍ የሰለጠነ ነበር።ሆኖም ስኮት 2,600 የተጫኑ ድራጎኖችን ወደ ፊት ልኮ ነበር እና ማለፊያው ላይ በኤፕሪል 12 ደረሱ። የሜክሲኮ መድፍ ያለጊዜው ተኩሶባቸው ስለነበር ግጭቱን ጀመሩ።የስኮት ወታደሮች ዋናውን መንገድ ከመያዝ ይልቅ በስተ ሰሜን በኩል አስቸጋሪውን ቦታ አቋርጠው መትረየሱን ከፍ ባለ ቦታ ላይ አቁመው በጸጥታ ሜክሲኮዎችን ከጎናቸው ቆሙ።ምንም እንኳን በወቅቱ የአሜሪካ ወታደሮችን ቦታ ቢያውቁም፣ ሳንታ አና እና ወታደሮቹ ለተፈጠረው ጥቃት ዝግጁ አልነበሩም።ኤፕሪል 18 በተደረገው ጦርነት የሜክሲኮ ጦር ተሸነፈ።የዩኤስ ጦር 400 ተጎጂዎች ሲደርስባቸው ሜክሲካውያን ከ1,000 በላይ ተጎጂዎች ከ3,000 በላይ እስረኞች ተጎድተዋል።የዩኤስ ጦር የሜክሲኮ ኃይሎች ፈጣን ውድቀት ይጠብቀው ነበር።ይሁን እንጂ ሳንታ አና እስከ መጨረሻው ለመዋጋት ቆርጦ ነበር, እና የሜክሲኮ ወታደሮች እንደገና ለመዋጋት ከጦርነቱ በኋላ እንደገና መሰባሰባቸውን ቀጥለዋል.

ሰኔ 13 ቀን 1847 ኮሞዶር ፔሪ የወባ ትንኝ መርከቦችን አሰባስቦ ወደ ግሪጃልቫ ወንዝ መሄድ ጀመረ እና 1,173 የማረፊያ ሃይል የጫኑ 47 ጀልባዎችን ​​እየጎተተ።ሰኔ 15፣ 12 ማይል (19 ኪሜ) ከሳን ሁዋን ባውቲስታ በታች፣ መርከቦቹ በትንሽ ችግር አድፍጠው ሮጡ።በድጋሚ "የዲያብሎስ ቤንድ" ተብሎ በሚጠራው ወንዝ ውስጥ ባለው "ኤስ" ኩርባ ላይ ፔሪ ኮልሜና ሬዶብት ተብሎ ከሚጠራው የወንዝ ምሽግ የሜክሲኮ እሳት አጋጠመው ነገር ግን የመርከቧ ከባድ የባህር ኃይል ሽጉጥ የሜክሲኮን ሃይል በፍጥነት በትኖታል።ሰኔ 16፣ ፔሪ ወደ ሳን ሁዋን ባውቲስታ ደረሰ እና ከተማዋን ቦምብ ማፈንዳት ጀመረ።ጥቃቱ ምሽጉን አልፈው ከኋላ ሆነው መወንጨፍ የጀመሩ ሁለት መርከቦችን ያጠቃልላል።ዴቪድ ዲ ፖርተር 60 መርከበኞችን ወደ ባህር ዳርቻ መርቶ ምሽጉን ያዘ፣ በስራው ላይ የአሜሪካን ባንዲራ ከፍ አድርጎ ያዘ።ፔሪ እና የማረፊያ ሃይሎች ደርሰው ከተማዋን በ14፡00 አካባቢ ተቆጣጠሩ።

