Steve'a Jobsa

Steven Paul Jobs urodził się 24 lutego 1955 roku w San Francisco w Kalifornii jako syn Joanne Carole Schieble i Abdulfattaha „Johna” Jandali.Jandali urodził się w arabskim muzułmańskim domu, jako syn bogatego Syryjczyka i matki gospodyni domowej;był najmłodszym z dziewięciorga rodzeństwa.Po uzyskaniu tytułu licencjata na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, Jandali zrobił doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie Wisconsin.Tam poznał Joanne Schieble, amerykańską katoliczkę niemieckiego pochodzenia, której rodzice posiadali farmę norek i nieruchomości.Zakochali się w sobie, ale napotkali sprzeciw ze strony ojca Schieble'a z powodu muzułmańskiej wiary Jandali.Kiedy Schieble zaszła w ciążę, zorganizowała zamkniętą adopcję i pojechała do San Francisco, aby urodzić.^[1]Schieble poprosiła, aby jej syna adoptowali absolwenci college'u.Wybrano prawnika i jego żonę, ale wycofali się po odkryciu, że dziecko jest chłopcem, więc zamiast tego Jobs został adoptowany przez Paula Reinholda i Clarę (z domu Hagopian) Jobs.Paul Jobs był synem hodowcy bydła mlecznego;po rzuceniu szkoły średniej pracował jako mechanik, następnie wstąpił do US Coast Guard.Kiedy jego statek został wycofany ze służby, poznał Clarę Hagopian, Amerykankę pochodzenia ormiańskiego, i oboje zaręczyli się dziesięć dni później, w marcu 1946 roku, i pobrali się w tym samym roku.Para przeniosła się do Wisconsin w stanie Indiana, gdzie Paul Jobs pracował jako mechanik, a później jako sprzedawca samochodów.Ponieważ Clara tęskniła za San Francisco, przekonała Paula do powrotu.Tam Paul pracował jako agent zajmujący się przejęciem, a Clara została księgową.W 1955 roku, po ciąży pozamacicznej, para chciała adoptować dziecko.^[2] Ponieważ brakowało im wyższego wykształcenia, Schieble początkowo odmówiła podpisania dokumentów adopcyjnych i wystąpiła do sądu z prośbą o usunięcie jej syna z domu Jobsów i umieszczenie go w innej rodzinie, ale zmieniła zdanie po tym, jak Paul i Clara obiecali na opłacenie czesnego syna na studiach.^[1]

Paul Jobs pracował na kilku stanowiskach, które obejmowały próbę jako mechanik, ^[2] kilka innych prac, ^[3] , a następnie „powrót do pracy jako mechanik”.Paul i Clara adoptowali siostrę Jobsa, Patricię, w 1957 ^[4] , a do 1959 rodzina przeniosła się do dzielnicy Monta Loma w Mountain View w Kalifornii.^[5] Paul zbudował stół warsztatowy w swoim garażu dla swojego syna, aby „przekazać swoją miłość do mechaniki”.Tymczasem Jobs podziwiał kunszt ojca, „ponieważ wiedział, jak zbudować wszystko. Gdybyśmy potrzebowali szafy, zbudowałby ją. Kiedy budował nasze ogrodzenie, dał mi młotek, żebym mógł z nim pracować… Nie byłem że naprawiałem samochody… ale bardzo chciałem spędzać czas z tatą. ^[6] W wieku dziesięciu lat Jobs był głęboko zaangażowany w elektronikę i zaprzyjaźnił się z wieloma inżynierami mieszkającymi w sąsiedztwie. ^[7] Miał trudności zaprzyjaźniał się jednak z dziećmi w swoim wieku i był postrzegany przez kolegów z klasy jako „samotnik ^[”] .Jobs miał trudności z funkcjonowaniem w tradycyjnej klasie, miał tendencję do opierania się autorytetom, często źle się zachowywał i był kilka razy zawieszany.Clara nauczyła go czytać jako małe dziecko, a Jobs stwierdził, że „bardzo się nudził w szkole i zmienił się w małego przerażenia… powinieneś był nas widzieć w trzeciej klasie, w zasadzie zniszczyliśmy nauczyciela”.^[7] Często robił figle innym w szkole podstawowej Monta Loma w Mountain View.Jednak jego ojciec Paul (który był maltretowany jako dziecko) nigdy go nie upomniał, a zamiast tego obwiniał szkołę za to, że nie rzuciła wyzwania jego genialnemu synowi.^[8]Jobs później przypisał swojemu nauczycielowi z czwartej klasy, Imogene „Teddy” Hill, odwrócenie go: „Uczyła zaawansowanej czwartej klasy i zajęło jej około miesiąca, aby dostosować się do mojej sytuacji. Przekupiła mnie, żebym się uczył. Ona powiedziałby: „Naprawdę chcę, żebyś skończył ten zeszyt ćwiczeń. Dam ci pięć dolców, jeśli go skończysz”.To naprawdę rozpaliło we mnie pasję do nauki! W tym roku nauczyłem się więcej, niż myślę, że nauczyłem się w jakimkolwiek innym roku w szkole. Chcieli, abym ominął kolejne dwa lata podstawówki i poszedł od razu do gimnazjum, aby uczyć się obcego język, ale moi rodzice bardzo mądrze nie pozwolili na to”.Jobs opuścił piątą klasę i przeniósł się do szóstej klasy w Crittenden Middle School w Mountain View ^[7] , gdzie stał się „społecznie niezręcznym samotnikiem”.^[9] Jobs był często „nękany” w Crittenden Middle, aw połowie siódmej klasy postawił rodzicom ultimatum: albo zabiorą go z Crittenden, albo rzuci szkołę.^[10]Rodzina Jobsów nie była zamożna i tylko wydając wszystkie swoje oszczędności, była w stanie kupić nowy dom w 1967 roku, co pozwoliło Steve'owi na zmianę szkoły.^[7] Nowy dom (dom z trzema sypialniami na Crist Drive w Los Altos w Kalifornii) znajdował się w lepszym okręgu szkolnym Cupertino w Cupertino w Kalifornii ^[11] i został osadzony w środowisku jeszcze bardziej zaludnionym przez rodziny inżynierów niż był obszar Mountain View.^[7] Dom został uznany za miejsce historyczne w 2013 roku, jako pierwsza siedziba firmy Apple Computer.^[7]Kiedy miał 13 lat, w 1968 roku, Jobs otrzymał wakacyjną pracę od Billa Hewletta (z firmy Hewlett-Packard) po tym, jak Jobs zadzwonił do niego z prośbą o części do projektu elektronicznego.^[7]

