Industriële revolutie

De industriële revolutie begon in Groot-Brittannië en veel van de technologische en architectonische innovaties waren van Britse oorsprong. Tegen het midden van de 18e eeuw was Groot-Brittannië de belangrijkste commerciële natie ter wereld, die een mondiaal handelsimperium beheerste met koloniën in Noord-Amerika en het Caribisch gebied. Groot-Brittannië had een grote militaire en politieke hegemonie op het Indiase subcontinent; vooral met het proto-geïndustrialiseerde Mughal-Bengalen, via de activiteiten van de Oost-Indische Compagnie. De ontwikkeling van de handel en de opkomst van het bedrijfsleven behoorden tot de belangrijkste oorzaken van de industriële revolutie.

De Industriële Revolutie markeerde een belangrijk keerpunt in de geschiedenis. De Industriële Revolutie, die alleen vergelijkbaar is met de adoptie door de mensheid van landbouw met betrekking tot materiële vooruitgang, heeft op de een of andere manier bijna elk aspect van het dagelijks leven beïnvloed. Vooral het gemiddelde inkomen en de bevolking begonnen een ongekende duurzame groei te vertonen. Sommige economen hebben gezegd dat het belangrijkste effect van de industriële revolutie was dat de levensstandaard van de algemene bevolking in de westerse wereld voor het eerst in de geschiedenis consistent begon te stijgen.

Over het precieze begin en einde van de Industriële Revolutie wordt nog steeds gedebatteerd onder historici, evenals over het tempo van de economische en sociale veranderingen. Eric Hobsbawm was van mening dat de industriële revolutie in Groot-Brittannië in de jaren tachtig van de achttiende eeuw begon en pas in de jaren dertig of veertig van de negentiende eeuw volledig voelbaar was, terwijl TS Ashton meende dat deze grofweg tussen 1760 en 1830 plaatsvond. De snelle industrialisatie begon voor het eerst in Groot-Brittannië, te beginnen met het gemechaniseerde spinnen in de jaren tachtig. jaren 1780, met een hoge groei van de stoomkracht- en ijzerproductie na 1800. De gemechaniseerde textielproductie verspreidde zich in het begin van de 19e eeuw van Groot-Brittannië naar het vasteland van Europa en de Verenigde Staten, waarbij belangrijke centra van textiel, ijzer en steenkool opkwamen in België en de Verenigde Staten en later textiel in Frankrijk.