ሽምቅ ተዋጊዎች የግንኙነት መስመሩን ወደ ቬራክሩዝ በመመለስ፣ ስኮት ፑብላን ለመከላከል ሰራዊቱን ላለማዳከም ወሰነ፣ ነገር ግን የታመሙትን እና የተጎዱትን እዚያ እያገገሙ ለመከላከል በፑብላ የሚገኘውን ጦር ሰራዊት ብቻ በመተው በቀሪው ሃይሉ ኦገስት 7 ወደ ሜክሲኮ ሲቲ ገፋ።ዋና ከተማው በከተማው መከላከያ በቀኝ በኩል ፣በኮንትሬራስ ጦርነት እና በቹሩቡስኮ ጦርነት ዙሪያ በተደረጉ ጦርነቶች ተከፍቶ ነበር ።ከቹሩቡስኮ በኋላ ጦርነቱ ቆሟል። መስከረም 6, 1847 ፈረሰ። በሞሊኖ ዴል ሬይ እና በቻፑልቴፔክ ጦርነቶች እና የከተማዋ በሮች በመውደቁ ዋና ከተማዋ ተያዘች።ስኮት በተያዘው የሜክሲኮ ከተማ ወታደራዊ ገዥ ሆነ።በዚህ ዘመቻ ያገኙት ድሎች የአሜሪካ ብሄራዊ ጀግና አድርገውታል።በሴፕቴምበር 1847 የቻፑልቴፔክ ጦርነት በቅኝ ግዛት ዘመን በሜክሲኮ ሲቲ ኮረብታ ላይ የተገነባውን የቻፑልቴፔክ ቤተመንግስት ከበባ ነበር።በዚህ ጊዜ, ይህ ቤተመንግስት በዋና ከተማው ውስጥ ታዋቂ ወታደራዊ ትምህርት ቤት ነበር.ጦርነቱ በዩኤስ አሸናፊነት ከተጠናቀቀ በኋላ የ "ሎስ ኒኖስ ሄሮስ" አፈ ታሪክ ተወለደ።በታሪክ ተመራማሪዎች ባይረጋገጥም ከ13 እስከ 17 ዓመት የሆናቸው ስድስት የውትድርና ካድሬዎች ከመልቀቃቸው ይልቅ በትምህርት ቤቱ ቆዩ።ለመቆየት እና ለሜክሲኮ ለመታገል ወሰኑ.እነዚህ ኒኖስ ሄሮስ (የወንድ ጀግኖች) በሜክሲኮ አርበኛ ፓንታዮን ውስጥ ተምሳሌት ሆኑ።ለአሜሪካ ጦር እጅ ከመስጠት ይልቅ አንዳንድ ወታደራዊ ካድሬዎች ከቤተመንግስት ግንብ ዘለሉ።ሁዋን ኤስኩቲያ የተባለ ካዴት እራሱን በሜክሲኮ ባንዲራ ተጠቅልሎ ዘሎ ህይወቱ አልፏል።

በሴፕቴምበር 1847 መገባደጃ ላይ ሳንታ አና የዩናይትድ ስቴትስ ጦርን ከባህር ዳርቻ በማጥፋት የመጨረሻውን ሙከራ አደረገ።ጄኔራል ጆአኩዊን ሪያ የፑብላን ከበባ ጀመረ፣ ብዙም ሳይቆይ በሳንታ አና ተቀላቀለ።ስኮት 2,400 ወታደሮችን በፑይብላ ትቶ ነበር፣ ከነዚህም 400 ያህሉ ብቁ ነበሩ።ከሜክሲኮ ሲቲ ውድቀት በኋላ ሳንታ አና የፑብላን ሲቪል ህዝብ በተከበበው የአሜሪካ ወታደሮች ላይ እና የሽምቅ ጥቃቶችን ለመቃወም ተስፋ አድርጓል።የሜክሲኮ ጦር በፑብላ አሜሪካውያንን ከማጥፋቱ በፊት ተጨማሪ ወታደሮች በብርጋዴር ጄኔራል ጆሴፍ ሌን ትእዛዝ ወደ ቬራክሩዝ አረፉ።በፑይብላ ከተማዋን አባረሩ።ሳንታ አና ለምግብ መኖ በውጤታማነት የተዋጉትን ወታደሮቹን ማቅረብ አልቻለም።ፑብላ በጥቅምት 12 ቀን በሌይን እፎይታ አግኝታለች፣ በጥቅምት 9 በሳንታ አና በሁአማንትላ ጦርነት ከተሸነፈ በኋላ። ጦርነቱ የሳንታ አና የመጨረሻ ነበር።ሽንፈቱን ተከትሎ አዲሱ የሜክሲኮ መንግስት በማኑዌል ዴ ላ ፔና ይ ፔና የሚመራው የሳንታ አና የሰራዊቱን አዛዥ ለጄኔራል ሆሴ ጆአኩዊን ደ ሄሬራ እንዲያስረክብ ጠየቀ።

