De Zohar is een fundamenteel werk in de literatuur van het joodse mystieke denken, bekend als Kabbalah. Het is een groep boeken met commentaar op de mystieke aspecten van de Thora (de vijf boeken van Mozes) en schriftuurlijke interpretaties, evenals materiaal over mystiek, mythische kosmogonie en mystieke psychologie. De Zohar bevat discussies over de aard van God, de oorsprong en structuur van het universum, de aard van zielen, verlossing, de relatie van ego tot duisternis en "ware zelf" tot "Het licht van God".
De Zohar werd voor het eerst gepubliceerd door Moses de León (ca. 1240 – 1305), die beweerde dat het een Tannaitisch werk was waarin de leringen van Simeon ben Yochai waren vastgelegd. Deze bewering wordt universeel verworpen door moderne geleerden, van wie de meesten geloven dat De León, ook een beruchte vervalser van geonisch materiaal, het boek zelf heeft geschreven. Sommige geleerden beweren dat de Zohar het werk is van meerdere middeleeuwse auteurs en/of een kleine hoeveelheid echt antiek nieuw materiaal bevat.