Lokalizacja domu w Los Altos oznaczała, że ​​Jobs będzie mógł uczęszczać do pobliskiej szkoły średniej Homestead, która była silnie powiązana z Doliną Krzemową.^[9] Zaczął tam swój pierwszy rok pod koniec 1968 roku wraz z Billem Fernandezem ^[7] , który przedstawił Jobsa Steve'owi Wozniakowi i został pierwszym pracownikiem Apple.Ani Jobs, ani Fernandez (którego ojciec był prawnikiem) nie pochodzili z domów inżynierskich i dlatego postanowili zapisać się na I klasę elektroniki Johna McColluma.^[7] Jobs zapuścił długie włosy i zaangażował się w rozwijającą się kontrkulturę, a zbuntowany młodzieniec w końcu starł się z McCollumem i stracił zainteresowanie klasą.^[7]Przeszedł zmianę w połowie 1970 roku: „Po raz pierwszy zostałem ukamienowany; odkryłem Szekspira, Dylana Thomasa i wszystkie te klasyczne rzeczy. Czytałem Moby Dicka i wróciłem jako junior, biorąc lekcje kreatywnego pisania”.^[7] Jobs powiedział później swojemu oficjalnemu biografowi, że „zacząłem dużo słuchać muzyki i zacząłem czytać więcej poza nauką i technologią – Szekspira, Platona. Kochałem Króla Leara… kiedy byłem senior Miałem fenomenalne zajęcia z AP English. Nauczycielem był facet, który wyglądał jak Ernest Hemingway. Zabrał nas na rakietach śnieżnych do Yosemite”.W ciągu ostatnich dwóch lat w Homestead High Jobs rozwinął dwa różne zainteresowania: elektronikę i literaturę.^[12] Te podwójne zainteresowania były szczególnie odzwierciedlone podczas ostatniej klasy Jobsa, kiedy jego najlepszymi przyjaciółmi byli Woźniak i jego pierwsza dziewczyna, artystyczna juniorka z Homestead, Chrisann Brennan.^[13]

W 1971 roku, kiedy Woźniak zaczął studiować na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, Jobs odwiedzał go tam kilka razy w tygodniu.To doświadczenie skłoniło go do studiowania w związku studenckim pobliskiego Uniwersytetu Stanforda.Zamiast dołączyć do klubu elektronicznego, Jobs zorganizował z przyjacielem pokazy świetlne w ramach awangardowego programu jazzowego Homestead.Kolega z klasy z Homestead opisał go jako „rodzaj mózgu i trochę hipisa… ale nigdy nie pasował do żadnej grupy. Był wystarczająco inteligentny, by być kujonem, ale nie był kujonem. I był zbyt intelektualny jak na hipisów, którzy po prostu chciał się cały czas naćpać. Był trochę outsiderem. W szkole średniej wszystko kręciło się wokół tego, w jakiej grupie jesteś, a jeśli nie byłeś w dokładnie określonej grupie, nie byłeś nikim. Był indywidualistą , w świecie, w którym indywidualność była podejrzana”.Pod koniec 1971 roku uczęszczał na zajęcia z języka angielskiego dla studentów pierwszego roku w Stanford i pracował nad podziemnym projektem filmowym Homestead z Chrisannem Brennanem.Mniej więcej w tym czasie Woźniak zaprojektował tanią cyfrową „niebieską skrzynkę” do generowania tonów niezbędnych do manipulowania siecią telefoniczną, umożliwiając bezpłatne rozmowy międzymiastowe.Zainspirował go artykuł zatytułowany „Secrets of the Little Blue Box” z wydania Esquire z października 1971 roku .Jobs postanowił je wtedy sprzedać i podzielić się zyskiem z Woźniakiem.Potajemna sprzedaż nielegalnych niebieskich skrzynek poszła dobrze i być może zasiała w umyśle Jobsa ziarno, że elektronika może być zarówno zabawna, jak i dochodowa.W wywiadzie z 1994 roku wspominał, że zaprojektowanie niebieskich skrzynek zajęło mu i Woźniakowi sześć miesięcy.Jobs później pomyślał, że gdyby nie niebieskie skrzynki Woźniaka, „nie byłoby jabłka”.Twierdzi, że pokazało im to, że mogą stawić czoła dużym firmom i pokonać je.