ዋና ከተማዋን ከተያዘ በኋላ የሜክሲኮ መንግስት ወደ ጊዚያዊ ዋና ከተማ ቄሬታሮ ተዛወረ።በሜክሲኮ ሲቲ የዩኤስ ጦር የወረራ ሠራዊት ሆነ ከከተማው ሕዝብ ስውር ጥቃት ደርሶበታል።ባህላዊ ጦርነት ሜክሲካውያን የትውልድ አገራቸውን በመከላከል የሽምቅ ውጊያ እድል ሰጡ።በአሜሪካ ጦር ላይ በተለይም ለመቀጠል በዘገዩ ወታደሮች ላይ ከፍተኛ ጉዳት አድርሰዋል።ጄኔራል ስኮት ከግንቦት ወር ጀምሮ በድብቅ ጥቃት ከፈጸሙት የጄኔራል ሬአ እና ሌሎች የሜክሲኮ ሽምቅ ተዋጊ ሃይሎች የመገናኛ መስመራቸውን ወደ ቬራክሩዝ ለማስጠበቅ ሩቡን ያህል ጥንካሬያቸውን ላከ።የሜክሲኮ ሽምቅ ተዋጊዎች ብዙ ጊዜ የአሜሪካ ወታደሮችን አካል በማሰቃየትና በመቁረጥ ለበቀል እና ለማስጠንቀቅ ያደርጓቸው ነበር።አሜሪካውያን እነዚህን ድርጊቶች የሚተረጉሙት ሜክሲካውያን ለፓትሪያቸው ሲከላከሉ ሳይሆን የሜክሲኮውያንን ጭካኔ እንደ ዘር የበታች አድርገው ነው።የዩኤስ ወታደሮች በበኩላቸው በጥቃቱ በሜክሲኮ ዜጎች ላይ በግል ሽምቅ ተዋጊዎች ተጠርጥረው ተጠርጥረው ተበቀሏቸው።ስኮት የሽምቅ ተዋጊ ጥቃቶችን ከ"የጦርነት ህጎች" ጋር የሚቃረን አድርጎ ይመለከተዋል እና የሽምቅ ተዋጊዎችን የሚመስሉ የህዝብ ንብረቶችን ስጋት ላይ ጥሏል።የተማረኩት ሽምቅ ተዋጊዎች፣ ረዳት የሌላቸው እስረኞችን ጨምሮ፣ ሜክሲካውያን ተመሳሳይ ነገር አድርገዋል በሚል ምክንያት በጥይት ሊመታ ነበር።የታሪክ ምሁር የሆኑት ፒተር ጋርዲኖ በሜክሲኮ ሲቪሎች ላይ በተፈጸመው ጥቃት የአሜሪካ ጦር ትዕዛዝ ተባባሪ ነበር ሲሉ ተከራክረዋል።የዩኤስ ጦር የዜጎችን ቤት፣ ንብረት እና ቤተሰብ ሙሉ መንደሮችን በማቃጠል፣ በመዝረፍ እና ሴቶችን በመድፈር በማስፈራራት ሽምቅ ተዋጊዎችን ከመኖሪያ ቤታቸው ለየ።"ሽምቅ ተዋጊዎች አሜሪካውያንን ውድ ዋጋ ቢያስከፍሉም በተዘዋዋሪ ግን የሜክሲኮን ሲቪሎች የበለጠ ዋጋ አስከፍለዋል።"