1642 - 1651
Ҷанги шаҳрвандии Англия
Ҷанги шаҳрвандии Англия як силсила ҷангҳои шаҳрвандӣ ва найрангҳои сиёсӣ байни вакилони парлумон («Рундсарҳо») ва роялистҳо («Кавалерҳо») буд, ки асосан дар бораи тарзи идоракунии Англия ва масъалаҳои озодии динӣ буд.Он як қисми Ҷангҳои васеътари Се Салтанат буд.Ҷангҳои якум (1642–1646) ва дуюм (1648–1649) тарафдорони шоҳ Чарлз 1-ро ба муқобили тарафдорони Парлумони Лонг зад, дар ҷанги сеюм (1649–1651) дар байни тарафдорони шоҳ Чарлз II ва тарафдорони Парлумони Рум.Ҷангҳо инчунин Конфедератсияҳои Шотландия ва Конфедератсияҳои Ирландияро ҷалб карданд.Ҷанг бо пирӯзии парлумон дар ҷанги Вустер 3 сентябри соли 1651 анҷом ёфт.Баръакси дигар ҷангҳои шаҳрвандӣ дар Англия , ки асосан дар бораи он ки кӣ бояд ҳукмронӣ кунад, мубориза мебурд, ин муноқишаҳо инчунин ба он нигаронида шудаанд, ки чӣ гуна се салтанати Англия, Шотландия ва Ирландия бояд идора карда шаванд.Натиљаи он се маротиба буд: мурофиаи судї ва эъдоми Чарлз I (1649);бадарғаи писараш Чарлз II (1651);ва иваз намудани монархияи Англия бо Иттиходи Англия, ки аз соли 1653 (хамчун Иттиходи Англия, Шотландия ва Ирландия) чазирахои Британияро дар тахти хукмронии шахсии Оливер Кромвел (1653-1658) ва мухтасар писари у Ричард (1658) муттахид намуд. – 1659).Дар Англия монополияи калисои Англия оид ба ибодати насронӣ барҳам дода шуд ва дар Ирландия ғолибон ҳокимияти муқарраршудаи протестантиро мустаҳкам карданд.Аз рўи конститутсия, натиљаи љангњо преседентеро муќаррар намуд, ки монархи Англия бе ризоияти Парлумон њукумат карда наметавонад, гарчанде ки идеяи истиќлолияти парлумонї ба таври ќонунї танњо дар доираи Инќилоби пуршарафи соли 1688 таъсис ёфта буд.