Родосын бүслэлт

1291 онд Палестин дахь загалмайтны дайчдын сүүлчийн түшиц газар болох Акри хотыг алдсаны дараа 14-р зууны эхээр Гэгээн Жонны баатрууд Родос хотыг эзлэн авчээ.Родосоос тэд Эгийн тэнгис дэх худалдааны идэвхтэй хэсэг болж, Газар дундын тэнгисийн зүүн хэсэгт хяналтаа тогтоохын тулд Левант дахь Туркийн усан онгоцыг заримдаа дарамталж байв.Османы арлыг эзлэн авах анхны оролдлогыг 1480 оны тушаалаар няцаасан боловч Анатолийн өмнөд эргийн ойролцоо баатрууд үргэлжилсээр байсан нь Османы тэлэлтэд томоохон саад тотгор болж байв.1481 онд тус аралд газар хөдлөлт болжээ.Бүслэлт, газар хөдлөлтийн дараа цайз нь Италийн шинэ сургуулийн дагуу их бууны эсрэг ихээхэн бэхжсэн.Хамгийн их ил задгай газартай тулгарсан салбарт үндсэн ханыг зузаатгах, хуурай шуудууны өргөнийг хоёр дахин нэмэгдүүлэх, хуучин лангууг их хэмжээний барилгын ажил (шаардлага) болгон хувиргах, ихэнх цамхгийн эргэн тойронд бэхэлгээ хийх зэрэг сайжруулалтууд багтсан. , ба капониерууд суваг шуудууг барьж байна.Хаалганы тоог цөөрүүлж, хуучин байлдааны парапетуудыг их бууны тулалдаанд тохиромжтой налуугаар сольсон.^[4] Барилгын ажлыг өрлөгчид, ажилчид, боолуудаас бүрдсэн баг хийж, хамгийн хүнд хөдөлмөрийг лалын боолууд гүйцэтгэдэг байв.^[4]1521 онд Филипп Виллиерс де Л'Исле-Адам одонгийн их мастераар сонгогдов.Родос руу Османы шинэ довтолгоог хүлээж байсан тэрээр хотын бэхлэлтийг үргэлжлүүлэн бэхжүүлж, Европын бусад газар дахь одонгийн баатруудыг арлын хамгаалалтад ирэхийг уриалав.Европын бусад орнууд түүний тусламж хүссэн хүсэлтийг үл тоомсорлосон боловч Ирландын ордны тэргүүн Сэр Жон Раусон ганцаараа ирэв.Хотыг хоёр, зарим газар гурван чулуун хэрмийн цагираг, хэд хэдэн том бастионууд хамгаалж байв.Хамгаалалт нь өөр өөр хэлээр хуваагдсан.Боомтын орох хаалгыг хүнд төмөр гинжээр хааж, ард нь тушаалын флот бэхэлсэн байв.

1522 оны 6-р сарын 26-нд Туркийн 400 хөлөг онгоцыг довтлох хүчин Родос руу ирэхэд тэднийг Чобан Мустафа Паша удирдаж байв.^[1] Сулейман өөрөө 7-р сарын 28-нд 100,000 хүнтэй армитай ирж, хувийн хариуцлагаа хүлээв.^[1]

Туркууд боомтыг хааж, хотыг хуурай газраас хээрийн их буугаар бөмбөгдөж, дараа нь бараг өдөр бүр явган цэргийн довтолгоо хийж байв.Тэд мөн хонгил, уурхайгаар дамжуулан бэхлэлтийг нураахыг оролдсон.Их бууны гал нь их хэмжээний хананд ноцтой хохирол учруулахад удаан байсан боловч таван долоо хоногийн дараа буюу 9-р сарын 4-нд Английн баазын доор хоёр том дарь мина дэлбэрч, хананы 12 ярд (11 метр) хэсэг нурсан байна. шуудуу.Халдагчид тэр даруй энэ зөрчлийг довтолж, удалгүй хяналтаа авсан боловч Фра Николас Хусси, Их Мастер Виллиерс де Л'Исле-Адам нарын удирдсан англи ах дүүсийн сөрөг довтолгоо тэднийг буцааж чадсан юм.Тэр өдөр туркууд дахин хоёр удаа дайралт хийсэн ч англи, герман ах дүүс зайгаа барьж байв.