ስኮት የፑብላን ጦር ሰራዊት አጠናከረ እና በህዳር ወር በጃላፓ 1,200 ሰው ጦር ሰፈር ጨምሯል፣ በቬራክሩዝ ወደብ እና በዋና ከተማው መካከል ባለው ዋና መንገድ ላይ የ 750 ሰው ልጥፎችን አቋቁሟል ፣ በሜክሲኮ ሲቲ እና ፑብላ መካከል በሪዮ ፍሪዮ ፣ ፔሮቴ እና ሳን ሁዋን በጃላፓ እና ፑብላ መካከል ባለው መንገድ እና በፑንት ናሲዮናል በጃላፓ እና ቬራክሩዝ መካከል።ጦርነቱን ወደ ብርሃን ጓድ እና ሌሎች ሽምቅ ተዋጊዎች ለማድረስ በሌን ስር የሚገኘውን የፀረ ሽምቅ ጦር ሰራዊት በዝርዝር ገልፆ ነበር።ኮንቮይዎች ቢያንስ 1,300 ሰው አጃቢዎችን ይዘው እንዲጓዙ አዘዘ።በአትሊክስኮ (ጥቅምት 18፣ 1847)፣ በኢዙካር ደ ማታሞሮስ (ህዳር 23፣ 1847) እና በጋላክሳራ ማለፊያ (ህዳር 24፣ 1847) ላይ በሌይን በብርሃን ኮርፕ ላይ ያደረጋቸው ድሎች የጄኔራል ሪያን ሃይሎች አዳከሙ።በኋላም በዛኩአልቲፓን (እ.ኤ.አ. የካቲት 25 ቀን 1848) በፓድሬ ጃራውታ ሽምቅ ተዋጊዎች ላይ የተደረገ ወረራ የአሜሪካን የግንኙነት መስመር የበለጠ የቀነሰው።ሁለቱ መንግስታት የሰላም ስምምነቱን ለማፅደቅ ድርድር ካጠናቀቁ በኋላ መጋቢት 6, 1848 መደበኛ ግጭቶች ቆሙ።ሆኖም አንዳንድ ባንዶች የሜክሲኮን መንግስት በመቃወም የዩኤስ ጦር በነሀሴ ወር እስከ መልቀቅ ቀጥለዋል።አንዳንዶቹ በሜክሲኮ ጦር ታፍነዋል ወይም እንደ ፓድሬ ጃራውታ ተገድለዋል።

በየካቲት 2, 1848 በዲፕሎማት ኒኮላስ ትሪስት እና በሜክሲኮ ባለሙሉ ስልጣን ተወካዮች ሉዊስ ጂ ኩዌቫ ፣ በርናርዶ ኩቶ እና ሚጌል አትስታይን የተፈረመው የጓዳሉፔ ሂዳልጎ ስምምነት ጦርነቱን አቆመ።ስምምነቱ ዩኤስ ቴክሳስን ያለአንዳች ክርክር እንዲቆጣጠር፣ የዩኤስ እና የሜክሲኮ ድንበርን በሪዮ ግራንዴ እንዲመሰርት እና የዛሬዎቹን የካሊፎርኒያ፣ ኔቫዳ እና ዩታ ግዛቶች፣ አብዛኞቹን የኒው ሜክሲኮ፣ የአሪዞና እና የኮሎራዶ ግዛቶችን እና ለዩናይትድ ስቴትስ ሰጥቷል። የቴክሳስ፣ ኦክላሆማ፣ ካንሳስ እና ዋዮሚንግ ክፍሎች።በምላሹ ሜክሲኮ 15 ሚሊዮን ዶላር (በዛሬው 470 ሚሊዮን ዶላር) ያገኘችው - ጦርነቱ ከመከፈቱ በፊት ዩናይትድ ስቴትስ ሜክሲኮን ለመሬቷ ለማቅረብ ከሞከረችው ከግማሽ ያነሰ - እና ዩናይትድ ስቴትስ 3.25 ሚሊዮን ዶላር (በዛሬዋ 102 ሚሊዮን ዶላር) ዕዳ ለመውሰድ ተስማምታለች። የሜክሲኮ መንግሥት ለአሜሪካ ዜጎች ዕዳ አለበት።