We wrześniu 1972 roku Jobs zapisał się do Reed College w Portland w stanie Oregon.Nalegał, aby aplikować tylko do Reeda, chociaż była to droga szkoła, na którą Paula i Clarę nie było stać.Jobs wkrótce zaprzyjaźnił się z Robertem Friedlandem, który był wówczas przewodniczącym samorządu studenckiego Reeda.Brennan pozostał związany z Jobsem, gdy był w Reed.Później poprosił ją, aby przyjechała i zamieszkała z nim w domu, który wynajmował w pobliżu kampusu Reed, ale odmówiła.Już po jednym semestrze Jobs rzucił studia w Reed College, nie mówiąc o tym rodzicom.Jobs wyjaśnił później, że było to spowodowane tym, że nie chciał wydawać pieniędzy rodziców na edukację, która wydawała mu się bez znaczenia.Nadal uczęszczał, kontrolując swoje zajęcia, w tym kurs kaligrafii prowadzony przez Roberta Palladino.W przemówieniu inauguracyjnym wygłoszonym w 2005 roku na Uniwersytecie Stanforda Jobs stwierdził, że w tym okresie spał na podłodze w akademiku przyjaciół, zwracał butelki po coli za pieniądze na jedzenie i otrzymywał cotygodniowe bezpłatne posiłki w lokalnej świątyni Hare Kryszna.W tym samym przemówieniu Jobs powiedział: „Gdybym nigdy nie wpadł na ten pojedynczy kurs kaligrafii na studiach, Mac nigdy nie miałby wielu krojów pisma ani proporcjonalnie rozmieszczonych czcionek”.

W lutym 1974 roku Jobs wrócił do domu swoich rodziców w Los Altos i zaczął szukać pracy.Wkrótce został zatrudniony przez Atari, Inc. w Los Gatos w Kalifornii jako technik.W 1973 roku Steve Wozniak zaprojektował własną wersję klasycznej gry wideo Pong i przekazał Jobsowi jej płytkę elektroniczną.Według Wozniaka, Atari zatrudniło Jobsa tylko dlatego, że zabrał zarząd do firmy i myśleli, że sam go zbudował.Współzałożyciel Atari, Nolan Bushnell, opisał go później jako „trudnego, ale wartościowego”, wskazując, że „bardzo często był najmądrzejszym facetem w pokoju i dawał o tym znać ludziom”.W tym okresie Jobs i Brennan pozostawali ze sobą związani, jednocześnie nadal widując się z innymi ludźmi.Na początku 1974 roku Jobs prowadził to, co Brennan określa jako „proste życie” w kabinie Los Gatos, pracując w Atari i oszczędzając pieniądze na zbliżającą się podróż do Indii.

Jobs udał się do Indii w połowie 1974 roku, aby odwiedzić Neem Karoli Babę w jego aśramie Kainchi wraz ze swoim przyjacielem Reed (i ewentualnym pracownikiem Apple) Danielem Kottke, szukając duchowego oświecenia.Kiedy dotarli do aszramu Neem Karoli, był on prawie pusty, ponieważ Neem Karoli Baba zmarł we wrześniu 1973 roku. Następnie odbyli długą wędrówkę wyschniętym korytem rzeki do aśramu Haidakhan Babaji.

Po siedmiu miesiącach Jobs opuścił Indie i wrócił do Stanów Zjednoczonych przed Danielem Kottke.Jobs zmienił swój wygląd;miał ogoloną głowę i nosił tradycyjny indyjski strój.W tym czasie Jobs eksperymentował z psychodelikami, nazywając później swoje doświadczenia z LSD „jedną z dwóch lub trzech najważniejszych rzeczy, które [miał] zrobił w [swoim] życiu”.Spędził pewien okres w All One Farm, gminie w Oregonie, której właścicielem był Robert Friedland.Brennan dołączyła do niego tam na pewien czas.

W tym okresie Jobs i Brennan zostali praktykami buddyzmu zen poprzez mistrza zen Kōbun Chino Otogawa.Jobs mieszkał w przydomowej szopie na narzędzia swoich rodziców, którą przekształcił w sypialnię.Jobs uczestniczył w długich odosobnieniach medytacyjnych w Tassajara Zen Mountain Center, najstarszym klasztorze Sōtō Zen w USA.Rozważał osiedlenie się w monastycznej rezydencji w Eihei-ji w Japonii i przez całe życie cenił zen, kuchnię japońską i artystów takich jak Hasui Kawase.

Jobs wrócił do Atari na początku 1975 roku i tego lata Bushnell wyznaczył go do stworzenia płytki drukowanej do arkadowej gry wideo Breakout z jak najmniejszej liczby żetonów, wiedząc, że Jobs zwerbuje Woźniaka do pomocy.Podczas swojej codziennej pracy w HP Woźniak rysował szkice projektu obwodu;w nocy dołączył do Jobsa w Atari i kontynuował udoskonalanie projektu, który Jobs zaimplementował na płytce prototypowej.Według Bushnella Atari oferowało 100 dolarów (równowartość około 500 dolarów w 2021 roku) za każdy układ TTL, który został wyeliminowany w maszynie.Jobs dogadał się z Wozniakiem, że podzieli opłatę po równo między nich, jeśli Wozniak będzie mógł zminimalizować liczbę żetonów.Ku wielkiemu zdumieniu inżynierów Atari, w ciągu czterech dni Wozniak zmniejszył liczbę TTL do 45, znacznie poniżej zwykłych 100, chociaż Atari później przeprojektowało go, aby ułatwić testowanie i dodać kilka brakujących funkcji.Według Wozniaka Jobs powiedział mu, że Atari zapłaciło im tylko 750 dolarów (zamiast faktycznych 5000 dolarów), a zatem udział Woźniaka wyniósł 375 dolarów.Woźniak dowiedział się o faktycznej premii dopiero dziesięć lat później, ale powiedział, że gdyby Jobs mu o tym powiedział i wyjaśnił, że potrzebuje pieniędzy, Wozniak by mu je dał.