9-р сарын 24-нд Мустафа Паша Испани, Англи, Прованс, Итали зэрэг газруудад томоохон цохилт өгөхийг тушаажээ.Нэг өдрийн ширүүн тулалдааны дараа Испанийн бастион хоёр удаа гараа сольсон тул Сулейман довтолгоог зогсоов.Тэрээр хүргэн ах Мустафа Паша хотыг эзэгнэж чадаагүйнх нь төлөө цаазаар авах ял оноосон ч эцэст нь бусад өндөр албан тушаалтнуудын гуйсны дараа амийг нь өршөөжээ.Мустафаг орлож байсан Ахмед Паша туршлагатай бүслэлтийн инженер байсан бөгөөд туркууд одоо их бууны цохилтоо тасралтгүй үргэлжлүүлэхийн зэрэгцээ ханыг нурааж, минагаар дэлбэлэхэд хүчин чармайлтаа төвлөрүүлжээ.Уурхайнууд ханан дор (ерөнхийдөө хадан дээр байрладаг) дэлбэрсэн газруудын тогтмол байдал нь Туркийн уурхайчид дундад зууны үеийн Родос хотын доор булсан эллинист хотын эртний ус зайлуулах хоолойг ашигласан байж магадгүй гэсэн таамаглалыг төрүүлэв.^[2]

Арваннэгдүгээр сарын сүүлчээр хийсэн өөр нэг томоохон довтолгоог няцаасан боловч хоёр тал одоо ядарч туйлдсан—баатрууд ямар ч тусламж үзүүлэхгүйгээр хүч чадлынхаа төгсгөлд хүрч байсан бол Туркийн цэргүүд хуаран дахь байлдааны үхэл, өвчин эмгэгийн улмаас улам доройтож, шавхагдаж байв. .Сулейман хамгаалагчдад амар амгалан, амь нас, бууж өгвөл хоол хүнс, харин туркууд хотыг хүчээр авахаас өөр аргагүй бол үхэл эсвэл боолчлолыг санал болгов.Хотын оршин суугчдын шахалтад Виллиер де Л'Исле-Адам хэлэлцээр хийхийг зөвшөөрөв.Хэлэлцээр хийх боломжийг олгохын тулд 12-р сарын 11-13-ны хооронд эвлэрэл зарласан боловч нутгийн иргэд аюулгүй байдлынхаа талаар нэмэлт баталгаа шаардахад Сулейман уурлаж, бөмбөгдөлт, халдлагыг дахин эхлүүлэхийг тушаав.

Испанийн бэхлэлт арванхоёрдугаар сарын 17-нд унав.Одоо ихэнх хана нурсан тул хот бууж өгөхөөс өөр аргагүй болсон.Арванхоёрдугаар сарын 20-нд хотын иргэд хэдэн өдрийн шахалт үзүүлсний дараа Их мастер дахин эвлэрэхийг хүсэв.

12-р сарын 22-нд хотын Латин, Грекийн оршин суугчдын төлөөлөгчид Сулейманы өгөөмөр нөхцлийг хүлээн зөвшөөрөв.Баатруудад арлыг орхин явах арван хоёр хоногийн хугацаа өгч, зэвсэг, үнэт зүйлс, шашны дүрсээ авч явахыг зөвшөөрөв.Арлын иргэд гурван жилийн дотор хүссэн үедээ явах боломжтой.Ямар ч сүмийг бузарлаж, сүм хийд болгохгүй.Арал дээр үлдсэн хүмүүс таван жилийн турш Османы татвараас чөлөөлөгдөнө.

1523 оны 1-р сарын 1-нд үлдсэн баатрууд болон цэргүүд туг далбаа, бөмбөр цохиж, байлдааны хуяг дуулгатай хотоос гарав.Тэд бэлэн болсон 50 хөлөг онгоцонд сууж, хэдэн мянган энгийн иргэдийн хамт Крит (Венецийн эзэмшил) руу явав.

Родосын бүслэлт Османы ялалтаар өндөрлөв.Родосын байлдан дагуулалт нь Газар дундын тэнгисийн зүүн хэсэгт Османы хяналтыг тогтоох томоохон алхам байсан бөгөөд Константинополь, Каир, Левантийн боомтуудын хоорондох далайн харилцааг ихээхэн хөнгөвчилсөн юм.Хожим нь 1669 онд энэ баазаас Османы туркууд Венецийн Критийг эзлэн авчээ.^[3] Hospitaller баатрууд анх Сицили руу нүүсэн боловч 1530 онд Ромын Пап лам VII Клемент, эзэн хаан Чарльз V хоёрын хооронд тохиролцсоны дагуу Мальта, Гозо арлууд болон Хойд Африкийн боомт хот Триполи хотыг олж авав.