
აღმოსავლეთ გერმანიის (GDR) მთავრობამ დაიწყო გაფუჭება 1989 წლის 2 მაისს, როდესაც ავსტრიასთან უნგრეთის სასაზღვრო ღობის ამოღებამ რკინის ფარდაში ხვრელი გახსნა. საზღვარი ჯერ კიდევ მჭიდროდ იყო დაცული, მაგრამ პანევროპული პიკნიკი და აღმოსავლეთის ბლოკის მმართველების განურჩეველი რეაქცია შეუქცევად მშვიდობიან მოძრაობას წარმოადგენს. ეს საშუალებას აძლევდა ათასობით აღმოსავლეთ გერმანელთა გამოსვლას, რომლებიც თავიანთი ქვეყნიდან დასავლეთ გერმანიაში გაიქცნენ უნგრეთის გავლით. მშვიდობიანმა რევოლუციამ, აღმოსავლეთ გერმანელთა პროტესტის სერიამ, გამოიწვია GDR– ის პირველი თავისუფალი არჩევნები 1990 წლის 18 მარტს და ორ ქვეყანას შორის მოლაპარაკება დასავლეთ გერმანიასა და აღმოსავლეთ გერმანიას შორის, რომელიც დასრულდა გაერთიანების ხელშეკრულებაში.
1990 წლის 3 ოქტომბერს, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა დაიშალა, ხუთი სახელმწიფო დაიკავეს (ბრანდენბურგი, მეკლენბურგ-ვორპომერნი, საქსონი, საქსონი-ანჰალტი და ტურინგია) და ახალი სახელმწიფოები გახდა გერმანიის ფედერალური რესპუბლიკის ნაწილი, მოვლენა, რომელიც ცნობილია როგორც გერმანული გაერთიანება. გერმანიაში ორ ქვეყანას შორის გაერთიანების პროცესის დასრულება ოფიციალურად მოიხსენიება, როგორც გერმანიის ერთიანობა (Deutsche Einheit). აღმოსავლეთი და დასავლეთ ბერლინი გაერთიანდნენ ერთ ქალაქში და საბოლოოდ გახდა გაერთიანებული გერმანიის დედაქალაქი.
History of Germany