De Sabbateans (of Sabbatianen) waren een verscheidenheid aan Joodse volgelingen, discipelen en gelovigen in Sabbatai Zevi (1626–1676), een Sefardische Joodse rabbijn en kabbalist die in 1666 door Nathan van Gaza tot de Joodse Messias werd uitgeroepen.
Grote aantallen joden in de joodse diaspora accepteerden zijn beweringen, zelfs nadat hij uiterlijk een afvallige werd vanwege zijn gedwongen bekering tot de islam in hetzelfde jaar. De volgelingen van Sabbatai Zevi staan, zowel tijdens zijn uitgeroepen messiasschap als na zijn gedwongen bekering tot de islam, bekend als sabbateërs. Een deel van de Sabbateërs leefde tot ver in het 21e-eeuwse Turkije voort als afstammelingen van de Dönmeh.