የተገኘው የጎራ ቦታ በፌዴራል መስተጋብራዊ ኮሚቴ እንደ 338,680,960 ኤከር ተሰጥቷል።ወጪው $16,295,149 ወይም በግምት 5 ሳንቲም በኤከር ነበር።አካባቢው ከ1821 ነፃነቷን ካገኘችበት ጊዜ አንስቶ የሜክሲኮ የመጀመሪያ ግዛት አንድ ሶስተኛውን ይይዛል።ስምምነቱ በአሜሪካ ሴኔት በመጋቢት 10 በ38 ለ 14 እና በሜክሲኮ በ51–34 እና በሴኔት 33–4 ድምጽ በሜይ 19 አጽድቋል።

በአብዛኞቹ ዩናይትድ ስቴትስ ውስጥ ድል እና አዲስ መሬት መግዛቱ የአገር ፍቅር ስሜትን አመጣ።ድሉ የዴሞክራቶች እምነት በአገራቸው የገፀ-ባህሪይ እጣ ፈንታ ላይ ያላቸውን እምነት የሚያሟላ ይመስላል።ምንም እንኳን ዊግስ ጦርነቱን ቢቃወሙም በ1848 ምርጫ ዛቻሪ ቴይለርን የፕሬዚዳንትነት እጩ አደረጉት ፣የጦርነቱን ትችት እያደነቁሩ ወታደራዊ ስራውን አወድሰዋል።እ.ኤ.አ. በ1861-1865 በነበረው የአሜሪካ የእርስ በርስ ጦርነት በሁለቱም በኩል ከነበሩት አብዛኞቹ ወታደራዊ መሪዎች በዌስት ፖይንት በሚገኘው የአሜሪካ ወታደራዊ አካዳሚ ሰልጥነው በሜክሲኮ ውስጥ እንደ መለስተኛ መኮንኖች ተዋግተዋል።ለሜክሲኮ ጦርነቱ ለአገሪቱ የሚያሠቃይ ታሪካዊ ክስተት ሆኖ ቆይቶ፣ ግዛቱን በማጣቱ እና ለተጨማሪ 20 ዓመታት ሊቀጥሉ የነበሩትን የአገር ውስጥ የፖለቲካ ግጭቶች አጉልቶ ያሳያል።እ.ኤ.አ. በ 1857 በሊበራሎች እና በወግ አጥባቂዎች መካከል የተካሄደው የተሃድሶ ጦርነት ሁለተኛው የሜክሲኮ ግዛትን ያቋቋመው ሁለተኛው የፈረንሳይ ጣልቃ ገብነት ተከትሎ ነበር ።ጦርነቱ ሜክሲኮ "ራስን የመመርመር ጊዜ ውስጥ እንድትገባ አድርጓታል ... መሪዎቿ እንዲህ ላለው ውዥንብር መንስኤ የሆኑትን ምክንያቶች ለይተው ለማወቅ ሲፈልጉ" ነበር.ከጦርነቱ በኋላ ወዲያውኑ ኢግናሲዮ ራሚሬዝ፣ ጊለርሞ ፕሪቶ፣ ሆሴ ማሪያ ኢግሌሲያስ እና ፍራንሲስኮ ኡርኪዲ ጨምሮ የሜክሲኮ ጸሃፊዎች ቡድን ለጦርነቱ እና ለሜክሲኮ ሽንፈት ምክንያቱን ለራስ ጥቅም ያማከለ ግምገማ አዘጋጅቷል፣ በሜክሲኮ ጦር መኮንን ራሞን አልካራዝ ተስተካክሏል። .የሜክሲኮ የቴክሳስ ጥያቄ ከጦርነቱ ጋር ምንም ግንኙነት እንደሌለው በመካድ በምትኩ ለ“ለጦርነቱ እውነተኛ አመጣጥ፣ በእኛ ድክመቶች የተደገፈችው የአሜሪካው የማይጠገብ ምኞት ለዚህ ምክንያት ሆኗል ማለት በቂ ነው” ሲሉ ጽፈዋል።