Do marca 1976 roku Woźniak ukończył podstawowy projekt komputera Apple I i pokazał go Jobsowi, który zasugerował, aby go sprzedali;Woźniak był początkowo sceptycznie nastawiony do tego pomysłu, ale później się zgodził.W kwietniu tego samego roku Jobs, Wozniak i nadzorca administracyjny Ronald Wayne założyli Apple Computer Company (obecnie nazywaną „Apple Inc.”) jako spółkę biznesową w domu rodziców Jobsa na Crist Drive 1 kwietnia 1976 r. Operacja pierwotnie się rozpoczęła w sypialni Jobsa, a później przeniósł się do garażu.Wayne został na krótko, pozostawiając Jobsa i Wozniaka jako aktywnych głównych współzałożycieli firmy.Obaj zdecydowali się na nazwę „Apple” po tym, jak Jobs wrócił z gminy All One Farm w Oregonie i opowiedział Wozniakowi o swoim pobycie w sadzie jabłoniowym na farmie.Jobs pierwotnie planował produkować gołe płytki drukowane Apple I i sprzedawać je hobbystom komputerowym za 50 USD (równowartość około 240 USD w 2021 r.) Za sztukę.Aby sfinansować pierwszą partię, Woźniak sprzedał swój kalkulator naukowy HP, a Jobs sprzedał swojego vana Volkswagena.W tym samym roku sprzedawca komputerów Paul Terrell kupił 50 w pełni zmontowanych jednostek Apple I po 500 USD za sztukę.Ostatecznie wyprodukowano łącznie około 200 komputerów Apple I.Otrzymali fundusze od będącego wówczas w połowie emerytowanego menedżera ds. Marketingu produktów firmy Intel i inżyniera, Mike'a Markkuli.Scott McNealy, jeden ze współzałożycieli Sun Microsystems, powiedział, że Jobs przełamał „szklany sufit” w Dolinie Krzemowej, ponieważ w młodym wieku stworzył odnoszącą sukcesy firmę.Markkula zwrócił uwagę Apple na Arthura Rocka, który po obejrzeniu zatłoczonego stoiska Apple na Home Brew Computer Show, zaczął od inwestycji w wysokości 60 000 USD i wszedł do zarządu Apple.Jobs nie był zadowolony, gdy Markkula zwerbował Mike'a Scotta z National Semiconductor w lutym 1977 roku, aby służył jako pierwszy prezes i dyrektor generalny Apple.

W kwietniu 1977 roku Jobs i Wozniak przedstawili Apple II na targach komputerowych West Coast Computer Faire.Jest to pierwszy produkt konsumencki sprzedawany przez firmę Apple Computer.Zaprojektowany głównie przez Wozniaka, Jobs nadzorował rozwój jego niezwykłej obudowy, a Rod Holt opracował unikalny zasilacz.Na etapie projektowania Jobs argumentował, że Apple II powinien mieć dwa gniazda rozszerzeń, podczas gdy Wozniak chciał osiem.Po gorącej kłótni Woźniak zagroził, że Jobs „powinien kupić sobie inny komputer”.Później zgodzili się na osiem miejsc.Apple II stał się jednym z pierwszych na świecie produktów mikrokomputerowych, które odniosły ogromny sukces.

W miarę jak Jobs odnosił coraz większe sukcesy w swojej nowej firmie, jego relacje z Brennan stawały się coraz bardziej złożone.W 1977 roku sukces Apple był teraz częścią ich związku, a Brennan, Daniel Kottke i Jobs przeprowadzili się do domu w pobliżu biura Apple w Cupertino.Brennan ostatecznie objął stanowisko w dziale wysyłki w Apple.Relacje Brennan z Jobsem pogorszyły się wraz ze wzrostem jego pozycji w Apple i zaczęła rozważać zakończenie związku.W październiku 1977 roku Brennan zdała sobie sprawę, że jest w ciąży, a ojcem jest Jobs.Kilka dni zajęło jej powiedzenie o tym Jobsowi, którego twarz, według Brennan, „stała się brzydka” na tę wiadomość.W tym samym czasie, według Brennan, na początku trzeciego trymestru Jobs powiedział jej: „Nigdy nie chciałem prosić cię o aborcję. Po prostu nie chciałem tego robić”.Nie chciał też rozmawiać z nią o ciąży.Według Brennan Jobs „zaczął zaszczepiać ludziom pogląd, że sypiam w pobliżu, a on jest bezpłodny, co oznaczało, że to nie może być jego dziecko”.Kilka tygodni przed planowanym porodem Brennan została poproszona o poród na All One Farm.Przyjęła ofertę.Kiedy Jobs miał 23 lata (w tym samym wieku, co jego biologiczni rodzice, kiedy go mieli), Brennan urodziła swoje dziecko, Lisę Brennan, 17 maja 1978 r. Jobs udał się tam na poród po tym, jak skontaktował się z nim Robert Friedland, ich wspólny przyjaciel i właściciel gospodarstwa.Będąc daleko, Jobs pracował z nią nad imieniem dla dziecka, o którym dyskutowali, siedząc na polach na kocu.Brennan zasugerował imię „Lisa”, które Jobsowi również się podobało, i zauważa, że ​​Jobs był bardzo przywiązany do imienia „Lisa”, podczas gdy „publicznie zaprzeczał również ojcostwu”.Odkryła później, że w tym czasie Jobs przygotowywał się do zaprezentowania nowego rodzaju komputera, któremu chciał nadać żeńskie imię (jego pierwszym wyborem było „Claire” po św. Klarze).Stwierdziła, że ​​nigdy nie dała mu pozwolenia na używanie imienia dziecka na komputerze, a on ukrył przed nią plany.Jobs pracował ze swoim zespołem, aby wymyślić wyrażenie „Lokalna zintegrowana architektura oprogramowania” jako alternatywne wyjaśnienie Apple Lisa.Jednak dziesiątki lat później Jobs przyznał swojemu biografowi Walterowi Isaacsonowi, że „oczywiście został nazwany na cześć mojej córki”.Kiedy Jobs zaprzeczył ojcostwu, test DNA ustalił, że jest ojcem Lisy.Wymagało to od niego płacenia Brennan 385 dolarów (równowartość około 1000 dolarów w 2021 roku) miesięcznie, oprócz zwrotu pieniędzy z opieki społecznej, które otrzymała.Jobs płacił jej 500 dolarów (równowartość około 1400 dolarów w 2021 roku) miesięcznie w czasie, gdy Apple wszedł na giełdę i uczynił go milionerem.Później Brennan zgodziła się przeprowadzić wywiad z Michaelem Moritzem dla magazynu Time w ramach specjalnego programu Time Person of the Year , wydanego 3 stycznia 1983 r., W którym omówiła swój związek z Jobsem.Zamiast nazwać Jobsa Człowiekiem Roku, magazyn nazwał zwykły komputer osobisty „Maszyną Roku”.W numerze Jobs zakwestionował wiarygodność testu na ojcostwo, który stwierdził, że „prawdopodobieństwo ojcostwa Jobsa, Stevena… wynosi 94,1%”.Odpowiedział, argumentując, że „28% męskiej populacji Stanów Zjednoczonych może być ojcem”.Czas zauważył również, że „dziewczynka i maszyna, w której Apple pokładał tyle nadziei na przyszłość, mają to samo imię: Lisa”.

