Op 8 mei 1846 arriveerden Zachary Taylor en 2.400 troepen om het fort te ontzetten. Generaal Arista snelde echter naar het noorden met een troepenmacht van 3.400 man en onderschepte hem ongeveer 8 km ten noorden van de rivier de Rio Grande, nabij het huidige Brownsville, Texas. Het Amerikaanse leger maakte gebruik van "vliegende artillerie", hun term voor paardartillerie, een mobiele lichte artillerie gemonteerd op paardenkoetsen waarbij de hele bemanning op paarden de strijd in reed. De snelvurende artillerie en de zeer mobiele vuursteun hadden een verwoestend effect op het Mexicaanse leger. In tegenstelling tot de "vliegende artillerie" van de Amerikanen, beschikten de Mexicaanse kanonnen bij de Slag om Palo Alto over buskruit van lagere kwaliteit dat met snelheden langzaam genoeg vuurde om het voor Amerikaanse soldaten mogelijk te maken artillerierondes te ontwijken. De Mexicanen antwoordden met cavalerie-schermutselingen en hun eigen artillerie. De Amerikaanse vliegende artillerie demoraliseerde de Mexicaanse kant enigszins, en op zoek naar terrein dat meer in hun voordeel was, trokken de Mexicanen zich 's nachts terug naar de andere kant van een droge rivierbedding (resaca) en bereidden zich voor op de volgende strijd. Het vormde een natuurlijke versterking, maar tijdens de terugtocht raakten de Mexicaanse troepen verspreid, wat de communicatie bemoeilijkte.