Vakhtang VI van Kartli was een cruciale figuur in de Georgische geschiedenis aan het begin van de 18e eeuw en combineerde politiek leiderschap met belangrijke culturele prestaties. Zijn regering markeerde een periode van gedeeltelijk herstel in Georgiƫ, met als hoogtepunt juridische hervormingen en economische verbeteringen. Met name richtte hij in 1709 de eerste Georgisch-talige drukpers op, die werken produceerde als The Knight in the Panther's Skin en religieuze teksten, wat een renaissance in de Georgische literatuur en wetenschap bevorderde. Vakhtang was ook een auteur en vertaler, bekend om zijn vertaling van Kalila en Demna uit het Perzisch en zijn bijdragen aan het redigeren van Georgische kronieken.
Op politiek vlak onderhield Vakhtang complexe allianties met PerziĆ« en Rusland. Aanvankelijk loyaal aan de Safavid-sjah, werd hij vanwege intriges van het Perzische hof teruggeroepen van een succesvolle campagne tegen Dagestaanse overvallers. Gedesillusioneerd zocht Vakhtang Russische steun en sloot zich aan bij tsaar Peter de Grote tijdens de Russisch-Perzische oorlog (1722ā1723). Door de terugtocht van Peter werd Vakhtang echter blootgesteld, wat leidde tot zijn uiteindelijke verdrijving door door Perzische troepen gesteunde troepen in 1723. Pogingen om zijn koninkrijk te herwinnen mislukten en Vakhtang bracht zijn latere jaren door in ballingschap in Rusland, waar hij stierf in 1737.
De politieke manoeuvres van Vakhtang, hoewel vaak gedwarsboomd door grotere geopolitieke krachten, weerspiegelen de precaire positie van Georgiƫ tussen Perziƫ, het Ottomaanse Rijk en Rusland. Zijn culturele en wetenschappelijke bijdragen lieten echter een blijvende erfenis na, waardoor zijn reputatie als geleerde en vooruitstrevende monarch werd versterkt.