Jobs przejął rozwój Macintosha w 1981 roku od wczesnego pracownika Apple, Jefa Raskina, który był pomysłodawcą projektu.Wozniak i Raskin wywarli duży wpływ na wczesny program, a Wozniak był w tym czasie na urlopie z powodu katastrofy lotniczej na początku tego roku, co ułatwiło Jobsowi przejęcie projektu.22 stycznia 1984 r. Apple wyemitowało reklamę telewizyjną Super Bowl zatytułowaną „1984”, która zakończyła się słowami: „24 stycznia Apple Computer wprowadzi Macintosha. Zobaczysz, dlaczego rok 1984 nie będzie taki jak 1984”.24 stycznia 1984 roku Jobs pełen emocji przedstawił Macintosha szalenie entuzjastycznej publiczności na dorocznym zgromadzeniu akcjonariuszy Apple, które odbyło się w Flint Auditorium w De Anza College.Inżynier Macintosh, Andy Hertzfeld, opisał tę scenę jako „pandemonium”.Macintosh został zainspirowany przez Lisę (z kolei zainspirowany graficznym interfejsem użytkownika Xerox PARC sterowanym myszą) i zyskał szerokie uznanie mediów dzięki silnej początkowej sprzedaży.Jednak jego niska wydajność i ograniczony zakres dostępnego oprogramowania doprowadziły do ​​gwałtownego spadku sprzedaży w drugiej połowie 1984 roku.

Na początku 1985 roku niepowodzenie Macintosha w pokonaniu IBM PC stało się jasne, co wzmocniło pozycję Sculleya w firmie.W maju 1985 roku Sculley - zachęcony przez Arthura Rocka - zdecydował się zreorganizować Apple i zaproponował zarządowi plan usunięcia Jobsa z grupy Macintosh i powierzenia mu kierowania „rozwojem nowych produktów”.To posunięcie skutecznie pozbawiłoby Jobsa władzy w Apple. W odpowiedzi Jobs opracował plan pozbycia się Sculleya i przejęcia Apple.Jednak Jobs został skonfrontowany po ujawnieniu planu i powiedział, że odejdzie z Apple.Rada odrzuciła jego rezygnację i poprosiła o ponowne rozpatrzenie sprawy.Sculley powiedział również Jobsowi, że ma wszystkie głosy potrzebne do przeprowadzenia reorganizacji.Kilka miesięcy później, 17 września 1985 r., Jobs złożył rezygnację zarządowi Apple.Pięciu dodatkowych starszych pracowników Apple również zrezygnowało i dołączyło do Jobsa w jego nowym przedsięwzięciu, NeXT.Walka Macintosha trwała po odejściu Jobsa z Apple.Drogi Macintosh, choć sprzedawany i przyjmowany w fanfarach, był trudny do sprzedania.W 1985 roku rozwijająca się wówczas firma Billa Gatesa, Microsoft, zagroziła zaprzestaniem tworzenia aplikacji dla komputerów Mac, jeśli nie otrzyma „licencji na oprogramowanie systemu operacyjnego Mac. Microsoft rozwijał swój graficzny interfejs użytkownika… dla systemu DOS, który nazywał Windows i nie chciałem, aby Apple pozwał z powodu podobieństw między graficznym interfejsem użytkownika systemu Windows a interfejsem Maca”.Sculley udzielił Microsoftowi licencji, co później doprowadziło do problemów dla Apple.Ponadto zaczęły pojawiać się tanie klony komputerów IBM PC z oprogramowaniem Microsoft i graficznym interfejsem użytkownika.Chociaż Macintosh poprzedzał klony, był znacznie droższy, więc „pod koniec lat 80. interfejs użytkownika systemu Windows stawał się coraz lepszy i tym samym przejmował coraz większy udział Apple”.Klony IBM-PC oparte na systemie Windows doprowadziły również do rozwoju dodatkowych GUI, takich jak IBM TopView czy GEM Digital Research, a tym samym „graficzny interfejs użytkownika zaczął być brany za pewnik, podważając najbardziej widoczną przewagę komputera Mac… wydawało się jasne, gdy skończyły się lata 80., że Apple nie może działać samotnie w nieskończoność przeciwko całemu rynkowi klonów IBM ”.

