Het grondgebied van het moderne Israël heeft een rijke geschiedenis van vroege menselijke bewoning die 1,5 miljoen jaar teruggaat. Het oudste bewijsmateriaal, gevonden in Ubeidiya nabij het Meer van Galilea, omvat artefacten van vuurstenen werktuigen, enkele van de vroegste gevonden buiten Afrika. ^[3] Andere belangrijke ontdekkingen in het gebied zijn onder meer de 1,4 miljoen jaar oude artefacten uit de Acheulean-industrie, de Bizat Ruhama-groep en gereedschappen van Gesher Bnot Yaakov. ^[4]

In de regio Mount Carmel hebben opmerkelijke vindplaatsen zoals el-Tabun en Es Skhul overblijfselen opgeleverd van Neanderthalers en vroegmoderne mensen. Deze bevindingen tonen een voortdurende menselijke aanwezigheid in het gebied aan gedurende meer dan 600.000 jaar, variërend van het lagere paleolithicum tot heden, en vertegenwoordigen ongeveer een miljoen jaar menselijke evolutie. ^[5] Andere belangrijke paleolithische vindplaatsen in Israël zijn de grotten Qesem en Manot. De Skhul- en Qafzeh-mensachtigen, enkele van de oudste fossielen van anatomisch moderne mensen die buiten Afrika zijn gevonden, leefden ongeveer 120.000 jaar geleden in het noorden van Israël. Het gebied was rond het 10e millennium voor Christus ook de thuisbasis van de Natufische cultuur, bekend om de overgang van de levensstijl van jager-verzamelaars naar vroege landbouwpraktijken. ^[6]