იმპერატორი ჯინგი ჰანი იყო ჩინეთის ჰანის დინასტიის მეექვსე იმპერატორი 157 წლიდან 141 წლამდე. მისმა მეფობამ დაინახა ფეოდალი მეფეების/მთავრების ძალაუფლების შეზღუდვა, რამაც გამოიწვია შვიდი სახელმწიფოს აჯანყება ძვ.წ. 154 წელს. იმპერატორმა ჯინგმა მოახერხა აჯანყების ჩახშობა და ამის შემდეგ პრინცებს უარი ეთქვათ თავიანთი ფეოდებისთვის მინისტრების დანიშვნის უფლებაზე. ამ ნაბიჯმა ხელი შეუწყო ცენტრალური ძალაუფლების კონსოლიდაციას, რამაც გზა გაუხსნა მისი ვაჟის იმპერატორ ვუ ჰანის ხანგრძლივ მეფობას.
იმპერატორ ჯინგს რთული ხასიათი ჰქონდა. მან განაგრძო მამის იმპერატორ ვენის პოლიტიკა ხალხში ჩაურევლობის შესახებ, შეამცირა გადასახადები და სხვა ტვირთები და ხელი შეუწყო მთავრობის ეკონომიურობას. მან განაგრძო და გააძლიერა მამის პოლიტიკა სასჯელის შემცირების შესახებ. ხალხის მისი მსუბუქი მმართველობა განპირობებული იყო დედის, იმპერატრიცა დოუს ტაოისტური გავლენით. მას აკრიტიკებდნენ სხვების მიმართ ზოგადი უმადურობისთვის, მათ შორის ჯოუ იაფუს მკაცრი მოპყრობისთვის, გენერლის, რომლის შესაძლებლობებმაც მისცა გამარჯვების საშუალება შვიდი სახელმწიფოს აჯანყებაში და მისი მეუღლის იმპერატრიცა ბოს მიმართ.