Po rezygnacji z Apple w 1985 roku Jobs założył NeXT Inc. z 7 milionami dolarów.Rok później skończyły mu się pieniądze i szukał kapitału podwyższonego ryzyka bez żadnego produktu na horyzoncie.W końcu Jobs zwrócił na siebie uwagę miliardera Rossa Perota, który dużo zainwestował w firmę.Komputer NeXT został pokazany światu podczas wydarzenia, które uznano za powrót Jobsa, wystawnej gali inauguracyjnej dostępnej wyłącznie na zaproszenie, którą opisano jako multimedialną ekstrawagancję.Uroczystość odbyła się w Louise M. Davies Symphony Hall w San Francisco w Kalifornii w środę, 12 października 1988 r. Steve Wozniak powiedział w wywiadzie z 2013 r., Że kiedy Jobs był w NeXT, „naprawdę zbierał się do kupy”.Stacje robocze NeXT zostały po raz pierwszy wypuszczone w 1990 roku i wycenione na 9 999 USD (równowartość około 21 000 USD w 2021 r.).Podobnie jak Apple Lisa, stacja robocza NeXT była zaawansowana technologicznie i zaprojektowana dla sektora edukacyjnego, ale została w dużej mierze odrzucona jako nieopłacalna.Stacja robocza NeXT była znana ze swoich mocnych stron technicznych, a wśród nich przede wszystkim obiektowego systemu tworzenia oprogramowania.Jobs sprzedawał produkty NeXT społeczności finansowej, naukowej i akademickiej, podkreślając swoje innowacyjne, eksperymentalne nowe technologie, takie jak jądro Macha, układ cyfrowego procesora sygnałowego i wbudowany port Ethernet.Korzystając z komputera NeXT, angielski informatyk Tim Berners-Lee wynalazł World Wide Web w 1990 roku w CERN w Szwajcarii.Zmieniony NeXTcube drugiej generacji został wypuszczony w 1990 roku. Jobs reklamował go jako pierwszy komputer „interpersonalny”, który miał zastąpić komputer osobisty.Dzięki innowacyjnemu systemowi multimedialnej poczty e-mail NeXTMail NeXTcube po raz pierwszy mógł udostępniać głos, obraz, grafikę i wideo w wiadomości e-mail.„Komputery interpersonalne zrewolucjonizują komunikację międzyludzką i pracę grupową” — powiedział dziennikarzom Jobs.Jobs prowadził NeXT z obsesją na punkcie estetycznej perfekcji, o czym świadczy rozwój i dbałość o magnezową obudowę NeXTcube.Spowodowało to znaczne obciążenie działu sprzętu NeXT, aw 1993 roku, po sprzedaniu zaledwie 50 000 maszyn, NeXT w pełni przeszło na tworzenie oprogramowania wraz z wydaniem NeXTSTEP / Intel.Firma odnotowała swój pierwszy roczny zysk w wysokości 1,03 miliona dolarów w 1994 roku. W 1996 roku NeXT Software, Inc. wypuściło WebObjects, platformę do tworzenia aplikacji internetowych.Po przejęciu NeXT przez Apple Inc. w 1997 r. WebObjects był używany do budowania i obsługiwania Apple Store, usług MobileMe i iTunes Store.

W 1986 roku Jobs sfinansował wydzielenie The Graphics Group (później przemianowanej na Pixar) z działu grafiki komputerowej Lucasfilm za cenę 10 milionów dolarów, z czego 5 milionów dolarów przekazano firmie jako kapitał, a 5 milionów dolarów zapłacono Lucasfilmowi za technologię prawa.Pierwszy film wyprodukowany przez Pixar we współpracy z Disneyem, Toy Story (1995), w którym Jobs został uznany za producenta wykonawczego, przyniósł studio sukces finansowy i uznanie krytyków w momencie premiery.W ciągu życia Jobsa, pod kierownictwem szefa kreatywnego Pixara, Johna Lassetera, firma wyprodukowała przeboje kasowe A Bug's Life (1998), Toy Story 2 (1999), Monsters, Inc. (2001), Gdzie jest Nemo (2003), Iniemamocni (2004), Auta (2006), Ratatouille (2007), WALL-E (2008), Odlot (2009), Toy Story 3 (2010) i Auta 2 (2011).

W 1996 roku Apple ogłosiło, że kupi NeXT za 400 milionów dolarów.Transakcja została sfinalizowana w lutym 1997 r., przywracając Jobsa do firmy, którą był współzałożycielem.Jobs został de facto szefem po usunięciu ówczesnego dyrektora generalnego Gila Amelio w lipcu 1997 r. Formalnie mianowano go tymczasowym dyrektorem naczelnym 16 września. W marcu 1998 r., aby skoncentrować wysiłki Apple na przywróceniu rentowności, Jobs zakończył kilka projektów, takich jak Newton, Cyberdog i OpenDoc.W nadchodzących miesiącach wielu pracowników obawiało się spotkania z Jobsem podczas jazdy windą, „bając się, że mogą nie mieć pracy, gdy drzwi się otworzą. W rzeczywistości doraźne egzekucje Jobsa były rzadkie, ale wystarczyła garstka ofiar terroryzować całą firmę”.Jobs zmienił program licencjonowania klonów komputerów Macintosh, przez co dalsze wytwarzanie maszyn stało się dla producentów zbyt kosztowne.Wraz z zakupem NeXT wiele technologii firmy znalazło zastosowanie w produktach Apple, w szczególności NeXTSTEP, który przekształcił się w Mac OS X. Pod kierunkiem Jobsa firma znacznie zwiększyła sprzedaż dzięki wprowadzeniu iMaca i innych nowych produktów;od tego czasu atrakcyjne projekty i mocne branding dobrze sprawdzają się w przypadku Apple.Na Macworld Expo w 2000 roku Jobs oficjalnie usunął „tymczasowy” modyfikator ze swojego tytułu w Apple i został stałym dyrektorem generalnym.Jobs żartował wówczas, że będzie używał tytułu „iCEO”.

