Honderdjarige oorlog

Edward III verklaarde zichzelf in 1338 de rechtmatige erfgenaam van de Franse troon, maar zijn claim werd afgewezen vanwege de Salische wet. Dit begon wat bekend zou worden als de Honderdjarige Oorlog . Na enkele aanvankelijke tegenslagen verliep de oorlog uitzonderlijk goed voor Engeland ; overwinningen bij Crécy en Poitiers leidden tot het zeer gunstige Verdrag van Brétigny. Edwards latere jaren werden gekenmerkt door internationale mislukkingen en binnenlandse conflicten, grotendeels als gevolg van zijn inactiviteit en slechte gezondheid.

Edward III stierf op 21 juni 1377 aan een beroerte en werd opgevolgd door zijn tienjarige kleinzoon, Richard II. Hij trouwde in 1382 met Anna van Bohemen , dochter van keizer Karel IV, en regeerde totdat hij in 1399 werd afgezet door zijn neef Hendrik IV. In 1381 verspreidde een boerenopstand onder leiding van Wat Tyler zich over grote delen van Engeland. Het werd onderdrukt door Richard II, met de dood van 1500 rebellen.

Hendrik V volgde de troon op in 1413. Hij hernieuwde de vijandelijkheden met Frankrijk en begon een reeks militaire campagnes die worden beschouwd als een nieuwe fase van de Honderdjarige Oorlog, ook wel de Lancastrische Oorlog genoemd. Hij behaalde verschillende opmerkelijke overwinningen op de Fransen, waaronder de Slag bij Agincourt . In het Verdrag van Troyes kreeg Hendrik V de macht om de huidige heerser van Frankrijk, Karel VI van Frankrijk, op te volgen.

De zoon van Hendrik V, Hendrik VI, werd in 1422 als kind koning. Zijn regering werd gekenmerkt door voortdurende onrust vanwege zijn politieke zwakheden. De Regentschapsraad probeerde Hendrik VI als koning van Frankrijk te installeren, zoals bepaald in het Verdrag van Troyes, ondertekend door zijn vader, en leidde Engelse troepen ertoe gebieden van Frankrijk over te nemen. Het leek erop dat ze zouden kunnen slagen vanwege de slechte politieke positie van de zoon van Karel VI, die had beweerd de rechtmatige koning te zijn als Karel VII van Frankrijk. In 1429 begon Jeanne d'Arc echter een militaire poging om te voorkomen dat de Engelsen de controle over Frankrijk zouden verwerven. De Franse troepen herwonnen de controle over Frans grondgebied. De vijandelijkheden met Frankrijk werden in 1449 hervat. Toen Engeland in augustus 1453 de Honderdjarige Oorlog verloor, raakte Henry tot Kerstmis 1454 in een zenuwinzinking.