Na zijn beëdiging op 17 november 2013 kreeg Zourabichvili te maken met een reeks binnenlandse problemen, met name de aanpak van meer dan 230.000 intern ontheemden als gevolg van aanhoudende conflicten in Abchazië en Zuid-Ossetië. Haar presidentschap zag de implementatie van een nieuwe grondwet die aanzienlijke macht verschoof van het presidentschap naar de premier, waardoor het politieke landschap en haar rol daarin veranderde.
Zourabichvili's benadering van het bestuur omvatte een symbolische afwijzing van de weelde die met haar voorgangers werd geassocieerd door aanvankelijk te weigeren het weelderige presidentiële paleis te bezetten. Haar regering gebruikte het paleis later voor officiële ceremonies, een stap die publieke kritiek opriep van invloedrijke figuren zoals de voormalige premier Bidzina Ivanishvili.
Buitenlands beleid en internationale betrekkingen
Het buitenlands beleid van Zourabichvili werd gekenmerkt door actieve betrokkenheid in het buitenland, waarbij hij de belangen van Georgië internationaal vertegenwoordigde en pleitte voor de integratie ervan in westerse instellingen. Haar ambtstermijn heeft geleid tot aanhoudende spanningen met Rusland, vooral met betrekking tot de onopgeloste status van Abchazië en Zuid-Ossetië. De aspiraties van Georgië om lid te worden van de Europese Unie en de NAVO hebben centraal gestaan in haar regering, wat benadrukt werd door de formele aanvraag voor het EU-lidmaatschap in maart 2021, een belangrijke stap die werd versterkt door de geopolitieke verschuivingen na de Russische invasie van Oekraïne in 2022.
Constitutionele en juridische uitdagingen
De latere jaren van Zourabichvili's presidentschap werden ontsierd door toenemende spanningen met de regerende Georgian Dream-partij. Meningsverschillen over het buitenlands beleid en haar reizen naar het buitenland zonder toestemming van de regering leidden tot een constitutionele crisis. De poging van de regering om haar af te zetten, onder verwijzing naar ongeoorloofde internationale engagementen, onderstreepte de diepe politieke verdeeldheid. Hoewel de afzetting niet succesvol was, werd de voortdurende strijd tussen het presidentschap en de regering over de richting van het buitenlandse beleid en bestuur van Georgië benadrukt.
Economische en administratieve aanpassingen
Het presidentschap van Zourabichvili heeft ook te maken gehad met budgettaire beperkingen, wat heeft geleid tot aanzienlijke bezuinigingen op de financiering van de presidentiële regering en een inkrimping van het personeelsbestand. Beslissingen zoals de afschaffing van het presidentiële fonds, dat verschillende educatieve en sociale projecten ondersteunde, waren controversieel en indicatief voor bredere bezuinigingsmaatregelen die haar vermogen om sommige van haar presidentiële functies te vervullen aantasten.
Publieke perceptie en erfenis
Gedurende haar presidentschap heeft Zourabichvili een complex scala aan uitdagingen het hoofd moeten bieden, van het beheersen van interne politieke spanningen en het bevorderen van economische hervormingen tot het navigeren van Georgië op het internationale toneel. Haar leiderschap tijdens de COVID-19-pandemie, beslissingen over internationale diplomatie en inspanningen om maatschappelijke betrokkenheid te bevorderen hebben allemaal bijgedragen aan haar nalatenschap, die ondanks de aanhoudende politieke uitdagingen gemengd blijft.