Przenośne odtwarzacze MP3 istniały od połowy lat 90., ale Apple uznał istniejące cyfrowe odtwarzacze muzyczne za „duże i niezgrabne lub małe i bezużyteczne” z interfejsami użytkownika, które były „niewiarygodnie okropne”.Zidentyfikowali również słabości w istniejących modelach prób wynegocjowania kompromisu między pojemnością a przenośnością;odtwarzacze z pamięcią flash mieściły zbyt mało utworów, podczas gdy modele z twardym dyskiem były zbyt duże i ciężkie.Aby zaradzić tym brakom, firma zdecydowała się opracować własny odtwarzacz MP3.Pod kierownictwem dyrektora generalnego Apple, Steve'a Jobsa, szef inżynierii sprzętu, Jon Rubinstein, zwerbował Tony'ego Fadella, byłego pracownika General Magic i Philipsa, który wpadł na pomysł biznesowy wynalezienia lepszego odtwarzacza MP3 i zbudowania uzupełniającego sklepu muzycznego.Nazwa iPod została zaproponowana przez Vinniego Chieco, niezależnego copywritera, który (wraz z innymi) został zatrudniony przez Apple w celu ustalenia, w jaki sposób przedstawić nowy odtwarzacz publiczności.Po tym, jak Chieco zobaczył prototyp, przypomniało mu się zdanie „Otwórz drzwi do kapsuły, Hal” z klasycznego filmu science-fiction 2001: Odyseja kosmiczna, odnoszące się do białych kapsuł EVA statku kosmicznego Discovery One.Propozycja Chieco nakreśliła analogię między związkiem statku kosmicznego z mniejszymi niezależnymi kapsułami a komputerem osobistym z towarzyszącym mu odtwarzaczem muzycznym.Produkt (który Fortune nazwał „Apple's 21st-Century Walkman”) został opracowany w mniej niż rok i zaprezentowany 23 października 2001 r. Jobs ogłosił, że jest to produkt kompatybilny z komputerami Mac z dyskiem twardym o pojemności 5 GB, który mieści „1000 utworów w twoja kieszeń”.

W październiku 2003 roku u Jobsa zdiagnozowano raka.W połowie 2004 roku poinformował swoich pracowników, że ma guza nowotworowego w trzustce.Rokowanie w przypadku raka trzustki jest zwykle bardzo złe;Jobs stwierdził, że ma rzadki, znacznie mniej agresywny typ, znany jako guz neuroendokrynny z komórek wysp trzustkowych.Jobs przez dziewięć miesięcy sprzeciwiał się zaleceniom swoich lekarzy dotyczącym interwencji medycznej na rzecz medycyny alternatywnej.Według badacza z Harvardu, Ramzi Amri, „doprowadziło to do niepotrzebnie przedwczesnej śmierci”.Inni lekarze zgadzają się, że dieta Jobsa była niewystarczająca, aby poradzić sobie z jego chorobą.Jednak badacz raka i krytyk medycyny alternatywnej, David Gorski, napisał, że „nie można wiedzieć, czy i o ile mógł zmniejszyć swoje szanse na przeżycie raka poprzez flirt z Woo. Domyślam się, że Jobs prawdopodobnie tylko nieznacznie zmniejszył swoje szanse przetrwania, jeśli tak”.Z drugiej strony Barrie R. Cassileth, szef wydziału medycyny integracyjnej Memorial Sloan Kettering Cancer Center, powiedział: „Wiara Jobsa w medycynę alternatywną prawdopodobnie kosztowała go życie… Miał jedyny rodzaj raka trzustki, który można leczyć i uleczalny… Zasadniczo popełnił samobójstwo”.Według biografa Waltera Isaacsona „przez dziewięć miesięcy odmawiał poddania się operacji raka trzustki - decyzji, której później żałował, gdy jego stan zdrowia się pogorszył”.„Zamiast tego spróbował diety wegańskiej, akupunktury, leków ziołowych i innych metod leczenia, które znalazł w Internecie, a nawet skonsultował się z medium. Był również pod wpływem lekarza, który prowadził klinikę, która doradzała posty sokowe, oczyszczanie jelit i inne niesprawdzone metody, przed ostateczną operacją w lipcu 2004 r.”Przeszedł pankreatoduodenektomię (lub „procedurę Whipple'a”), która okazała się pomyślnie usunąć guza.Jobs nie otrzymał chemioterapii ani radioterapii.Podczas nieobecności Jobsa firmą kierował Tim Cook, szef światowej sprzedaży i operacji w Apple.

W 2003 i 2004 roku, gdy kończył się kontrakt Pixara z Disneyem, Jobs i dyrektor naczelny Disneya, Michael Eisner, próbowali, ale nie udało im się, wynegocjować nowego partnerstwa, aw styczniu 2004 roku Jobs ogłosił, że nigdy więcej nie będzie współpracował z Disneyem.Pixar szukałby nowego partnera do dystrybucji swoich filmów po wygaśnięciu umowy.W październiku 2005 roku Bob Iger zastąpił Eisnera w firmie Disney, a Iger szybko zaczął pracować nad naprawą relacji z Jobsem i Pixarem.24 stycznia 2006 roku Jobs i Iger ogłosili, że Disney zgodził się na zakup Pixara w ramach transakcji obejmującej wszystkie akcje o wartości 7,4 miliarda dolarów.Kiedy transakcja została sfinalizowana, Jobs stał się największym pojedynczym akcjonariuszem The Walt Disney Company, posiadającym około siedem procent akcji firmy.Udziały Jobsa w Disneyu znacznie przewyższały udziały Eisnera, który posiada 1,7%, oraz członka rodziny Disneya, Roya E. Disneya, który aż do swojej śmierci w 2009 roku posiadał około 1% akcji firmy i którego krytyka Eisnera - zwłaszcza że zepsuł relacje Disneya z Pixarem - przyspieszył obalenie Eisnera.Po zakończeniu fuzji Jobs otrzymał 7% akcji Disneya i dołączył do rady dyrektorów jako największy indywidualny akcjonariusz.Po śmierci Jobsa jego udziały w Disneyu zostały przeniesione do funduszu powierniczego Steven P. Jobs, kierowanego przez Laurene Jobs.

Steve Jobs zaprezentował publicznie iPhone'a pierwszej generacji 9 stycznia 2007 roku na konwencji Macworld 2007 w Moscone Center w San Francisco.IPhone zawierał 3,5-calowy wyświetlacz wielodotykowy z kilkoma przyciskami sprzętowymi i obsługiwał system operacyjny iPhone OS z interfejsem przyjaznym dla dotyku, który był następnie sprzedawany jako wersja Mac OS X.

14 stycznia 2009 r. Jobs napisał w wewnętrznej notatce Apple, że w poprzednim tygodniu „dowiedział się, że moje problemy zdrowotne są bardziej złożone, niż początkowo sądziłem”.Zapowiedział sześciomiesięczny urlop do końca czerwca 2009 roku, aby mógł lepiej skupić się na swoim zdrowiu.Tim Cook, który wcześniej pełnił funkcję dyrektora generalnego pod nieobecność Jobsa w 2004 roku, został pełniącym obowiązki dyrektora generalnego Apple, a Jobs nadal był zaangażowany w „główne decyzje strategiczne”.W 2009 roku Tim Cook zaoferował Jobsowi część swojej wątroby, ponieważ obaj mają rzadką grupę krwi, a wątroba dawcy może zregenerować tkankę po takiej operacji.Jobs krzyczał: „Nigdy ci na to nie pozwolę. Nigdy tego nie zrobię”.W kwietniu 2009 roku Jobs przeszedł przeszczep wątroby w Methodist University Hospital Transplant Institute w Memphis w stanie Tennessee.Prognozy Jobsa określono jako „doskonałe”.

17 stycznia 2011 roku, półtora roku po powrocie Jobsa do pracy po przeszczepie wątroby, Apple ogłosił, że otrzymał urlop zdrowotny.Jobs ogłosił swój urlop w liście do pracowników, stwierdzając, że jego decyzja została podjęta „aby mógł skupić się na swoim zdrowiu”.Podobnie jak w czasie jego zwolnienia lekarskiego w 2009 roku, Apple ogłosił, że Tim Cook będzie kierował codziennymi operacjami, a Jobs nadal będzie zaangażowany w najważniejsze strategiczne decyzje w firmie.Podczas urlopu Jobs pojawił się na inauguracji iPada 2 2 marca, przemówieniu WWDC przedstawiającym iCloud 6 czerwca oraz przed Radą Miasta Cupertino 7 czerwca.24 sierpnia 2011 r. Jobs ogłosił swoją rezygnację z funkcji dyrektora generalnego Apple, pisząc do zarządu: „Zawsze mówiłem, że jeśli kiedykolwiek nadejdzie dzień, w którym nie będę już mógł spełniać moich obowiązków i oczekiwań jako dyrektor generalny Apple, będę pierwszym, który daj znać. Niestety, nadszedł ten dzień”.Jobs został prezesem zarządu i mianował Tima Cooka swoim następcą na stanowisko dyrektora generalnego.Jobs kontynuował pracę dla Apple aż do dnia poprzedzającego swoją śmierć sześć tygodni później.

Jobs zmarł w swoim domu w Palo Alto w Kalifornii około godziny 15:00 (PDT) 5 października 2011 r. Z powodu powikłań związanych z nawrotem wcześniej leczonego guza neuroendokrynnego trzustki z komórek wysp trzustkowych, co spowodowało zatrzymanie oddechu.Dzień wcześniej stracił przytomność i zmarł z żoną, dziećmi i siostrami u boku.Jego siostra, Mona Simpson, tak opisała jego śmierć: „Ostatnie słowa Steve'a, kilka godzin wcześniej, były monosylabami, powtórzonymi trzykrotnie. Przed wejściem na pokład patrzył na swoją siostrę Patty, potem przez długi czas na swoje dzieci, potem na partnerka życiowa, Laurene, a potem przez ich ramiona. Ostatnie słowa Steve'a brzmiały: „Och, wow. Och, wow. Och, wow”.„Następnie stracił przytomność i zmarł kilka godzin później.7 października 2011 roku odbył się mały prywatny pogrzeb, którego szczegóły, z szacunku dla rodziny Jobsa, nie zostały upublicznione.Apple i Pixar wydali ogłoszenia o jego śmierci.Apple ogłosiło tego samego dnia, że ​​nie planuje usługi publicznej, ale zachęca „życzliwych” do wysyłania wiadomości upamiętniających na adres e-mail utworzony do otrzymywania takich wiadomości.Zarówno Apple, jak i Microsoft wywieszały swoje flagi z połową personelu w swoich siedzibach i kampusach.Bob Iger nakazał wszystkim obiektom należącym do Disneya, w tym Walt Disney World i Disneyland, aby od 6 do 12 października 2011 roku wywieszały flagi z połową personelu. imię i długość życia obok jego portretu w skali szarości.19 października 2011 r. Pracownicy Apple zorganizowali prywatne nabożeństwo żałobne dla Jobsa w kampusie Apple w Cupertino.Uczestniczyła w nim wdowa po Jobsie, Laurene, oraz Tim Cook, Bill Campbell, Norah Jones, Al Gore i Coldplay.Niektóre sklepy detaliczne Apple zostały na krótko zamknięte, aby pracownicy mogli wziąć udział w uroczystościach upamiętniających.Film przedstawiający usługę został przesłany do witryny Apple.Przyjaciel z dzieciństwa i współzałożyciel Apple, Steve Wozniak, były właściciel tego, co miało stać się Pixarem, George Lucas, były rywal, współzałożyciel Microsoftu Bill Gates i prezydent Barack Obama, wszyscy złożyli oświadczenia w odpowiedzi na jego śmierć.Na jego prośbę Jobs został pochowany w nieoznaczonym grobie w Alta Mesa Memorial Park, jedynym niesekciarskim cmentarzu w Palo Alto.